Gerechtshof Den Haag, 06-12-2022, ECLI:NL:GHDHA:2022:2395, 200.293.714/01

Bij e-mail van 20 november 2015 heeft [werkneemster] aan haar toenmalige leidinggevende [leidinggevende] (hierna: [leidinggevende] ) en aan [naam] van Trivium geschreven:

“(…) Op dit moment overweeg ik te stoppen met mijn Master SEN studie. De reden hiervoor is dat ik teveel stress ervaar van mijn nieuwe werkplek. Ik ben daar nu 2 dagen ziek van geweest en wil natuurlijk niet dat dat meer wordt. Ik heb daar als volgt over na gedacht:

De opleiding heeft een studiebelasting van ongeveer 20 uur per week, wat wel klopt. De opleiding confronteert mij steeds met wat er niet goed gaat op mijn werkplek en wat er eigenlijk anders zou moeten. (…) De studie zorgt er dus voor dat ik een groot deel van mijn vrije tijd ook nog geconfronteerd wordt met mijn werkstress, wat mij nu dus teveel wordt. Een van beide stressoorzaken wil ik dus aanpakken en stoppen met het werk is geen reële optie voor mij. (…)”

Op 9 mei 2016 heeft [werkneemster] zich ziekgemeld en een schriftelijke toelichting op haar afwezigheid gegeven:

“(…) Toen ik vorige keer bij de specialist in het ziekenhuis was, kwam eruit dat eigenlijk mijn eileiders verwijderd moeten worden. Dat ik daar (waarschijnlijk) steeds die (pijn)klachten van heb. Hij wil mij echter niet opereren omdat ik grote kans op complicaties heb door eerdere buikoperaties, waardoor ik een te groot risico ben. En omdat hij niet zeker is dat mijn klachten daar vandaan komen. Het kan bijv. ook door (werk)stress komen of daardoor verergeren. Ondertussen zijn mijn klachten wel alleen maar toegenomen. (…) Ik vind het heel vervelend dat ik er niet ben en hoop op snelle verbetering. (…).”

Na een gesprek met een bedrijfsarts heeft [werkneemster] op 25 mei 2016 schriftelijk aan [leidinggevende] bericht:

“(…) Vanmiddag ben ik bij de arbo arts geweest. (…) Hij adviseerde mij om goed tijd voor mezelf te nemen en met een psycholoog verder aan de slag te gaan om te kijken of dat wat kan verlichten. Met de psycholoog was ik al gestart dus het begin is er. (…)”

Op 13 juni 2016 heeft [werkneemster] aan [leidinggevende] geschreven:

“Vorige week heb ik van het IlexCollege in Schiedam het aanbod gekregen om daar 2 dagen te komen werken (per 1 augustus). Ik wil daar graag op in gaan, maar aan de andere kant dan ook 2 dagen bij Pitstop blijven. Zij willen in Schiedam graag de dinsdag en woensdag. Ik zou dan de maandag en donderdag willen houden bij Pitstop. Graag zou ik van je horen of dit een mogelijkheid is of niet of dat je het nader wilt bespreken..”

Bij brief van 14 juni 2016 heeft de bedrijfsarts aan [werkneemster] het volgende bericht:

“Op basis van ons gesprek op 25-05-2016 adviseer ik u en uw werkgever:

X Op dit moment onvoldoende benutbare mogelijkheden om te starten met re-integratie(…)

MEDEWERKER HEEFT FUNCTIONELE BEPERKINGEN T.A.V.:

X Dynamisch handelen: Momenteel energetisch beperkt door ziekte (…)

X Persoonlijk functioneren: beperkte concentratie, verdelen van aandacht, omgaan met deadlines en productiepieken (…)

X Sociaal functioneren (…)

TOELICHTING/RE-INTEGRATIE ADVIES: werkneemster is momenteel onder adequate behandeling, verwachting is dat dit in ongeveer 4 weken tot beginnende verbetering van de beperkingen zal leiden, waarna een start met re-integratie gemaakt zal kunnen worden.

PROGNOSE:

X Volledige belastbaarheid voor de eigen functie: 4-6 maanden. (…)

Er is sprake van (deels) arbeidsgerelateerd verzuim waarvoor in het kader van re-integratie bemoeienis van de werkgever ter oplossing gewenst is (bv. Arbeidsongeval, beroepsziekte, werkdruk, conflicten, etc.)?

X Ja.(…)

X Momenteel niet aan de orde om medische informatie op te vragen bij behandelaars. (…)

VOLGENDE AFSPRAAK

Ik adviseer een volgende afspraak over 4 weken.”

Bij brief van 23 juni 2016 heeft de bedrijfsarts [werkneemster] het volgende bericht:

“Op basis van ons gesprek op 23-06-2016 adviseer ik u en uw werkgever:

met ingang van week 28 weer volledig inzetbaar te zijn. Er is nu verbetering in de gezondheid, die de komende weken verder zal doorzetten. Gerichte hulp is nog bezig. Probleemanalyse is niet meer geïndiceerd. Er is geen nieuwe afspraak meer gemaakt.”

Bij brief van 29 juni 2016 heeft [werkneemster] aan [leidinggevende] geschreven:

“Bij deze bevestig ik dat ik per 31 juli 2016 voor 0,6 fte ontslag wil nemen waardoor ik voor 0,4 fte, zoals we eerder overeen zijn gekomen, inzetbaar zal blijven.

Ik hoop dat ik u hiermee voldoende heb geïnformeerd. (…)”

Bij e-mail van 17 augustus 2016 heeft [werkneemster] aan [teamcoördinator] (teamcoördinator Yulius Onderwijs, Locatie Ilex College Schiedam) het volgende bericht:

“(…) Door omstandigheden kan ik helaas niet voldoen aan de door ons gemaakte afspraken, waardoor ik mij genoodzaakt zie ontslag te moeten nemen. Mijn excuses voor de ontstane situatie! (…)”

Op 5 september 2016 heeft [werkneemster] een nieuwe akte van benoeming van de Stichting ondertekend. De akte vermeldt onder meer:

“(…) Met ingang van 01-08-2016 treedt er een wijziging op in uw benoeming. De werktijdfactor voor deze benoeming bedraagt 0,4000. De benoeming vindt plaats in de functie Leraar LC. (…)”

Bij e-mail van 2 december 2016 heeft [werkneemster] aan [leidinggevende] onder meer het volgende bericht:

“(…) Zoals je weet is het me niet gelukt bij de andere school aan de slag te gaan. Dat was natuurlijk een flinke tegenvaller maar ik besloot het dan maar tot december aan te kijken en dan de overstap te maken. Inmiddels voel ik me alleen helaas nog steeds niet in staat een andere baan te aanvaarden. Ik zou uiteraard graag willen weten wat er is, maar kom er in mijn eentje niet echt uit. Is het een idee om opnieuw met de bedrijfsarts te overleggen? Kan dat? Zo ja, kan ik zelf een afspraak maken of gaat dat via jou? Hoe pak ik dit het beste aan? (…)”

Op 17 januari 2018 heeft [werkneemster] zich telefonisch ziekgemeld voor haar dienstverband van 0,4 fte bij de Stichting. De verzuimnotitie vermeldt:

“(…) [werkneemster] meldt zich ziek, geeft aan dat het niet goed gaat. Ze is niet in staat te komen werken. Geeft aan dat ze klem loopt. Dit heeft onder andere met haar verleden te maken (…) Is gerelateerd mogelijk aan IC-opname aantal jaar geleden. Daarna is ze minder gaan werken, maar dat levert haar nog niet op wat zij hoopte. (…)”

[werkneemster] krijgt met terugwerkende kracht vanaf 8 mei 2018 een WIA-uitkering, gebaseerd op een 1,0 fte dienstverband. In de in verband met de aanvraag van een WIA-uitkering opgestelde verzekeringsgeneeskundige rapportage d.d. 22 februari 2019 wordt vermeld:

“(…) dat er in december 2018 een diagnose is gesteld die een verklaring geeft voor de klachten die klant sinds een aantal jaar ondervindt. Terugkijkend waren deze klachten al aanwezig bij ziekmelding per 09-05-2016 en zijn daarna blijven bestaan (…) Conclusie: 1e ziektedag is 09-05-2016. Er is sprake van een medische afzakker (…)”