Rechtbank Gelderland, 15-01-2021, ECLI:NL:RBGEL:2021:281, 8701392 \ CV EXPL 20-2640

De kantonrechter stelt voorop dat iedere tekortkoming van de huurder in de nakoming van een van zijn verplichtingen kan leiden tot gehele of gedeeltelijke ontbinding van de overeenkomst, tenzij de tekortkoming gezien haar bijzondere aard of geringe betekenis, deze ontbinding met haar gevolgen niet rechtvaardigt (artikel 6:265 lid 1 BW). De vraag die als eerste beantwoording behoeft, is de vraag of [de onderbewindgestelde] tekortgeschoten is in de nakoming van de huurovereenkomst.

De kantonrechter zal allereerst ingaan op de gestelde overlast. Talis heeft in dit kader een melding per e-mail van een buurvrouw van [de onderbewindgestelde] overgelegd en een interne notitie van een telefonische melding van een andere buurvrouw en het huisbezoek dat Talis naar aanleiding van deze melding heeft afgelegd. Naar het oordeel van de kantonrechter zijn deze stukken, gelet op het verweer van [de bewindvoerder] , ontoereikend om vast te stellen dat sprake is geweest van structurele overlast. Talis heeft erkend dat zij vóór juli 2020 nooit meldingen van overlast over [de onderbewindgestelde] heeft ontvangen. Daarnaast lijken de betreffende meldingen met name verband te houden met een avond waarop sprake was van relationele problemen tussen [de onderbewindgestelde] en zijn ex-partner. Bovendien heeft Talis ter zitting te kennen gegeven dat van overlast op dit moment geen sprake meer is. De kantonrechter is van oordeel dat Talis onvoldoende aannemelijk heeft gemaakt dat sprake is (geweest) van structurele overlast en dat [de onderbewindgestelde] daardoor tekortgeschoten is in de nakoming van de huurovereenkomst.

Wat betreft de aanwezigheid van lachgas overweegt de kantonrechter als volgt. [de onderbewindgestelde] heeft erkend dat hij 64 lachgasflessen in zijn berging had opgeslagen en dat hij daarmee fout heeft gehandeld. Talis heeft voldoende onderbouwd dat de opslag van 64 lachgasflessen, met een opslagcapaciteit van 139 liter, gevaar met zich brengt. Zij heeft toegelicht dat sprake is van gas onder druk dat voor ontploffingsgevaar zorgt. Daarnaast is lachgas een oxiderend gas dat brand kan veroorzaken en verbranding van brandbare stoffen kan versterken. Hoewel niet van de gemiddelde burger kan worden verwacht op de hoogte te zijn van de (Europese) regelgeving op het gebied van gevaarlijke stoffen (Talis heeft in dat kader gewezen op de Europese overeenkomst voor het internationale vervoer van gevaarlijke goederen over de weg en het Bouwbesluit 2012) is de kantonrechter van oordeel dat [de onderbewindgestelde] had moeten weten dat hij met de opslag van een dergelijk grote hoeveelheid lachgas gevaarzettend heeft gehandeld. Daarbij acht de kantonrechter nog van belang dat [de onderbewindgestelde] kort voordat hij de gasflessen had opgeslagen in zijn berging door de politie is aangehouden met lachgasflessen in zijn auto, waarop de politie deze flessen in beslag heeft genomen. Hij was er dus in ieder geval na die aanhouding van op de hoogte dat het voorhanden hebben van lachgasflessen niet zonder meer is toegestaan. Bovendien blijkt uit de etiketten op de gasflessen dat lachgas brandgevaarlijk is. Aangezien het potentiële ontploffingsgevaar van gas onder druk als algemeen bekend moet worden verondersteld had [de onderbewindgestelde] , zeker gelet op de grote hoeveelheid gas(flessen), deze flessen niet zonder meer en al helemaal niet zonder nadere veiligheidsmaatregelen in zijn berging moeten opslaan. Talis heeft echter onweersproken gesteld dat de gasflessen dicht op elkaar stonden en/of op elkaar lagen, zonder enige beschermende maatregelen c.q. voorzorgsmaatregelen. In de gegeven omstandigheden, gelet op de grote hoeveelheid aan lachgasflessen en het ontbreken van iedere veiligheidsmaatregel, heeft [de onderbewindgestelde] een reële kans op gevaar voor zichzelf en omwonenden en beschadiging van het gehuurde gecreëerd.

Gelet op het voorgaande heeft [de onderbewindgestelde] niet voldaan aan zijn verplichting op grond van artikel 6.2 AHV om het gehuurde als een goed huurder te gebruiken en de verplichting op grond van artikel 7:213 BW om zich als goed huurder te gedragen. Hij heeft niet de zorg voor het gehuurde betracht die van hem kan worden verlangd.

Talis stelt verder dat, gezien de grote hoeveelheid aangetroffen lachgasflessen, sprake is geweest van bedrijfsmatige activiteiten door [de onderbewindgestelde] door de opslag en handel in lachgas. Met de door [de onderbewindgestelde] opgeslagen hoeveelheid aan lachgas kunnen 12.750 lachgasballonnen worden gevuld. Dit is geen hoeveelheid voor eigen gebruik, maar duidelijk een handelshoeveelheid, aldus Talis. [de onderbewindgestelde] betwist dit en heeft ter zitting verklaard (zoals hij eerder ook al had gedaan) dat hij de gasflessen alleen een paar dagen had opgeslagen voor een goede bekende (een familielid) van hem en zelf geen bedrijfsmatige activiteiten heeft ondernomen.

Naar het oordeel van de kantonrechter is de enkele omstandigheid dat sprake was van een grote hoeveelheid gasflessen onvoldoende om te concluderen dat sprake is geweest van bedrijfsmatige activiteiten. Hoewel hierdoor een vermoeden kan ontstaan, heeft Talis geen ondersteunende bewijsstukken in het geding gebracht zoals aangetroffen benodigdheden als ballonnen, lachgaspatronen en crackers, danwel de administratie van de bedrijfsactiviteiten en/of getuigenverklaringen. Op basis van de PGS15 was formeel weliswaar sprake van bedrijfsmatige opslag, omdat er in totaal meer dan 125 liter aan lachgas werd opgeslagen, maar dat wil niet zonder meer zeggen dat [de onderbewindgestelde] de opslag ook feitelijk op die manier gebruikte. Wat hier echter ook van zij, de kantonrechter heeft hiervoor reeds geoordeeld dat [de onderbewindgestelde] op basis van het creëren van een gevaarzettende situatie door een grote hoeveelheid lachgasflessen in zijn berging op te slaan in strijd met zijn verplichtingen uit de huurovereenkomst en de daarbij horende algemene voorwaarden heeft gehandeld en daardoor tekortgeschoten is in de nakoming van de huurovereenkomst. [de onderbewindgestelde] voert nog aan dat sprake is geweest van een eenmalige fout en dat hij zich daarna nooit meer met lachgas heeft beziggehouden. Hij verwijst hierbij naar een controle door de gemeente op 21 oktober 2020 naar aanleiding van een melding over vermeende opslag en handel in lachgas waarbij niets is aangetroffen in het gehuurde. De kantonrechter wijst er in dit kader echter op dat de omstandigheid dat [de onderbewindgestelde] zijn verplichtingen als huurder op dit moment nakomt en in de toekomst wellicht ook blijft nakomen zijn tekortkoming uit het verleden niet ongedaan maakt.

De vraag is vervolgens of de tekortkoming, gezien haar bijzondere aard of geringe betekenis, de gevorderde ontbinding met haar gevolgen niet rechtvaardigt (artikel 6:265 lid 1 BW). Ingeval van huur van woonruimte, waarvan in dit geval sprake is, dient bij de beoordeling of de tekortkoming ernstig genoeg is om de ontbinding met haar gevolgen te rechtvaardigen, rekening te worden gehouden met alle omstandigheden en dient het gewicht van de tekortkoming te worden afgezet tegen het woonbelang van de huurder.

In het kader van de belangenafweging heeft [de bewindvoerder] aangevoerd dat [de onderbewindgestelde] zijn leven net weer goed op de rit heeft en dat ontbinding van de huurovereenkomst deze positieve ontwikkeling ernstig zal doorkruisen. Na een periode in detentie is [de onderbewindgestelde] in februari 2018 onder voorwaarden in vrijheid gesteld. Hij heeft vervolgens hard aan zichzelf gewerkt en is van een periode van begeleid wonen naar zelfstandig wonen gegaan. Sinds half november 2020 heeft hij ook een baan. Ter zitting heeft [de onderbewindgestelde] verklaard dat het voor hem erg lastig zal zijn om andere woonruimte te vinden.

Gelet op voorgaande overwegingen zal de kantonrechter de huurovereenkomst ontbinden en [naam bewindvoerder] , in zijn hoedanigheid van bewindvoerder over de goederen van [de onderbewindgestelde] , veroordelen de huurwoning te ontruimen en verlaten. De kantonrechter ziet wel aanleiding de gevorderde ontruimingstermijn van twee weken te verlengen met twee weken, mede gelet op de huidige maatregelen ter voorkoming van verspreiding van het Corona-virus.

[de bewindvoerder] wordt in het ongelijk gesteld en moet daarom de proceskosten dragen. Deze kosten worden tot deze uitspraak aan de kant van Talis begroot op € 106,35 aan dagvaardingskosten, € 124,-- aan griffierecht en € 360,-- aan salaris voor de gemachtigde (2 punten x tarief van € 180,--). De gevorderde nakosten zullen worden begroot op een bedrag van € 90,--, zijnde een half salarispunt van het toe te wijzen salaris van de gemachtigde, te vermeerderen, indien betekening van het vonnis heeft plaatsgevonden, met de explootkosten van betekening van het vonnis.