Rechtbank Amsterdam, 29-01-2019, ECLI:NL:RBAMS:2019:565, 18/4116

1. Het primaire besluit betreft een vergunning tot het vormen van vijf woningen op de tweede, derde en vierde verdieping van het pand aan de [adres] [nummer] . Eisers zijn eigenaar van de woning aan de [adres] [nummer] -huis te Amsterdam. Eisers hebben tegen het primaire besluit bezwaar gemaakt.

2. Voor het indienen van een bezwaarschrift geldt op grond van artikel 6:7 van de Algemene wet bestuursrecht (Awb) een termijn van zes weken. Een te laat ingediend bezwaar of beroep wordt in principe niet-ontvankelijk verklaard, tenzij er een verschoonbare reden voor de te late indiening is (artikel 6:11 van de Awb).

3. Het primaire besluit is op 20 december 2017 in de Staatscourant gepubliceerd en bekendgemaakt op de website www.overheid.nl en geplaats op www.redactie-bekendmakingen.amsterdam.nl. De bezwaartermijn van het primaire besluit liep tot en met 26 januari 2018. Het bezwaarschrift van eisers is door verweerder op 13 februari 2018 ontvangen. Verweerder heeft bij brief van 19 februari 2018 eisers in de gelegenheid gesteld te laten weten waarom het bezwaarschrift te laat is ingediend.

4. Eisers hebben in hun reactie van 2 maart 2018 aangevoerd dat zij pas

op 2 februari 2018 op de hoogte zijn geraakt van het besluit. Zij ontvingen op 2 februari 2018 namelijk een dagvaarding van de vergunninghouder in verband met een civiele kwestie ter zake het pand. Eisers zijn ook niet via de digitale berichtenservice van de gemeente, waar zij zich speciaal voor hebben aangemeld, geïnformeerd.

5. Verweerder heeft – conform het advies van de bezwaarschriftencommissie –

de door eisers genoemde reden voor de termijnoverschrijding niet verschoonbaar geacht en het bezwaarschrift niet-ontvankelijk verklaard. Uit onderzoek is gebleken dat eisers zich bij de e-mail berichtenservice zich niet voor alle type berichten hebben aangemeld en om die reden het gepubliceerde besluit niet hebben ontvangen. Eisers hadden zich ook voor berichten in de categorie ‘voorlichting’ moeten aanmelden. Verweerder overweegt bovendien dat het om een service-product gaat, waar geen officieel karakter vanuit gaat.

6. In beroep blijven eisers bij hun standpunt, zoals in bezwaar naar voren gebracht. Zij doen een beroep op een verschoonbare termijnoverschrijding als bedoeld in artikel 6:11 van de Awb. Zij betwisten de feitelijke uitleg van verweerder over de werking van de berichtenservice. Eisers hebben zich voor de service ‘berichten over uw buurt’ op de website www.overheid.nl aangemeld voor berichten in de categorie ‘rondom een adres’ met een straal van 250 meter. Volgens de website vallen hier onder meer berichten over onttrekkingsvergunningen. Zij stellen zich op het standpunt dat zij erop mochten vertrouwen dat zij via die website tijdig werden geïnformeerd over de verlening van de woningvormingsvergunning. Het kan hen niet worden verweten dat dit niet het geval was. Onder de categorie ‘voorlichting’ vallen volgens de website berichten/voorlichting voor de hele gemeente over bijvoorbeeld openingstijden, huisvuil, inspraak en verkiezingen. Volgens eisers konden zij niet weten, en is het ook onlogisch, dat zij voor de categorie voorlichting hadden moeten kiezen en vervolgens ook nog de optie overig hadden moeten selecteren. Bovendien heeft verweerder eisers in een e-mail van 22 maart 2018 geschreven dat bij aanmelding van de berichtenservice men niet zelf hoeft te gaan zoeken naar publicaties. Tot slot stellen eisers dat verweerder hen ten onrechte niet heeft gehoord in bezwaar.

7. In geschil is allereerst de vraag of de termijnoverschrijding verschoonbaar moet worden geacht. De rechtbank is met verweerder van oordeel dat de aanmelding bij de berichtenservice er niet toe leidt dat eisers erop mochten vertrouwen dat zij (tijdig) op de hoogte zouden worden gehouden van alle voor hen mogelijk relevante besluiten. De vraag of eisers zich hadden aangemeld voor de juiste categorie buiten beschouwing gelaten, overweegt de rechtbank dat de aanmelding bij de e-mailservice onverlet laat dat het tot de eigen verantwoordelijkheid van eisers behoort om er zorg voor te dragen dat zij op de hoogte raken van om hun woning betrekking hebbende vergunningen. De gevolgen van hun keuze om daarbij te vertrouwen op de e-mailservice van www.overheid.nl en niet tevens de officiële publicatiewebsites te raadplegen, komen voor eigen risico. De rechtbank verwijst in dit verband naar de uitspraak van de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State van 13 december 2017 (de Afdeling, ECLI:NL:RVS:2017:3419).

8. Met betrekking tot de beroepsgrond van eisers dat zij niet op hun bezwaarschrift zijn gehoord, overweegt de rechtbank het volgende. De vraag of in bezwaar al dan niet een hoorplicht bestaat, wordt beheerst door het bepaalde in hoofdstuk 7 van de Awb. Uitgangspunt is dat er een hoorplicht bestaat, tenzij een van de uitzonderingen van artikel 7:3 van de Awb zich voordoet, onder meer een niet-ontvankelijk bezwaar. Van kennelijk niet-ontvankelijk bezwaar is sprake als redelijkerwijs geen twijfel mogelijk is over de uitkomst. Eisers zijn bij brief van 19 februari 2018 in de gelegenheid gesteld de reden van de termijnoverschrijding in te dienen. Eisers hebben van deze gelegenheid gebruik gemaakt. De rechtbank is, gelet op de door eisers aangeven redenen voor de termijnoverschrijding en gelet op vorenstaande overwegingen, van oordeel dat verweerder zich niet ten onrechte op het standpunt heeft gesteld dat sprake is van een kennelijk niet-ontvankelijk bezwaar en dat daarom van het horen van eisers kon worden afgezien. Deze beroepsgrond slaagt niet.

9. Verweerder heeft het bezwaar terecht kennelijk niet-ontvankelijk verklaard. Het beroep is ongegrond. Dat betekent dat de rechtbank niet toekomt aan de inhoud van de zaak, te weten de verleende vergunning tot woningvorming.

10. Voor een proceskostenveroordeling of vergoeding van het griffierecht bestaat geen aanleiding.