Rechtbank Noord-Holland, 29-05-2024, ECLI:NL:RBNHO:2024:4910, 10871956 \ CV EXPL 24-95

4.1.

In geschil is of [gedaagde] een boete moet betalen wegens overtreding van het anti-ronselbeding. De kantonrechter zal eerst de formele verweren tegen de toepassing van het beding bespreken. Vervolgens zal beoordeeld worden of [gedaagde] voor de gestelde overtreding verantwoordelijk kan worden gehouden. En zo ja, of matiging van de boete op zijn plaats is.
Toepassing anti-ronselbeding

4.2.

Vast staat dat partijen bij de totstandkoming van de arbeidsovereenkomst een rechtsgeldig anti-ronselbeding zijn overeengekomen. Eveneens staat vast dat [gedaagde] bij het einde van de arbeidsovereenkomst door ondertekening akkoord is gegaan met het onverkort handhaven van de postcontractuele verplichtingen uit de arbeidsovereenkomst, zoals het anti-ronselbeding en het boetebeding (zie 2.5. hierna: de overeenkomst). Dit betekent dat het anti-ronselbeding na het einde van het dienstverband van toepassing is gebleven.

4.3.

Weliswaar is in het anti-ronselbeding geen tijdsduur opgenomen. Dat maakt het beding echter nog niet nietig. De wettelijke bepalingen omtrent nietigheid zien immers op een beding waarbij de werknemer wordt beperkt om na het einde van de arbeidsovereenkomst op zekere wijze werkzaam te zijn (artikel 7:653 Burgerlijk wetboek (BW)). Het anti-ronselbeding valt daar niet onder. Zaanderwijk heeft relatief kort na het einde van het dienstverband (binnen 5 maanden) een beroep gedaan op het anti-ronselbeding. Voor zover [gedaagde] heeft willen aanvoeren dat Zaanderwijk haar recht heeft verwerkt om zich op het anti ronsel-beding te beroepen, faalt dat.

4.4.

4.5.

Zaanderwijk stelt dat [gedaagde] het anti-ronselbeding heeft overtreden ten aanzien van werknemer [betrokkene 1] . [gedaagde] ontkent dit door te stellen dat hij niet degene is die de contactgegevens van [betrokkene 1] heeft verstrekt. De kantonrechter is van oordeel dat voldoende is vast komen te staan dat [gedaagde] het anti-ronselbeding heeft overtreden. Dat oordeel wordt als volgt toegelicht.

4.6.

Niet in geschil is dat [betrokkene 1] , werkneemster bij Zaanderwijk, door [vestigingsdirecteur] telefonisch is benaderd om te solliciteren voor een functie bij SWF en dat [betrokkene 1] met [vestigingsdirecteur] twee gesprekken heeft gehad. In zoverre staat vast dat [betrokkene 1] is “geronseld” in de zin van het anti-ronselbeding.

4.7.

Ter onderbouwing van haar stelling dat [gedaagde] het anti-ronselbeding heeft overtreden, verwijst Zaanderwijk naar de schriftelijke verklaringen van [betrokkene 1] . [betrokkene 1] verklaart dat zij op 13 juli 2023 is gebeld door [vestigingsdirecteur] , dat zij enigszins verrast maar ook gecharmeerd was over het feit dat men positief over haar spreekt en dat [vestigingsdirecteur] meerdere keren heeft verteld dat hij haar gegevens had ontvangen van [gedaagde] .

4.8.

Ter toelichting op zijn ontkenning dat hij het beding heeft overtreden heeft [gedaagde] een verklaring van [vestigingsdirecteur] overgelegd. Daarin verklaart [vestigingsdirecteur] dat hij de contactgegevens van [betrokkene 1] niet van [gedaagde] heeft ontvangen en dat hij haar niet heeft verteld dat hij haar gegevens van [gedaagde] heeft ontvangen. Uit die verklaring blijkt niet van wie [vestigingsdirecteur] de contactgegevens van [betrokkene 1] wel heeft ontvangen.

4.9.

Zaanderwijk heeft voorafgaand aan de zitting een aanvullende verklaring van [betrokkene 1] en een verklaring van haar moeder overgelegd. Daarin stelt [betrokkene 1] expliciet te blijven bij haar verklaring dat [vestigingsdirecteur] haar meerdere keren heeft kenbaar gemaakt dat hij haar gegevens heeft ontvangen van [gedaagde] . Ook verklaart zij dat haar moeder heeft meegeluisterd met telefoongesprek van 13 juli 2023. Haar moeder verklaart, kort gezegd, dat zij aanwezig was bij het telefoongesprek van 13 juli 2023 en dat zij via luidspreker heeft gehoord dat [betrokkene 1] een paar keer aan [vestigingsdirecteur] heeft gevraagd van welke [gedaagde] hij haar gegevens heeft ontvangen en dat [vestigingsdirecteur] meermalen heeft bevestigd dat het om [gedaagde] ging.

4.10.

Kort voor de zitting heeft [gedaagde] een e-mail overgelegd van [betrokkene 2] ( [betrokkene 2] ; voormalig werknemer van Zaanderwijk) aan [vestigingsdirecteur] en verklaringen van [betrokkene 3] (hierna: [betrokkene 3] ) en [betrokkene 4] (hierna: [betrokkene 4] ), twee werknemers van SWF.

4.11.

In de e-mail van [betrokkene 2] staat het volgende: “Hierbij verklaar ik dat er omstreeks juli 2023 , mij het telefoon nummer van [betrokkene 1] is gevraagd, dat heb ik toen geregeld zonder tegenvraag."

4.12.

[betrokkene 3] en [betrokkene 4] verklaren beiden dat zij tijdens het telefoongesprek tussen [vestigingsdirecteur] en [betrokkene 1] naast [vestigingsdirecteur] zaten en dat er niet is besproken van wie [vestigingsdirecteur] het telefoonnummer van [betrokkene 1] heeft gekregen.

4.13.

De kantonrechter acht de verklaringen van [betrokkene 1] betrouwbaar, geloofwaardig en consistent. Zij verklaart uit eigen wetenschap over de feiten. Zij verklaart gedetailleerd over de gevoerde gesprekken. Ook acht de kantonrechter het een aannemelijke gang van zaken dat [betrokkene 1] in het eerste gesprek heeft gevraagd van wie [vestigingsdirecteur] haar contactgegevens heeft gekregen. Zij wordt immers gebeld door [vestigingsdirecteur] zonder zelf te hebben gesolliciteerd op een vacature bij SWF.

4.14.

Tegenover de verklaringen van [betrokkene 1] staat de verklaring van [vestigingsdirecteur] die de blote ontkenning [gedaagde] slechts bevestigt, maar verder niets zegt over hoe [vestigingsdirecteur] aan de gegevens van [betrokkene 1] is gekomen. De e-mail van [betrokkene 2] biedt op dit punt evenmin duidelijkheid, omdat [betrokkene 2] niet verklaart hoe hij aan de gegevens van [betrokkene 1] is gekomen en aan wie hij deze gegevens heeft gegeven. Met andere woorden: de verklaring van de e-mail sluit niet uit dat [gedaagde] bij het regelen van het telefoonnummer van [betrokkene 1] betrokken is geweest. Bovendien is door Zaanderwijk ter zitting aangevoerd dat [betrokkene 2] een onbetrouwbare getuige is, die met een conflict bij Zaanderwijk is vertrokken. Dat is door [gedaagde] niet betwist.

4.15.

De verklaringen van [betrokkene 3] en [betrokkene 4] houden evenmin een weerlegging in dat [gedaagde] bij het regelen van het telefoonnummer van [betrokkene 1] betrokken is geweest. Deze verklaringen zijn verder weinig specifiek. Uit die verklaringen blijkt niet bij welk telefoongesprek van [vestigingsdirecteur] met [betrokkene 1] zij aanwezig zijn geweest. Onbetwist is dat [vestigingsdirecteur] twee keer telefonisch heeft gesproken met [betrokkene 1] . Niet is toegelicht hoe zij het telefoongesprek hebben waargenomen en wat hun rol was bij het betreffende telefoongesprek. Het komt de kantonrechter niet aannemelijk voor dat medewerkers erbij gaan zitten als een potentiële kandidaat telefonisch wordt benaderd om te solliciteren. Bovendien zijn deze verklaringen van naderhand en zijn zij afkomstig van werknemers Van [vestigingsdirecteur] , hetgeen afbreuk doet aan hun betrouwbaarheid.

4.16.

De kantonrechter komt op basis van het bovenstaande tot het oordeel dat Zaanderwijk voldoende heeft aangetoond dat [gedaagde] het anti-ronselbeding heeft overtreden, en dat hij zijn ontkenning onvoldoende heeft gemotiveerd en onderbouwd. Bij deze stand van zaken bestaat geen aanleiding voor een bewijsopdracht.

4.17.

Dit betekent dat [gedaagde] een boete heeft verbeurd wegens overtreding van het anti-ronselbeding.
Matiging boete

4.18.

De boete die staat op overtreding van het anti-ronselbeding is bepaald in artikel 12 van de arbeidsovereenkomst. Het betreft een bedrag van € 20.000,00 voor elke overtreding, vermeerderd met € 250,00 voor iedere dag dat de overtreding voortduurt. Zaanderwijk heeft een boete van € 20.000,00 gevorderd. [gedaagde] heeft echter een beroep op matiging gedaan.

4.19.

Artikel 6:94 lid 1 BW bepaalt dat de rechter op verlangen van de schuldenaar, indien de billijkheid dit klaarblijkelijk eist, de bedongen boete kan matigen. Met die bevoegdheid dient terughoudend te worden omgegaan. Matiging is alleen aan de orde wanneer toepassing van een boetebeding in de gegeven omstandigheden tot een buitensporig en daarom onaanvaardbaar resultaat leidt. Daarbij zal niet alleen moeten worden gelet op de verhouding tussen de werkelijke schade en de hoogte van de boete, maar ook op de aard van de overeenkomst, de inhoud en de strekking van het beding en de omstandigheden waaronder het is ingeroepen.² De omstandigheden van het geval zijn uiteindelijk beslissend en niets verhindert de rechter gewicht toe te kennen aan de hoedanigheid van partijen, zoals het zijn van particulier.³

4.20.

De kantonrechter is van oordeel dat onverkorte toepassing van het boetebeding in de gegeven omstandigheden tot een buitensporig en daarom onaanvaardbaar resultaat leidt. Daarbij is van belang dat de boetebepaling niet is afgestemd op de werkelijke schade die Zaanderwijk kan lijden als gevolg van een overtreding van het anti-ronselbeding, nu de boetebepaling ook geldt voor overtredingen van andere bedingen, waaronder het geheimhoudings-, concurrentie- dan wel relatiebeding. Ook is van belang dat het hier gaat om een boete van een aanzienlijke omvang voor een enkele overtreding waar [gedaagde] volledig in privé voor wordt aangesproken. De kantonrechter weegt verder mee dat [betrokkene 1] niet uit dienst is getreden bij Zaanderwijk. In dit opzicht heeft Zaanderijk geen schade geleden. Ook anderszins is niet gebleken dat Zaanderwijk nadeel heeft ondervonden van overtreding van het anti-ronselbeding. In deze omstandigheden ziet de kantonrechter aanleiding het bedrag van de boete te matigen tot € 2.000,00.

4.21.

Zaanderwijk heeft over de contractuele boete de wettelijke rente gevorderd. Uit de wet⁴ volgt dat een verschuldigde contractuele boete in de plaats treedt van schadevergoeding op grond van de wet en omdat wettelijke rente een vorm van schadevergoeding is, kan de wettelijke rente niet naast de contractuele boete worden gevorderd. Dit is slechts anders als partijen zijn overeengekomen dat zowel de wettelijke schadevergoeding als de boete verschuldigd is, omdat artikel 6:92 lid 2 BW van regelend recht is. Uit artikel 12 van de arbeidsovereenkomst blijkt dat dit het geval is. De wettelijke rente zal worden toegekend vanaf de dag van dagvaarding.

4.22.

4.23.

De proceskosten komen voor rekening van [gedaagde] , omdat hij grotendeels ongelijk krijgt. Tot aan dit vonnis worden de proceskosten aan de zijde van Zaanderwijk als volgt vastgesteld:

- dagvaarding € 107,84

- griffierecht € 372,00

- salaris gemachtigde € 408,00 (2 punten x tarief € 204,00)

- nakosten € 102,00