Rechtbank Rotterdam, 06-08-2020, ECLI:NL:RBROT:2020:7590, 8635984 VZ VERZ 20-13799

De feiten

‘(…)

Cliënte heeft tot haar grote ontzetting moeten vaststellen dat uw cliënt in totaal maar liefst 150 e-mails met als bijlage vele documenten met zeer bedrijfsgevoelige informatie vanuit zijn zakelijke e-mailadres aan verschillende externe e-mailadressen heeft toegestuurd (…)

Uw cliënt wordt in het kader van hoor en wederhoor in staat gesteld om per omgaande doch uiterlijk morgen 8 mei 17.00 uur schriftelijk te reageren op de volgende vragen:

(…)

Uw cliënt wordt gesommeerd alle bedrijfseigendommen (van ERIKS of klanten) die kenbaar of onkenbaar in bezit zijn van uw cliënt morgen 8 mei uiterlijk 1600 ongeschoond te retourneren bij ERIKS in Capelle (…).

Indien een tijdige en adequate volledige verklaring en volledige beantwoording van bovengenoemde vragen uitblijft, zal uw cliënt rekening moeten houden met een ontslag op staande voet. (…)

Gelet op de recente ervaringen met het tankpas onderzoek waar uw cliënt keer op keer zijn reactie op de onderzoeksresultaten uitstelde, wordt uw cliënt erop gewezen dat de deadline van morgen 8 mei 1700 een harde deadline is. Reageert uw cliënt niet of niet adequaat dan zal cliënte zelf haar conclusies verbinden aan hetgeen zij heeft vastgesteld zoals hierboven reeds is aangegeven.’

‘Ik zag uw e-mail van gisterenavond.

Ik zal met mijn cliënt overleggen en in aansluiting daarop reageren op e-mail. Ik verwacht dit in de loop van maandag aanstaande te zullen doen.’

‘(…) Het is aan uw cliënt om thans volledige openheid van zaken te geven en opvolging te geven aan zijn contractuele verplichtingen en dus vandaag uiterlijk 1600 alle eigendommen in te leveren en niets achter te houden en uiterlijk 1700 te voldoen aan de dienstorder van het beantwoorden van vragen zoals in de email van 7 mei verwoord. De sanctie verbonden aan het niet voldoen aan deze instructies is reeds verwoord in de email van 7 mei.

Wellicht ten overvloede wijs ik u erop dat uw cliënt door het weigeren om gehoord te worden in strijd handelt met het goed werknemerschap en daarmee een additionele dringende reden voor het ontslag op staande voet geeft. Uw cliënt heeft namelijk een spreekplicht. (…)’

‘(…)

De uitkomst van ons beraad is dat wij u met ingang van 8 mei 2020 met onmiddellijke ingang op staande voet ontslaan wegens meerdere dringende redenen. (…)

De dringende reden houden (…) in:

Op grond van het bovenstaande heeft u (verschillende malen) in strijd gehandeld met diverse verplichtingen op grond van uw arbeidsovereenkomst, de bij u bekende geldende regelingen bij ERIKS (waaronder de Personeels Informatie Map (PIM) en het IT-reglement) en het goed werknemerschap.

(…)’

Het verzoek

Er is geen sprake van een rechtsgeldig ontslag op staande voet, omdat er geen dringende reden voor dat ontslag was.

[verzoeker] betwist dat hij heeft geweigerd om openheid van zaken te geven en te voldoen aan de spreekplicht. [verzoeker] erkent dat hij een spreekplicht heeft en hij wilde die openheid van zaken ook geven, maar daaraan kon hij op 8 mei 2020 nog niet voldoen. Hij heeft dit vervolgens op 11 mei 2020, na het weekend, wel gedaan. Er was geen sprake van dat Eriks financieel nadeel zou lijden door een latere reactie van [verzoeker] ; het loon was immers al gestaakt.

[verzoeker] heeft al vanaf de periode van de non-actiefstelling gebruik gemaakt van informatie uit het systeem om te kunnen reageren op verwijten die Eriks hem maakte ten aanzien van kilometerregistratie en brandstofverbruik. Daarnaast heeft [verzoeker] al vanaf 2017 e-mails vanuit zijn werkomgeving naar zijn privéadres gestuurd, om daarvan gebruik te kunnen maken op de door Eriks ter beschikking gestelde iPad bij klantbezoeken. Dit is door Eriks niet eerder als verwijtbaar aangemerkt.

[verzoeker] heeft slechts willekeurig e-mails doorgestuurd en hij heeft die e-mails ook nooit geopend. Uit de jurisprudentie blijkt dat het doorsturen van e-mails vanuit de werkomgeving naar privé nimmer als dringende reden wordt aangemerkt. Voorts geldt dat ten tijde van de behandeling van het kort geding tot loondoorbetaling [verzoeker] al heeft aangegeven mee te willen werken aan vernietiging van de e-mails. Eriks heeft daaraan echter niet meegewerkt en het leek dan ook niet zo belangrijk in haar ogen.

[verzoeker] betwist ook dat sprake zou zijn van zeer gevoelige bedrijfsinformatie in de e-mails. De informatie is niet alleen aan hem, maar aan 40 tot 60 andere personen binnen Eriks gestuurd. Daarnaast heeft Eriks veel tijd laten verstrijken alvorens mee te werken aan verwijdering van de e-mails.

[verzoeker] heeft erkend dat hij met het doorsturen van de e-mails het IT-reglement heeft geschonden. Daarin is echter niet de sanctie van een ontslag op staande voet opgenomen.

Na de zitting in het kort geding heeft [verzoeker] zelfs een voorstel gekregen waarin hem juist een vergoeding werd toegekend. Hieruit blijkt dat geen sprake is van een subjectieve dringende reden voor het ontslag op staande voet. Voorts geldt dat niet is gebleken dat Eriks onverwijld heeft gehandeld.

Het niet voldoen aan de sommatie van Eriks om de bedrijfseigendommen van Eriks en/of klanten op 8 mei 2020 te retourneren kan evenmin als dringende reden voor een ontslag op staande voet worden aangemerkt. Deze verplichting hangt samen met beëindiging van de arbeidsovereenkomst en daarvan was nog geen sprake. Ook hierbij geldt dat Eriks er geen belang bij had dat dit op 8 mei 2020 gebeurde. [verzoeker] heeft een en ander op 11 mei 2020 ingeleverd en daarvan heeft Eriks geen schade geleden.

Bij kort geding-vonnis van 27 mei 2020 is Eriks veroordeeld tot doorbetaling van het loon vanaf 27 maart 2020. Eriks heeft niet volledig aan het vonnis voldaan, zodat [verzoeker] belang heeft bij een veroordeling tot het verstrekken van deugdelijke loonstroken.

Het verweer

Zij heeft op 7 mei 2020 geconstateerd dat [verzoeker] na zijn vrijstelling van werk op

11 december 2019 zeer bedrijfsgevoelige informatie in grote omvang naar zijn privé account heeft gestuurd en buiten de systemen van Eriks heeft gebracht. Hij heeft daarmee in strijd gehandeld met artikel 5 lid 6 van het IT-reglement, dat juist onderdeel is gemaakt van de arbeidsovereenkomst om het belang van de bedrijfsinformatie van Eriks te beschermen. De informatie in deze e-mails speelt geen enkele rol in het arbeidsconflict dat tussen partijen was ontstaan, zodat de stelling van [verzoeker] dat hij het een en ander nodig had voor zijn verdediging niet op gaat. Eriks heeft geconstateerd dat [verzoeker] hooguit tien e-mails mogelijk nodig had voor zijn verdediging.

[verzoeker] heeft onder andere het bestand zoals overgelegd als productie AA naar zichzelf gemaild. Dat is gezien in zijn ‘sent items’. In dit bestand is alle informatie over de contracten van Eriks opgenomen, waaronder de omzet over 2017, 2018 en 2019 en voorts hoeveel van welke producten is afgenomen alsmede volumes, prijzen, marges, contactpersonen, de status van projecten, contracten en kortingen. Deze informatie is goud waard voor de concurrent. Eriks maakt zich voorts zorgen over de informatie van haar grootste klant, [klant] . Als een concurrent over deze informatie komt te beschikken heeft dat grote gevolgen. Er is een juridisch contract afgesloten. Eriks zal [klant] als klant verliezen als bekend wordt dat de informatie bij derden ligt.

[verzoeker] is de duidelijke en redelijke instructies zoals verwoord in de e-mail van 7 mei 2020 niet nagekomen. Hij heeft de vragen niet binnen de gestelde termijn beantwoord en de bedrijfseigendommen niet tijdig ingeleverd. Hij heeft de IPad in strijd met de instructie van Eriks volledig geschoond ingeleverd; daarmee heeft hij sporen gewist. Er was dan ook sprake van een dringende reden voor ontslag op staande voet en dat heeft Eriks vervolgens onverwijld gegeven.