Rechtbank Midden-Nederland, 26-10-2021, ECLI:NL:RBMNE:2021:5142, 9356495

“ Onze waarde

Wij maken het beste in elkaar los en blijven leren

(…)

We voelen ons vrij om lastige zaken bespreekbaar te maken , twijfel te uiten en in te grijpen waar nodig.

We leren van fouten en voorkomen herhaling door de oorzaken weg te nemen en leerervaringen te delen.

(…)

We creëren met elkaar een werkomgeving waarin iedereen zijn werk goed kan uitvoeren en houden elkaar hier scherp op.”

En

“Jouw belofte aan klant, collega en samenleving

Je hebt besloten om bij [verzoekster] te werken. Daarmee heb je ervoor gekozen om je te gedragen volgens de waarden zoals in deze code beschreven zijn. Je bent aanspreekbaar op zorgvuldig, uitlegbaar en standvastig handelen. Dat betekent ook dat je anderen niet aanzet tot overtredingen van deze code. Overtredingen en niet -geaccepteerde gedragingen kunnen we niet negeren of goedpraten. En kunnen leiden tot disciplinaire acties en sancties.”

[verweerder] : “Hee, Wanneer heb je vandaag tijd?”

[B] : “Misschien in de middag ik kijk nog even”

[verweerder] : “Ik ben er niet in de middag.”

[B] : “oke wat is er aan de hand dan?”

[verweerder] : “Geen enkel idee?”

[B] : “nee”

[verweerder] : “Wanneer heb je tijd?”

[B] : “laat in de middag pas maar wat is er, want ik heb eerlijk gezegd geen zin

in drama iedere keer op werk”

(…)

ik had gehoopt dat het na het laatste gesprek wel een beetje klaar was

(…)

en iedere keer als dit weer wordt opgerakeld, dan moet ik weer opnieuw beginnen met mijn houding zoeken en dat kost mij gewoon veel te veel energie Het heeft gewoon allemaal even tijd nodig en iedere keer dat het weer wordt opgerakeld, dan begint het bij mij bijna weer van voor af aan”

[verweerder] : “Ja zo zie ik t ook en daar ben ik dus echt helemaal klaar mee. Ik wil nu

even met je praten… 10 uur?”

[B] : “nee dat gaat echt niet lukken ik heb het mega druk”

(…)

[B] : “ik kan vanmiddag misschien, maar ik heb liever dat we het allemaal laten

rusten en dat het dan op natuurlijke wijze vanzelf weer beter gaat”

[verweerder] : “ja dat snap ik … maar op een “natuurlijke wijze” gaat toch niet lukken, dat

heb je wel gezien de afgelopen fucing 7 maanden”

[B] : “Dat gaat wel, maar niet als het telkens weer boven water gehaald wordt ik

heb geen behoeft meer aan drama op werk en het komt vanzelf allemaal

goed, maar het wordt nu allemaal geforceerd en daar houd ik niet van”

[verweerder] : “Wat word geforceerd?”

[B] : “Doordat je telkens het er over wilt hebben, ik kan zo de rust niet vinden

om het allemaal te laten zakken ik wil er best in de toekomst over praten

maar de komende weken heb ik er niet heel veel behoefte aan, zoals ik

laatst zei ik heb heel veel aan mn hoofd en kan het er niet bij hebben (…)”

[verweerder] : “Dat is alleen maar goed dat je t zegt, alleen jij triggert mij elke keer weer

door die flitrerige ogen soms… Waardoor ik telkens terug moet denken aan

die fucking pijn, van al die fucking momenten dat ik geen actie ondernam

(…) Ik wil dat je dat ook begrijpt… (…) En, ik ben dus eigenlijk net

begonnen met meiden en ik zou graag willen weten wat ik beter kan doen en

beter kan laten door jou ogen.”

[B] : “er is niets wat je beter had kunnen doen, ik was en ben verliefd op iemand

anders daar heeft het verder niets mee te maken en ik ben gelukkig nu en heb

genoeg drama achter de rug na verloop van tijd gaat het heus wel weer goed

als collega’s, je mmoet het gewoon los laten en mij gewoon met rust gaan

laten”

“Het gaat er niet om dat je het verknald hebt, maar ik heb er geen vertrouwen in heb dat het deze keer niet ontspoort, gezien het verleden.

Ik snap dat jij er wellicht nog veel moeite mee hebt, maar hetzelfde geld voor mij. Ik ben enorm geschrokken van jouw reactie en het effect dat deze situatie had/heeft op jou.

Ik heb geen zin om weer in dezelfde situatie te belanden, waardoor ik mij niet langer prettig voel op mijn werk.

Ik vind het geen probleem om als collega’s hoi en dag te zeggen, echter wil ik het hierbij laten. Ik wil dus absoluut geen afspraak of iets anders dan werk gerelateerd contact.”

“Bijgevoegd de laatste mail die ik naar jou heb verzonden, waarin ik duidelijk heb aangegeven dat ik niet langer hierover wil worden lastig gevallen.

Hierbij wil ik nog een laatste keer aangeven dat ik niet langer lastig gevallen wil worden betreft persoonlijke zaken. Ik hoop dat je dit eindelijk zult respecteren.”

“Middels dit schrijven bevestig ik, hetgeen [D] en ik (ondergetekende) met jou op donderdag 18 februari jl. hebben besproken.

Sinds 2018 benader jij [B] (…) op dusdanige wijze via verschillende kanalen dat zij zich geïntimideerd en onveilig voelt. [B] heeft jou op verschillende manieren kenbaar proberen te maken dat zij op geen enkele wijze contact met jou wil.(…)

Gezien jouw gedrag ben ik genoodzaakt om jou per direct de instructie te geven dat je op geen enkele wijze meer contact mag hebben met [B] (…). Mocht werk-gerelateerd contact tussen jou en [B] noodzakelijk zijn, dan vindt dit te allen tijde plaats via (…) [D] .

Indien jij [B] toch op enige manier probeert te benaderen, is er direct sprake van overtreding van onze instructie. Dit heeft tot gevolg dat wij jou per direct op non-actief zullen stellen, waarna arbeidsrechtelijke maatregelen volgen.”

“Deze maatregel is buiten proporties. (…)

Ik zal uiteindelijk de “randjes van de wet” opzoeken van deze instructie. (Zo ben ik gewoon excuses)

Dan vraag ik [D] deze brief te overhandigen aan [B] (…) De brief is beveiligd met een wachtwoord. Alleen [B] mag die aan mij vragen.”

“Ik blijf voorlopig “protest ziek” en haak enkel nog aan bij webinars die extreem mijn interesse wekken. Beetje jammer voor het team wel. Volgens mij zou jij voor mijn “belangen” moeten staan net als [C (voornaam)] voor [B (voornaam)(-s)] “belangen” staat. (…)

Ik zou zeggen doe je kunstje bij de [.]

@ [..] , Sorry maar ik voel me gedwongen zo te reageren naar het management. Ik ben er van overtuigd dat de sprints niet in gevaar komen”

“Jij verwijst in jouw mail naar je autisme; uiteraard wil ik daaraan niet voorbijgaan en zijn wij juist ook op zoek naar wat jou kan helpen, en dat geldt ook voor je autisme.

Goed om te weten dat ik daarom [D] op de hoogte heb gesteld van deze mail. Zij wil graag met jou en de Arbo arts in gesprek gaan over hoe om te gaan met jouw autisme; wellicht is begeleiding hierin voor jou passend? (…)”

“Dank voor deze zeer empathische mail.

“Zij wil graag met jou en de Arbo arts in gesprek gaan over hoe om te gaan met jouw autisme.” Deze vraag is te vaag en kan ik niet beantwoorden en zal dit ook gewoon weigeren. Je moet mij uitleggen wat er exact is wat het is waar je niet mee kunt omgaan.

Het contactverbod ben ik nog mee bezig (…). Ik hoop echter dat je ziet dat dit een “oplossing” is welke ten koste gaat van mij. Los van het loslaten van een persoon, beperk dit mijn keuzes in groei pad. (…)

Er moet op zijn minst een einddatum aan zitten, en wat mij betreft is dit nog 1 uur.”

“Ik probeer al maanden een probleem met een collega op te lossen. Wij zijn beide werkzaam binnen [naam afdeling] . Het enige waar ik tegenaan stuit is weerstand van “het management”. Met contact verboden van jaren. Ik heb contact gehad met de fnv die niet alleen de situatie uiterst bizar vinden, ook de constante weerstand.

Ik ben zelf helemaal klaar met deze situatie en ik wil definitief antwoord.

[G (voornaam)] , [E (voornaam)] , [C] , [H] , [D] zijn op de hoogte van mijn situatie.”

“Door stelselmatig weigeren de instructie te accepteren en jouw ongenoegen binnen alle lagen van de organisatie te escaleren, heb jij naar onze mening verwijtbaar gehandeld en is inmiddels sprake van een ernstige en duurzame verstoring van de arbeidsverhouding. Je wordt derhalve met ingang van vandaag, 21 mei 2021 vrijgesteld van werk. De aan jou gegeven instructie blijft overigens onverminderd van kracht.

We hebben besproken dat we de arbeidsovereenkomst met jou willen beëindigen.”