Rechtbank Oost-Brabant, 17-05-2018, ECLI:NL:RBOBR:2018:2438, 6510155 CV EXPL 17-8852

[eiser] heeft op 2 maart 2017 bij Essent gesolliciteerd naar de functie van “Senior Auditor Sales”. Essent, bij monde van mevrouw [naam Team Coördinator Recruitment] , werkzaam als Team Coördinator Recruitment (hierna aangeduid als “ [naam Team Coördinator Recruitment] ”), bericht [eiser] naar aanleiding van diens sollicitatie per emailbericht van 7 maart 2017 als volgt:

“Beste [eiser] ,

Bedankt voor je sollicitatie. Ik heb je profiel beoordeeld in het licht van deze vacature en moet je helaas laten weten dat ik ook hier onvoldoende aanleiding zie om met elkaar een gesprek aan te gaan. De hiring managers voorkeur gaat uit naar iemand met een big 4 achtergrond met 5 tot 10 jaar werkervaring.

(…)”.

Op 7 maart 2012 heeft [eiser] hierop per email als volgt gereageerd:

“Mevrouw [naam Team Coördinator Recruitment] ,

Dank voor uw reactie. Waar ik in de beantwoording van email moeite mee heb is dat u schrijft dat de Hiring Manager een voorkeur heeft naar iemand met 5 tot 10 jaar werkervaring. In de advertentie zelf staat een minimum eis van drie jaar werkervaring. Door nu te stellen dat de werkervaring 5 tot 10 jaar dient te zijn discrimineert u op indirecte wijze in leeftijd hetgeen bij wet verboden is. Graag verneem ik van u uw reactie hierop en waarom u meent dat deze beperking in jaren werkervaring gerechtvaardigd is.

(…)”.

Diezelfde dag (7 maart 2017) heeft [naam Team Coördinator Recruitment] hierop als volgt geantwoord:

“Beste [eiser] ,

Leeftijd staat hier helemaal los van. Die zie ik ook niet terug op je CV. Wij hebben een voorkeur voor iemand met dat ervaringsniveau omdat wij denken dat dat de beste match is met de eisen van de functie. Eveneens denken wij dat de beste match gemaakt kan worden met iemand uit een Big 4 omgeving. Een werkgever maakt altijd een selectie en niet iedereen die mogelijk kan passen ontvangt een uitnodiging

(…)”.

Eveneens op 7 maart 2017 heeft [eiser] een klacht ingediend bij het College voor de Rechten van de Mens (hierna aangeduid als “het College”). Zijn klacht houdt in dat [eiser] van mening is dat de handelwijze van Essent indirect verboden onderscheid oplevert naar leeftijd.
Essent heeft verweer gevoerd tegen de klacht van [eiser] .

Het College heeft per brief van 2 augustus 2017 haar oordeel aan beide partijen toegestuurd, inhoudende dat Essent jegens [eiser] verboden onderscheid op grond van leeftijd heeft gemaakt.

Aan beide partijen is verzocht om aan te geven welke maatregelen Essent naar aanleiding van dit oordeel heeft getroffen.

Essent reageert per brief van 4 augustus 2017 op het verzoek van het College, waarin zij aangeeft zich niet te herkennen in de uitkomst van het oordeel van het College. Verder geeft zij aan dat er geen redenen zijn om [eiser] alsnog uit te nodigen voor een gesprek (nog los van de omstandigheid dat de functie inmiddels is ingevuld) of enige andere actie te ondernemen richting [eiser] . Ook na (herhaaldelijk) schrijven van de gemachtigde van [eiser] , bleef Essent bij haar standpunt dat er geen reden is om een voorstel voor een minnelijke regeling te doen.