Hoge Raad, 29-09-2000, AA7281, C98/263HR

29 september 2000

Eerste Kamer

Nr. C98/263HR

Hoge Raad der Nederlanden

Arrest

[Eiseres] B.V.,

gevestigd te [plaats A],

EISERES tot cassatie,

advocaat: mr. M.E. Gelpke,

gevestigd te 's-Gravenhage,

VERWEERDER in cassatie,

advocaat: mr. G. Snijders.

1. Het geding in feitelijke instanties

Verweerder in cassatie - verder te noemen: de Staat - heeft bij exploit van 8 mei 1987 - eiseres tot cassatie verder te noemen: [eiseres] - gedagvaard voor de Rechtbank te Breda en gevorderd bij vonnis, voor zoveel mogelijk uitvoerbaar bij voorraad, [eiseres] te veroordelen om aan de Staat te betalen een bedrag van ƒ 2.000.000,--, vermeerderd met de wettelijke rente vanaf 1 maart 1987 tot aan de dag van algehele voldoening.

[Eiseres] heeft de gemeente Tilburg en [betrokkene B], voorheen genaamd [betrokkene A], gevestigd te Tilburg, in vrijwaring opgeroepen. De vrijwaringprocedure is geëindigd bij arrest van de Hoge Raad van 6 februari 1998, NJ 1998, 350.

[Eiseres] heeft in de hoofdzaak de vordering van de Staat bestreden en harerzijds in reconventie gevorderd de Staat te veroordelen tot vergoeding van de door haar geleden schade, nader op te maken bij staat en te vereffenen volgens de wet, vermeerderd met de wettelijke rente daarover vanaf 23 februari 1988.

De Staat heeft in reconventie de vordering van [eiseres] bestreden.

De Rechtbank heeft bij tussenvonnis van 7 februari 1989 in conventie, alvorens verder te beslissen, de zaak verwezen naar de rol van 28 februari 1989 teneinde de Staat in de gelegenheid te stellen bewijsstukken van de door hem gemaakte saneringskosten in het geding te brengen en in reconventie de vordering van [eiseres] afgewezen.

Tegen dit tussenvonnis heeft de Staat hoger beroep ingesteld bij het Gerechtshof te 's-Hertogenbosch.

[Eiseres] heeft incidenteel hoger beroep ingesteld.

Bij memorie van antwoord in het incidenteel appèl heeft de Staat zijn vordering verminderd tot een bedrag van ƒ 1.658.284,60, inclusief BTW.

Het Hof heeft bij tussenarrest van 26 juni 1991 in het incidenteel appèl de Staat tot bewijslevering toegelaten.

Na enquête en contra-enquête heeft het Hof na een tussenarrest van 12 mei 1993 bij eindarrest van 8 april 1998, uitspraak doende op het principaal en incidenteel appèl, het vonnis waarvan beroep vernietigd, en opnieuw rechtdoende, de in appèl verminderde vordering van de Staat toegewezen.

De arresten van het Hof van 26 juni 1991, 12 mei 1993 en 8 april 1998 zijn aan dit arrest gehecht.

2. Het geding in cassatie

Tegen de drie vermelde arresten van het Hof heeft [eiseres] beroep in cassatie ingesteld. De cassatiedagvaarding is aan dit arrest gehecht en maakt daarvan deel uit.

De Staat heeft geconcludeerd tot verwerping van het beroep.

De zaak is voor partijen toegelicht door hun advocaten.

De conclusie van de Advocaat-Generaal De Vries Lentsch-Kostense strekt tot verwerping van het beroep.

De advocaat van [eiseres] heeft bij brief van 26 mei 2000 op die conclusie gereageerd.

3. Beoordeling van het middel

De in het middel vervatte klachten falen op de gronden vermeld in de conclusie van de Advocaat-Generaal De Vries Lentsch-Kostense onder 10.

4. Beslissing

De Hoge Raad:

Verwerpt het beroep;

veroordeelt [eiseres] in de kosten van het geding in cassatie, tot op deze uitspraak aan de zijde van de Staat begroot op ƒ 8.857,20 aan verschotten en ƒ 3.000,-- voor salaris.