Arrest van het Hof (Zevende kamer) van 20 maart 2025

Richtlijn 98/8

4 Richtlijn 98/8 is onder voorbehoud van de in punt 13 van dit arrest bedoelde overgangsbepalingen met ingang van 1 september 2013 ingetrokken bij verordening nr. 528/2012 – in de initiële versie ervan – die sinds die datum van toepassing is.

5 Artikel 19 van die richtlijn had als opschrift „Vertrouwelijkheid” en bepaalde in lid 1:

„Onverminderd richtlijn 90/313/EEG van de Raad van 7 juni 1990 inzake de vrije toegang tot milieu-informatie [(PB 1990, L 158, blz. 56)] kan een aanvrager de bevoegde autoriteit meedelen welke informatie, die hij commercieel gevoelig acht en waarvan bekendmaking hem op industrieel of commercieel gebied zou kunnen schaden, hij voor iedereen behalve de bevoegde autoriteit en de [Europese] Commissie geheim wenst te houden. In elk afzonderlijk geval dient een volledige motivering te worden gegeven. Onverminderd de in lid 3 genoemde informatie […] nemen de lidstaten de nodige stappen om de vertrouwelijkheid van de volledige samenstelling van productformules te garanderen, indien de aanvrager zulks wenst.”

Verordening nr. 528/2012

6 Artikel 3 van verordening nr. 528/2012 bepaalt in lid 1:

„Voor de toepassing van deze verordening wordt verstaan onder:

[…]

1. ‚technische gelijkwaardigheid’: overeenkomst, qua chemische samenstelling en risicoprofiel, tussen een stof die afkomstig is hetzij uit een bron die verschilt van de referentiebron, hetzij uit de referentiebron maar volgens een gewijzigd productieproces en/of een gewijzigde productielocatie, en de stof van de referentiebron waarvoor de initiële risicobeoordeling werd uitgevoerd, zoals vastgesteld in artikel 54;

[…]”

7 Artikel 19 van deze verordening heeft als opschrift „Voorwaarden voor het verlenen van toelating” en bepaalt in lid 1:

„Een biocide, met uitzondering van biociden die in aanmerking komen voor de vereenvoudigde toelatingsprocedure overeenkomstig artikel 25, wordt alleen toegelaten als aan de volgende voorwaarden is voldaan:

1. de werkzame stoffen zijn opgenomen in bijlage I of goedgekeurd voor de betrokken productsoort en er wordt voldaan aan alle voor die werkzame stoffen vermelde voorwaarden;

[…]

1. de chemische identiteit, de hoeveelheid en de technische gelijkwaardigheid van de werkzame stoffen in het biocide en, zo nodig, eventuele in toxicologisch of ecotoxicologisch opzicht belangrijke en relevante onzuiverheden en niet-werkzame stoffen, en de residuen die in toxicologisch opzicht of voor het milieu van belang zijn en bij toegelaten gebruik ontstaan, kunnen volgens de desbetreffende voorschriften van de bijlagen II en III worden bepaald;

[…]”

8 Artikel 30 van die verordening, met als opschrift „Beoordeling van de aanvragen”, bepaalt in lid 3, onder a):

„Tijdens de in lid 1 genoemde periode van 365 dagen stelt de bevoegde autoriteit de volgende handelingen:

1. zij stelt een ontwerprapport op (‚het beoordelingsrapport’) dat een samenvatting van de conclusies van de beoordeling bevat en de redenen vermeldt waarom het biocide wordt toegelaten of de toelating wordt geweigerd”.

9 Artikel 54 van verordening nr. 528/2012, met als opschrift „Beoordeling van de technische gelijkwaardigheid”, luidt:

„1.

Ingeval de technische gelijkwaardigheid moet worden vastgesteld van werkzame stoffen, dient de persoon die de gelijkwaardigheid wenst vast te stellen (‚de aanvrager’) een aanvraag in bij het [Europees Agentschap voor chemische stoffen (ECHA)].

2.

De aanvrager verstrekt alle gegevens die het [ECHA] eist om de technische gelijkwaardigheid te beoordelen.

[…]

4.

Na de aanvrager de gelegenheid te hebben geboden opmerkingen te maken, neemt het [ECHA] binnen 90 dagen na ontvangst van de aanvraag bedoeld in lid 1, een besluit en stelt het de lidstaten en de aanvrager daarvan in kennis.

5.

Indien volgens het [ECHA] voor de uitvoering van de beoordeling van de technische gelijkwaardigheid aanvullende informatie nodig is, verzoekt het [ECHA] de aanvrager die informatie binnen een door het [ECHA] vastgestelde termijn te verstrekken. Het [ECHA] verwerpt de aanvraag indien de aanvrager de aanvullende informatie niet binnen de vastgestelde termijn indient. De in lid 4 bedoelde periode van 90 dagen wordt opgeschort vanaf de datum waarop het verzoek wordt ingediend tot de datum waarop de informatie is ontvangen. De opschorting mag niet langer dan 180 dagen duren, tenzij de aard van de gevraagde gegevens of uitzonderlijke omstandigheden dit rechtvaardigen.

6.

Indien nodig kan het [ECHA] de bevoegde autoriteit van de lidstaat raadplegen die, wat de beoordeling van de werkzame stof betreft, is opgetreden als beoordelende bevoegde autoriteit.

[…]”

10 Artikel 66 van verordening nr. 528/2012 heeft als opschrift „Vertrouwelijkheid” en bepaalt:

„1.

Verordening (EG) nr. 1049/2001 van het Europees Parlement en de Raad van 30 mei 2001 inzake de toegang van het publiek tot documenten van het Europees Parlement, de Raad en de Commissie [(PB 2001, L 145, blz. 43)] en de overeenkomstig artikel 118, lid 3, van verordening (EG) nr. 1907/2006 [van het Europees Parlement en de Raad van 18 december 2006 inzake de registratie en beoordeling van en de autorisatie en beperkingen ten aanzien van chemische stoffen (Reach), tot oprichting van een Europees Agentschap voor chemische stoffen, houdende wijziging van richtlijn 1999/45/EG en houdende intrekking van verordening (EEG) nr. 793/93 van de Raad en verordening (EG) nr. 1488/94 van de Commissie alsmede richtlijn 76/769/EEG van de Raad en de richtlijnen 91/155/EEG, 93/67/EEG, 93/105/EG en 2000/21/EG van de Commissie (PB 2006, L 396, blz. 1)] door de raad van bestuur van het [ECHA] vastgestelde regelingen zijn van toepassing op de documenten die het [ECHA] voor de uitvoering van deze verordening bijhoudt.

2.

Het [ECHA] en de bevoegde autoriteiten weigeren de toegang tot informatie indien de openbaarmaking de bescherming van commerciële belangen of de persoonlijke levenssfeer of veiligheid van de betrokkenen in het gedrang zou brengen.

Openbaarmaking van de volgende informatie wordt normaliter geacht de bescherming van de commerciële belangen of de persoonlijke levenssfeer of veiligheid van de betrokkenen in gevaar te brengen:

1. bijzonderheden betreffende de volledige samenstelling van een biocide;

2. de precieze hoeveelheid van de werkzame stof of het biocide die wordt vervaardigd of op de markt wordt aangeboden;

3. de banden tussen de fabrikant van een werkzame stof en de voor het in de handel brengen van een biocide verantwoordelijke persoon of tussen de voor het in de handel brengen van een biocide verantwoordelijke persoon en de distributeurs van het product;

4. namen en adressen van personen die betrokken zijn bij proeven op gewervelde dieren.

Wanneer evenwel onmiddellijk optreden absoluut noodzakelijk is ter bescherming van de gezondheid van mens en dier, de veiligheid of het milieu, dan wel om andere redenen van hoger openbaar belang, maakt het [ECHA] of een bevoegde autoriteit de in dit lid bedoelde informatie openbaar.

3.

Onverminderd lid 2, wordt, nadat de toelating is verleend, de toegang tot de volgende informatie in geen geval geweigerd:

[…]

• de analysemethoden, bedoeld in artikel 19, lid 1, onder c);

[…]

4.

Elke persoon die voor de toepassing van deze verordening informatie betreffende een werkzame stof of biocide bij het [ECHA] of bij een bevoegde autoriteit indient, kan vragen dat de in artikel 67, leden 3 en 4, vermelde informatie niet openbaar wordt gemaakt, mits hij motiveert waarom de openbaarmaking van die informatie zijn commerciële belangen of die van een andere betrokken partij kan schaden.”

11 Artikel 67 van verordening nr. 528/2012, „Elektronische publieke toegang”, luidt als volgt:

„1.

Vanaf de datum waarop de Commissie een uitvoeringsverordening vaststelt, die bepaalt dat een werkzame stof is goedgekeurd, als bedoeld in artikel 9, lid 1, onder a), wordt de volgende geactualiseerde informatie over die werkzame stof, die door het [ECHA] of de Commissie wordt bewaard, kosteloos openbaar en gemakkelijk beschikbaar gesteld:

[…]

1. de analysemethoden als bedoeld in titel 1, afdelingen 5.2 en 5.3 en titel 2, afdeling 4.2 van bijlage II.

2.

Vanaf de datum waarop een biocide is toegelaten, wordt door het [ECHA] de volgende geactualiseerde informatie kosteloos ter beschikking gesteld en makkelijk toegankelijk gemaakt:

1. de aan de toelatingen verbonden voorwaarden;

2. de samenvatting van de productkenmerken van het biocide; en

3. de analysemethoden als bedoeld in titel 1, afdelingen 5.2 en 5.3 en titel 2, afdeling 5.2 van bijlage III.

3.

Vanaf de datum waarop de Commissie een uitvoeringsverordening vaststelt, die bepaalt dat een werkzame stof is goedgekeurd, als bedoeld in artikel 9, lid 1, onder a), wordt door het [ECHA] de volgende geactualiseerde informatie over die werkzame stof kosteloos, openbaar en gemakkelijk beschikbaar gesteld, tenzij de verstrekker van de gegevens overeenkomstig artikel 66, lid 4, ten genoegen van de bevoegde autoriteit of het [ECHA] motiveert waarom de bekendmaking ervan zijn commerciële belangen of die van een andere betrokken partij kan schaden:

[…]

1. het beoordelingsrapport.

4.

Vanaf de datum waarop een biocide wordt toegelaten, wordt door het [ECHA] de volgende geactualiseerde informatie kosteloos ter beschikking gesteld en makkelijk toegankelijk gemaakt, tenzij de verstrekker van de gegevens overeenkomstig artikel 66, lid 4, ten genoegen van de bevoegde autoriteit of het [ECHA] motiveert waarom de bekendmaking ervan zijn commerciële belangen of die van een andere betrokken partij kan schaden:

1. de onderzoekssamenvattingen of uitgebreide onderzoekssamenvattingen van studies die ter ondersteuning van de toelating van het biocide zijn ingediend; en

2. het beoordelingsrapport.”

12 Artikel 91 van die verordening, met als opschrift „Overgangsmaatregelen betreffende aanvragen van toelatingen voor biociden die uit hoofde van richtlijn 98/8/EG zijn gedaan”, luidt:

„In het kader van richtlijn 98/8/EG ingediende dossiers waarvan de beoordeling per 1 september 2013 niet is afgerond, worden door de bevoegde autoriteiten overeenkomstig die richtlijn beoordeeld.

[…]”

13 Artikel 96 van verordening nr. 528/2012 bepaalt in de eerste alinea dat „[o]nverminderd artikel 86, de artikelen 89 tot en met 93, en artikel 95 van deze verordening, […] richtlijn 98/8/EG [wordt] ingetrokken met ingang van 1 september 2013”.

14 Volgens de tweede alinea van artikel 97 van verordening nr. 528/2012 is deze verordening van toepassing vanaf 1 september 2013.

15 Bijlage III bij deze verordening, in de versie die voortvloeit uit gedelegeerde verordening (EU) 2021/525 van de Commissie van 19 oktober 2020 tot wijziging van de bijlagen II en III bij verordening (EU) nr. 528/2012 van het Europees Parlement en de Raad betreffende het op de markt aanbieden en het gebruik van biociden (PB 2021, L 106, blz. 3), bepaalt in titel 2, dat als opschrift „Micro-organismen” heeft:

„Gemeenschappelijke basisgegevens (CDS) en aanvullende gegevens (ADS)

De informatie die verplicht is ter ondersteuning van de toelating van een biocide wordt in onderstaande tabel vermeld.

[…]

Kolom 1 Verplichte informatie:	Kolom 2 Alle gegevens zijn CDS, tenzij als ADS aangemerkt	Kolom 3 Specifieke regels voor aanpassing van kolom 1
[…]
2. IDENTITEIT VAN DE BIOCIDEN
[…]
2.5. Wanneer [het] biocide een werkzame stof bevat die is geproduceerd in een andere locatie of volgens een ander procedé of uit andere grondstoffen dan die van de werkzame stof die is beoordeeld overeenkomstig artikel 9 van deze verordening, moet het bewijs worden verstrekt dat de technische gelijkwaardigheid overeenkomstig artikel 54 van deze verordening is vastgesteld of na een vóór 1 september 2013 begonnen beoordeling is vastgesteld door een bevoegde autoriteit die is aangewezen in overeenstemming met artikel 26 van richtlijn 98/8/EG

[…]”

16 Bijlage VI van die verordening heeft als opschrift „Gemeenschappelijke beginselen voor de beoordeling van dossiers voor biociden” en luidt:

„[…]

Evaluatie

Algemene beginselen

[…]

1. Waar van toepassing wordt voor iedere werkzame stof in het biocide de technische gelijkwaardigheid vastgesteld, onder verwijzing naar de werkzame stoffen die reeds op de lijst van goedgekeurde werkzame stoffen staan.

[…]”

Richtlijn 2003/4

17 Artikel 3 van richtlijn 2003/4 bepaalt in lid 1:

„De lidstaten zorgen ervoor dat de overheidsinstanties, overeenkomstig het bepaalde in deze richtlijn, ertoe gehouden zijn de milieu-informatie waarover zij beschikken, of die voor hen wordt beheerd, aan elke aanvrager op verzoek beschikbaar te stellen, zonder dat deze daarvoor een belang hoeft aan te voeren.”

18 Artikel 4 van deze richtlijn bepaalt in lid 2:

„De lidstaten kunnen bepalen dat een verzoek om milieu-informatie kan worden geweigerd, indien openbaarmaking van de informatie afbreuk doet aan een van de volgende punten:

[…]

1. de vertrouwelijkheid van commerciële of industriële informatie, wanneer deze vertrouwelijkheid bij de nationale of de communautaire wetgeving geboden wordt om een gewettigd economisch belang te beschermen, met inbegrip van het algemeen belang dat met statistische en fiscale geheimhouding is gediend;

[…]

De in de leden 1 en 2 genoemde gronden voor weigering worden restrictief uitgelegd, met voor het specifieke geval inachtneming van het met bekendmaking gediende openbare belang. In elk afzonderlijk geval dient het algemene belang dat is gediend met openbaarmaking te worden afgewogen tegen het specifieke belang dat is gediend met de weigering om openbaar te maken. De lidstaten kunnen het bepaalde in lid 2, onder a), d), f), g) en h), niet als grondslag aanzien om te bepalen dat een verzoek kan worden geweigerd indien het betrekking heeft op informatie over emissies in het milieu.

[…]”

Verordening nr. 1907/2006

19 Overweging 117 van verordening nr. 1907/2006 luidt als volgt:

„De burgers van de Europese Unie moeten toegang hebben tot informatie over de chemische stoffen waaraan zij kunnen worden blootgesteld, zodat zij met kennis van zaken over het gebruik ervan kunnen beslissen. Dit kan op transparante wijze worden bereikt door hen gratis en eenvoudig toegang te verlenen tot basisgegevens in de databank van het [ECHA], zoals een kort profiel van de gevaarlijke eigenschappen, de etiketteringvoorschriften en de communautaire wetgeving ter zake, onder meer over het toegestane gebruik en de risicobeheersmaatregelen. Het [ECHA] en de lidstaten moeten toegang verlenen tot informatie overeenkomstig [richtlijn 2003/4], [verordening nr. 1049/2001], en het [Verdrag van Aarhus].”

Verordening nr. 1367/2006

20 Artikel 6 van verordening (EG) nr. 1367/2006 van het Europees Parlement en de Raad van 6 september 2006 betreffende de toepassing van de bepalingen van het Verdrag van Aarhus betreffende toegang tot informatie, inspraak bij besluitvorming en toegang tot de rechter inzake milieuaangelegenheden op de communautaire instellingen en organen (PB 2006, L 264, blz. 13) bepaalt in lid 1:

„Met betrekking tot artikel 4, lid 2, eerste en derde streepje, van [verordening (EG) nr. 1049/2001], met uitzondering van onderzoek, met name naar mogelijke inbreuken op het gemeenschapsrecht, wordt een hoger openbaar belang geacht openbaarmaking te gebieden indien de gevraagde informatie betrekking heeft op uitstoot in het milieu. Wat betreft de overige uitzonderingen krachtens artikel 4 van [verordening nr. 1049/2001], worden de gronden voor weigering beperkt uitgelegd, waarbij rekening wordt gehouden met het openbaar belang dat bij openbaarmaking is gediend en met de vraag of de gevraagde informatie betrekking heeft op uitstoot in het milieu.”

Derde vraag, punt c)

53 Met punt c) van de derde vraag wenst de verwijzende rechter in wezen te vernemen of artikel 66, lid 3, onder j), van verordening nr. 528/2012 aldus moet worden uitgelegd dat de bevoegde autoriteit in antwoord op een op deze bepaling gesteund toegangsverzoek alle gedetailleerde informatie over de in artikel 19, lid 1, onder c), van deze verordening bedoelde analysemethoden moet verstrekken, ook wanneer openbaarmaking van die informatie afbreuk zou doen aan het zakengeheim, dan wel alleen algemene informatie moet verstrekken over de aard van deze methoden en, in voorkomend geval, de conclusies die daaruit konden worden getrokken.

54 Volgens artikel 66, lid 2, eerste alinea, van verordening nr. 528/2012 weigeren het ECHA en de bevoegde autoriteiten de toegang tot informatie indien de openbaarmaking de bescherming van commerciële belangen of de persoonlijke levenssfeer of veiligheid van de betrokkenen in het gedrang zou brengen. In de tweede alinea van deze bepaling wordt de informatie genoemd waarvan openbaarmaking normaliter wordt geacht deze zaken in het gedrang te brengen.

55 Artikel 66, lid 3, onder j), van die verordening bepaalt dat onverminderd lid 2 van dit artikel, nadat de toelating is verleend, in geen geval toegang wordt geweigerd tot „de analysemethoden bedoeld in artikel 19, lid 1, onder c)”, van deze verordening.

56 Zoals de advocaat-generaal in de punten 83 en 84 van zijn conclusie in wezen heeft opgemerkt, blijkt uit de ondubbelzinnige bewoordingen van artikel 66, lid 3, van verordening nr. 528/2012 en meer in het bijzonder uit de uitdrukking „in geen geval” dat zodra de toelating voor het op de markt brengen is verleend, toegang tot informatie over de in artikel 19, lid 1, onder c), ervan bedoelde analysemethoden om geen enkele reden kan worden geweigerd.

57 Uit laatstgenoemde bepaling blijkt dat een van de voorwaarden voor de verlening van een toelating voor het op de markt brengen van een ander biocide dan een van de biociden die in aanmerking komen voor de vereenvoudigde toelatingsprocedure, is dat de chemische identiteit, de hoeveelheid en de technische gelijkwaardigheid van de werkzame stoffen in het biocide kunnen worden bepaald volgens de desbetreffende voorschriften van de bijlagen II en III bij die verordening.

58 Artikel 19, lid 1, onder c), van verordening nr. 528/2012 vermeldt dus uitdrukkelijk de technische gelijkwaardigheid van de in een biocide aanwezige werkzame stoffen als een van de elementen die via de in dit artikel bedoelde analysemethoden worden beoordeeld en die kunnen leiden tot de verlening van een toelating voor het op de markt brengen van dat biocide. Waar artikel 66, lid 3, onder j), van deze verordening categoriek verbiedt dat toegang tot „de analysemethoden bedoeld in artikel 19, lid 1, onder c)”, wordt geweigerd, ziet het dus noodzakelijkerwijs op de methoden waarmee onder meer die gelijkwaardigheid kon worden vastgesteld, zoals die wordt omschreven in artikel 3, lid 1, onder w), van die verordening en bedoeld in met name punt 2.5 van titel 2 van bijlage III bij die verordening.

59 Voorts kan artikel 66, lid 3, onder j), van verordening nr. 528/2012, voor zover het de bevoegde autoriteit verplicht om toegang te geven tot informatie over de analysemethoden die zijn gebruikt voor de verlening van de betrokken vergunning voor het in de handel brengen, niet aldus worden uitgelegd dat het enkel ziet op algemene informatie over de aard van die methoden, zoals de advocaat-generaal in punt 82 van zijn conclusie in wezen heeft opgemerkt. Het moet integendeel in die zin worden uitgelegd dat nauwkeurige en volledige informatie over die methoden moet worden verstrekt. Zoals de advocaat-generaal evenwel ook heeft opgemerkt, is deze verplichting beperkt tot de analysemethoden en strekt zij zich dus niet uit tot de resultaten of conclusies die met deze methoden zijn verkregen.

60 Gelet op een en ander dient op punt c) van de derde vraag te worden geantwoord dat artikel 66, lid 3, onder j), van verordening nr. 528/2012 aldus moet worden uitgelegd dat de bevoegde autoriteit, eenmaal de toelating voor het op de markt brengen van een biocide is verleend, geen gevraagde toegang mag weigeren tot informatie over de analysemethoden waarmee de technische gelijkwaardigheid van de in dat product vervatte werkzame stoffen werd vastgesteld. Deze informatie moet nauwkeurig en volledig zijn, maar strekt zich niet uit tot de resultaten of conclusies die met deze methoden zijn verkregen.

Derde vraag, punten b) en d)

61 Met de punten b) en d) van zijn derde vraag wenst de verwijzende rechter in essentie te vernemen of artikel 67 van verordening nr. 528/2012 aldus moet worden uitgelegd dat de volledige of gedeeltelijke openbaarmaking van een rapport over de technische gelijkwaardigheid tussen een goedgekeurde werkzame stof en de werkzame stof in een biocide, dat wordt opgesteld bij het onderzoek van de aanvraag tot toelating voor het op de markt brengen van dat biocide, binnen de werkingssfeer valt van artikel 67, lid 1, onder h), artikel 67, lid 3, onder e), dan wel artikel 67, lid 4, onder b). Hij vraagt zich ook af of artikel 67, lid 1, onder h), dat voorschrijft dat de „analysemethoden als bedoeld in […] titel 2, afdeling 4.2 van bijlage II” openbaar beschikbaar moeten worden gesteld, aldus dient te worden uitgelegd dat het in werkelijkheid verwijst naar punt 4.3 van titel 2 van bijlage II bij verordening nr. 528/2012, het vroegere punt 4.2 van deze titel dat punt 4.3 is geworden na de inwerkingtreding van gedelegeerde verordening 2021/525.

62 In dit verband moet worden opgemerkt dat artikel 67 van verordening nr. 528/2012 het ECHA en, in lid 1, de Commissie de verplichting oplegt om bepaalde informatie kosteloos openbaar en beschikbaar te stellen, en dus niet gericht is tot de bevoegde autoriteiten van de lidstaten.

63 Dit artikel 67 vormt evenwel een normatief referentiekader op het gebied van transparantie dat ook relevant is wanneer de bevoegde autoriteit van een lidstaat krachtens verordening nr. 528/2012 de gegrondheid beoordeelt van een verzoek om toegang tot informatie over een biocide dat is toegelaten krachtens richtlijn 98/8 of op basis van een technische gelijkwaardigheid die op grond van punt 2.5 van titel 2 van bijlage III bij deze verordening is vastgesteld door een overeenkomstig artikel 26 van die richtlijn aangewezen bevoegde autoriteit.

64 Artikel 67 van verordening nr. 528/2012 bepaalt dat informatie kosteloos openbaar en beschikbaar moet worden gesteld „[v]anaf de datum waarop de Commissie een uitvoeringsverordening vaststelt, die bepaalt dat een werkzame stof is goedgekeurd” (leden 1 en 3) en „[v]anaf de datum waarop een biocide [wordt] toegelaten” (leden 2 en 4).

65 In dit geval valt het betrokken verzoek om toegang tot informatie niet onder de eerste maar onder de tweede categorie. Het verzoek heeft immers geen betrekking op documenten die verband houden met een procedure tot goedkeuring van een werkzame stof, die wordt beheerst door de bepalingen van hoofdstuk II van verordening nr. 528/2012, maar op documenten die verband houden met een procedure tot toelating voor biociden op basis van een technische gelijkwaardigheid van een daarin vervatte werkzame stof met een andere stof die reeds is goedgekeurd en opgenomen in de Unielijst van goedgekeurde werkzame stoffen, welke procedure onder de hoofdstukken IV tot en met VI van die verordening valt.

66 Bijgevolg kan noch lid 1, onder h), noch lid 3, onder e), van artikel 67 van verordening nr. 528/2012 van toepassing zijn op een geschil als dat in het hoofdgeding.

67 Wat het tweede in punt 64 van dit arrest genoemde geval betreft, en meer in het bijzonder artikel 67, lid 4, onder b), van verordening nr. 528/2012, dat betrekking heeft op het „beoordelingsrapport”, moet worden opgemerkt dat dit begrip in artikel 30, lid 3, onder a), van deze verordening wordt gedefinieerd als het „[door de bevoegde autoriteit opgestelde] ontwerprapport […] dat een samenvatting van de conclusies van de beoordeling bevat en de redenen vermeldt waarom het biocide wordt toegelaten of de toelating wordt geweigerd”.

68 Het is juist dat de beoordeling van de technische gelijkwaardigheid tussen de werkzame stof in een biocide en een reeds goedgekeurde werkzame stof een fase vormt die voorafgaat aan de toelating van dat biocide, indien daartoe een aanvraag is ingediend. In dit verband moet om te beginnen worden opgemerkt dat artikel 54 van verordening nr. 528/2012, dat de beoordeling van de technische gelijkwaardigheid regelt, spreekt van de „beoordeling” die moet leiden tot de vaststelling van een besluit over de technische gelijkwaardigheid tussen de werkzame stoffen. Vervolgens blijkt uit punt 2.5 van titel 2 van bijlage III bij die verordening, in de versie die voortvloeit uit gedelegeerde verordening 2021/525, dat die technische gelijkwaardigheid na een vóór 1 september 2013 begonnen „beoordeling” kan worden vastgesteld door een bevoegde autoriteit die is aangewezen in overeenstemming met artikel 26 van richtlijn 98/8. Vervolgens preciseert punt 21 van bijlage VI van verordening nr. 528/2012 – in welke bijlage, zoals het opschrift ervan aangeeft, de gemeenschappelijke beginselen voor de beoordeling van de dossiers voor biociden zijn neergelegd – dat „[w]aar van toepassing […] voor iedere werkzame stof in het biocide de technische gelijkwaardigheid [wordt] vastgesteld, onder verwijzing naar de werkzame stoffen die reeds op de lijst van goedgekeurde werkzame stoffen staan”. Uit deze bepalingen volgt echter niet dat de besluiten die het ECHA krachtens artikel 54 van die verordening neemt of die de bevoegde autoriteit van een lidstaat neemt om die technische gelijkwaardigheid vast te stellen, een „beoordelingsrapport” in de zin van artikel 30, lid 3, onder a), van die verordening vormen.

69 Hieruit blijkt dus dat noch artikel 67, lid 1, onder h), van verordening nr. 528/2012, noch artikel 67, lid 3, onder e), van deze verordening noch artikel 67, lid 4, onder b), ervan vereist dat een rapport als aan de orde in het hoofdgeding openbaar beschikbaar wordt gesteld.

70 Bijgevolg hoeft het eerste deel van punt d) van de derde vraag, zoals dat in herinnering is gebracht in de tweede volzin van punt 61 van dit arrest, niet te worden beantwoord.

71 Gelet op het voorgaande dient op de punten b) en d) van de derde vraag te worden geantwoord dat artikel 67, lid 1, onder h), artikel 67, lid 3, onder e), en artikel 67, lid 4, onder b), van verordening nr. 528/2012 aldus moeten worden uitgelegd dat de openbaarmaking van een rapport over de technische gelijkwaardigheid tussen een in een toegelaten biocide vervatte werkzame stof en een goedgekeurde werkzame stof, dat de bevoegde autoriteit van een lidstaat opstelt bij het onderzoek van de aanvraag tot toelating voor het op de markt brengen van dat biocide, buiten de werkingssfeer van die bepalingen valt.

Derde vraag, punt a)

72 Met punt a) van zijn derde vraag wenst de verwijzende rechter in wezen te vernemen of de artikelen 66 en 67 van verordening nr. 528/2012 aldus moeten worden uitgelegd dat daarin een specifieke en uitputtende regeling is vastgesteld voor de toegang tot informatie over biociden waarover de bevoegde autoriteiten van een lidstaat beschikken, en met name over de technische gelijkwaardigheid tussen de daarin vervatte werkzame stof en een goedgekeurde werkzame stof, waardoor die autoriteiten de nationale bepalingen ter omzetting van artikel 4, lid 2, tweede alinea, van richtlijn 2003/4 niet kunnen toepassen.

73 Wat in de eerste plaats de artikelen 66 en 67 van verordening nr. 528/2012 betreft, moet worden opgemerkt dat artikel 67, zoals uit punt 62 van dit arrest blijkt, niet gericht is tot de bevoegde autoriteiten van de lidstaten, zodat alleen artikel 66 ervan relevant is voor het onderzoek van punt a) van de derde vraag.

74 Volgens artikel 66, lid 2, tweede alinea, sous a), van verordening nr. 528/2012 wordt openbaarmaking van „bijzonderheden betreffende de volledige samenstelling van een biocide” normaliter geacht de bescherming van de commerciële belangen in gevaar te brengen. Bij wijze van uitzondering zijn de bevoegde autoriteiten volgens de derde alinea van deze paragraaf „[w]anneer […] onmiddellijk optreden absoluut noodzakelijk is ter bescherming van […] het milieu, dan wel om andere redenen van hoger openbaar belang” evenwel gehouden die informatie openbaar te maken. Bovendien wordt na het verlenen van een toelating in geen geval toegang geweigerd tot informatie die valt onder een van de dertien in artikel 66, lid 3, van verordening nr. 528/2012 genoemde categorieën, waaronder, onder j), de „analysemethoden, bedoeld in artikel 19, lid 1, onder c)”, van deze verordening.

75 In de tweede plaats bepaalt artikel 3, lid 1, van richtlijn 2003/4 dat de lidstaten ervoor moeten zorgen dat de overheidsinstanties in de zin van artikel 2, punt 2, van deze richtlijn ertoe gehouden zijn de milieu-informatie die onder een van de zes in artikel 2, punt 1, ervan genoemde categorieën informatie valt en waarover zij beschikken of die voor hen wordt beheerd, aan elke aanvrager op verzoek beschikbaar te stellen, zonder dat deze daarvoor een belang hoeft aan te voeren, tenzij het verzoek onder een van de in artikel 4 van deze richtlijn bedoelde uitzonderingen valt.

76 Volgens artikel 4, lid 2, eerste alinea, onder d), van richtlijn 2003/4 kunnen de lidstaten bepalen dat een verzoek om milieu-informatie kan worden geweigerd indien openbaarmaking van de informatie afbreuk doet aan „de vertrouwelijkheid van commerciële of industriële informatie, wanneer deze vertrouwelijkheid bij de nationale of de [Uniewetgeving] geboden wordt om een gewettigd economisch belang te beschermen”. In artikel 4, lid 2, tweede alinea, voorlaatste volzin, staat in dit verband te lezen dat „[i]n elk afzonderlijk geval […] het algemene belang dat is gediend met openbaarmaking [dient] te worden afgewogen tegen het specifieke belang dat is gediend met de weigering om openbaar te maken”.

77 Bovendien heeft de Uniewetgever overeenkomstig artikel 4, lid 2, tweede alinea, van richtlijn 2003/4 een uitzondering ingevoerd op de afwijking waarin artikel 4, lid 2, eerste alinea, onder d), van deze richtlijn voorziet. Zo kan volgens artikel 4, lid 2, tweede alinea, laatste volzin, ervan de vertrouwelijkheid van commerciële of industriële informatie niet rechtvaardigen dat een verzoek om toegang tot milieu-informatie wordt geweigerd wanneer het gaat om „informatie over emissies in het milieu”.

78 Wat in de derde plaats de verhouding tussen artikel 66 van verordening nr. 528/2012 en artikel 4, lid 2, van richtlijn 2003/4 betreft, moet worden opgemerkt dat, anders dan artikel 19 van richtlijn 98/8, dat in lid 1 bepaalde dat zij van toepassing was „[o]nverminderd richtlijn 90/313”, noch artikel 66 van verordening nr. 528/2012 noch enige andere bepaling ervan een soortgelijke precisering bevat met betrekking tot richtlijn 2003/4, die richtlijn 90/313 heeft ingetrokken en vervangen.

79 Dit gebrek aan precisering mag echter niet in die zin worden uitgelegd dat richtlijn 2003/4 niet van toepassing is op verzoeken om toegang van het publiek tot documenten die zijn opgesteld ter uitvoering van deze verordening of in voorkomend geval, overeenkomstig de overgangsmaatregelen in deze verordening, van richtlijn 98/8.

80 Ten eerste vermeldt verordening nr. 528/2012 niet dat de vertrouwelijkheidsbepalingen ervan zouden afwijken van – door een beperking in te houden op – de algemene regeling voor toegang tot milieu-informatie. Integendeel, artikel 66, lid 1, van deze verordening bepaalt uitdrukkelijk dat verordening nr. 1049/2001 en de overeenkomstig artikel 118, lid 3, van verordening nr. 1907/2006 door de raad van bestuur van het ECHA vastgestelde regelingen „van toepassing [zijn] op de documenten die het [ECHA] voor de uitvoering van deze verordening bijhoudt”.

81 In dit verband heeft het Hof reeds opgemerkt dat artikel 6 van verordening nr. 1367/2006 specifieke regels inzake de verzoeken om toegang tot milieu-informatie toevoegt aan verordening nr. 1049/2001 (arrest van 14 november 2013, LPN en Finland/Commissie, C‑514/11 P en C‑605/11 P, EU:C:2013:738, punt 79 ). Lid 1 van dit artikel bevat een soortgelijke regel als die van artikel 4, lid 2, tweede alinea, van richtlijn 2003/4.

82 In overweging 117 van verordening nr. 1907/2006 staat trouwens te lezen dat „[h]et [ECHA] en de lidstaten […] toegang [moeten] verlenen tot informatie overeenkomstig [richtlijn 2003/4], [verordening nr. 1049/2001] en het [Verdrag van Aarhus]”.

83 Ten tweede suggereert het gebruik van het bijwoord „normaliter” in artikel 66, lid 2, tweede alinea, van verordening nr. 528/2012 dat informatie die onder een van de vier daarin genoemde categorieën valt, niet in alle gevallen tegen openbaarmaking hoeft te worden beschermd en dat de bevoegde autoriteiten van de lidstaten in dit verband over een beoordelingsmarge beschikken. Bovendien vereist de derde alinea van dit lid 2 uitdrukkelijk dat deze autoriteiten een afweging maken tussen de bescherming van de commerciële belangen en de bescherming van de openbare belangen die door openbaarmaking van die informatie worden gediend.

84 Aldus blijkt niet dat de Uniewetgever met de vertrouwelijkheidsbepalingen van verordening nr. 528/2012 heeft willen voorzien in een specifieke en uitputtende regeling waarmee de toegang tot informatie over emissies in het milieu kan worden uitgesloten overeenkomstig de nationale bepalingen die zijn vastgesteld ter omzetting van richtlijn 2003/4. In dit verband blijkt uit de toelichting bij het voorstel van de Commissie van 12 juni 2009 voor een verordening van het Europees Parlement en de Raad betreffende het op de markt brengen en het gebruik van biociden [COM(2009) 267 definitief] dat de vertrouwelijkheidsbepalingen van richtlijn 98/8 licht moesten worden gewijzigd en moesten worden afgestemd op die van verordening nr. 1907/2006, zodat het ECHA ze gemakkelijker kon toepassen.

85 Ten derde zou een tegengestelde uitlegging, zoals de advocaat-generaal in punt 41 van zijn conclusie heeft opgemerkt, neerkomen op een miskenning van de internationale verplichtingen die de Unie met de ondertekening van het Verdrag van Aarhus is aangegaan, welk verdrag in artikel 4, lid 4, eerste alinea, onder d), bepaalt dat de bescherming van de vertrouwelijkheid van commerciële en industriële informatie niet kan worden ingeroepen om bekendmaking van informatie over emissies die van belang is voor de bescherming van het milieu, te weigeren.

86 Uit overweging 5 van richtlijn 2003/4 blijkt dat met de vaststelling van deze richtlijn juist is tegemoetgekomen aan de noodzaak om de verenigbaarheid van het Unierecht met het Verdrag van Aarhus te verzekeren.

87 Door erin te voorzien dat de vertrouwelijkheid van commerciële of industriële informatie niet kan worden ingeroepen om openbaarmaking van „informatie over emissies in het milieu” te weigeren, kan met artikel 4, lid 2, tweede alinea, van richtlijn 2003/4 dus worden gezorgd voor concrete toepassing van de regel die in punt 85 van het onderhavige arrest in herinnering wordt gebracht en van het beginsel van een zo ruim mogelijke toegang tot milieu-informatie waarover de publieke instanties beschikken of die voor hen wordt beheerd (arrest van 23 november 2016, Bayer CropScience en Stichting De Bijenstichting, C‑442/14, EU:C:2016:890, punt 57 ).

88 Gelet op de voorgaande overwegingen dient op punt a) van de derde vraag te worden geantwoord dat artikel 66 van verordening nr. 528/2012 aldus moet worden uitgelegd dat daarin geen specifieke en uitputtende regeling is vastgesteld voor de toegang tot informatie over biociden waarover de bevoegde autoriteiten van een lidstaat beschikken, en met name over de technische gelijkwaardigheid tussen de daarin vervatte werkzame stof en een goedgekeurde werkzame stof, waardoor die autoriteiten de nationale bepalingen ter omzetting van artikel 4, lid 2, tweede alinea, van richtlijn 2003/4 niet zouden kunnen toepassen.