Gerechtshof 's-Hertogenbosch, 15-06-2017, ECLI:NL:GHSHE:2017:2722, 200.172.505_01

Ingevolge artikel 1:253c lid 1 van het Burgerlijk Wetboek (BW) kan de tot het gezag bevoegde vader van het kind, die nimmer het gezag gezamenlijk met de moeder uit wie het kind is geboren heeft uitgeoefend, de rechter verzoeken de ouders met het gezamenlijk gezag over het kind te belasten.

Indien de moeder niet met het verzoek instemt, wordt het verzoek ingevolge artikel 1:253c lid 2 BW slechts afgewezen indien:

a) er een onaanvaardbaar risico is dat het kind klem of verloren zou raken tussen de ouders en niet te verwachten is dat hierin binnen afzienbare tijd voldoende verbetering zou komen, of;

b) afwijzing anderszins in het belang van het kind noodzakelijk is.

Voor gezamenlijk gezag is vereist dat de ouders in feite in staat zijn tot een behoorlijke gezagsuitoefening en dat zij beslissingen van enig belang over hun kind in gezamenlijk overleg kunnen nemen, althans in staat zijn afspraken te maken over situaties die zich rond het kind kunnen voordoen, zodanig dat het kind niet klem of verloren raakt tussen de ouders. Volgens vaste rechtspraak brengt het ontbreken van een goede communicatie tussen de ouders niet zonder meer mee dat in het belang van het kind het gezag aan één van de ouders moet worden toegekend. Uitgangspunt is dat beide ouders gezamenlijk zijn belast met het gezag over hun kind. Slechts wanneer sprake is van ernstige contra-indicaties tegen gezamenlijk gezag kan eenhoofdig gezag worden gehandhaafd.

Naar het oordeel van het hof doet zich in het onderhavige geval niet een van bovengenoemde afwijzingsgronden voor om het verzoek van de vader af te wijzen.

Het hof overweegt daartoe als volgt.

Uit de stukken en de behandelingen ter zitting in hoger beroep is weliswaar gebleken dat de communicatie tussen partijen moeizaam verloopt en dat er sprake is van een ernstig wantrouwen van de moeder richting de vader, maar onvoldoende is gebleken van een onaanvaardbaar risico dat de kinderen bij gezamenlijk gezag klem of verloren raken tussen de ouders of dat afwijzing van het verzoek van de vader om met de moeder te worden belast met het gezag over de kinderen anderszins in het belang van de kinderen noodzakelijk is. Het hof acht het onvoldoende aannemelijk dat bij toekenning van het gezamenlijk gezag, partijen het niet eens zouden kunnen worden over belangrijke beslissingen over de kinderen, zoals schoolkeuzes, medische zaken en dergelijke. Zo is niet aannemelijk geworden dat partijen een geheel andere visie hebben over opvoedkundige zaken, onderwijs of medische aangelegenheden of dat de vader te nemen beslissingen in de weg zou staan.

De problemen die partijen met elkaar hebben zien vooral – zo niet uitsluitend – op de omgangsregeling tussen de vader en de kinderen. Er is sprake geweest van een langdurig traject begeleide omgang bij het Omgangshuis (onderdeel van De Combinatie). Uit het dossier is gebleken dat er – nadat de vader en de kinderen ruim twee jaar lang geen contact met elkaar hebben gehad – op 15 juli 2015 een eerste (begeleid) contact heeft plaatsgevonden. Na vier bezoeken is er al een positieve opbouw waarneembaar in het contact tussen de vader en de kinderen; de contacten zijn ontspannen verlopen en de vader heeft laten zien de kinderen voldoende ruimte te geven. Het hof is van oordeel, mede op grond van de verslagen van De Combinatie, dat de vader in ieder geval in staat is gebleken om gedurende de hervatting van de contacten op adequate wijze invulling te geven aan zijn ouderrol.

De voornaamste bezwaren van de moeder tegen gezamenlijk gezag – zoals zij ter zitting van 9 mei 2017 nogmaals heeft toegelicht – zien op de problematische communicatie die wordt veroorzaakt door de vader en op zijn gebrek aan betrokkenheid. Deze bezwaren worden door het hof geenszins gedeeld en vinden bovendien geen enkele steun in de stukken. De Combinatie constateert in de rapportage van 17 november 2016 dat de vader zijn best heeft gedaan om tot omgang te komen op voorwaarden van de moeder en dat hij zich richting de hulpverlening redelijk en welwillend heeft opgesteld. De vader komt op De Combinatie over als een betrokken ouder, die rustig en netjes blijft en zich coöperatief probeert op te stellen. Het beeld dat de moeder van de vader heeft wordt door De Combinatie niet herkend. Verder constateert De Combinatie dat de vader mogelijk niet zo sociaal vaardig is als de moeder wenst, maar zeker niet in zo weinig vaardig is dat dit de communicatie met de moeder zou moeten belemmeren.

Het hof acht het dan ook niet aannemelijk dat de verstoorde verstandhouding en communicatie tussen de ouders het nemen van beslissingen over de kinderen op onaanvaardbare wijze zal belemmeren. Het is niet gebleken dat de vader overleg met de moeder heeft geweigerd en/of dat de vader – sinds hij met de moeder het gezag uitoefent – het nemen van beslissingen over de verzorging en opvoeding heeft belemmerd of zich daarmee te pas en te onpas heeft willen bemoeien ten koste van de rust voor de kinderen. De vader benadrukt ook dat hij de moeder volledig vertrouwt in de verzorging en opvoeding van de kinderen en de medische beslissingen die zij ten behoeve van de kinderen neemt, maar dat hij meer betrokken wil raken bij de ontwikkeling van de kinderen.