Hoge Raad, 17-02-2006, AU4616, R05/032HR

17 februari 2006

Eerste Kamer

Rek.nr. R05/032HR

JMH/RM

LIFE FIT CENTRE HENGELO B.V.,

gevestigd te Hengelo (Ov),

VERZOEKSTER tot cassatie,

advocaat: mr. F.E. Vermeulen,

[Verweerster],

gevestigd te [vestigingsplaats],

VERWEERSTER in cassatie,

advocaat: mr. R.F. Thunnissen.

Met een op 14 juli 2004 ter griffie van de rechtbank te Almelo, sector kanton, locatie Enschede, ingekomen verzoekschrift heeft verweerster in cassatie - verder te noemen: [verweerster] - zich gewend tot de kantonrechter aldaar en op de voet van art. 6 Handelsnaamwet (Hnw) verzocht bij beschikking, uitvoerbaar bij voorraad, verzoekster tot cassatie - verder te noemen: Life Fit - te veroordelen tot het aanbrengen van zodanige wijzigingen in de door haar gevoerde handelsnaam, dat de thans bestaande strijd met art. 5 Hnw wordt opgeheven, zulks op straffe van een dwangsom van € 1.000,-- per dag dat zij nalaat aan deze verplichting te voldoen.

Life Fit heeft het verzoek bestreden.

De kantonrechter heeft bij beschikking van 3 augustus 2004 het verzoek afgewezen.

Tegen deze beschikking heeft [verweerster] hoger beroep ingesteld bij het gerechtshof te Arnhem. Daarbij heeft zij - samengevat - verzocht de beschikking van de kantonrechter te vernietigen en, opnieuw rechtdoende bij beschikking, voor zover mogelijk uitvoerbaar bij voorraad, Life Fit te veroordelen haar handelsnaam zodanig te wijzigen dat daarin het woord "Life" niet meer voorkomt en te bepalen dat Life Fit deze wijzigingen dient door te voeren en openbaar dient te maken binnen een maand na de beschikking op straffe van een dwangsom.

Bij beschikking van 1 februari 2005 heeft het hof:

- de tussen partijen gegeven beschikking van de kantonrechter van 3 augustus 2004 vernietigd en, opnieuw rechtdoende:

- Life Fit veroordeeld haar handelsnaam zodanig te wijzigen dat daarin in elk geval niet voorkomt het woord "Life", noch woorden/letterverbindingen die daarmee in hoofdzaak overeenstemmen, zodanig dat de onrechtmatigheid in de zin van art. 5 Hnw wordt opgeheven, een en ander beperkt in die zin dat genoemde veroordeling (slechts) betrekking heeft op binnen het gebied van het arrondissement Almelo gelegen vestigingen;

- bepaald dat Life Fit genoemde wijzigingen dient door te voeren en dient openbaar te maken binnen drie maanden nadat [verweerster] deze beschikking aan Life Fit heeft betekend;

- Life Fit veroordeeld tot betaling van een dwangsom van € 1.000,-- per dag dat zij niet aan het in de vorige alinea bepaalde heeft voldaan en het maximum te verbeuren dwangsommen bepaald op € 25.000,--;

- Life Fit veroordeeld in de kosten van beide instanties aan de zijde van [verweerster];

- deze beschikking uitvoerbaar bij voorraad verklaard en

- het meer of anders verzochte afgewezen.

Tegen de beschikking van het hof heeft Life Fit beroep in cassatie ingesteld. Het cassatierekest is aan deze beschikking gehecht en maakt daarvan deel uit.

[Verweerster] heeft verzocht het beroep te verwerpen.

De conclusie van de Advocaat-Generaal E.M. Wesseling-van Gent strekt tot vernietiging en afdoening door de Hoge Raad als onder 2.43 van deze conclusie aangegeven.

De advocaat van Life Fit heeft bij brief van 26 oktober 2005 op die conclusie gereageerd.

3.1 In cassatie kan van het volgende worden uitgegaan.

(i) Life Health exploiteert sinds 1991 een fitness-centrum aan de Beneluxlaan te Hengelo (Overijssel) onder de in het handelsregister ingeschreven handelsnaam "Life Health & Racquet Club".

(ii) Sedert medio 2003 exploiteert Life Fit, onder de in het handelsregister ingeschreven handelsnaam "Life Fit Centre Hengelo", een sport- en fitnesscentrum aan Het Plein te Hengelo (Overijssel), gelegen op ongeveer anderhalve kilometer afstand van het onder (i) genoemde fitnesscentrum van Life Health.

3.3.2 Het onderdeel neemt terecht tot uitgangspunt dat de rechter in een civiele procedure slechts mag beslissen aan de hand van stukken tot kennisneming waarvan en uitlating waarover aan partijen voldoende gelegenheid is gegeven. Deze fundamentele regel van hoor en wederhoor heeft ook betrekking op het kennis kunnen nemen van en adequaat kunnen reageren op bescheiden die (kort) vóór of bij gelegenheid van een terechtzitting waarop zij aan de orde komen, worden overgelegd (HR 29 november 2002, nr. C00/128, NJ 2004, 172). De klacht over onjuistheid van de door het onderdeel genoemde passage in het proces-verbaal van de mondelinge behandeling van 7 januari 2005 kan niet slagen, nu voor deze onjuistheid geen steun kan worden gevonden in de gedingstukken (vgl. HR 6 maart 1992, nr. 8023, NJ 1992, 359). Voorzover het onderdeel een klacht verbindt aan onvolledigheid van het proces-verbaal, kan het evenmin slagen, aangezien klachten over de onvolledigheid van het proces-verbaal niet kunnen leiden tot het oordeel dat de motivering van de desbetreffende beschikking onbegrijpelijk is (HR 18 april 2003, nr. R02/045, NJ 2003, 286).

Er moet thans derhalve worden uitgegaan van de juistheid van de bedoelde passage. Voorts moet ervan worden uitgegaan dat Life Fit ter zitting niet heeft kenbaar gemaakt dat haar onvoldoende gelegenheid is geboden tot kennisneming van de reactie van Life Health op haar verweerschrift of van de daarbij in het geding gebrachte producties, nu enige aanwijzing dat zij dat zou hebben gedaan in het proces-verbaal of de beschikking ontbreekt. In het licht daarvan en nu het hof kennelijk van oordeel was dat de aard en omvang van die stukken geen beletsel voor Life Fit vormden om daarvan binnen de beschikbare tijd kennis te nemen en daarop adequaat te reageren, mocht het hof, gelijk het kennelijk heeft gedaan, zonder meer aannemen dat aan de eis van hoor en wederhoor was voldaan.

Het onderdeel kan dus niet slagen.

3.4.1 Onderdeel 2 keert zich tegen rov. 4.2 waarin het hof de omvang van het geschil omschrijft. Dienaangaande had de kantonrechter in rov. 4 van haar beschikking van 3 augustus 2004 overwogen dat het geschil niet de in het handelsregister ingeschreven handelsnamen van partijen betreft, maar uitsluitend de vraag of Life Health bescherming geniet van de, zoals zij stelt, handelsnaam "Life" ten opzichte van de door Life Fit gebruikte naam "Life Fit". Life Health heeft dit oordeel in hoger beroep met haar grief 1 bestreden. Zij stelde zich op het standpunt dat de kantonrechter ten onrechte de omvang van het geschil op die wijze had beperkt. Daartegen beriep Life Fit zich op een in eerste aanleg door Life Health gedane erkenning dat de volledige handelsnamen van partijen geen gevaar voor verwarring opleveren. Het hof overwoog:

"Aan de orde is de vraag of, zoals appellante stelt, de handelsnamen van geïntimeerde, te weten "Life Fit Centre Hengelo B.V.", "Life Fit Centre" en "Life Fit", in de zin van artikel 5 van de Handelsnaamwet (...) inbreuk maken op de handelsnamen van appellante, te weten "Life Health & Racquet Club" en "Life". Dat zoals geïntimeerde heeft aangevoerd, appellante in eerste aanleg heeft erkend dat de volledige handelsnamen van partijen geen gevaar voor verwarring opleveren doet daaraan niet af. De leer van de gedekte weren is in beginsel op de rekestprocedure niet van toepassing, terwijl feiten en omstandigheden die maken dat dit oordeel in dit geval anders zou moeten luiden, niet zijn gesteld of gebleken."

3.4.3 Het onderdeel kan niet tot cassatie leiden. Blijkens het proces-verbaal van de mondelinge behandeling door de kantonrechter van 2 augustus 2004 heeft de kantonrechter toen opgemerkt dat de volledige handelsnamen van partijen "in haar visie" geen verwarring opleveren en dat deze visie door beide partijen wordt "onderschreven".

Anders dan het onderdeel tot uitgangspunt neemt, heeft het hof kennelijk het enkele feit dat Life Health ter zitting de aldaar door de kantonrechter geuite "visie" dat de volledige handelsnamen van partijen geen verwarring opleveren, heeft "onderschreven", niet opgevat als een uitdrukkelijke erkenning door Life Health van de waarheid van een of meer stellingen van Life Fit in de zin van art. 154 Rv. Het hof heeft daarentegen tot uitdrukking gebracht dat, ook als Life Health ter zitting van de kantonrechter heeft laten blijken de desbetreffende grond voor haar verzoek niet langer te handhaven, zulks haar niet belette die grond in hoger beroep alsnog door middel van een grief aan de orde te stellen. Het onderdeel berust dus op een verkeerde lezing van de bestreden beschikking.

Overigens heeft het hof niet blijk gegeven van een miskenning van het begrip gerechtelijke erkentenis in de zin van art. 154 Rv. en de gebondenheid daaraan, als bepaald in het tweede lid van dat artikel. Een partij die ter zitting ervan blijk geeft zich te verenigen met een aldaar door de rechter, vooruitlopend op zijn uitspraak en al of niet voorlopig, gegeven oordeel waarbij een of meer van de stellingen van de wederpartij worden aanvaard, geeft daarmee niet zonder meer te kennen dat zij de waarheid van die stelling of stellingen erkent in de zin van art. 154 lid 1 Rv. Daartoe is immers vereist dat die erkenning uitdrukkelijk en, mede met het oog op de slechts zeer beperkte gronden waarop de erkenning volgens het tweede lid van dat artikel kan worden herroepen, ondubbelzinnig betrekking heeft op de waarheid van de betrokken stellingen (vgl. de memorie van toelichting op art. 180 (oud) Rv., Parlementaire Geschiedenis nieuw bewijsrecht, blz. 114). Indien genoemd oordeel vervolgens in de uitspraak is neergelegd, kan daarom de eerstgenoemde partij, indien zij van een tegen die uitspraak openstaand beroep gebruik maakt, alsnog bezwaren tegen dat oordeel inbrengen.

3.5.2 Echter, ook als wat het onderdeel betoogt zou opgaan, zou daarmee niet worden aangetast 's hofs oordeel in rov. 4.5, kort gezegd, dat het woord "Life" in de door Life Fit ook volgens haarzelf gevoerde handelsnamen "Life Fit Centre Hengelo B.V." en "Life Fit Centre" verwarringsgevaar oplevert, noch 's hofs beslissing in rov. 4.7 en het dictum van de beschikking dat Life Fit die handelsnamen zodanig dient te wijzigen dat daarin het woord "Life" niet meer voorkomt.

Het onderdeel kan dus bij gebrek aan belang niet tot cassatie leiden.

De Hoge Raad

verwerpt het beroep;

veroordeelt Life Fit in de kosten van het geding in cassatie, tot op deze uitspraak aan de zijde van Life Health begroot op € 336,38 aan verschotten en € 1.800,-- voor salaris.