Rechtbank Gelderland, 20-12-2019, ECLI:NL:RBGEL:2019:5976, 8142008

Functioneren

Op 15 februari 2019 en op 6 maart 2019 hebben gesprekken plaatsgevonden tussen [naam verwerende partij] , [naam afdelingshoofd] en [naam voormalig bedrijfsleider] , voormalig bedrijfsleider van de afdeling, in het kader van het periodieke jaargesprek. In die gesprekken zijn persoonlijke en algemene afspraken gemaakt, vastgelegd en door partijen op 14 maart 2019 ondertekend.

Onder persoonlijke afspraken is onder meer het volgende genoteerd:

Graag wil ik met u overleg over de begeleiding van mw en mijn zorgen over het functioneren van Dr. [naam verwerende partij] , waarvan ik begrijp dat u leidinggevende bent.

Helaas zie ik geen mogelijkheid meer dan dit te doen langs deze weg. Eerdere contacten met mw [naam verwerende partij] zelf hebben helemaal niets meer opgeleverd dan wederom gebroken toezeggingen. Ons huidige contact staat in het teken van de begeleiding en behandeling van Mw. Mw zit al langere tijd in een palliatief traject en is sinds ongeveer een jaar in contact met dr. [naam verwerende partij] .Dit contact verloopt hoogst merkwaardig en wordt gekenmerkt door niet nagekomen afspraken, vergissingen, incongruenties en ongepaste pogingen dit weer recht te breien, waarbij ik mij niet aan de indruk kan onttrekken dat daarbij ook geconfabuleerd wordt.

Aan mijn contacten met mw [naam verwerende partij] heb ik zeker de indruk overgehouden dat zij het hart op de juiste plaats heeft en dat maakt het des te pijnlijker. Verstoorde verhouding met patiënt en haar omgeving wordt geduid als psychologische weerstand bij deze. Feit is ook dat mw in het verloop incongruent voorgelicht wordt, er verscheidene keren vergissingen zijn gemaakt en afspraken bijna stelselmatig niet nagekomen worden. Als er dan opnieuw contact is, is de uitleg van de situatie weer anders en onbevredigend. Ik ben niet bij de contacten tussen patiënte en dr [naam verwerende partij] , maar het ontstane beeld is wel geloofwaardig.

Daar waar ik zelf contact heb gehad met dr [naam verwerende partij] ondervind ik hetzelfde. In ons laatste gesprek 1 maand geleden hebben we geconcludeerd dat er een onherstelbare vertrouwensbreuk is. Dr [naam verwerende partij] zou een samenvattende brief schrijven, waarmee mw elders een tweede mening zou inzetten. Niet omdat mw verwacht dat er behandelopties zijn, maar om rust te vinden. Helaas heb ik deze brief nooit mogen ontvangen. Van patiënte heb ik begrepen dat Dr [naam verwerende partij] ons gesprek als goed heeft beleeft. De sfeer was mijns inziens goed, maar de inhoud lijkt totaal niet geland bij dr [naam verwerende partij] .Mw is eind februari bij Dr [naam verwerende partij] op de poli geweest. Ook toen was het contact slecht en de, rond het starten van de Lonsurf, gegeven voorlichting voor patiënte en haar partner onduidelijk en tegenstrijdig. Mw is gestart maar al snel vanwege de bijwerkingen gestopt. Recent is er contact geweest met de partner van mevrouw. Helaas is de toestand van mw dermate verslechterd dat zij haar polibezoek af heeft moeten zeggen. Dr [naam verwerende partij] zou in die situatie contact opnemen en dan eventueel zelfs thuis bij patiënte langs komen (hetgeen wat mij betreft ook inadequaat is).

Kortom:

Er is reeds lange tijd sprake van een onherstelbaar beschadigde arts-patiënt relatie, waarvan de oorzaak bij een onzorgvuldige benadering lijkt te liggen. Er worden teveel fouten gemaakt en het lukt niet bij de patiënt aan te sluiten.

Het verbreken van deze relatie lukt niet, waarbij opgemerkt dat patiënte zich ook afhankelijk voelt. Overleg van mij zelf om een goede overdracht en afsluiting van het contact te vragen, heeft tot niets geleid.

Mw gaat inmiddels verder achteruit en blijft met wanhopige boosheid en machteloosheid zitten. Ze gelooft dr [naam verwerende partij] al lang niet meer en heeft vooral behoefte aan een andere oncoloog, die het ziektebeloop in retrospectief nog eens goed uitlegt en vandaaruit zegt/bevestigt hoe het ervoor staat. Dat stuk kan ik niet overnemen. Door al het getraineer loopt de tijd echter als zand door de vingers. Dit onderdeel van het lijden is onnodig en mijns inziens ronduit verwijtbaar.

Gezien het confabuleren en het niet houden aan afspraken, kan ik me niet aan de indruk onttrekken dat er bij dr [naam verwerende partij] sprake is van structureel disfunctioneren. Daarmee dealen is niet aan mij en daar wil ik me ook vooral buiten houden. Ik moet het wel aan u melden.

(…)

(…)

Vervolgens is in de brief vastgelegd dat de hiervoor weergegeven zaken dienen te verbeteren en is uitgesproken wat zijdens Radboudumc de verwachtingen daaromtrent zijn.

Op 20 juni 2019 heeft er een vervolggesprek tussen [naam verwerende partij] , [naam afdelingshoofd] en [naam bedrijfsleider] plaatsgevonden. In de schriftelijke vastlegging van dit gesprek is vermeld dat er sinds het vorige gesprek een viertal voorbeelden zijn ontvangen met betrekking tot patiëntenzorg waar [naam verwerende partij] verantwoordelijk voor was en inadequaat heeft gehandeld. Het gaat daarbij om een labcontrole die niet heeft plaatsgevonden, een afwijking van het studieprotocol, een klacht van een verpleegkundige die zich niet serieus behandeld voelde door [naam verwerende partij] , en een doorzending van een patiënt naar de afdeling zonder gebruikelijke mondelinge overdracht. Een en ander, zo staat in de brief, vormt aanleiding voor de afdelingsleiding in overleg met HR een traject op te starten om het functioneren objectief en onafhankelijk te toetsen om tot concrete verbeterdoelstellingen te komen waarbij [naam verwerende partij] ondersteuning zal ontvangen die gefaciliteerd wordt door de afdeling.

Procedure Commissie Onderzoek

De commissie is samengesteld uit:

Vaste leden:

[naam afdelingshoofd] heeft hierover verteld dat vanaf indiensttreding van [naam verwerende partij] geregeld klachten zijn binnengekomen van teamleden, dat collega’s zich erover beklaagden dat zij onnauwkeurig zou zijn in haar werkzaamheden en regelmatig steken zou laten vallen, dat haar voorganger [naam3] tijdens de overdracht zijn zorgen heeft geuit over het functioneren van [naam verwerende partij] maar dat er geen dossiervorming heeft plaatsgevonden. Opgetekend is verder:

(…)

In februari 2019 heeft een jaargesprek plaatsgevonden tussen mw. [naam afdelingshoofd] en mw. [naam verwerende partij] . In dit jaargesprek is afgesproken dat mw. [naam verwerende partij] zich uitsluitend zou focussen op patiëntenzorg. Om die reden zijn haar werkzaamheden aan het project Beacon stopgezet. In dit project liet ze veel zaken liggen, volgens mw. [naam afdelingshoofd] , wat het project niet ten goede kwam. Ze heeft in deze 8 jaar bijna geen tijd besteed aan het doen van onderzoek of het publiceren van werk.

(…)

Daarover is vastgelegd dat [naam afdelingshoofd] in de week van de hoorzitting is gebleken dat [naam verwerende partij] in de periode van mei 2017 – februari 2018 niet geregistreerd is geweest als internist en dat zij op dit moment niet geregistreerd is als internist-oncoloog.

De voorzitter van de commissie heeft daar het volgende over opgemerkt: (…)

De voorzitter begrijpt de zorgen die mw. [naam afdelingshoofd] uit omtrent deze situatie en geeft aan dat dit punt op zichzelf moet worden voorgelegd aan de RvB. De Commissie zal over dit nalaten tot registratie zelf geen uitspraken doen, maar dit feit en de daarmee gepaard gaande nalatigheid wel betrekken bij, wat volgens mw. [naam afdelingshoofd] , kenmerkend is voor het medisch inhoudelijk functioneren van mw. [naam verwerende partij] .

(…)

[naam afdelingshoofd] heeft verklaard dat zij niet weet of dit is aangeboden in de periode dat zij zelf nog geen afdelingshoofd was. Zij heeft meerdere malen aangeboden haar te laten ondersteunen, bijvoorbeeld met het op orde krijgen van haar administratie. [naam afdelingshoofd] is van mening dat [naam verwerende partij] de ernst van de situatie niet herkent of inziet. Verbetertrajecten worden volgens haar niet opgepakt door [naam verwerende partij] , waarvoor verwezen wordt naar de overvolle inbasket waarvoor [naam verwerende partij] uiteindelijk op aandringen van [naam afdelingshoofd] hulp heeft aanvaard voor het leegmaken van de inbasket. In reactie op de vraag of [naam afdelingshoofd] het aannemelijk acht dat een verbetertraject kans van slagen heeft, heeft [naam afdelingshoofd] het volgende geantwoord:

(…)

Mw. [naam afdelingshoofd] vindt het moeilijk hier een antwoord op te geven. Ze vraagt zich af of mw. [naam verwerende partij] coachbaar is. Gaat ze zelfreflectie krijgen? Mw. [naam afdelingshoofd] vraagt zich af of dit werkelijk haalbaar is. Ze twijfelt of mw. [naam verwerende partij] dusdanig kan verbeteren om als collega topzorg te gaan verlenen. Zij kan zich voorstellen dat er een 1 op 1 begeleidingstraject moet worden ingesteld, maar zij heeft geen idee of dit gaat helpen.

Op dit moment ligt er nog geen verbeterplan. Mw. [naam afdelingshoofd] vraagt de Commissie hierin mee te denken en is van mening dat een verbeterplan moet worden opgesteld op basis van het inhoudelijke advies van de Commissie.

(…)

(…)

Mw. [naam verwerende partij] is werkzaam in een team dat binnen de afdeling deelneemt aan een zorgketen (multidisciplinair). Mw. [naam afdelingshoofd] heeft geen reden te veronderstellen dat de werkrelatie van mw. [naam verwerende partij] met haar collega’s in de oncologische keten onherstelbaar beschadigd zou zijn. Ook vanuit ketenpartners van de heelkunde of de radiotherapie zijn geen signalen van disfunctioneren van mw. [naam verwerende partij] bekend bij mw. [naam afdelingshoofd] .

Binnen de oncologie werkt zij nauw samen met 2 casemanagers. Volgens mv. [naam afdelingshoofd] leunde mw. [naam verwerende partij] veel op een van de casemanagers. Deze pakte de zaken op die mw. [naam verwerende partij] liet liggen. Er zijn volgens mw. [naam afdelingshoofd] geen klachten naar voren gekomen vanuit de directe collega’s van mw. [naam verwerende partij] . De casemanager heeft nooit een klacht of ontevredenheid geuit over de samenwerking met mw. [naam verwerende partij] . Er was wel sprake van enige afhankelijkheid en een positieve persoonlijke band, waardoor mw. [naam afdelingshoofd] het niet aannemelijk acht dat klachten op haar bureau terecht zouden komen.

Hoewel de staf niet op de hoogte is van deze procedure is mw. [naam afdelingshoofd] van mening dat zij deze stap zeker zouden ondersteunen. Dit heeft mw. [naam afdelingshoofd] formeel niet gevraagd, maar dit is een aanname die zij doet op basis van de geluiden die zij vanuit het team ontvangt. Volgens mw. [naam afdelingshoofd] gaat het team niet perse gebukt onder de werkzaamheden die door andere teamleden moeten worden opgevangen door het onzorgvuldig handelen van mw. [naam verwerende partij] , maar vooral over het feit dat er hierdoor geen goede patiëntenzorg wordt geleverd.

(…)

[naam verwerende partij] heeft daarop laten weten dat zij zich er niet van bewust is dat zij sommige patiënten tekort doet. Zij heeft zich wel aangewend aan het einde van een consult nog extra te vragen of er nog iets is waar onvoldoende aandacht aan is besteed.

Met betrekking tot de klacht van de huisarts heeft zij als achtergrond geschetst dat zij wilde stoppen met een medicijn maar dat de patiënt dit niet wilde en verder dat zij zich niet kan herinneren dat ze met de huisarts had afgesproken dat zij hem een samenvattende brief zou sturen.Met betrekking tot de klacht dat er geen lab controle is uitgevoerd heeft [naam verwerende partij] erkend dat ze dit niet goed heeft gedaan.

[naam verwerende partij] geeft aan dat ze zeker denkt dat er soms dingen niet duidelijk zijn of dat er dingen niet goed door haar zijn gedaan. Zij heeft ook geprobeerd meer structuur in haar werk aan te brengen. Volgens haar heeft ze 4-5 klachten over de 7 jaren dat ze werkzaam is ontvangen van patiënten via een klachtenfunctionaris. Naar aanleiding van de vraag van de commissie of ze vindt dat ze onverantwoorde zorg heeft geleverd heeft [naam verwerende partij] het volgende geantwoord:

(…)

Mw. [naam verwerende partij] geeft aan dat ze haar ‘stinkende best’ heeft gedaan om dit niet te doen. Dit heeft wel heel veel weerslag gehad op haar persoon. Ze heeft de afgelopen 3-4 jaar op en neer, ook vanwege privé omstandigheden, op het randje van een burn-out gezeten. In het afgelopen half jaar is dat niet veel beter geworden. Ze heeft ook niet het gevoel hier echt in gehoord te zijn door haar afdelingshoofd.

(…)

(…)

Zijn er in de afgelopen periode verbeter trajecten besproken of voorgesteld? Of heeft mw. [naam verwerende partij] hier zelf bijvoorbeeld om gevraagd? Daar heeft ze met name zelf om gevraagd. Niet zozeer om een formeel verbetertraject, maar wel van hoe kan ik het beter doen en hoe kan ik voor mezelf wat meer structuur aanbrengen en dichter op de patiënt gaan zitten. Naar aanleiding van het gesprek op 22 juni jl. heeft ze wel gevaagd naar een formeel verbetertraject.

(…)

Voor het overige heeft [naam verwerende partij] verklaard dat zij heeft geprobeerd de in basket op 0 te krijgen. Daarnaast heeft ze hulp gezocht door een traject aan te gaan bij een psycholoog. Op de vraag hoe ze terugkijkt op de afgelopen 7 jaar antwoordt [naam verwerende partij] dat zij terugkijkt met gemengde gevoelens, dat zij 7 jaar geleden de overstap naar Radboudumc voor een deel heeft gemaakt omdat ze in de academische context ook belangstelling had voor onderzoek en dat zij toch weer in de val is getrapt van heel veel patiëntenzorg en het iedereen naar de zin willen maken terwijl dat niet was waar haar ambities lagen toen ze hier naartoe kwam. Op de vraag wat ze zelf vindt dat er moet gebeuren antwoordt ze dat ze vooral even een pas op de plaats nodig heeft, eerst verdere reflectie. Ze snapt dat ze op nonactief is gesteld. Er is sprake van een serieus registratie issue. Er speelde in die tijd veel in haar privésfeer, zoals een vechtscheiding. Ze hoopt dat ze de kans krijgt om te verbeteren.

De commissie heeft op 12 september 2019 rapport en advies uitgebracht.

Het advies luidt als volgt:

De commissie adviseert dat er sprake is van disfunctioneren en neemt conform artikel 12, tweede lid van de Regeling de vrijheid om te adviseren over een verbetertraject. De commissie meent dat er in het disfunctioneren enkele elementen zijn die coachbaar zouden kunnen zijn maar adviseert daarover negatief gezien het structurele karakter van het disfunctioneren en de niet coachbare onderdelen daarvan.

De commissie baseert het advies op de in het rapport genoemde gronden. Onder de bevindingen is daarin het volgende opgenomen:

(…)

In het gesprek met mevrouw [naam afdelingshoofd] heeft de commissie haar melding nader onderzocht en vernomen dat sinds haar aantreden als afdelingshoofd op 1 februari 2019, zij regelmatig samen met de bedrijfsleider gesprekken heeft gevoerd met mevrouw [naam verwerende partij] over problemen in haar functioneren met de bedoeling dit te verbeteren. In februari heeft mevrouw [naam afdelingshoofd] in het jaargesprek afgesproken dat mevrouw [naam verwerende partij] zich nog uitsluitend zou focussen op patiëntenzorg en heeft ze haar werkzaamheden voor het project Beacon stopgezet.

Het bespreken van deze problematiek en het beperken van de focus tot patiëntenzorg leidde in de ogen van mevrouw [naam afdelingshoofd] niet tot de gewenste verbetering. Sterker nog ook tijdens dit traject bleven klachten komen en werden nieuwe voorvallen zichtbaar.

(…)

Volgens de commissie is op onderdelen sprake van disfunctioneren. Zij kan zich niet aan de indruk onttrekken dat er onverantwoorde elementen aanwezig zijn geweest en dat er patiëntveiligheidsissues aan de orde zijn geweest. De commissie haalt als zwaarwegende redenen het voorbeeld van het niet prikken van de labwaarden van een patiënt aan, de klacht van de huisarts en de administratievoering. Zij geeft verder aan dat zij in het gesprek met [naam verwerende partij] heeft ervaren dat [naam verwerende partij] de voorbeelden kleiner probeert te maken. Er is volgens haar sprake van een patroon van weinig reflectie, ontwijkend gedrag, een mate van laksheid, onzorgvuldigheid of ontkenning van (de ernst van) problemen met een structureel karakter.

Registratieverplichtingen, non-actiefstelling

[naam verwerende partij] heeft op 10 juli 2017 een ‘formulier toewijzen klinische bevoegdheden medisch personeel Radboudumc’ ondertekend. In het overzicht registraties medewerker is enkel een BIG-registratie vermeld. Verder heeft [naam verwerende partij] op het formulier de navolgende verklaring ondertekend:

Ik heb om toewijzing van die klinische bevoegdheden verzocht, waartoe ik op grond van opleiding, training, recente werkervaring en gerealiseerde (klinische) resultaten, alsmede volgens de normen van mijn beroepsgroep, bevoegd en bekwaam ben. Ik heb begrepen dat:

Bij e-mail van 5 februari 2018 heeft [naam4] van de afdeling HR met cc naar [naam voormalig bedrijfsleider] , de toenmalige bedrijfsleider van de afdeling medische oncologie, het volgende aan [naam verwerende partij] geschreven:

Ik zou nog even terugkomen op ons telefoongesprek van zojuist. Je mag inderdaad, zolang de herregistratie van je BIG nog niet rond is, geen voorbehouden handelingen verrichten.

Op 4 september 2019 heeft er een hoorzitting plaatsgevonden in het kader van de voorlopige non-actiefstelling. In het daarvan opgemaakte verslag staat onder meer het volgende:

(…)Mr. Nieuwenhuis geeft aan dat er eerder contact is geweest met de afdeling HR, met de voormalige bedrijfsleider in cc, en vraagt nogmaals waarom er nu besloten is tot een voorlopige non-actiefstelling. Prof. dr. [naam afdelingshoofd] antwoordt dat er destijds onvoldoende op is gereageerd. Het was volgens haar logisch geweest als er destijds ook actie op was ondernomen.

(…)

Op 11 september 2019 heeft [naam afdelingshoofd] aan [naam verwerende partij] bevestigd dat zij de non-actiefstelling voorlopig handhaaft in afwachting van het te geven advies van de commissie. In die brief staat onder meer het volgende:

(…)

Mede aan de hand van de tijdens de hoorzitting gegeven toelichting en overgelegde documenten, staat vast dat:

(…)

Ondanks het grote belang van de registraties heb je het Radboudumc op geen enkele manier ingelicht over het verlopen zijn van je registraties. Je hebt ondanks de onbevoegdheid om als arts en/of internist werkzaam te zijn, je werkzaamheden voortgezet. Je hebt zelfs, in strijd met de waarheid, op het formulier ‘Toewijzen klinische bevoegdheden’ van 10 juli 2017 verklaard dat je bevoegd en bekwaam was en dat je begrepen hebt dat je gebonden bent aan het Radboudumc-beleid, richtlijnen van jouw wetenschappelijke vereniging en beroepsorganisaties en IGZ-veldnormen.Ook van dit feit, het Radboudumc in het geheel niet informeren over de uitschrijvingen uit de registers en in strijd met de feiten en het formulier van 10 juli 2017 ondertekenen, wordt je een ernstig verwijt gemaakt en doet een aanslag op het vertrouwen wat we als professionals in elkaar moeten kunnen hebben.

(…)

In een brief van 14 november 2019 is namens de Raad van Bestuur naar een patiënt nader gereageerd betreffende de berichtgeving dat [naam verwerende partij] niet langer werkzaam is in het Radboudumc met daarin de volgende passage:

Wij kunnen ons goed voorstellen dat u geschrokken bent en het betreurt dat mevrouw [naam verwerende partij] niet langer uw hoofdbehandelaar is. Wij zijn blij dat u de behandeling als professioneel en kundig heeft ervaren. Helaas hebben wij moeten constateren dat dit bij andere patiënten niet altijd het geval is geweest. Aangezien al onze patiënten mogen verwachten dat er goede zorg wordt geleverd, heeft het afdelingshoofd, daarin gesteund door de Raad van Bestuur, het besluit moeten nemen afscheid te nemen van mevrouw [naam verwerende partij] .