Gerecht in eerste aanleg van Sint Maarten, 05-06-2017, ECLI:NL:OGEAM:2017:22, 2016/107

Eiseres heeft in beroep betoogd dat verweerder geen rekening heeft gehouden met haar belangen alvorens een bouwvergunning aan [derde-belanghebbende]te verlenen. Het aanleggen van een strand, haven, steiger en golfbrekers heeft tot gevolg dat de stroming in Kimsha Beach baai zal veranderen. Verweerder heeft bij het verlenen van de bouwvergunning en bij de beschikking op bezwaar onvoldoende rekening gehouden met de impact op het milieu. De verandering van de stroming zal tot gevolg hebben dat het water perceel van eiseres droog komt te liggen en dat Kimsha Beach zal vervuilen. Het rapport van de Nature Foundation adviseert over de twee koraalriffen die verplaatst moeten worden maar gaat niet in op de invloed van ontwikkeling in de omgeving. Eiseres meent dat de projectontwikkelingen in strijd zijn met het algemeen belang van milieu bescherming en gezondheid en tevens in strijd is met de Beach Policy. Eiseres stelt, tot slot, dat verlening van de vergunning strijdig is met de Bouw- en woningverordening en met artikel 2 van het landsbesluit natuurbeheer en –bescherming.

Verweerder heeft betoogd dat de bestreden beschikking in stand kan blijven en dat het beroep niet-ontvankelijk of ongegrond verklaard moet worden. Verweerder stelt voorop dat een bouwvergunning slechts kan worden geweigerd op grond van artikel 22 van de Bouw- en Woningverordening. Van een van de in dat artikel genoemde weigeringsgronden is hier echter geen sprake. Verweerder betwist voorts de stelling van eiseres dat verweerder geen rekening heeft gehouden met de impact op het milieu. Verweerder heeft voldoende informatie vergaard door middel van het rapport van The Nature Foundation en door het rapport van I-Novus. Bouwactiviteiten zullen altijd enige hinder met zich meebrengen, maar hierover is een aanvullende voorwaarde opgenomen in de vergunningverlening, te weten een aanbeveling van de Nature Foundation. Voor wat de vrees van eiseres voor het verzouten betreft, is volgens verweerder de voorwaarde relevant waarin de Nature Foundation ‘retention groins’ aanbeveelt. Uit de ingewonnen feitelijke informatie blijkt niet van onevenredige schending van de specifieke belangen van eiseres. Verweerder meent dat er geen causaal verband is tussen de mogelijke vervuiling en het gewenste bouwwerk en er hier geen sprake kan zijn van overtreding van voorschriften met betrekking tot milieuvervuiling. Verweerder meent dat de aanleg van twee buizen voor de golfbrekers voldoende zijn voor het voorkomen van verzanding. Verweerder concludeert dat de beschikking op bezwaar voldoende gemotiveerd is. Voor wat de overige klachten van eiseres betreft, het lozen van afvalwater, verzilting, vervuiling en minder diepte, stelt verweerder dat deze zien op handhaving van de vergunning, en niet op de verlening ervan. Voor zover eiseres vreest dat er inbreuk wordt gemaakt op haar waterrechten, stelt verweerder dat eiseres hierover desgewenst een civiele procedure kan aanspannen.

derde-belanghebbende]meent dat de bouwvergunning op goede gronden is gegeven en dat er geen sprake is van schending van beginselen van behoorlijk bestuur dan wel enig wettelijk voorschrift. De niet onderbouwde stellingen van eiseres kunnen niet leiden tot toewijzing van hetgeen verzocht is in het beroepschrift. [derde-belanghebbende] stelt dat het aanleggen van golfbrekers een positieve invloed heeft op het milieu, doordat deze koraalvorming en onderwater zeeleven aantrekken. [derde-belanghebbende] heeft getracht dit geschil buiten rechte met eiseres en verweerder op te lossen maar dit heeft niet tot de gewenste uitkomst geleid. [derde-belanghebbende] betoogt dat het beroep ongegrond moet worden verklaren en dat eiseres moet worden veroordeeld in de proceskosten aan de zijde van [derde-belanghebbende].