Rechtbank Midden-Nederland, 13-12-2023, ECLI:NL:RBMNE:2023:6876, 10547507 UC EXPL 23-3920 LH/1040

[eiseres] , geboren op [geboortedatum] 1986, is van 1 mei 2020 tot 1 oktober 2021 als sales manager in dienst geweest van (de rechtsvoorganger van) [gedaagde] , leverancier van mobiliteits- en administratieoplossingen voor zakelijke reizigers, laatstelijk tegen een bruto loon van € 4.590,-- per maand (exclusief 8% vakantiebijslag en emolumenten). De arbeidsovereenkomst, aanvankelijk met [onderneming 1] B.V. (hierna te noemen [onderneming 1] ) aangegaan voor de bepaalde tijd van een jaar, is aansluitend, toen [onderneming 1] inmiddels was gefuseerd met - en opgegaan in - [gedaagde] , voor dezelfde termijn en op dezelfde voorwaarden verlengd, derhalve tot en met 30 april 2022. Deze verlenging is aan [eiseres] bevestigd bij brief van 15 maart 2021. [eiseres] heeft de arbeidsovereenkomst met [gedaagde] opgezegd tegen 1 oktober 2021.

In artikel 3 van de in maart 2020 gesloten arbeidsovereenkomst (‘Bonus’) is bepaald: ‘Voor Werknemer is een jaarbonus te behalen, afhankelijk van vooraf gestelde doelstellingen. Werknemer zal hierover nader en persoonlijk per brief worden geïnformeerd.’ Omdat [eiseres] bij [onderneming 1] voor een lager basissalaris zou gaan werken dan zij voordien verdiende, heeft zij voorafgaand aan haar indiensttreding met de heer [C] van [onderneming 1] afgesproken dat de variabele bonus ‘geen grens’ zou hebben, in die zin dat de bonus afhankelijk zou zijn van het aantal aangesloten nieuwe gebruikers en dat daaraan niet een plafond zat. In zijn, door [eiseres] in dit geding overgelegde, schriftelijke verklaring heeft [C] uiteengezet dat hiervan de achtergrond was dat ‘als je een uitzonderlijke prestatie leverde, je hier ook uitzonderlijk voor beloond mocht worden’.

In artikel 10 van de arbeidsovereenkomst is een ‘Concurrentiebeding’ opgenomen, waarin is bepaald: ‘1. Werkgever heeft een mobiliteitsplatform ontwikkeld met de functionaliteit die nog nergens in Nederland en Europa beschikbaar wordt gesteld in een direct, indirect en white-label zakelijke relatie. Werkgever wil voorkomen dat de informatie over de details van dit mobiliteitsplatform en de gebruikers gedeeld wordt met derden en mogelijke concurrenten. 2. Werknemer zal zonder schriftelijke toestemming van Werkgever gedurende de arbeidsovereenkomst en na het einde hiervan gedurende een tijdvak van 6 maanden, niet in enigerlei vorm een zaak gelijk, gelijksoortig of aanverwant aan het bedrijf van Werkgever vestigen, drijven of mede drijven of doen drijven. Dit hetzij direct, hetzij indirect, alsook financieel in welke vorm dan ook bij een dergelijke zaak belang hebben, daarin of daarvoor op enigerlei wijze werkzaam zijn, al dan niet in dienstbetrekking, hetzij tegen vergoeding hetzij om niet, of daarin aandeel hebben binnen een straal van 200 km waar werkgever gevestigd is. Dit alles op verbeurte van een direct opeisbare boete van € 5.000,- per gebeurtenis en tevens € 1.000,- per iedere dag, dat Werknemer in overtreding is, te betalen aan Werkgever onverminderd het recht van Werkgever om volledige schadevergoeding te vragen.’

Bij brief van 20 maart 2020 heeft [onderneming 1] aan [eiseres] meegedeeld wat zij in 2020 aan variabele bonus kon verdienen. Deze bonus bestond uit een (per kwartaal uit te betalen) individuele bonus, waarop [eiseres] per kwartaal aanspraak kon maken en die afhankelijk was van het aantal in het kwartaal nieuwe aangesloten gebruikers, en een teambonus, waarop aan het einde van het jaar recht bestond (onder meer) onder de voorwaarde dat de gestelde teamtarget voor 2020 zou zijn behaald. De bonusbrief vermeldde enkele nadere voorwaarden, waarvan in dit geding de volgende van belang zijn: ‘White label klanten zijn uitgesloten van deelname’; ‘De bonusregeling kan worden aangepast wanneer er sprake is van substantiële wijzigingen in de marktaanpak’; ‘Het jou toekomende bonusbedrag zal worden vastgesteld per kwartaal en uitbetaald per kwartaal. De jaarbonus wordt, indien behaald, uitbetaald in januari 2021; ‘Om voor een bonusbetaling in aanmerking te komen, dien je op 31 december 2020 in dienst te zijn’; en: ‘Indien discussie zou ontstaan over de interpretatie en/of betekenis van (een deel van) de inhoud van deze brief heeft de Algemeen Directeur van [onderneming 1] de bevoegdheid om een bindend besluit te nemen over de ontstane onduidelijkheid.’

Vanaf juli 2020 heeft [eiseres] zich onder meer ingespannen om [onderneming 2] als klant voor [onderneming 1] binnen te halen. Vanaf november/december 2020 heeft zij zich intensief bezig gehouden met een omvangrijke tender bij de [..] [.] . Deze werkzaamheden hebben in de loop van 2020 nog niet geresulteerd in nieuw aangesloten gebruikers (met [onderneming 2] en met de [.] werden pas in 2021 overeenkomsten gesloten). Over 2020 heeft [eiseres] daarom geen bonus ontvangen.

In de loop van 2020 zijn [onderneming 1] en [gedaagde] , allebei leverancier van mobiliteitskaarten en beide onderdeel uitmakend van de [naam] -groep, gefuseerd. [gedaagde] was bij die fusie de verkrijgende vennootschap in de zin van artikel 2:309 juncto 2:311 Burgerlijk Wetboek (BW). Waar [onderneming 1] zich eerder had gericht op de levering van OV-chipkaarten die vooral interessant was voor kleinere Nederlandse zakenpartners (met normaliter enkele honderden gebruikers), was het de fusieambitie om [gedaagde] , die ook een Visa-betalingsplatform kon aanbieden en een eigen tank- en parkeernetwerk had en daardoor (in grote tenders en openbare aanbestedingen) kon gaan meedingen naar grote opdrachten, te doen uitgroeien tot Europees marktleider. Over de implementatie van de fusie werden in de tweede helft van 2020 teammeetings gehouden, waarin de medewerkers (onder wie [eiseres] ) werden geïnformeerd over de te maken strategische keuzes. Eind 2020 werd de keuze voor het te gebruiken platform, het type aan te bieden mobiliteitskaart en het te gebruiken systeem bepaald. Op de ‘Best of both worlds’-presentatie in december 2020 zijn deze keuzes aan het personeel gepresenteerd.

Naar aanleiding van de brief van 19 januari 2021 heeft [eiseres] per e-mail van 26 januari 2021 via de officemanager aan [C] en [A] (de toenmalige Director Sales & Marketing respectievelijk CEO van [gedaagde] ) gevraagd of de nieuwe gebruikers die zij via de [.] -tender en een tender bij [onderneming 4] hoopte te kunnen aansluiten onder de uitzondering voor ‘White label’ vielen. Het antwoord van [C] luidde: ‘Hahaha, wees niet bang voor je bonus. Een white label is niet een branded kaart wat [onderneming 4] of de [.] wil. Een whitelabel kaart zijn mobiliteitskaarten die via partners wordt verkocht zoals de leaseplan pas of de ANWB.’ Van [A] ontving [eiseres] vervolgens op 26 januari 2021 per e-mail de volgende mededeling: ‘We moeten wel nog even goed kijken hoe we omgaan met bonussen op tenders, het is héél duidelijk dat dit een team effort is i.p.v. grotendeels van één collega. Ook moeten we nog spreken over de specifieke condities die voor tenders gelden en de dan passende bonus. Ik zet het op de agenda van de Management Board.’

Bij brief van 15 maart 2021 heeft [A] aan [eiseres] bevestigd dat haar jaarcontract met een jaar werd verlengd, tot en met 30 april 2022, ‘onder gelijkblijvende condities’.

De tender bij de [.] heeft op 24 maart 2021 geresulteerd in een voorlopige gunning aan [gedaagde] . Dit werd die dag bij [gedaagde] gevierd. De definitieve overeenkomst met de [.] is eind april 2021 gesloten en heeft ertoe geleid dat [gedaagde] meer dan 15.000 nieuwe gebruikers kon aansluiten. Later, bij brief van 4 juni 2021 aan [eiseres] , sprak [gedaagde] van ‘(e)en belangrijke en historische gebeurtenis voor ons bedrijf’, die het management ‘sterkt (-) in de ambities die wij hebben als mobiliteitsbedrijf van de 21e eeuw’, werd [eiseres] bedankt voor haar ‘tomeloze inzet, avond- en weekendwerk en doortastendheid’.

[eiseres] heeft geprotesteerd tegen deze aanpassing van de bonusregeling 2021, maar [gedaagde] heeft daarvan niet willen terugkomen. Aan [eiseres] werd begin juni 2021 een ‘eenmalige bonus’ van € 3.412,50 bruto toegekend voor haar ‘knappe prestatie’ bij de [.] -tender. Ook andere leden van het betrokken salesteam, dat uit zeven medewerkers bestond (van wie er vier geen bonusregeling hadden), zijn door [gedaagde] voor hun aandeel in de [.] -tender beloond met een eenmalige - deels onverplichte - bonus, zij het dat deze (voor vijf collega’s) lager uitviel dan die van [eiseres] . Aldus heeft [gedaagde] voor het binnenhalen van de opdracht van de [.] , volgens [eiseres] een miljoenendeal, aan het hele salesteam in totaal bijna € 18.000,-- bruto aan bonussen betaald.

Bij brief van 28 september 2021 heeft [gedaagde] over het derde kwartaal van 2021 aan [eiseres] een bonus van € 1.706,25 toegekend vanwege de gunning van de aanbesteding van [onderneming 2] , alsmede een bonus van € 975,-- voor de aansluiting van 300 gebruikers bij [instelling] .

Medio september 2021 heeft [eiseres] aan [gedaagde] te kennen gegeven te willen overstappen naar [onderneming 5] B.V. (hierna: [onderneming 5] ), een ander onderdeel van de [naam] -groep, en haar arbeidsovereenkomst met [gedaagde] tegen 1 oktober 2021 te willen beëindigen. Bij brief van 21 september 2021 heeft [gedaagde] in die beëindiging op die termijn bewilligd. Daartegenover zou [eiseres] haar lopende werkzaamheden behoorlijk overdragen, zij zou haar geheimhoudingsplicht nakomen, alsmede: ‘jouw concurrentiebeding wordt omgezet naar een relatiebeding waarbij je de prospectlijst en relaties van [gedaagde] niet mag benaderen’. Een afspraak over het meningsverschil over de hoogte van de bonus 2021 is hierbij niet gemaakt. De laatste werkdag van [eiseres] bij [gedaagde] was 30 september 2021. Op 1 oktober 2021 is zij bij [onderneming 5] in dienst getreden. Bij e-mail van 30 november 2021 heeft [gedaagde] , ofschoon [eiseres] op 30 oktober 2021 te kennen had gegeven zich niet aan een relatiebeding gebonden te achten, meegedeeld aan het gestelde in de brief van 21 september 2021 vast te houden.

Middels een kort geding heeft [eiseres] geprobeerd erachter te komen hoeveel nieuwe gebruikers de opdracht van de [.] [gedaagde] had opgeleverd. Bij vonnis van 16 augustus 2022 heeft de voorzieningenrechter van de rechtbank Midden-Nederland evenwel de gevorderde spoedvoorziening afgewezen. Vervolgens heeft [eiseres] door het instellen van een Wet Open Overheid (WOO-)verzoek bij de [.] kunnen achterhalen dat het aantal nieuwe aangesloten gebruikers aldaar in het tweede kwartaal van 2021 15.780 bedroeg en dat in de tweede helft van 2021 met de betreffende tankpassen ruim 8.000.000 liters brandstof is getankt.