Parket bij de Hoge Raad, 19-05-2009, BH5218, 07/12099

Conclusie inzake:

[Verdachte]

1. Verdachte is door het Gerechtshof te Amsterdam - na terugwijzing bij arrest van de Hoge Raad van 20 juni 2006 - wegens 1. "valsheid in geschrift, meermalen gepleegd", 2. "enig gegeven verzwijgen, met het oogmerk om aldus voor zichzelf bijstand of hogere bijstand te verkrijgen dan wel te behouden" en 3. "in strijd met een hem bij of krachtens wettelijk voorschrift opgelegde verplichting, opzettelijk nalaten tijdig de benodigde gegevens te verstrekken, terwijl het feit kan strekken tot bevoordeling van zichzelf of een ander, en terwijl hij weet of redelijkerwijze moet vermoeden dat de gegevens van belang zijn voor de vaststelling van zijn of eens anders recht op een verstrekking of tegemoetkoming, dan wel voor de hoogte of de duur van een dergelijke verstrekking of tegemoetkoming, meermalen gepleegd", veroordeeld tot een gevangenisstraf voor de duur van vijf weken voorwaardelijk met een proeftijd van twee jaren, alsmede tot een taakstraf in de vorm van een werkstraf voor de duur van 240 uren, te vervangen door 120 dagen hechtenis.

2. Namens verdachte heeft mr. G.P. Hamer, advocaat te Amsterdam, twee middelen van cassatie voorgesteld.

3. Het eerste middel klaagt dat uit de gebezigde bewijsmiddelen niet kan worden afgeleid dat, zoals het Hof onder 2 bewezen heeft verklaard, sprake was van "het oogmerk om voor zichzelf bijstand of hogere bijstand te verkrijgen dan wel te behouden".

U toont mij nu kopieën van inkomstenformulieren van de Gemeentelijke Sociale Dienst Amsterdam over de maanden januari 1995 tot en met november 1997, januari 1998 tot en met augustus 1998, februari 1999 tot en met januari 2000 en januari 2003 tot en met april 2003. Ik heb al deze formulieren in Amsterdam zelf ingevuld en ondertekend. (...)

10a. Een geschrift, zijnde een kopie van een inkomstenverklaring van de Gemeentelijke Sociale Dienst Amsterdam over de periode van 1 maart 1998 tot en met 31 maart 1998 ten name van [verdachte], wonende [a-straat 1-2], [0000 AA] [plaats B] (doorgenummerde pagina 83). Dit geschrift, gedateerd 31 maart 1998 en voorzien van een handtekening, houdt -voorzover van belang en zakelijk weergegeven- in:

10b. Een geschrift, zijnde een kopie van een inkomstenverklaring van de Gemeentelijke Sociale Dienst Amsterdam over de periode van 1 december 1999 tot en met 31 december 1999 ten name van [verdachte], wonende [a-straat 1-2],[0000 AA] [plaats B] (doorgenummerde pagina 99). Dit geschrift, gedateerd 30 december 1999 en voorzien van een handtekening, houdt -voorzover van belang en zakelijk weergegeven- in:

7. Hieruit kan, nu het gaat om formulieren waarop gegevens dienen te worden vermeld in verband met een aan verdachte op grond van zijn omstandigheden toegekende bijstandsuitkering, worden afgeleid dat verdachte het oogmerk had om met de onjuiste opgaven voor zichzelf bijstand of hogere bijstand te verkrijgen dan wel te behouden. Naar immers het Hof kennelijk en niet onbegrijpelijk heeft geoordeeld is van algemene bekendheid dat verzwijgen van samenwonen pleegt te leiden tot bijstand of een hogere bijstand, en leert de algemene ervaring dat uitkeringsgerechtigden om die reden samenwoning en/of wijziging van adres verzwijgen. Voor zover het middel klaagt over de bewezenverklaring van het oogmerk faalt het dan ook.

8. Voor zover in de toelichting op het middel wordt geklaagd dat uit de gebezigde bewijsmiddelen niet kan worden afgeleid dat in de gehele bewezenverklaarde periode vanaf 1 januari 1998 tot en met 30 juni 2000 inkomstenverklaringen onjuist zijn ingevuld, kan het evenmin tot cassatie leiden. De data 31 maart 1998 (bewijsmiddel 10a) en 30 december 1999 (bewijsmiddel 10b) vallen immers in de in de bewezenverklaring genoemde periode, zodat het bewezenverklaarde uit de gebezigde bewijsmiddelen kan worden afgeleid. Dat de bewezenverklaarde periode scherper had kunnen worden begrensd, doet daaraan niet af.

9. Tot slot wordt in de toelichting op het middel geklaagd dat het Hof onvoldoende heeft gemotiveerd waarom het is afgeweken van het door de raadsvrouw van de verdachte ingenomen uitdrukkelijk onderbouwde standpunt dat de verdachte in ieder geval van de in de periode van 1 januari tot en met 30 juni 2000 tenlastegelegde uitkeringsfraude dient te worden vrijgesproken.

11. Gelet op de inhoud van de gebezigde bewijsmiddelen alsmede hetgeen hiervoor onder 8 is uiteengezet heeft het Hof kennelijk en niet onbegrijpelijk geoordeeld dat het niet is afgeweken van het hiervoor vermelde standpunt van verdachtes raadsvrouw.

12. Het middel faalt in al zijn onderdelen.

13. Het tweede middel klaagt dat uit de gebezigde bewijsmiddelen niet kan worden afgeleid dat, zoals het Hof onder 3 bewezen heeft verklaard, de verdachte "opzettelijk" heeft nagelaten benodigde gegevens te verstrekken, alsmede dat verdachte "wist" dat bedoelde gegevens van belang waren voor de vaststelling van zijn recht op een verstrekking of tegemoetkoming.

11b. Een geschrift, zijnde een kopie van een inkomstenverklaring van de Gemeentelijke Sociale Dienst Amsterdam over de periode van 1 april 2003 tot en met 30 april 2003 ten name van [verdachte], wonende [a-straat 1-2], [0000 AA] [plaats B] (doorgenummerde pagina 104). Dit geschrift, gedateerd 23 april 2003 en voorzien van een handtekening, houdt -voorzover van belang en zakelijk weergegeven- in:

11c . Een proces-verbaal met nummer 2003/70, opgemaakt in de wettelijke vorm door [verbalisant 1], tevens buitengewoon opsporingsambtenaar, (doorgenummerde pagina's 3-24) en gesloten op 1 juli 2003. Dit proces-verbaal houdt als verklaring van voornoemde verbalisant -voorzover van belang en zakelijk weergegeven- in:

16. Uit de omstandigheden dat de verdachte op (tenminste) twee inkomstenverklaringen in strijd met de hem bekende waarheid niet vermeldde dat hij met zijn partner samenwoonde op haar adres, en hij deze verklaringen na het invullen heeft ondertekend, kan worden afgeleid dat dit nalaten "opzettelijk" geschiedde en dat de verdachte "wist" dat de gevraagde gegevens van belang waren voor de vaststelling van zijn recht op een bijstandsuitkering. Ik wijs op hetgeen ik hiervoor onder 7 heb uiteengezet ten aanzien van hetgeen van algemene bekendheid is en van hetgeen de algemene ervaring leert.

17. Het middel faalt in al zijn onderdelen.

18. De middelen kunnen worden afgedaan met de in art. 81 RO bedoelde motivering.

19. Gronden waarop de Hoge Raad gebruik zou moeten maken van zijn bevoegdheid de bestreden uitspraak ambtshalve te vernietigen heb ik niet aangetroffen. Deze conclusie strekt tot verwerping van het beroep.

AG