Gerechtshof 's-Hertogenbosch, 19-11-2019, ECLI:NL:GHSHE:2019:4219, 200.205.269_01

Getuige [adviseur buitendienst] heeft verklaard dat hij in 2008 veelvuldig contact heeft gehad met [appellant] en zijn broer [broer van appellant] , vooral met [broer van appellant] , over het afsluiten van verzekeringen voor hun bedrijf dat toen in opbouw was. Dit gold ook voor de aov met betrekking tot [appellant] . Ten aanzien van het voorbehoud in de e-mail van 8 september 2008 verklaart [adviseur buitendienst] dat deze e-mail hem bekend is en dat hij zeker weet dat hij [appellant] hierover heeft verteld. Hierover doorgevraagd heeft hij verklaard dat hij niet meer weet wanneer en hoe hij [appellant] hiervan op de hoogte heeft gesteld, maar dat alle relevante correspondentie besproken werd met de klant “Vanuit het verleden was ik gewend om het zo te doen; het is bij me ingebakken”.

Ten aanzien van het aanbod in de brief van 15 december 2008 heeft [adviseur buitendienst] verklaard dat deze hem ook bekend is, dat hij gewoon is om een dergelijke brief na ontvangst naar de klant te brengen en dat hij ook advies heeft gegeven over wat [roepnaam] en [broer van appellant] moesten doen. Hij heeft ook verklaard dat hij beelden van ontmoetingen van [roepnaam] heeft, maar dat hij niet meer weet waarop deze precies betrekking hadden. Hij kan zich wel herinneren dat hij met [roepnaam] en [broer van appellant] of alleen [roepnaam] heb besproken dat er een keuze moest worden gemaakt.

Volgens [adviseur buitendienst] zijn er aantekeningen gemaakt van de gesprekken, omdat van dergelijke gesprekken altijd aantekeningen werden gemaakt.

Over de interne memo van [geintimeerde 1] van 19 december 2008 (vgl. rov. 3.1.10 van het tussenarrest) heeft [adviseur buitendienst] verklaard dat hij geen beeld heeft van het gesprek met mevrouw [schadebehandelaar en administratief ondersteuner] op die dag, maar dat hij denkt dat zij overleg met hem heeft gehad over het aanbod van De Amersfoortse en dat hij toen heeft doorgegeven dat de klant akkoord was en dat het niet kan zijn dat hij de keuze voor [appellant] heeft gemaakt.

Naar het oordeel van het hof is [geintimeerde 1] niet geslaagd in het leveren van tegenbewijs. De verklaringen van [adviseur buitendienst] en [schadebehandelaar en administratief ondersteuner] bieden hiervoor onvoldoende aanknopingspunten. Deze verklaringen komen erop neer dat zij zich de betrokken gesprekken niet kunnen herinneren, maar dat de e-mail van 8 september 2008 (verklaring [adviseur buitendienst] ) en de brief van 15 december 2008 van De Amersfoortse (verklaringen [adviseur buitendienst] en [schadebehandelaar en administratief ondersteuner] ) met [appellant] besproken moeten zijn, omdat het gebruikelijk was dat (relevante) correspondentie van de verzekeraar besproken werd met de klant. Hiermee wordt de voorshands bewezen stelling van [appellant] dat hij niet is geïnformeerd, onvoldoende ontkracht. Immers, de enkele omstandigheid dat het bespreken van stukken van de verzekeraar gebruikelijk was en ‘zo ingebakken was’ wil nog niet zeggen dat het in het individuele geval van [appellant] ook zo is gegaan. De verklaring van [adviseur buitendienst] dat hij zich kan herinneren dat hij met [roepnaam] en [broer van appellant] of met [roepnaam] alleen heeft besproken dat er een keuze gemaakt moest worden, kan evenmin tegenbewijs opleveren, aangezien dit gesprek ook betrekking kan hebben gehad op de keuze die [roepnaam] heeft moeten maken tussen de drie offertes van De Amersfoortse van 1, 8 en 16 september 2008.

Hier komt nog bij dat [adviseur buitendienst] heeft verklaard dat van alle gesprekken met en bezoeken aan klanten notities werden gemaakt. [geintimeerde 1] heeft echter geen gespreksnotities overgelegd waaruit af te leiden is dat [appellant] door [adviseur buitendienst] (dan wel een andere medewerker van [geintimeerde 1] ) is geïnformeerd over de e-mail van 8 september 2008 en/of de brief van 15 december 2008, terwijl zij wel een verslag heeft overgelegd van een bezoek van [adviseur buitendienst] aan het bedrijf van [appellant] en [broer van appellant] op 5 december 2008 (“… Er zijn 2 aov’s gesloten…”, vgl. rov. 3.1.7 tussenarrest).

In zijn memorie na enquête stelt [appellant] zich op het standpunt dat hij met zijn stellingname in de memorie van grieven en zijn akte uitlating, de verklaring van de heer [getuige] , assurantietussenpersoon, (prod. 16 mvg) en de IB gegevens 2009 (prod. 17 akte uitlating) voldoende aannemelijk heeft gemaakt dat hij elders een aov met een dekking van

€ 40.000,00 had kunnen afsluiten. Het hof begrijpt hieruit dat [appellant] , die verder geen getuigen heeft voortgebracht om hierover te verklaren en evenmin ander aanvullend bewijsmateriaal heeft overgelegd, op dit punt geen nader bewijs wenst te leveren.