Rechtbank Gelderland, 15-03-2017, ECLI:NL:RBGEL:2017:1658, 298464

[eiser in conventie] is eigenaar van het perceel, gelegen aan de [adres] 126 te [woonplaats] , kadastraal bekend gemeente [gemeente] sectie L nummer 104.

[gedaagde in conventie sub 1] is eigenaar van het perceel, gelegen aan de [adres] 115 te [woonplaats] , kadastraal bekend gemeente [gemeente] sectie L nummers 125 en127.

[gedaagde in conventie sub 2] is eigenaar van het perceel, gelegen aan de [adres] 133 te [woonplaats] , kadastraal bekend gemeente [gemeente] sectie L nummer 126.

De percelen van [eiser in conventie] en de percelen van [gedaagde in conventie sub 1] en [gedaagde in conventie sub 2] liggen tegenover elkaar en worden gescheiden door de weg die over de [adres] loopt.

“De uitweg mag niet worden bereden met motor- rij of voertuigen, alzoo wel met rij- en voertuigen met paarden bespannen.

De op de uitweg aanwezige, reeds gestelde of nog te stellen hekken zullen na gebruik moeten worden gesloten.”

“dat [gedaagde in conventie sub 1] en [gedaagde in conventie sub 2] slechts op de voor [eiser in conventie] minst bezwarende wijze gebruik mogen maken van hun recht van erfdienstbaarheid, wat onder meer inhoudt dat zij geen onnodig lawaai mogen veroorzaken, rustig moeten rijden, niet onnodig mogen stoppen op de weg anders dan voor het openen en sluiten van de hekken, en vervuiling die zonder inachtneming van het nieuwe asfalt-wegdek overmatig genoemd kan worden moeten opruimen,”

Voorts is [gedaagde in conventie sub 1] en [gedaagde in conventie sub 2] bij dat vonnis bevolen om na gebruik van de uitweg het hekwerk aan de [adres] meteen te sluiten, op straffe van verbeurte van een dwangsom van € 100,00 per overtreding, tot een maximum van € 10.000,00.

“Met grief 3 betoogt [eiser in conventie] dat de rechtbank [gedaagde in conventie sub 1] ten onrechte slechts heeft bevolen de weg ‘rustig’ te (laten) berijden. [gedaagde in conventie sub 1] en zijn bezoekers zouden hun snelheid moeten matigen tot ‘stapvoets’, hetgeen volgens [eiser in conventie] een maximumsnelheid van 10 km/u inhoudt. Deze grief faalt. (...) [eiser in conventie] heeft onvoldoende gesteld om te kunnen aannemen dat ‘rustig’ rijden hem meer overlast geeft dan redelijkerwijs voor het gebruik van de weg nodig is.”

Voorts is in rechtsoverweging 2.5, voor zover van belang, het volgende overwogen:

“Met grief 4 stelt [eiser in conventie] zich op het standpunt dat de rechtbank [gedaagde in conventie sub 1] niet slechts had moeten verbieden ‘onnodig’ lawaai te maken, maar dat zij hem had moeten verbieden hoe dan ook lawaai te maken. Ook deze grief faalt. (...) Het is niet reëel om van [gedaagde in conventie sub 1] en zijn bezoekers te vergen elk lawaai te vermijden. (...) Het (na passage over [eiser in conventie] ’ erf) dichttrekken van het hek aan de [adres] kan, zoals het hof bij de descente heeft geconstateerd, ook bij rustig dichttrekken van dit hek enig gerucht geven. Als [eiser in conventie] van het dichttrekken van het hek geen last meer wil hebben, kan hij op dit (aan hem toebehorende) hek voorzieningen tegen geluidoverlast aanbrengen. Evenzeer kan hij voorzieningen treffen om geen last meer te hebben van het lawaai vanwege het slepen van de sluitpen van het hek over het wegdek.”

“Gelet op het gebrek aan overeenstemming tussen partijen omtrent de mate van terugsnoeien, geeft het hof ter voorkoming van executiegeschillen aan aan welke eisen moet worden voldaan. Op de eerste plaats dient de haag zodanig te worden gesnoeid, dat het hek volledig kan worden geopend. Op de tweede plaats dient het uitzicht voor de uitrijdende bestuurder op het links van de [adres] naderende verkeer dusdanig te zijn, dat deze bestuurder, ongeacht of hij een personenauto of ander motorvoertuig bestuurt, vanaf de bestuurdersplaats dit naderende verkeer tijdig kan waarnemen.”

Voorts is in het dictum van dat arrest het volgende bepaald:

“beveelt [eiser in conventie] tot het (terug)snoeien en (terug)gesnoeid houden van zijn haag aan de zijde van de [adres] , op zodanige wijze dat deze haag geen belemmering vormt voor de uitoefening van de erfdienstbaarheden door [gedaagde in conventie sub 1] en [gedaagde in conventie sub 2] ;”

Bij vonnis in kort geding van 25 juni 2010 van de voorzieningenrechter in de rechtbank Arnhem is aan voormeld gebod een dwangsom verbonden van € 50,00 per dag of een gedeelte daarvan, tot een maximum van € 25.000,00.

“Bij arrest van 4 mei 2010 van het toenmalige gerechtshof Arnhem (...) heeft het hof onder meer:

en is in rechtsoverweging 4.12, voor zover van belang, overwogen:

“Naar het oordeel van het hof moet worden aangenomen dat de weg ongeveer 3.50 meter breed is en over die breedte toegankelijk moet blijven voor [gedaagde in conventie sub 1] en [gedaagde in conventie sub 2] ten behoeve van onder meer (het manoeuvreren van) landbouwvoertuigen en vrachtwagens. (...) Dat betekent dat de heg langs de weg zodanig gesnoeid moet worden opdat de weg over een breedte van 3.50 meter toegankelijk blijft over de hele lengte.”

“Het hof is van oordeel dat er geen sprake is van een kennelijke schrijffout. Niet alleen is de gestelde onverenigbaarheid van de overwegingen [rechtsoverweging 4.1 sub a in relatie tot rechtsoverweging 4.12] niet kennelijk, maar ook is in rechtsoverweging 4.12 niet bedoeld de erfdienstbaarheid van [gedaagde in conventie sub 2] , nader - in afwijking van wat het hof voor recht heeft verklaard in het arrest van 4 mei 2010 - te bepalen. Het hof wijst het verzoek daarom af.”