Rechtbank Rotterdam, 16-07-2021, ECLI:NL:RBROT:2021:6948, ROT21/3747

1. Verzoeker heeft op 28 juli 2020 een aanvraag ingediend voor het ontvangen van een VOG voor de functie van advocaat bij de Orde van Advocaten ZWB te Breda. Dit verzoek is bij besluit van 8 oktober 2020 afgewezen omdat is voldaan aan het objectieve criterium. Er zijn namelijk justitiële gegevens van verzoeker aangetroffen in het Justitieel Documentatie Systeem die, indien herhaald, gelet op het risico voor de samenleving, een belemmering vormen voor een behoorlijke uitoefening van de functie of bezigheden waarvoor de VOG is aangevraagd. Het belang van verzoeker bij verkrijging van de gevraagde VOG weegt minder zwaar dan het belang van de samenleving bij bescherming tegen het bij het objectieve criterium vastgestelde risico. Het subjectieve criterium heeft verweerder dus niet tot een andere conclusie gebracht. Dit standpunt heeft verweerder in het bestreden besluit gehandhaafd.

2. Verzoeker heeft beroep ingesteld tegen het bestreden besluit. Hierbij bestrijdt verzoeker de onder overweging 1 genoemde redenen om de VOG te weigeren. Verzoeker heeft daarnaast een verzoek om voorlopige voorziening ingediend. In dit verzoek vraagt verzoeker de rechtbank om een deskundige te benoemen omdat volgens verzoeker zonder deskundige de juistheid van het bestreden besluit niet kan worden beoordeeld. Bovendien beschikt verweerder niet over deze (onafhankelijke) deskundigheid, aldus verzoeker.

3. Indien voorafgaand aan een mogelijk beroep bij de rechtbank tegen een besluit bezwaar is gemaakt, kan de voorzieningenrechter van de rechtbank die bevoegd kan worden in de hoofdzaak op grond van artikel 8:81, eerste lid, van de Awb op verzoek een voorlopige voorziening treffen indien onverwijlde spoed, gelet op de betrokken belangen, dat vereist.

4. De voorzieningenrechter is bij deze van oordeel dat sprake is van een kennelijk ongegrond verzoek, zodat er geen aanleiding bestaat om verzoeker op een zitting te horen. De gevraagde voorziening strekt er immers in wezen toe aan de voorzieningenrechter de uitspraak te ontlokken dat het benoemen van een deskundige zal kunnen bijdragen aan de beoordeling van de hoofdzaak. Uit het in de Awb geregelde procesrecht komt echter naar voren dat het beslissen over het benoemen van een deskundige in de hoofdzaak een aangelegenheid is die tot de competentie van de rechtbank behoort. Daarvan uitgaande en in aanmerking genomen voorts de aard en de strekking van de in artikel 8:81 van de Awb geregelde procedure, is de voorzieningenrechter van oordeel dat het zijn taak te buiten gaat om te bepalen dat er met het oog op de beoordeling van de hoofdzaak een deskundige moet worden benoemd. De rechtbank verwijst hierbij naar de uitspraak van de Centrale Raad van Beroep van 9 oktober 2003 (ECLI:NL:CRVB:2009:BK3694).

5. Gelet op het vorenstaande ziet de voorzieningenrechter geen aanleiding tot het treffen van een voorlopige voorziening. Het verzoek is kennelijk ongegrond.

6. Voor een proceskostenveroordeling bestaat geen aanleiding.