Centrale Raad van Beroep, 30-01-2014, ECLI:NL:CRVB:2014:252, 13-3114 MPW

1.1.

Appellant heeft in januari 2012 bezwaar gemaakt tegen de betaalspecificatie van zijn militair pensioen over de maand januari 2012. Tegen de weigering dit bezwaar in behandeling te nemen heeft appellant bij de rechtbank beroep ingesteld. De rechtbank heeft zich vervolgens bij uitspraak als bedoeld in artikel 8:54 Algemene wet bestuursrecht (Awb) onbevoegd verklaard om van het beroep kennis te nemen. Het daartegen ingediende verzet is ongegrond verklaard bij uitspraak van 12 december 2012. De rechtbank heeft daarbij de conclusie onderschreven dat de Stichting Pensioenfonds Abp een rechtspersoon is naar burgerlijk recht en dat de door deze stichting gedane mededelingen over het militair pensioen niet zijn aan te merken als besluiten in de zin van artikel 1:3 Awb en derhalve niet vatbaar zijn voor bezwaar of beroep bij de bestuursrechter.

1.2.

2.1.

Op grond van artikel 8:119, eerste lid, van de Awb kan de bestuursrechter op verzoek van een partij een onherroepelijk geworden uitspraak herzien op grond van feiten of omstandigheden die:

a. hebben plaatsgevonden vóór de uitspraak;

b. bij de indiener van het verzoekschrift vóór de uitspraak niet bekend waren en redelijkerwijs niet bekend konden zijn; en

c. waren zij bij de bestuursrechter eerder bekend geweest, tot een andere uitspraak zouden hebben geleid.

2.2.

In hetgeen appellant bij zijn verzoek om herziening en in hoger beroep tegen de afwijzing daarvan naar voren heeft gebracht, liggen geen feiten of omstandigheden besloten als bedoeld in artikel 8:119 van de Awb. Met zijn betoog heeft appellant (opnieuw) beoogd een discussie te voeren over het sinds 1 juni 2001 geldende militair pensioenstelsel op privaatrechtelijke basis en de uitvoering daarvan door de Stichting Pensioenfonds ABP (stichting).

2.3.

Het is vaste rechtspraak dat het (bijzondere) rechtsmiddel van herziening niet is gegeven om een hernieuwde discussie over een zaak te voeren en evenmin om een discussie over de juistheid van de betrokken uitspraak te openen. De Raad heeft herhaaldelijk geoordeeld, ook in eerdere procedures van appellant, dat met de invoering van het nieuwe pensioenstelsel de Minister (dan wel de Staatssecretaris) van Defensie niet langer bevoegd is beslissingen omtrent de pensioenberekening te nemen. De stichting (haar bestuur of haar organen) kan als de wel bevoegde uitvoerende instantie niet worden aangemerkt als een bestuursorgaan in de zin van de Awb. De betaalspecificatie waartegen appellant bezwaar heeft gemaakt was dus een privaatrechtelijke aangelegenheid waarover bij de kantonrechter geprocedeerd dient te worden. Het door appellant genoemde arrest van 3 februari 2012 (ECLI:NL:HR:2012:BT8462) brengt hierin geen verandering, nog daargelaten dat het arrest niet voldoet aan de (cumulatieve) voorwaarden van artikel 8:119 van de Awb.

2.4.

Nu niet is gebleken dat appellant enig nieuw feit of enige nieuwe omstandigheid als bedoeld in artikel 8:119 van de Awb naar voren heeft gebracht, heeft de rechtbank het verzoek om herziening op goede gronden afgewezen.