Centrale Raad van Beroep, 18-02-2014, ECLI:NL:CRVB:2014:455, 12-3854 WWB

De Raad komt tot de volgende beoordeling.

4.1.1. Appellant diende maandelijks aan het college opgave te doen van zijn netto inkomsten, waaronder die uit onderverhuur, door middel van een rechtmatigheidsonderzoeksformulier WWB (formulier). Op deze formulieren heeft appellant vanaf december 2009 over een aantal maanden opgave gedaan van wisselende inkomsten uit de verhuur van het bij zijn woning gelegen tweepersoonsappartement, genaamd [naam appartement]. Appellant heeft daarbij geen bewijsstukken gevoegd, zoals op het formulier werd gevraagd bij wijziging van de inkomsten. Op het verzoek om een specificatie van deze inkomsten heeft appellant medio 2010 geantwoord dat hij op het bruto verhuurbedrag 40% in mindering brengt voor onder meer gecalculeerde kosten van energie, water, onderhoud, vervanging en gemeentelijke belastingen ter bepaling van de netto huurinkomsten.

4.1.2. Tijdens het rechtmatigheidsonderzoek is gebleken dat appellant meer inkomsten uit verhuur van de recreatiewoning heeft ontvangen dan hij via de formulieren heeft opgegeven. Gelet op de gegevens die appellant in de bezwaarschriftprocedure over deze verhuurinkomsten heeft verstrekt, staat vast dat hij op deze formulieren geen juiste opgave heeft gedaan. Zo heeft appellant het appartement vanaf 12 oktober 2009 gedurende elf dagen verhuurd, terwijl hij op het formulier voor deze maand geen inkomsten heeft opgegeven. Over andere maanden, zoals mei en juni 2010, heeft appellant op de formulieren beduidend lagere bedragen aan huurinkomsten opgegeven, dan hij daadwerkelijk heeft ontvangen. Om die reden staat vast dat appellant in strijd met de inlichtingenverplichting ingevolge artikel 17, eerste lid, van de WWB heeft gehandeld. De stelling van appellant dat hij tijdens het intakegesprek niet is gewezen op zijn inlichtingenverplichting, dat hij het intakeverslag, het toekenningsbesluit met de daarbij behorende bijlage en het betreffende handboek niet heeft ontvangen en dat het hem om die reden niet zonder meer verweten kan worden dat hij het college niet heeft geïnformeerd, wordt niet onderschreven. Uiteraard diende appellant een juiste opgave te doen van zijn inkomsten uit verhuur, aangezien die gegevens van belang zijn voor het recht op en de hoogte van de verstrekte algemene en bijzondere bijstand. In ieder geval had appellant uit het maandelijks in te leveren formulier moeten begrijpen dat deze verplichting op hem rustte. Bovendien heeft appellant ook opgave gedaan van inkomsten, zij het geen juiste opgave.

4.2.1. Naar de mening van appellant heeft hij in bezwaar alsnog een volledige opgave gedaan van zijn inkomsten uit verhuur, zodat het recht op bijstand kan worden vastgesteld. Dit standpunt kan niet worden onderschreven.

4.2.2. De reconstructie die appellant, deels aan de hand van e-mailberichten inzake reserveringen en bevestigingen van boekingen, in bezwaar heeft overgelegd, is daartoe niet toereikend. Zo heeft appellant ook volgens deze reconstructie in november 2009 geen inkomsten uit verhuur ontvangen. Een tot de gedingstukken behorend overzicht vermeldt echter dat de heer [huurder 1] en de familie [huurder 2.] in deze maand via het VVV hebben geboekt, terwijl uit de omschrijving van de bijschrijving door het VVV Schiermonnikoog van € 552,- op de bankrekening van appellant op 9 december 2009 kan worden afgeleid dat dit bedrag de afrekening van de maand november 2009 betreft. Volgens het betreffende overzicht heeft appellant de woning in april 2010 verhuurd aan [huurder 3.], terwijl deze naam niet voorkomt in de door appellant gemaakte reconstructie. Voorts blijkt uit de bijlagen bij de reconstructie dat er ook boekingen zijn geweest waarover geen correspondentie is gevoerd, terwijl ook werd verhuurd aan belangstellenden die zich spontaan bij appellant aan huis meldden.

4.2.3. Anders dan appellant meent, kan hem worden aangerekend dat hij van de inkomsten uit verhuur en de met de verhuur gemoeide kosten geen administratie heeft bijgehouden. Op het maandelijks in te vullen formulier werd immers om bewijsstukken gevraagd bij wijziging van inkomsten en daarvan was in het geval van appellant steeds sprake. Daarbij wordt nog aangetekend dat appellant niet inzichtelijk heeft gemaakt dat op basis van een kostencalculatie is berekend dat de met de verhuur gemoeide kosten 40% bedroegen van de in rekening gebrachte huursom. Reeds door het ontbreken van een deugdelijke administratie van de huurinkomsten met verifieerbare gegevens, zoals bijvoorbeeld een kasboek, kwitanties, bonnen en van belang zijnde bankafschriften, kan, zoals de rechtbank terecht heeft overwogen, het recht op bijstand van appellant over de periode 12 oktober 2009 tot en met

31 augustus 2010 niet worden vastgesteld. Om die reden kan in het midden blijven of appellant zijn uitgavenpatroon in relatie tot zijn inkomsten, de contant ontvangen bedragen van huurders, de dagelijkse aankopen van levensmiddelen en de wijze van betaling daarvan in die periode inzichtelijk heeft gemaakt.