Rechtbank Oost-Brabant, 29-05-2020, ECLI:NL:RBOBR:2020:2838, 8487687_E29052020

[gedaagden] houden zich bezig met professionele valkerij. [gedaagden] hebben een samenwerkingsverband met het Kurpfalz-Park in Wachenheim, Duitsland (hierna: het Kurpfalz-Park).

[eiser] (geboren op [geboortedatum] ) heeft in de functie van valkenier werkzaamheden verricht voor [gedaagden]

In 2018 heeft [eiser] acht opeenvolgende maanden (maart tot en met oktober) werkzaamheden uitgevoerd voor [gedaagden] Deze werkzaamheden zijn door [eiser] uitgevoerd in Nederland. [gedaagden] hebben in die periode acht keer € 1.509,39 bruto aan [eiser] betaald.

In 2019 heeft [eiser] acht achtereenvolgende maanden (maart tot en met oktober) werkzaamheden verricht voor [gedaagden] Deze werkzaamheden zijn door [eiser] uitgevoerd bij het Kurpfalz-Park. [eiser] was in die periode tijdelijk woonachtig in Duitsland. [gedaagden] hebben in die periode acht keer € 1.800,00 netto aan [eiser] betaald.

[gedaagden] , [eiser] en het Kurpfalz-Park hebben na afloop van het seizoen 2019 uitgesproken dat zij in het nieuwe jaar de samenwerking willen voortzetten.

In januari 2020 hebben [gedaagden] € 1.750,00 aan [eiser] betaald. In februari 2020 hebben [gedaagden] ook € 1.750,00 aan [eiser] voldaan. Vervolgens hebben [gedaagden] op 1 mei 2020 € 3.500,00 aan [eiser] betaald.

[eiser] vordert bij wijze van voorlopige voorziening, bij vonnis, uitvoerbaar bij voorraad, - kort gezegd - [gedaagden] hoofdelijk te veroordelen tot betaling van:

1. de wettelijke verhoging van 50% over het loon van de maand maart 2020;

2. het loon met betrekking tot de maand mei 2020, te weten € 1.750,00;

3. de onder a. en b. genoemde bedragen te vermeerderen met wettelijke rente;

4. e proceskosten en nakosten.

In de eis (petitum) van de dagvaarding vordert [eiser] alleen betaling van de wettelijke verhoging over het loon van de maand maart 2020 (zoals hiervoor bij 3.1 onderdeel a. is weergegeven). Gelet op alinea 30 van de dagvaarding en de door de gemachtigde van [eiser] tijdens de mondelinge behandeling gegeven toelichting, gaat de kantonrechter ervan uit dat sprake is geweest van een omissie bij het opstellen van de eis en dus dat [eiser] heeft bedoeld om ook de wettelijke verhoging over het loon van de maand april 2020 te vorderen. Daarom wordt hierna ook de vordering tot betaling van de wettelijke verhoging over het loon van de maand april 2020 beoordeeld.

Aan het gevorderde legt [eiser] - samengevat - ten grondslag dat hij met [gedaagden] een arbeidsovereenkomst heeft gesloten en dat [gedaagden] hebben verzuimd om het op grond van die overeenkomst aan hem toekomende loon over de maand mei 2020 te betalen. Verder hebben [gedaagden] het loon over de maanden maart en april 2020 niet op tijd betaald, zodat [eiser] recht heeft op de maximale wettelijke verhoging van 50% als bedoeld in artikel 7:625 van het Burgerlijk Wetboek (hierna: BW). Daarnaast vordert hij betaling van wettelijke rente. [eiser] heeft een spoedeisend belang, omdat hij van dit loon afhankelijk is om in zijn levensonderhoud te voorzien.

Meer specifiek stelt [eiser] dat partijen op 1 januari 2020 een arbeidsovereenkomst voor de duur van twaalf maanden zijn overeengekomen met een salaris van € 1.750,00 per maand, omdat [gedaagden] daartoe een aanbod hebben gedaan en hij dit vervolgens heeft geaccepteerd. Zo heeft [eiser] de door [gedaagden] via e-mail gestuurde arbeidsovereenkomst geprint, getekend en diezelfde week per post aan [gedaagden] geretourneerd. Volgens [eiser] wordt het bestaan van die arbeidsovereenkomst bovendien bevestigd doordat hij in januari 2020 € 1.750,00 [gedaagden] heeft ontvangen en ook in februari 2020 hebben [gedaagden] € 1.750,00 aan hem betaald. Daarnaast hebben zij met betrekking tot de maanden maart en april 2020 op 1 mei 2020 € 3.500,00 aan [eiser] voldaan. Dat hij in 2020 (nog) geen feitelijke werkzaamheden heeft uitgevoerd, is niet aan hem te wijten. Partijen hebben immers afgesproken dat het salaris maandelijks (dus vanaf 1 januari 2020 tot en met 31 december 2020) aan [eiser] wordt betaald, terwijl de daadwerkelijke werkzaamheden in het Kurpfalz-Park slechts acht maanden in beslag nemen en pas omstreeks maart/april 2020 aanvangen. Op het moment dat de werkzaamheden zouden aanvangen, brak de coronacrisis uit. Gelet daarop is het Kurpfalz-Park sinds enige weken gesloten, zodat [eiser] niet in staat is om zijn werkzaamheden daar uit te voeren.

[gedaagden] voeren verweer en stellen dat alle vorderingen van [eiser] moeten worden afgewezen, met veroordeling van [eiser] in de proceskosten. In de kern betwisten zij het bestaan van de door [eiser] gestelde arbeidsovereenkomst, zodat zij geen loon aan [eiser] zijn verschuldigd. Weliswaar hebben partijen in het verleden arbeidsovereenkomsten met elkaar gesloten en hebben [gedaagden] over het jaar 2020 betalingen aan [eiser] gedaan, maar het door [gedaagden] aan [eiser] gedane aanbod tot het aangaan van een nieuwe arbeidsovereenkomst in 2020 is door [gedaagden] ingetrokken vóórdat het aanbod door [eiser] is geaccepteerd. Zij hebben immers nooit een door [eiser] ondertekende arbeidsovereenkomst retour ontvangen. Volgens [gedaagden] zijn de door haar betaalde bedragen dan ook onverschuldigd gedaan. Verder hebben zij aangevoerd dat er geen andere passende werkzaamheden voor [eiser] beschikbaar zijn. Tijdens de mondelinge behandeling hebben [gedaagden] aan het verweer toegevoegd dat [eiser] in 2020 geen arbeid heeft verricht, zodat hem ook om die reden geen loon toekomt.

Op de overige stellingen en verweren van partijen zal hierna in de beoordeling, voor zover van belang, worden ingegaan.