Rechtbank Limburg, 26-06-2025, ECLI:NL:RBLIM:2025:6470, 11624159 AZ VERZ 25-33

[eiseres] , geboren [geboortedatum] 1995, is sinds 16 november 2015 in dienst bij Watson . De functie van [eiseres] is assistent filiaalmanager met een loon van € 2.259,83 bruto per maand op basis van een werkweek van 28 uren. Zij werkt in het filiaal van [filiaal] in [vestigingsplaats] . [naam 1] (hierna: [naam 1] ) is haar direct leidinggevende en filiaalmanager.

In de Gedragsregels voor filiaalmanagers van [filiaal] (hierna: de gedragsregels) staan regels voor het meenemen van testers, gifts, motivators en proefjes (hierna samen aangeduid als: geschenken) die klanten ontvangen bij een bepaalde aankoop en onder bepaalde actievoorwaarden. In deze gedragsregels staan ook de voorwaarden waaronder een medewerker een geschenk mag meenemen. Per soort geschenk gelden verschillende regels. Op diefstal of fraude volgt altijd een ontslag op staande voet.

[eiseres] lijdt aan chronische rugklachten. In 2024 bestond het vermoeden van een somatisch-symptoomstoornis. Sinds december 2024 is [eiseres] onder behandeling van een psychotherapeut. [eiseres] meldt zich op 3 januari 2025 ziek. Begin 2025 vindt medisch onderzoek plaats naar de oorzaak van de klachten. [eiseres] heeft via WhatsApp regelmatig contact met [naam 1] hierover. In mei 2025 is de diagnose endometriose gesteld.

Op 31 januari 2025 hervat [eiseres] haar arbeid van 9:00 tot 14:00 uur. Partijen hebben dit samen besloten. [eiseres] heeft op die dag tevens een gesprek met [naam 1] . Tijdens dit gesprek zegt [eiseres] tegen [naam 1] dat het werk te zwaar is. [eiseres] koopt na afloop van het gesprek twee reinigingsproducten. Daarnaast neem [eiseres] een tasje van Chanel mee. Hiervoor geeft [naam 1] toestemming. [eiseres] doet ook een geschenkje - een miniatuur - in het tasje. [naam 1] , die niet weet dat er een miniatuur in het tasje zit, maar wel voelt dat er ‘iets’ in het tasje zit, houdt het tasje bij het afrekenen omhoog en schudt er twee keer mee heen en weer. [naam 1] vraagt aan [eiseres] of er nog iets in het tasje zit. [eiseres] maakt daarop een ontkennende beweging met haar hoofd.

Op zondag 2 februari 2025 bekijkt [naam 1] camerabeelden. Daarop is te zien dat [eiseres] iets wits in het tasje stopt.

[naam 1] neemt na overleg met de districtmanager, [naam 2] (hierna: [naam 2] ), op 2 februari 2025 telefonisch contact op met [eiseres] en deelt haar mee dat zij is geschorst.

Op 3 februari 2025 vindt een gesprek plaats tussen [naam 2] , [naam 1] en [eiseres] . Tijdens dit gesprek zijn de camerabeelden bekeken en is gezegd dat zij het geschenk niet mocht meenemen omdat dit een gift betrof van een nog lopende actie. [eiseres] zegt dat zij niet bewust heeft gehandeld. [naam 2] zegt dat [eiseres] het vertrouwen heeft geschaad en dat hij van plan is haar op staande voet te ontslaan. [eiseres] heeft op verzoek van [naam 2] tijdens het gesprek het volgende op papier gezet: ‘Vrijdag na het afrekenen van mijn goederen heb ik een miniatuur in een chanel tasje gestopt. Ik ben na dat [naam 1] het mij vroeg hier niet bewust van geweest. Zondag heeft [naam 1] mij gebeld en gezegd dat ik per 3-2 geschorst ben.’ [eiseres] ondertekent vervolgens een schriftelijke verklaring waarin zij bevestigt dat de arbeidsovereenkomst op haar verzoek met onmiddellijke ingang eindigt.

Op 4 februari 2025 levert [eiseres] de bedrijfskleding in en op 5 februari 2025 stuurt zij per WhatsApp een afscheidsbericht aan haar collega’s waarin zij onder andere meedeelt dat zij op maandag haar ontslag heeft ingediend.

Bij brief van 7 februari 2025 van [eiseres] aan Watson beroept [eiseres] zich op het ontbreken van een op de beëindiging van de arbeidsovereenkomst gerichte wil en verzoekt zij Watson te bevestigen dat de arbeidsovereenkomst nog altijd voortduurt. Watson stelt zich in haar reactie van 19 februari 2025 op het standpunt dat geen sprake is van wilsgebrek.