Rechtbank Rotterdam, 17-05-2024, ECLI:NL:RBROT:2024:4964, 10913384 \ VZ VERZ 24-25

Op [datum] is in [plaats] overleden de [naam 1], geboren op [geboortedatum] in [geboorteplaats 1] (hierna: de overledene). De laatste woonplaats van de overledene was [plaats].

De overledene heeft bij testament van 19 september 2018, dat is gewijzigd/aangevuld op 5 maart 2020 en 11 februari 2022, over haar nalatenschap beschikt. De overledene heeft in haar testament verzoekster tot executeur benoemd, die deze benoeming heeft aanvaard. Uit de aanvulling van het testament van 11 februari 2022 testament volgt daarnaast, voor zover hier van belang, het volgende:

De onder 1 tot en met 5 genoemde erfgenamen hebben de nalatenschap van erflaatster beneficiair aanvaard.

Verzoekster vraagt om uitspraak te doen over het aantal, vijf of zes, erfgenamen dat de overledene heeft door middel van een verklaring van recht.

Verzoekster legt hieraan ten grondslag dat zij de onder 6 van het testament genoemde erfgenaam, [naam 10], niet kan bereiken, omdat geen geboortedatum of -plaats, achternaam of adres bekend zijn. Het enige wat bekend is, is dat [naam 10] misschien geboren is in maart 2012 en dat zij de dochter is van [naam 9]. [naam 9] reageert echter niet op vragen van verzoekster.

De kantonrechter begrijpt uit de wijze waarop verzoekster het verzoek heeft ingestoken dat zij een aanwijzing wil hebben over de wijze waarop zij verder moet om de nalatenschap van de overledene af te wikkelen, omdat het voor haar onduidelijk is of ze uit moet gaan van vijf of zes erfgenamen. De kantonrechter merkt het verzoek daarom aan als een aanwijzing als bedoeld in artikel 4:210 lid 1 BW.

Dit verzoek wordt afgewezen. Verzoekster stelt dat zij executeur is in de nalatenschap van de overledene. Op grond van artikel 4:210 lid 1 BW is de kantonrechter alleen bevoegd aanwijzingen te geven aan vereffenaars, wat verzoekster niet is.

Ten overvloede merkt de kantonrechter het volgende op. Het is de taak van de executeur om de goederen van de nalatenschap te beheren en de schulden van de nalatenschap te voldoen. In artikel 4:150 lid 1 BW is bepaald dat de executeur die zijn taak heeft volbracht, bevoegd is zijn beheer te beëindigen door de goederen van de nalatenschap ter beschikking van de erfgenamen te stellen. In het vierde lid van dat artikel is vervolgens bepaald dat indien niet alle erfgenamen bekend zijn – wat hier het geval is – de artikelen 4:225 en 4:226 BW van overeenkomstige toepassing zijn. Op grond van artikel 4:225 BW dient de executeur de erfgenamen door oproepingen in dagbladen of andere doelmatige middelen op te sporen. Indien het de executeur niet lukt alle erfgenamen op te sporen, draagt de executeur zelf zorg dat de nalatenschap eerst wordt verdeeld (artikel 4:226 lid 2 BW). De executeur zal daarbij de rechtbank moeten verzoeken om een onzijdig persoon te benoemen ter vertegenwoordiging van de onbereikbare erfgenaam bij de verdeling. De executeur geeft daarna wat is toegedeeld aan de onbereikbare erfgenaam af aan de Staat (artikel 4:226 lid 2 BW) en de rest aan de wel bekende erfgenamen.

Nu het verzoekster niet lukt om [naam 10] te bereiken en het de griffier ook niet gelukt is om meer contactgegevens van [naam 10] te achterhalen bij de vader en mogelijke (half)broer van [naam 10], ligt het dus op de weg van verzoekster om tot verdeling over te gaan en daarna het erfdeel wat [naam 10] toekomt af te staan aan de Staat.