Rechtbank Rotterdam, 19-07-2024, ECLI:NL:RBROT:2024:7467, 11005884 CV EXPL 24-7995

Mathbrug heeft aan de vader van gedaagden een bedrijfsruimte verhuurd aan [adres]. De vader van gedaagden is overleden, waarna gedaagden als erfgenamen de huurovereenkomst hebben voortgezet. Er is een huurachterstand, die berekend tot en met februari 2024 € 70.163,39 bedraagt.

Mathbrug eist dat de kantonrechter gedaagden hoofdelijk veroordeelt om aan haar € 70.169,39 te betalen, plus een bedrag van € 4.813,51 per maand vanaf maart 2024 tot de datum van ontbinding van de huurovereenkomst, met rente, buitengerechtelijke kosten en proceskosten, zoals in de dagvaarding van 12 maart 2024 vermeld staat. Ook eist Mathbrug dat de kantonrechter de huurovereenkomst tussen partijen ontbindt, gedaagden veroordeelt om het gehuurde te ontruimen en het vonnis uitvoerbaar bij voorraad verklaart.

[gedaagde 1] heeft laten weten dat hij het eens is met de ontbinding en de ontruiming van de huurovereenkomst en dat hij verder geen verweer wil voeren.

[gedaagde 1] heeft niet aangegeven dat de hoogte van de huurachterstand niet klopt. Daarom moeten gedaagde de geëiste huurachterstand van € 70.163,39 betalen. Mathbrug heeft de achterstand in de dagvaarding voldoende toegelicht. Dat is de huurachterstand berekend tot en met de maand februari 2024.

Daarnaast moeten gedaagden vanaf maart 2024 tot en met vandaag (de dag waarop de huurovereenkomst door dit vonnis wordt ontbonden) de huurtermijnen van € 4.813,51 per maand betalen.

De kantonrechter mag een huurovereenkomst alleen ontbinden als de huurachterstand ernstig genoeg is (artikel 6:265 BW). Meestal zal een achterstand van meer dan twee maanden genoeg zijn, maar de kantonrechter moet rekening houden met alle omstandigheden. Van belang is bijvoorbeeld of de huur weer wordt betaald en of de achterstand (deels) is ingelopen.¹ Gelet op de hoogte van de huurachterstand, die iedere maand oploopt, en de omstandigheid dat ook [gedaagde 1] wil dat de huurovereenkomst wordt ontbonden, wijst de kantonrechter de gevraagde ontbinding toe.

Omdat de huurovereenkomst is ontbonden, moeten gedaagden het gehuurde met al hun spullen verlaten. Dat moet gebeuren binnen zeven dagen nadat dit vonnis is betekend. Gedaagden worden hoofdelijk veroordeeld om tot ontruiming over te gaan, omdat dit een ondeelbare prestatie is.

De incassokosten van € 1.786,73 worden toegewezen, omdat aan alle voorwaarden is voldaan om deze kosten vergoed te krijgen (artikel 6:96 BW).

Over de huurachterstand en de vanaf maart 2024 verschuldigd geworden huurtermijnen moeten gedaagden de wettelijke handelsrente als bedoeld in artikel 6:119a BW betalen. Mathbrug heeft genoeg gesteld waaruit volgt dat deze rente moet worden betaald en gedaagden hebben dat niet betwist.

Mathbrug heeft een hoofdelijke veroordeling van gedaagden gevorderd om de huurachterstand, de huurtermijnen vanaf maart 2024, de incassokosten en de rente te betalen. Zij heeft echter niet uitgelegd waarom gedaagden, als erfgenamen, hoofdelijk aansprakelijk zijn voor deze betaling. In de huurovereenkomst is geen hoofdelijke aansprakelijkheid afgesproken; uit de wet volgt voor de huur van een bedrijfsruimte in de zin van artikel 7:230a BW ook geen hoofdelijke aansprakelijkheid. Hier geldt dus de hoofdregel van artikel 4:180 jo. 4:182 BW. De hoofdelijke veroordeling wordt daarom niet uitgesproken.

Gedaagden moeten de proceskosten betalen, omdat zij ongelijk krijgen (artikel 237 Rv). De kantonrechter begroot deze kosten aan de kant van Mathbrug op € 115,47 aan dagvaardingskosten, € 1.409,- aan griffierecht, € 815,- aan salaris voor de gemachtigde (1 punt) en € 135,- aan nakosten. Dat is in totaal € 2.474,47. Hier kan nog een bedrag bij komen als dit vonnis wordt betekend. De wettelijke rente over de proceskosten wordt toegewezen, met dien verstande dat niet de handelsrente, maar de rente als bedoeld in artikel 6:119 BW wordt toegewezen. De veroordeling om de proceskosten te betalen wordt wel hoofdelijk uitgesproken, omdat dit uit de aard van de vordering volgt.

Dit vonnis wordt uitvoerbaar bij voorraad verklaard, omdat Mathbrug dat eist en gedaagden daar niet op hebben gereageerd (artikel 233 Rv). Dat betekent dat het vonnis meteen mag worden uitgevoerd, ook als één van de partijen aan een hogere rechter vraagt om de zaak opnieuw te beoordelen.