Rechtbank Rotterdam, 07-07-2022, ECLI:NL:RBROT:2022:5494, 8473881 CV EXPL 20-1742
Rechtbank Rotterdam, 07-07-2022, ECLI:NL:RBROT:2022:5494, 8473881 CV EXPL 20-1742
Gegevens
- Instantie
- Rechtbank Rotterdam
- Datum uitspraak
- 7 juli 2022
- Datum publicatie
- 7 juli 2022
- ECLI
- ECLI:NL:RBROT:2022:5494
- Zaaknummer
- 8473881 CV EXPL 20-1742
Inhoudsindicatie
Behandeling zaak door één rechter. Aansprakelijkheid werkgever. Bewijslastverdeling. Geoordeeld wordt dat Du Pont aansprakelijk is voor eventuele schade die de werknemer heeft geleden als gevolg van blootstelling aan DMAc. Du Pont heeft onvoldoende heeft gedaan om blootstelling aan een gevaarlijke hoeveelheid DMAc tijdens het werk te voorkomen.
Uitspraak
locatie Dordrecht
zaaknummer: 8473881 CV EXPL 20-1742
datum uitspraak: 7 juli 2022
Vonnis van de kantonrechter
in de zaak van
[eiseres] ,
woonplaats: [woonplaats] ,
eiseres,
gemachtigden: mr. D. van Doorn, mr. W.A. van Veen en mr. G.J. Knotter,
tegen
Du Pont De Nemours (Nederland) B.V.,
vestigingsplaats: te Dordrecht,
gedaagde,
gemachtigden: mr. P.J. Huys en mr. C.S. Kehrer-Bot.
Partijen worden hierna aangeduid als ‘ [eiseres] ’ en ‘Du Pont’.
1. Het verloop van de procedure
Het verloop van de procedure blijkt uit:
-
het tussenvonnis waarin een mondelinge behandeling is bepaald en de daarin genoemde stukken;
-
het proces-verbaal van de mondelinge behandeling en de daarin genoemde stukken.
2. Deze zaak wordt behandeld door één rechter
Deze zaak wordt behandeld door één rechter. Mede vanwege de maatschappelijke impact en de complexe juridische vraagpunten in deze zaken zou behandeling door drie rechters wenselijk zijn, maar de wet staat behandeling door drie rechters niet toe. De wet schrijft namelijk voor dat arbeidszaken door de kantonrechter behandeld worden en biedt voor dit type zaak geen ruimte om te verwijzen naar een meervoudige kamer (van drie rechters).1Op die regel bestaat een aantal uitzonderingen, maar die doen zich hier niet voor.
De kantonrechter ziet geen mogelijkheid om af te wijken van de wettelijke regeling, omdat de wetgever er bewust voor heeft gekozen om kantonzaken te laten behandelen door één rechter. In 2009 had de wetgever het voornemen om ook in kantonzaken behandeling door drie rechters mogelijk te maken2, maar in 2011 is hiervan afgezien. De wetgever beoogde om de behandeling van civiele zaken door meer dan één rechter te beperken en om ‘extra reliëf te geven aan het eigen karakter van de kantonrechtspraak’.3
Een uitspraak die is gedaan door niet het juiste aantal rechters is nietig.4
3. De kern van de zaak
Du Pont heeft tussen 1964 en 2004 in een fabriek in Dordrecht lycra geproduceerd. De lycravezel is door Du Pont zelf ontwikkeld en werd met name gebruikt bij het produceren van kleding. Bij het maken van lycra gebruikte Du Pont onder meer DMAc als oplosmiddel. Du Pont heeft de fabriek in 2004 verkocht. In 2006 is de fabriek gesloten.
[eiseres] heeft van 1 januari 1977 tot 21 april 1988 gewerkt bij Du Pont. Zij werkte als Lycra Inspectrice op de afdeling Inpak in de Lycrafabriek. [eiseres] vindt dat Du Pont onvoldoende maatregelen heeft getroffen om haar te beschermen bij het werken met DMAc. Zij stelt het volgende. Als gevolg van het werken eindigde haar zwangerschap na 30 weken in een vroeggeboorte waarbij haar zoon is overleden. Tijdens deze en de tweede zwangerschap heeft [eiseres] bovendien last gehad van bloedarmoede. De tweede zwangerschap leidde tot de geboorte van een meisje met laag geboortegewicht. Uit de derde zwangerschap volgt de geboorte van een gezonde zoon. [eiseres] heeft verder fertiliteits- en therapieresistente menstruatieproblemen gekregen. Daarom is op 35-jarige leeftijd haar baarmoeder verwijderd. Tijdens haar werk heeft [eiseres] last gehad van misselijkheid, duizeligheid, hoofd- en buikpijn, braken, eczeem en menstruatieklachten.
[eiseres] vordert dat Du Pont wordt veroordeeld om aan haar € 103.788,- te betalen aan vergoeding voor materiële en immateriële schade met wettelijke rente en proceskosten. Du Pont is het met de vordering niet eens.