Parket bij de Hoge Raad, 09-02-2010, BK7029, 08/02085 B

Conclusie inzake:

[Klager]

1. De Rechtbank te 's-Gravenhage heeft bij beschikking van 8 april 2008 het klaagschrift van klager strekkende tot teruggave van 5 hennepplanten aan klager ongegrond verklaard.

2. Namens verdachte heeft mr. H. Oldenhof, advocaat te 's-Gravenhage, twee middelen van cassatie voorgesteld.

3. Het eerste middel klaagt dat de Rechtbank ten onrechte geen beslissing zoals voorgeschreven is in art. 353, tweede lid, Sv, heeft gegeven.

4. Ingevolge art. 353 Sv moet de strafrechter een beslissing nemen over op grond van art. 94 Sv inbeslaggenomen voorwerpen ten aanzien waarvan nog geen last tot teruggave is gegeven. De beslissing houdt ingevolge het tweede lid in dat de teruggave wordt gelast aan de degene bij wie het voorwerp in beslag is genomen of aan degene die redelijkerwijs als rechthebbende worden aangemerkt, dan wel dat de bewaring wordt gelast ten behoeve van de rechthebbende. Het middel berust kennelijk op de opvatting dat deze bepaling tevens van toepassing is op de raadkamerprocedure. Die opvatting is onjuist. Een met art. 353 Sv vergelijkbare regeling met betrekking tot de raadkamerprocedure ontbreekt.

5. Het middel faalt en kan worden afgedaan met de in art. 81 RO bedoelde motivering..

6. Het tweede middel klaagt dat de Rechtbank een onjuiste maatstaf heeft gehanteerd, althans dat haar beslissing zonder nadere motivering onbegrijpelijk is.

8. Bij de beoordeling van een verzoek om teruggave zoals in casu dient allereerst te worden bepaald of het belang van strafvordering zich tegen teruggave verzet. Onder dat belang is te verstaan het veiligstellen van de belangen waarvoor art. 94 Sv de inbeslagneming toelaat. Zo verzet het belang van strafvordering zich tegen teruggave wanneer de voorwerpen kunnen dienen om de waarheid aan het licht te brengen, dan wel om wederrechtelijk verkregen voordeel aan te kunnen tonen. Voorts verzet het belang van strafvordering zich tegen teruggave wanneer niet hoogst onwaarschijnlijk is dat de strafrechter, later oordelend, het inbeslaggenomene verbeurd zal verklaren of - al dan niet naar aanleiding van een afzonderlijke vordering daartoe ex art. 36b, eerste lid onder 4° Sr in verbinding met art. 552f Sv - zal onttrekken aan het verkeer.(2)

9. De Rechtbank stelt vast dat de inbeslaggenomen hennepplanten aan klager toebehoren. Nu klager onherroepelijk is vrijgesproken van overtreding van art. 3 Ow en het beslag op de hennepplanten dus de waarheidsvinding niet kan dienen noch tot verbeurdverklaring kan leiden, dienen de hennepplanten aan klager als eigenaar van die hennepplanten te worden teruggegeven tenzij het belang van strafvordering zich daartegen verzet omdat de Officier van Justitie voornemens is bij afzonderlijke vordering onttrekking aan het verkeer te vragen (art. 36b lid 1 onder 40 Sr jo. 552f Sv).

10. De Rechtbank stelt wel vast dat het beslag niet onrechtmatig is, maar laat zich niet uit over de vraag of thans enig belang van strafvordering zich tegen de teruggave van het beslagene verzet. Derhalve is de beschikking van de Rechtbank ontoereikend gemotiveerd.

11. De vraag is of dit gebrek noopt tot vernietiging van de bestreden beschikking. Dit zou bijvoorbeeld niet het geval kunnen zijn wanneer uit het dossier zonder meer blijkt dat de Officier van Justitie voornemens is bedoelde vordering tot onttrekking aan het verkeer te doen.

Uit deze opmerking valt mijns inziens niet met voldoende zekerheid af te leiden dat de Officier van Justitie voornemens is bij afzonderlijke beschikking onttrekking aan het verkeer te vorderen. Deze opmerking is gemaakt tijdens het requisitoir in de strafzaak, toen de Officier van Justitie dus niet bekend was dat de verdachte zou worden vrijgesproken. Daar komt bij dat het niet gebruikelijk is bij afzonderlijke beschikking onttrekking aan het verkeer te vorderen van inbeslaggenomen, reeds vernietigde voorwerpen, van welke voorwerpen in casu gelet op het bepaalde in art. 117 lid 2 onder a Sv jo. art. 10 lid 1 onder 10 Besluit inbeslaggenomen voorwerpen(4) wel sprake zal zijn. Uit de aan de Hoge Raad op de voet van art. 434 Sv toegezonden stukken blijkt dus niet zonder meer van het voornemen van de Officier van Justitie tot vordering van onttrekking aan het verkeer over te zullen gaan.

13. Het middel slaagt.

14. Gronden waarop de Hoge Raad gebruik zou moeten maken van zijn bevoegdheid de bestreden uitspraak ambtshalve te vernietigen heb ik niet aangetroffen.

15. Deze conclusie strekt tot vernietiging van de bestreden beschikking en verwijzing naar het Gerechtshof te 's Gravenhage teneinde op het bestaande beklag opnieuw te worden berecht en afgedaan.

AG