Rechtbank Dordrecht, 29-03-2007, BA1871, 11/510455-06

STRAFVONNIS

De rechtbank Dordrecht heeft op grondslag van de tenlastelegging en naar aanleiding van het onderzoek op de terechtzitting vonnis gewezen in de zaak tegen:

De rechtbank heeft de processtukken gezien en kennis genomen van de vordering van de officier van justitie en van hetgeen de verdediging naar voren heeft gebracht.

De rechtbank heeft kennisgenomen van de vordering van de benadeelde partij.

1. De tenlastelegging

Aan de verdachte is ten laste gelegd

hij op of omstreeks 02 december 2006 te Oud-Beijerland ter uitvoering van het door verdachte voorgenomen misdrijf om opzettelijk [slachtoffer] van het leven te beroven, met dat opzet die [slachtoffer] een kopstoot in het gezicht heeft gegeven en/of (vervolgens), terwijl die [slachtoffer] op de grond lag, met geschoeide voet, met kracht tegen het gezicht, in elk geval tegen het hoofd, van die [slachtoffer] heeft geschopt en/of getrapt, terwijl de uitvoering van dat voorgenomen misdrijf niet is voltooid;

hij op of omstreeks 02 december 2006 te Oud-Beijerland aan een persoon genaamd [slachtoffer], opzettelijk zwaar lichamelijk letsel (te weten een gebroken neus, breuken op het jukbeen, breuken rond de oogkassen en een verbrijzelde en versplinterde voorzijde van de schedel (voorhoofd)), heeft toegebracht, door deze opzettelijk een kopstoot in het gezicht te geven en/of (vervolgens) terwijl deze [slachtoffer] op de grond lag, met geschoeide voet en met kracht tegen het gezicht, in elk geval tegen het hoofd te schoppen en/of te trappen;

2. De voorvragen

3. Het onderzoek ter terechtzitting

Hij vordert de verdachte te veroordelen aan hem te betalen een bedrag van EUR 7543,02, bestaande uit een bedrag van EUR 1543,02 ter zake van materiële schadevergoeding en een bedrag van EUR 6000,- ter zake van immateriële schadevergoeding.

De officier van justitie heeft geconcludeerd tot toewijzing van de vordering.

Door of namens de verdachte is de aansprakelijkheid en de hoogte van de schade niet betwist.

4. De bewijsbeslissingen

(primair)

op 02 december 2006 te Oud-Beijerland ter uitvoering van het door verdachte voorgenomen misdrijf om opzettelijk [slachtoffer] van het leven te beroven, met dat opzet die [slachtoffer] een kopstoot in het gezicht heeft gegeven en vervolgens, terwijl die [slachtoffer] op de grond lag, met geschoeide voet, met kracht tegen het gezicht van die [slachtoffer] heeft geschopt, terwijl de uitvoering van dat voorgenomen misdrijf niet is voltooid.

Hetgeen aan de verdachte meer of anders is ten laste gelegd dan hier als bewezen is aangenomen, is niet bewezen. De verdachte zal hiervan worden vrijgesproken.

Voor zover in de bewezenverklaarde tenlastelegging taal- en/of schrijffouten voorkomen, zijn deze in de bewezenverklaring verbeterd. Blijkens het verhandelde ter terechtzitting is de verdachte daardoor niet in de verdediging geschaad.

De inhoud van het geschrift wordt slechts als bewijsmiddel gebezigd in samenhang met de overige bewijsmiddelen.

1. Het proces-verbaal van de politie Zuid-Holland Zuid d.d. 5 december 2006, mutatienummer PL 1830/06-133679 (p. 21 gevoegd bij het proces-verbaal van de politie Zuid-Holland Zuid d.d. 21 januari 2007, dossiernummer LJN PL1830/06-507898).

Dit proces-verbaal houdt onder meer in als verklaring van [slachtoffer] -zakelijk weergegeven -:

2. Het proces-verbaal van de politie Zuid-Holland Zuid d.d. 3 december 2006, mutatienummer LJN PL1830/06-133679 (p. 64 gevoegd bij het proces-verbaal van de politie Zuid-Holland Zuid d.d. 21 januari 2007, dossiernummer LJN PL1830/06-507898).

Dit proces-verbaal houdt onder meer in als verklaring van [getuige 1] -zakelijk weergegeven -:

- Op 2 december 2006 was ik scheidsrechter bij de voetbalwedstrijd in Oud-Beijerland tussen het eerste elftal van Zinkwegse Boys en het eerste elftal van Bolnes. Ik zag heel duidelijk dat de nummer 3 van Bolnes met zijn hoofd een kopstoot gaf tegen het hoofd van de speler nummer 6 van de Zinkwegse Boys. Ik zag dat die speler vol in zijn gezicht werd geraakt en dat die speler daardoor groggy op de grond viel. Ik zag dat die speler nummer 3 op korte afstand van die nummer 6 bleef staan. Ik zag dat hij heel nadrukkelijk naar die nummer 6 keek en ik zag dat hij vervolgens heel hard met zijn voet uithaalde en met zijn voet keihard in het gezicht van de nummer 6 schopte. Deze speler nummer 6 lag op dat moment nog steeds op de grond. Ik heb speler nummer 3 zien kijken hoe hij bewust en gemikt vol op het gezicht van die speler op de grond kon schoppen.

3. Een geschrift, namelijk de KNVB-rapportage van [getuige 1] (p. 68 gevoegd bij het proces-verbaal van de politie Zuid-Holland Zuid, dossiernummer LJN PL1830/06-507898).

Deze rapportage houdt onder meer in - zakelijk weergegeven -:

- Deze rapportage gaat over de wedstrijd en de 2 gewelddadige acties van de speler met rugnummer 3 van Bolnes [verdachte] ten opzichte van de nummer 6 [slachtoffer] van de Zinkwegse Boys;

4. De verklaring van de verdachte ter terechtzitting zoals in het proces-verbaal van de terechtzitting weergegeven voor zover inhoudende - zakelijk weergegeven -

- Ik had tijdens de voetbalwedstrijd tegen de Zinkwegse Boys op 2 december 2006 te Oud-Beijerland op een gegeven moment geen zelfbeheersing meer. Ik heb [slachtoffer] getrapt toen hij op de grond lag. Ik heb hem midden in zijn gezicht getrapt. Ik was heel erg kwaad.

De raadsman heeft daartoe onder meer betoogd dat onvoldoende getuigen van het voetbalteam waar de verdachte deel van uitmaakt, zijn gehoord. De rechtbank overweegt daarover dat in het dossier verklaringen zijn opgenomen van personen die deel uitmaken van het team van het slachtoffer, de Zinkwegse Boys ([getuige 2] op p. 49 en [getuige 3] op p. 51), van een persoon die deel uitmaakt van het team van de verdachte, Bolnes ([getuige 4] op p. 59), van personen die een neutrale positie hadden in het spel (clubgrensrechter [getuige 5] op p. 53 en scheidsrechter [getuige1] op p. 64), van een persoon die supporter was ([getuige 6] op p. 55) en van twee andere personen ([getuige 7], broer van de verdachte, op p. 57 en [getuige 8], vriend van de verdachte, op p. 61) en dat aldus niet gezegd kan worden dat sprake is van het horen van "eenzijdige" getuigen. De verklaringen van de al deze getuigen komen bovendien op essentiële punten overeen.

De verdediging heeft daarnaast aangevoerd dat het letsel in ernstiger mate is uitgepakt ten gevolge van mogelijk cocaïnegebruik door het slachtoffer; dit zou zijn botstructuur hebben aangetast. Aangevoerd is dat het slachtoffer hierover nader gehoord zou moeten worden. Voor zover cocaïnegebruik van een slachtoffer in een zaak als de onderhavige al relevant zou kunnen zijn voor beantwoording van een van de vragen van de artikel 348 en 350 van het Wetboek van Strafvordering, overweegt de rechtbank dat de raadsman zijn stelling onvoldoende heeft onderbouwd zodat reeds om die reden geen aanleiding bestaat om het slachtoffer op dit punt nader te horen.

Gelet op het voorgaande is de rechtbank dan ook van oordeel dat geen sprake is van een onvolledig onderzoek en de rechtbank ziet daarom ook geen aanleiding om het onderzoek te heropenen.

De verdachte heeft het slachtoffer een kopstoot gegeven waardoor het slachtoffer op de grond is terechtgekomen. Volgens de verschillende getuigenverklaringen heeft de verdachte, terwijl het slachtoffer in die houding op de grond lag, een geschikte positie gezocht, waarna hij met een aanloop het slachtoffer vol in het gezicht getrapt heeft. Zo heeft getuige [getuige 2] (p. 49 gevoegd bij het proces-verbaal van de politie Zuid-Holland Zuid d.d. 21 januari 2007, dossiernummer LJN PL1830/06-507898) verklaard dat hij heeft gezien dat de verdachte na de kopstoot een paar stappen naar achteren deed en het slachtoffer gericht een harde trap in het gezicht gaf en dat de verdachte zo ging staan dat hij het slachtoffer goed in zijn gezicht kon trappen. Ook getuige [getuige 3] (p. 51 gevoegd bij het proces-verbaal van de politie Zuid-Holland Zuid d.d. 21 januari 2007, dossiernummer LJN PL1830/06-507898) heeft verklaard dat de verdachte een paar stappen opzij deed en direct daarop het slachtoffer vol tegen het hoofd schopte. Dit wordt bevestigd door grensrechter [getuige 5] (p. 53 e.v. gevoegd bij het proces-verbaal van de politie Zuid-Holland Zuid d.d. 21 januari 2007, dossiernummer LJN PL1830/06-507898) en getuige [getuige 6] (p. 55 gevoegd bij het proces-verbaal van de politie Zuid-Holland Zuid d.d. 21 januari 2007, dossiernummer LJN PL1830/06-507898). Uit dit feitencomplex en de handelwijze van de verdachte valt af te leiden dat de verdachte het slachtoffer opzettelijk in het gezicht getrapt heeft.

De rechtbank acht aannemelijk dat het slachtoffer zodanig ernstig letsel had kunnen worden toegebracht dat hij daaraan had kunnen komen te overlijden. Het letsel bestond nu uit een op vijf plaatsen gebroken, dan wel gescheurde schedel, twee gebroken oogkassen en een gebroken neus. Op basis van de medische informatie en de overige relevante informatie in het dossier, is de rechtbank van oordeel dat het slachtoffer had kunnen komen te overlijden aan de gevolgen van zijn letsel. Wanneer een trap in het gezicht wordt gegeven op de wijze zoals de verdachte dat heeft gedaan, dient ernstig rekening te worden gehouden met letsel dat resulteert in de dood van het slachtoffer. De verdachte heeft zich willens en wetens blootgesteld aan het risico dat hij het slachtoffer zou doden, met dien verstande dat hij de aanmerkelijke kans op dat gevolg heeft aanvaard en op de koop toe heeft genomen.

5. De strafbaarheid van het bewezenverklaarde

Het bewezen geachte feit volgens de wet strafbaar. Het bestaan van een rechtvaardigingsgrond is niet aannemelijk geworden.

Het bewezenverklaarde levert op:

6. De strafbaarheid van de verdachte

Er is overigens geen omstandigheid aannemelijk geworden die de strafbaarheid van de verdachte uitsluit. De verdachte is dus strafbaar.

7. De redenen, die de straf hebben bepaald of tot de maatregel hebben geleid

De rechtbank rekent de verdachte een en ander zeer zwaar aan. Juist in een situatie van vrijetijdsbesteding door middel van sport en spel mag worden verwacht dat men zich op vriendschappelijke en sportieve wijze tegenover elkaar gedraagt. De verdachte daarentegen heeft, uit louter frustratie en kwaadheid, zijn zelfbeheersing verloren en zich met toepassing van excessief geweld op vreselijke wijze misdragen. Het voorval heeft een enorme impact gehad op het leven van het slachtoffer. Het slachtoffer heeft een zeer ingrijpende operatie moeten ondergaan en zal van het opgelopen letsel mogelijk de rest van zijn leven de gevolgen ondervinden. Het laat zich raden dat een dergelijke traumatische gebeurtenis ook langdurige psychische gevolgen voor het slachtoffer zal kunnen hebben.

Ter bepaling van de straf heeft de rechtbank ook in haar oordeel betrokken de persoon en de persoonlijke omstandigheden van de verdachte.

Daarbij heeft de rechtbank meer in het bijzonder acht geslagen op het uittreksel Justitiële Documentatie d.d. 6 december 2006, waaruit blijkt dat de verdachte reeds eerder veroordeeld is wegens misdrijven en overtredingen en nog in een proeftijd liep terzake een (deels) voorwaardelijk opgelegde straf.

Voorts heeft de rechtbank acht geslagen op de gespreksaantekening van Bouman GGZ d.d. 8 december 2006, het voorlichtingsrapport van het Leger des Heils d.d. 23 februari 2007 en op voormeld rapport van psycholoog Meek. In het rapport van de psycholoog wordt geadviseerd om, teneinde de kans op herhaling te verminderen, te gaan werken aan het leren reguleren van agressie als aan het ontwikkelen van een stevigere en reëlere identiteit. Gezien de ernst van de ontwikkelde persoonlijkheidsproblematiek wordt een behandeling bestaande uit twee dagen per week over een nader te specificeren periode in Het Dok geadviseerd. Centraal hierbij staat training in agressieregulatie en identiteitsontwikkeling. Arbeidsproblematiek kan daarbij ook begeleid worden. Verplicht reclasseringscontact wordt als bijzondere voorwaarde geadviseerd. De rechtbank kan zich vinden in dit advies van de psycholoog en is overtuigd van de noodzaak van een behandeling van de persoonlijkheidsproblematiek van de verdachte. De verdachte heeft zich bereid verklaard aan de geadviseerde behandeling mee te werken.

Op grond van het vorenoverwogene is de rechtbank van oordeel dat een groot deel van de op te leggen vrijheidsbenemende straf voorwaardelijk dient te worden opgelegd, met als bijzondere voorwaarde dat de verdachte zich laat begeleiden door de reclassering. Dit voorwaardelijk deel van de straf dient niet alleen als waarschuwing aan de verdachte om zich in de toekomst van het plegen van strafbare feiten te onthouden maar heeft ook als doel om de verdachte onder begeleiding van de reclassering de gelegenheid te bieden zich te laten behandelen zoals door de psycholoog geadviseerd, zodat ook op die wijze kan worden geprobeerd de kans op herhaling zo klein mogelijk te maken.

De rechtbank is van oordeel dat de verdachte jegens de benadeelde partij naar burgerlijk recht aansprakelijk is voor de door het bewezen verklaarde strafbare feit toegebrachte schade. De vordering zal integraal worden toegewezen nu de vordering door de verdachte niet is betwist.

Naast toewijzing van deze civiele vordering zal de rechtbank als extra waarborg voor de betalingen van de schadevergoeding tevens de schadevergoedingsmaatregel ex artikel 36f van het Wetboek van Strafrecht opleggen.

Uit het onderzoek ter terechtzitting is gebleken dat de veroordeelde zich voor het einde van de proeftijd heeft schuldig gemaakt aan een strafbaar feit. De veroordeelde heeft derhalve de algemene voorwaarde niet nageleefd.

De rechtbank ziet daarin voldoende aanleiding de tenuitvoerlegging van de voorwaardelijk opgelegde straf te gelasten.

8. De toepasselijke wettelijke voorschriften

9. De beslissing

een GEVANGENISSTRAF voor de duur van 36 (ZESENDERTIG) MAANDEN;

bepaalt dat een gedeelte van deze straf, te weten 12 (TWAALF) MAANDEN, niet ten uitvoer zal worden gelegd, tenzij de rechtbank later anders mocht gelasten, op grond dat de veroordeelde zich voor het einde van de proeftijd die wordt bepaald op TWEE JAREN, aan een strafbaar feit heeft schuldig gemaakt of niet heeft nageleefd de hierna te melden bijzondere voorwaarde;

verstrekt aan de Stichting Reclassering Nederland, voornoemd, de opdracht om aan de veroordeelde hulp en steun te verlenen bij de naleving van deze bijzondere voorwaarde;

beveelt dat de tijd die door de veroordeelde vóór de tenuitvoerlegging van deze uitspraak in verzekering en in voorlopige hechtenis is doorgebracht, bij de uitvoering van de gevangenisstraf geheel in mindering zal worden gebracht

veroordeelt verdachte om tegen kwijting te betalen aan [slachtoffer], een bedrag van EUR 7.543,02, met veroordeling tevens van verdachte in de kosten door de benadeelde partij gemaakt en ten behoeve van de tenuitvoerlegging van deze uitspraak alsnog te maken, tot deze uitspraak begroot op nihil;

bepaalt dat de voldoening aan de ene betalingsverplichting de andere doet vervallen;

gelast de TENUITVOERLEGGING van de straf, voorwaardelijk opgelegd bij vonnis van de Politierechter te Rotterdam van 12 september 2006 in de zaak onder parketnummer 10/690106-06, te weten een GEVANGENISSTRAF voor de duur van 2 (TWEE) WEKEN.

Dit vonnis is gewezen door:

Mr. Blagrove is wegens afwezigheid buiten staat dit vonnis mede te ondertekenen.