Rechtbank Haarlem, 18-06-2008, BD6491, 144070 / HA ZA 08-353

[Eiser],

wonende te Volendam, gemeente Edam-Volendam,

eiser in conventie in de hoofdzaak,

verweerder in reconventie in de hoofdzaak,

verweerder in het incident,

procureur mr. N.M.N. Klazinga,

1. [Gedaagde],

wonende te Volendam, gemeente Edam-Volendam,

2. de besloten vennootschap met beperkte aansprakelijkheid

BEHEERMAATSCHAPPIJ TH.A. KWAKMAN B.V.,

statutair gevestigd en kantoorhoudende te Volendam, gemeente Edam-Volendam,

gedaagden in conventie in de hoofdzaak,

eisers in reconventie in de hoofdzaak,

eisers in het incident,

procureur mr. P.F. Keuchenius.

1.1. Het verloop van de procedure blijkt uit:

- de dagvaarding

- de conclusie van antwoord tevens eis in reconventie en vordering in voorlopige voorziening

- de conclusie van antwoord in incident.

2.1. [eiser] vordert in de hoofdzaak dat de rechtbank bij vonnis, uitvoerbaar bij voorraad:

I [gedaagden] veroordeelt om aan [eiser] af te (doen) geven:

a. de originele of origineel gewaarmerkte afschriften van de notariële aktes, afrekeningen en betalingsbewijzen betreffende de verkoop, levering en betaling van de huisjes vermeld in het als productie 2 bij de dagvaarding overgelegde overzicht;

b. de bankafschriften betreffende de CLBN/Fortisrekeningnummers […].944, […].180 en […].663 ten name van Kwakman B.V.;

c. de volledige administratie van het project betreffende de boekjaren 1987, 1990, 1991 en 1992;

d. het volledige financieringsdossier van CLBN/Fortis betreffende het project;

II [gedaagden] veroordeelt om aan [eiser] een volledig overzicht te

verschaffen van alle huisjes anders dan vermeld op productie 2 bij de dagvaarding die in het kader van het project zijn verworven en verkocht op eigen naam of op naam van derden en van alle transacties met betrekking tot die huisjes onder bijsluiting van de onderliggende bescheiden waaronder notariële aktes en afrekeningen en betalingsbewijzen betreffende de verkoop, levering en betaling van die huisjes;

III [gedaagden] veroordeelt om telkens op eerste verzoek van [eiser] onvoorwaardelijk medewerking te verlenen aan nader onderzoek in Duitsland ter controle van het onder Ia en II gevorderde, waaronder begrepen onderzoek in het Kadaster en bij de (mogelijk) betrokken notarissen, en daartoe (telkens) de daartoe naar Duits recht vereiste toestemming, machtiging, opdracht of enig andere vereiste formaliteit te verrichten in de daartoe vereiste vorm;

IV het onder I, II en III gevorderde op straffe van verbeurte aan [eiser] van een dwangsom van € 10.000,- per dag of dagdeel dat [gedaagden] daarmee na betekening van het in deze te wijzen vonnis in gebreke blijft;

V primair: [gedaagden] hoofdelijk

subsidiair: [gedaagde 1] voor het geheel

meer subsidiair: Kwakman B.V. voor het geheel veroordeelt tot betaling aan [eiser] van:

a. een bedrag van € 146.459,65, als voorschot op schadevergoeding ter zake van kosten ex art. 6:96 BW, vermeerderd met de wettelijke rente daarover ingaande op de datum van deze dagvaarding tot aan die der algehele voldoening;

b. (schadevergoeding ten bedrage van) diens aandeel in het kapitaal en resultaat van het project Haddorfer Seen te Wettringen, Duitsland, op te maken bij staat en te vereffenen volgens de wet, vermeerderd met de tussen partijen geldende rente van 6,5% over het bedrag daarvan vanaf 1 februari 1992, subsidiair vermeerderd met de wettelijke rente daarover ingaande op de dag van de dagvaarding, tot aan de datum der algehele voldoening;

c. tot betaling van de kosten van het geding, die van het verzoek voorlopig deskundigenbericht en de beslagen en het verlof daartoe daaronder begrepen.

2.2. [eiser] stelt daartoe -samengevat- het volgende. Begin jaren ’80 is [eiser] een samenwerking overeengekomen met [gedaagde 1] in persoon voor het voor gezamenlijke rekening aan- en verkopen en exploiteren van vakantiehuisjes in het vakantiepark Haddorfer Seen te Wettringen, Duitsland (hierna: het project). [gedaagde 1] heeft daarbij wat betreft zijn aandeel betrokken Kwakman B.V. De samenwerking hield in dat partijen gelden ter beschikking stelden ter investering in het project, dat [gedaagde 1] zorg droeg voor de feitelijke uitvoering en financiële administratie en afhandeling, en dat het resultaat 50/50 zou worden verdeeld. [eiser] heeft ten behoeve van het project aan [gedaagde 1] in contanten en door overboeking op een bankrekeningnummer ten name van Kwakman B.V. een bedrag van in totaal f. 550.000,- ter beschikking gesteld. Voorts heeft [eiser] zich ten behoeve van het project in privé borg gesteld voor financieringsverplichtingen jegens de CLBN/Fortisbank. In de periode van 1981 tot 1991 heeft [gedaagde 1] in het kader van het project vakantiehuisjes aangekocht, vervolgens aan derden verhuurd of doen verhuren, en uiteindelijk weer verkocht. In 1991 heeft [gedaagde 1] aan [eiser] medegedeeld dat het project is mislukt. In 1991 en 1992 werd aan [eiser] van zijn inleg een bedrag van in totaal

f 265.000,- gerestitueerd. In 2001 heeft [eiser] vernomen dat het project geenszins is mislukt, althans dat dit voor [gedaagden] met een significant positief resultaat is afgesloten, dat de huuradministratie onjuist zou zijn en dat huurontvangsten buiten verdeling met [eiser] zijn gehouden. Teneinde een nader onderzoek hiernaar te doen instellen, heeft [eiser] een voorlopig deskundigenbericht verzocht en gekregen hetgeen heeft geresulteerd in een rapportage van Deloitte Accountants B.V. d.d. 4 mei 2006. Op basis van deze rapportage is de administratie nader in kaart gebracht door TRVST Registeraccountants, waarna een vervolgonderzoek heeft plaatsgevonden door B&B Smit en Den Boer Forensisch Accountants (hierna: B&B), hetgeen heeft geresulteerd in een rapport van 16 november 2007. B&B heeft geconstateerd dat het [eiser] toekomend kapitaal per 1 februari 1992 DM 929.982,- beloopt, te vermeerderen met rente van 6,5% per jaar. B&B heeft voorts geconstateerd dat sprake is van (een) vervalste handtekening(en) en heeft geadviseerd een nader onderzoek in Duitsland uit te (doen) voeren, onder meer naar de vraag of alle tot het project behorende huisjes zijn verantwoord in de administratie en in de afrekening met [eiser]. [eiser] moet dus vaststellen dat hij door [gedaagden] willens en wetens en in ernstige mate financieel is benadeeld bij de uitvoering en afwikkeling van het project, hetgeen aangemerkt dient te worden als toerekenbare tekortkoming in de nakoming van de verbintenissen voortvloeiend uit de overeenkomst tot samenwerking en als onrechtmatige daad jegens [eiser], als gevolg waarvan [eiser] gerechtigd is tot nakoming en schadevergoeding. Aldus [eiser].

2.3. [gedaagden] voert in de hoofdzaak gemotiveerd verweer en vordert in het incident dat de rechtbank:

- de gelegde conservatoire beslagen opheft;

- althans [eiser] veroordeelt tot opheffing van deze beslagen binnen twee dagen na betekening van het incidentele vonnis, zulks op straffe van verbeurte van een dwangsom van € 1000,- per dag of een gedeelte van een dag dat hij daarmee in gebreke blijft;

- althans [eiser] veroordeelt tot opheffing van deze beslagen binnen twee dagen na betekening van het incidentele vonnis en zekerheidstelling door [gedaagde 1], zulks op straffe van verbeurte van een dwangsom van € 1000,- per dag of gedeelte van een dag dat hij daarmee in gebreke blijft;

- met veroordeling van [eiser] in de kosten van het incident.

[gedaagden] voert daartoe -samengevat- aan dat hij wordt gehinderd in de bedrijfsvoering en in zijn handelingsvrijheid door de gelegde conservatoire beslagen. [gedaagden] stelt dat de vorderingen van iedere grond zijn ontbloot en dat reeds daarom de beslagen dienen te worden opgeheven. Verder voert [gedaagden] aan dat de beslagen op de bezittingen van [gedaagde 1] (ook) dienen te worden opgeheven omdat [gedaagde 1] geen partij is bij de overeenkomst en voor wat betreft het woonhuis omdat het beslag op het woonhuis bovendien niet aan [gedaagde 1] betekend is, zodat het nietig is. Voorts is volgens [gedaagden] niet gebleken dat gegronde vrees bestaat voor verduistering, zoals in het verzoekschrift tot het verkrijgen van verlof is gesteld. Tot slot voert [gedaagden] aan dat voor zover de rechtbank van mening zou zijn dat [gedaagden] de ondeugdelijkheid van de door [eiser] ingeroepen vordering en/of gelegde beslagen niet summierlijk zouden hebben aangetoond, [gedaagden] in elk geval recht en belang heeft bij opheffing daarvan tegen zekerheidstelling.

3.1. Bij de beoordeling van de vraag of een beslag op grond van ondeugdelijkheid van de vordering van de beslaglegger moet worden opgeheven, moet het volgende worden vooropgesteld. De Hoge Raad heeft in zijn arrest van 14 juni 1996 (NJ 1997/481), deels herhaald in zijn arrest van 25 november 2005 (NJ 2006, 148) voor wat betreft het te leveren bewijs van de (on)deugdelijkheid van de vordering waarvoor beslag is gelegd en de omvang van de motiveringsplicht van de kortgedingrechter hieromtrent, het volgende bepaald:

“3.3. (…) Volgens art. 705 lid 2 Rv. dient het beslag te worden opgeheven indien summierlijk van de ondeugdelijkheid van het door de beslaglegger ingeroepen recht blijkt. Dit brengt mee dat het in de eerste plaats op de weg ligt van degene die de opheffing vordert, met inachtneming van de beperkingen van de kort geding procedure aannemelijk te maken dat de door de beslaglegger gepretendeerde vordering ondeugdelijk is. De kort geding rechter zal evenwel hebben te beslissen aan de hand van een beoordeling van wat door beide partijen naar voren is gebracht en summierlijk met bewijsmateriaal is onderbouwd. (…) Die beoordeling kan niet geschieden los van de in een zodanig geval vereiste afweging van de wederzijdse belangen. In dit verband verdient opmerking dat een conservatoir beslag naar zijn aard ertoe strekt om te waarborgen dat, zo een vooralsnog niet vaststaande vordering in de hoofdzaak wordt toegewezen, verhaal mogelijk zal zijn, terwijl de beslaglegger bij afwijzing van de vordering voor de door het beslag ontstane schade zal kunnen worden aangesproken.”

3.3. Het belang van [eiser] bij handhaving van het beslag, te weten zekerheid voor het geval de vordering zal worden toegewezen, is door [gedaagden] niet betwist.

3.4. Hoewel [gedaagden] de vorderingen van [eiser] uitgebreid heeft weersproken kan thans, in dit stadium van de procedure, niet worden gezegd, gelet op de in het geding gebrachte stukken, dat [eiser] daarin volstrekt kansloos is. Mede daarom kan thans niet worden gezegd dat de vrees voor verduistering geheel ongegrond is. Het verweer van Kwakman c.s dat het beslag op het woonhuis van [gedaagde 1] nietig is, wordt door de rechtbank verworpen, nu blijkens het exploit van betekening d.d. 30 januari 2008 van deurwaarder C.W.M. Stam voormeld beslagexploit onder b. in persoon aan [gedaagde 1] is betekend.