Rechtbank Gelderland, 04-03-2025, ECLI:NL:RBGEL:2025:1705, 11449958 \ HA VERZ 24-196

“Middels deze mail wil ik je ook schriftelijk bevestigen wat we in ons gesprek van 5 september j.l. aan jou hebben medegedeeld. Op basis van een onwerkbare samenwerkingssituatie die is ontstaan met twee BDB leercoaches hebben we besloten om je per onmiddellijke ingang niet meer in te zetten als leercoach op de trajecten van de Basis Didactische Bekwaamheid die gefaciliteerd worden door de HAN Academy. Je hebt aangegeven dat je met een mediator het gesprek aan wilt gaan met deze twee leercoaches, maar dan wel afzonderlijk van elkaar. Ik ben nog aan het onderzoeken of

dit via HR geregeld kan worden. Hier neem ik later nog contact voor met je op.”

“Je bent nogal druk geweest met een kwestie die speelde tussen mij en twee collega's

van de HAN Academy. Vandaar dat ik je wil informeren over het feit dat ik eind 2022 aan

mijn verplichtingen jegens hen heb voldaan.”

“(...) We hebben elkaar enkele keren gesproken over een persoonlijke situatie van (financieel) grensoverschrijdend gedrag en onbetrouwbare samenwerking.

Ik heb de gangbare procedure gerespecteerd om tot een oplossing aan de voorkant te

komen wat niet gelukt is. Vandaar mijn volgende stap om explicieter te zijn in mijn verzoek.

Bij deze wil ik je vragen een gesprek voor me in te plannen bij het CvB betreffende de

onbetrouwbare samenwerking en het (financieel) grensoverschrijdend gedrag van collega [verweerder] , werkzaam als docent bij de academie engineering & automotive. Zij is op de hoogte van deze mail. Het is me tot nu toe onduidelijk of de academiedirecteur engineering & automotive op de hoogte is van de geschetste situatie, waar ik wel op aangedrongen heb.

Hoewel in aanvang de inzet het terugbetalen van een onderhandse lening (uiteindelijk gedaan) was met aanvullende incassokosten (staat nog open), vraag ik nu met name aandacht en actie voor het grensoverschrijdend onbetrouwbare gedrag waarvan ik niet de enige collega ben die hier ingetuind is.

Ik zou het fijn vinden om mijn verhaal te kunnen doen bij het CvB.

(...)”

"(...) Ik heb nu overwogen wat ik moet doen en een vriend, advocaat bij mij in de club, zei dat ik contact op moest opnemen met haar bestuur/directie om te regelen dat het bedrag in termijnen van haar salaris ingehouden zou worden of in zijn totaliteit betaald zou worden omdat als ik naar mijn vriend, die voor de [bedrijf 2] werkt als journalist, zou gaan om daar een artikel over te laten maken vanwege " Oplichting" dat niet goed voor de HAN zou zijn.(...)”

"Na de kerstvakantie 2023 zijn helaas opnieuw meerdere signalen betreffende het vragen van geld aan collega's binnengekomen, dit keer echter ook van collega's uit de eigen Academie. [naam 1] geeft aan dat het gedrag van [verweerder] nu moet stoppen. De grenzen zijn bereikt, nu het enerzijds het functioneren van [verweerder] raakt en anderzijds de HAN als organisatie er 'last' van krijgt. De privéaangelegenheid wordt nu verweven met het werk (werkaangelegenheid).

[verweerder] vraagt [naam 1] om welke signalen het gaat. [naam 1] benoemt een aantal voorbeelden, zoals een man uit [woonplaats] die in eerste instantie het CvB schriftelijk heeft benaderd en vervolgens fysiek aan de balie heeft gestaan bij AEA en zijn geld terug wilde hebben van [verweerder] . Daarnaast heeft [verweerder] o.a. een Academiemanager, andere leidinggevenden en medewerkers binnen AEA benaderd om geld te mogen lenen alsook een directeur van de voormalige faculteit Techniek. [verweerder] bevestigt dat ze deze mensen heeft benaderd.

Het doel van het gesprek is om de ontstane situatie een halt toe te roepen door afspraken te maken met elkaar over de signalen die [naam 1] ontvangt.

(...)

[naam 1] benoemt een aantal voorbeelden, zoals een man uit [woonplaats] die in eerste instantie het CvB schriftelijk heeft benaderd en vervolgens fysiek aan de balie heeft gestaan bij AEA en zijn geld terug wilde hebben van [verweerder] . Daarnaast heeft [verweerder] o.a. een Academiemanager, andere leidinggevenden en medewerkers binnen AEA benaderd om geld te mogen lenen alsook een directeur van de voormalige faculteit Techniek. [verweerder] bevestigt dat ze deze mensen heeft benaderd. Ze geeft aan dat ze momenteel het station gepasseerd is van het hebben van gene."

Zoals hierboven eerder genoemd geeft [naam 1] aan dat het gedrag van [verweerder] , het vragen aan collega's om geld, inmiddels het functioneren van [verweerder] raakt. [verweerder] komt te laat, komt overeengekomen afspraken niet na, levert documenten niet tijdig aan en is tijdens werktijd bezig met het vragen om leningen om haar privéproblemen op te lossen.

(...)

Diverse collega's zijn druk met het klein houden van het in eerste instantie privéprobleem van [verweerder] ter bescherming van haar. Naast het feit dat collega’s van het werk worden gehouden kost het [naam 1] ook tijd en stress en lukt het niet om deze privéaangelegenheid onder de pet te houden. Deze ontstane situatie krijgt nu ook effect op de verhouding tussen [naam 1] en [verweerder] .

(...)

"Want zoals het nu gaat is niet meer wenselijk. Eerder is een aanbod gedaan om een budgetcoach in te gaan zetten voor [verweerder] , welke [verweerder] niet heeft aanvaard. Ondanks het feit dat [verweerder] aangeeft dat ze inzicht heeft in haar geldproblemen doet [naam 1] wederom dit aanbod. Wederom geeft [verweerder] aan de situatie in control te hebben en aanvaard het aanbod niet. [naam 1] geeft aan dat er afspraken ten aanzien van het ontstane gedrag en de daarbij behorende gevolgen moeten worden gemaakt. [verweerder] gaat akkoord met het maken van afspraken. De gemaakte afspraken zijn

hieronder in een overzicht weergegeven:

(...)

Binnen de HAN willen we geen signalen van het vragen van geld aan collega's en studenten meer ontvangen en de daaraan gekoppelde onrust. We willen ook geen signalen ontvangen van collega's die geld geleend hebben en het nog niet terugbetaald hebben gekregen en de daaraan gekoppelde onrust. De privéaangelegenheid mag niet meer verweven worden met het werk. Wanneer deze signalen toch weer bij [naam 1] binnenkomen dan zullen er passende maatregelen worden getroffen."

“Graag laat ik je weten dat ik de weergave van het gesprek - dus het verslag en de (meeste) afspraken die je hebt genoteerd - niet herken. Het lijkt een verslag van een gesprek waar ik niet bij was. Ik heb met opmerkingen in de kantlijn dingen die niet gezegd zijn/onwaarheden geprobeerd te adresseren, maar er was geen beginnen aan. Om die reden en tevens omdat je na het gesprek in een van je e-mails hebt aangegeven dat - mocht ik opmerkingen of aanvullingen hebben - je het verslag niet zou aanpassen, neem ik afstand van het verslag en de genoteerde afspraken.

Bovendien geef ik er geen toestemming voor dat dit verslag, de afspraken en de mailwisseling worden opgenomen in mijn personeelsdossier. Jullie hebben aangegeven dat jullie samen met mij afspraken wilden maken en vastleggen. Ik ben daarmee akkoord gegaan, maar daarmee hebben we niet afgesproken dat deze in het personeelsdossier zouden worden opgenomen. Uit overeenstemming om afspraken vast te leggen, vloeit niet vanzelfsprekend voort dat afspraken, gespreksverslagen e-mails in het personeelsdossier worden opgenomen.

Ik betreur het dat je je niet houdt aan de tijdens het gesprek bereikte overeenstemming dat je je zou beperken tot noteren van afspraken, dat je de privésituatie niet zou verwoorden en dat het verslag in samenspraak met mij zou worden vastgesteld. Vanwege die afspraken en vanwege het feit dat [naam 1] het moeilijk had met de situatie, ben ik open het gesprek ingegaan. Ik heb afgezien van het maken van een geluidsopname omdat jij aangaf dat lastig te vinden. Achteraf heb ik er spijt van dat ik niet toch een geluidsopname heb gemaakt.

Een overzicht van de gemaakte afspraken zal ik nog opstellen en ik stel voor dat [naam 1] en ik deze bespreken en definitief maken in het eerstvolgende bila dat wij hebben.”

“Zoals eerder aangegeven is het jouw goed recht om afstand te nemen van het

gespreksverslag. De HAN zal echter het gespreksverslag en de bijbehorende mailwisseling

wel in je P-dossier opnemen, dus ook de mail van vrijdag 22 maart en onze reactie hierop

van vandaag. Je geeft aan mij en [naam 4] aan dat er volgens jou dingen in het verslag staan

die niet gezegd zijn, dan wel dat er onwaarheden in staan. Echter je geeft niet aan over

welke zaken dit gaat. Voor mij was en is het doel van het gesprek om de ontstane situatie

een halt toe te roepen door afspraken met elkaar te maken over de signalen die ik heb

ontvangen en die vervolgens ook vast te leggen. Deze afspraken vormen samen met de

aanleiding en het doel dan ook de context van het verslag. Op deze manier geven we weer wat er met een medewerker, in dit geval jij, besproken is. Nogmaals staat het je vrij om

jouw weergave van het gesprek naast het gespreksverslag te plaatsen. Ook die weergave

zal in het P-dossier opgenomen worden.

Tot slot vind ik het vervelend dat we in deze mailwisseling zijn beland en jij opmerkingen

plaatst over 'het hebben van spijt dat je geen geluidsopname hebt gemaakt' en aangeeft

dat jij een overzicht van de gemaakte afspraken zal opstellen. Om met dit laatste te

beginnen staan deze afspraken/hetgeen de HAN van jou verwacht ten aanzien van het

ontstane gedrag en de daarbij behorende gevolgen al in het gespreksverslag. Ten aanzien

van de geluidsopname hoop ik dat we niet in een dergelijke situatie gaan belanden en

hoop ik oprecht dat jij de gemaakte afspraken nakomt en er geen nieuwe signalen bij mij

binnenkomen. Laten we ons focussen op datgene wat te doen staat en onze energie niet

verspillen aan randzaken.

Ik zal het eerstvolgende bila de voortgang van de gemaakte afspraken zoals benoemd in

het gespreksverslag 30 januari jl. met je bespreken."

“Morgen hebben we een bila staan. Ik ga de afspraak echter verzetten naar maandag 22 april a.s. om 12.15. Ik heb namelijk eind vorige week en begin deze week helaas opnieuw signalen binnen gekregen. Ik heb even de tijd nodig om meer duidelijkheid te krijgen over deze signalen, omdat ik deze tijdens onze bila ook aan de orde wil stellen. Afhankelijk van de nadere informatie die ik ontvang kan het zijn dat ik HR vraag opnieuw aan te schuiven. Mocht dat het geval zijn zal ik je dat vooraf laten weten.”

“Jammer dat je ons gesprek van afgelopen donderdag hebt geannuleerd. Ik had het graag eens met je over werk(afspraken) gehad, te meer omdat je ook ons vorige bila al had je geannuleerd. Daarvan hadden we tijdens het beoordelingsgesprek afgesproken dat je daar een nieuw moment voor zou laten vinden als er niet op korte termijn een volgend bila in de agenda zou staan (iets wat inderdaad niet het geval was). We waren immers nog niet klaar.

Als de incidenten die je noemt, betrekking zouden hebben op handelen van mij van na onze afspraak van 30 januari jl., zou ik maandag met jullie in gesprek kunnen. Daar ik echter weet dat dat niet het geval kan zijn, wil ik deze afspraak graag afzeggen.

Ik vind het uiteraard spijtig als er nog incidenten plaatsvinden die te maken hebben met handelen van mij van vóór onze afspraak, maar daar kan ik niks aan doen. Als je me die wilt melden, vind ik dat natuurlijk prima, maar ik zie het nut er niet van in om deze nu het gesprek over werk(afspraken) in de weg te laten staan, en hiervoor een gesprek met HR in te plannen. Ik kijk uit naar een nieuwe afspraak tussen jou en mij. Het moment dat je hebt voorgesteld voor maandag, kan ik echter niet.”

Vervolgens heeft [naam 1] op 24 april 2024 de volgende e-mail aan [verweerder] gestuurd:

“Reden voor gesprek van maandag was dat ik - zoals ik ook in de e-mail van 17 april heb

aangegeven - heel recent signalen heb ontvangen. Het is niet aan jou om te bepalen of en

over welke signalen ik het gesprek met jou wil voeren. Het is mijn taak als leidinggevende

om hetgeen besproken/hetgeen we afgesproken hebben te monitoren en nieuwe signalen

aan te kaarten en daar nieuwe afspraken over te maken. De verontrustende aard van de

signalen maakt dat ik je toch op hele korte termijn wil spreken in het bijzijn van HR (zie

hieronder).

Ik begrijp dat je behoefte hebt aan het maken van werkafspraken. Ook ik vind dat

belangrijk, echter de ontvangen signalen hebben nu voor mij prioriteit. Deze 2 zaken dienen

gescheiden te blijven, alhoewel het één niet geheel los staat van het ander. Om voortgang

te hebben op werkafspraken wil ik je nogmaals verzoeken om deze in e-hrm te plaatsen. Ik

zal dit nu eveneens doen, zodat we t.z.t. alleen nog maar hoeven te kijken in een afspraak

of we alles voldoende hebben ondervangen ten aanzien werkafspraken 2024.”

Op 25 april 2024 heeft vervolgens een nieuw gesprek plaatsgevonden tussen [naam 1] , [naam 4] en [verweerder] . Voorafgaand aan het gesprek heeft [verweerder] laten weten dat zij het gesprek wilde opnemen. Deze opname wilde zij gebruiken voor het geval zij zich niet zou herkennen in het gespreksverslag. De HAN gaf toestemming voor de opname en gaf aan in dat geval het gesprek ook op te nemen. Tijdens dit gesprek zijn twee signalen besproken die voor de HAN als 'zorgwekkend' werden aangemerkt: de bedreigende opstelling van [naam 3] richting de HAN en het signaal dat [verweerder] vaak tot sluitingstijd in het gebouw bleef en daarna naar een ander gebouw ging tot de sluitingstijd daar, waar collega's haar vaak aantroffen terwijl ze ongeoorloofde hoeveelheden privéstukken aan het kopiëren was.

De HAN bood in dit gesprek opnieuw een budgetcoach aan, waarop [verweerder] liet weten

hiervan gebruik te willen maken. Zij heeft een intakegesprek gehad met een budgetcoach en

is toen doorverwezen naar een schuldhulpverleningstraject.

Er zijn tijdens dit gesprek volgens het daarvan door de HAN gemaakte verslag de volgende afspraken gemaakt tussen partijen:

[verweerder] heeft op 10 juni 2024 de volgende e-mail aan [naam 1] gestuurd:

“(...)

Hierbij een weergave van de drie afspraken die we tijdens het gesprek van 30 januari jl. hebben gemaakt:

• Met betrekking tot mijn privé aangelegenheid heb ik beloofd geen collega's meer te benaderen met de vraag of zij mij willen helpen met een lening. Daar zal ik mij aan houden. We hebben 30 januari ook afgesproken dat jullie niet de uitdrukking 'om geld vragen' zouden gebruiken. In het verslag wordt deze uitdrukking toch meermaals gebruikt. Verder is in het gesprek van 30 januari jl. het woord 'studenten' niet gevallen. In het verslag komt het woord 'studenten' wel voor. Dit wekt de suggestie dat behalve collega's ook studenten zou hebben benaderd. Ik wil graag duidelijk maken dat dat absoluut niet het geval is.

• We hebben afgesproken dat ik in gesprek ga met een budgetcoach.

• We hebben afspraken gemaakt over de manier waarop jij met mij communiceert. In het gesprek van 30 januari jl. heb ik aangegeven dat ik het erg lastig vind dat jij de meeste van mijn e-mails, telefoontjes, voicemails en sms'jes niet beantwoordt en dat we elkaar het afgelopen jaar nauwelijks hebben gesproken. Je hebt aangegeven dat je correct zou gaan reageren op mijn e-mails en op mijn andere pogingen tot contact.”

“Graag stel ik je op de hoogte van het feit dat ik aan een collega een afgesproken bedrag

niet heb kunnen terugbetalen. Ik heb betaling in termijnen voorgesteld met

bijbehorende rente met ingang vanaf heden. Het is mogelijk dat de collega jou hierover

benadert, dan weet je dat vast.”

Die betreffende collega heeft [naam 1] op 2 september 2024 gemaild met het verzoek om een gesprek over [verweerder] “vanwege een serieus probleem wat ik met haar heb”.

"Waarschuwing leen geen geld aan [verweerder] !!

Enige tijd geleden ben ik benaderd door [verweerder] voor een persoonlijke

lening. Ik ben zo dom geweest haar € 10.000,- te lenen wat zij nu weigert terug te

betalen volgens afspraak.

(...)

Ik weet nu uit ervaring wat dit voor persoonlijke en werkgerelateerde problemen

oplevert."

Uit het verslag van de bedrijfsarts van de spreekuurafspraak met [verweerder] d.d.

31 januari 2025 blijkt dat [verweerder] nog niet inzetbaar is en er nog geen ruimte is voor re-integratieactiviteiten vanwege de impact van het onderzoek/behandeling/herstelproces. De bedrijfsarts raadt partijen aan om geregeld contact te onderhouden.