Rechtbank Utrecht, 10-05-2010, BM4043, 16/601181-09 [P]

[verdachte]

geboren op [1988] te [geboorteplaats] (Letland)

verblijvende [adres], [woonplaats]

raadsvrouwe mr. C.H. Dijkstra, advocaat te Utrecht

De zaak is inhoudelijk behandeld op de terechtzitting van 8 februari 2010 en 26 april 2010, waarbij de officier van justitie en de verdediging hebben hun standpunten kenbaar gemaakt.

De zaak is gelijktijdig, doch niet gevoegd, behandeld met de zaken van[medeverdachte 1], [medeverdachte 4], [medeverdachte 2] en [medeverdachte 3].

De tenlastelegging is als bijlage aan dit vonnis gehecht.

De verdenking komt er, kort en feitelijk weergegeven, op neer dat verdachte:

Feiten 1-5: al dan niet samen met (een) ander(en) een winkeldiefstal heeft gepleegd;

Feit 6: al dan niet samen met (een) ander(en) een revolver en twee busjes traangas voorhanden heeft gehad;

Feit 7: heeft deelgenomen aan een criminele organisatie.

3.1 Het standpunt van de officier van justitie

De officier van justitie acht de onder 1, 2, 3, 4, 5 en 7 tenlastegelegde feiten wettig en overtuigend bewezen. Met betrekking tot de winkeldiefstallen acht zij bewezen dat deze allen in vereniging zijn gepleegd, nu uit de stukken en het verhandelde ter terechtzitting is gebleken dat er vooraf plannen zijn gemaakt om samen te stelen en ook uit de feitelijke uitvoering van een bewuste en nauwe samenwerking is gebleken.

Ook het onder 7 tenlastegelegde feit acht de officier van justitie wettig en overtuigend bewezen, omdat uit de afgelegde verklaringen in samenhang met de beelden van cameratoezicht uit Den Haag blijkt van een gestructureerd samenwerkingsverband van meer dan twee personen. Enkele verdachten kenden elkaar al langere tijd, maar op 30 oktober 2009 zijn zij voor het eerst met z’n vijven samen geweest. De officier van justitie acht daarom, anders dan in de tenlastelegging is vermeld, het onder 7 tenlastegelegde feit bewezen in de periode van 30 oktober 2009 tot en met 3 november 2009Het voorhanden van het vuurwapen en de busjes CS-gas acht zij niet bewezen, omdat deze goederen in de auto van [medeverdachte 4] zijn aangetroffen op een plek waar zij niet zonder meer voor de overige inzittenden zichtbaar zijn geweest. Verdachte heeft zowel bij de politie als ter terechtzitting ontkend dat hij op de hoogte was van het feit dat deze wapens in de auto lagen. Verdachte dient derhalve van dit feit vrijgesproken te worden, aldus de officier van justitie.

3.2 Het standpunt van de verdediging

De raadsvrouwe heeft ter terechtzitting gesteld dat de onder 2, 3 en 5 tenlastegelegde feiten wettig en overtuigend bewezen kunnen worden verklaard. Met betrekking tot feit 4 heeft de raadsvrouwe gesteld dat uit de aangifte niet duidelijk blijkt dat er een jas bij V&D is weggenomen. [medeverdachte 3] heeft weliswaar bekend dat hij een jas bij V&D heeft gestolen, maar hij heeft de hem door de politie getoonde jas niet herkend. De raadsvrouwe verzoekt de rechtbank derhalve om verdachte vrij te spreken van dit feit.

De raadsvrouwe heeft voorts gesteld dat verdachte dient te worden vrijgesproken van de onder 1 tenlastegelegde winkeldiefstal. Dit feit is in Amersfoort gepleegd en er zijn bovendien andersoortige goederen weggenomen. Verdachte en zijn medeverdachten hadden enkel afspraken gemaakt om jassen te stelen.

De raadsvrouwe heeft gesteld dat verdachte dient te worden vrijgesproken van het voorhanden hebben van het vuurwapen en de busjes traangas. Zij heeft daarbij gewezen op een uitspraak van de Hoge Raad van 2 februari 2010 (LJN-nummer LJN BK6138). Gelet op voornoemde uitspraak moet er sprake zijn van bewustheid bij verdachte over de aanwezigheid van de wapens. Op basis van de stukken en het verhandelde ter terechtzitting kan niet geoordeeld worden dat verdachte heeft geweten van de wapens, zodat hij moet worden vrijgesproken.

De raadsvrouwe heeft tenslotte bepleit dat verdachte ook van het onder 7 tenlastegelegde feit dient te worden vrijgesproken, omdat een veroordeling terzake van deelname aan een criminele organisatie een bepaalde gestructureerdheid van de organisatie vereist. Op basis van de stukken en het verhandelde ter terechtzitting is van een organisatiestructuur niet gebleken. Bovendien dient een criminele organisatie ook maatschappelijk ontwrichtend te werken, waarvan niet is gebleken.

3.3 Het oordeel van de rechtbank

Bewijsoverwegingen met betrekking tot de winkeldiefstallen

In het kader van een onderzoek naar een winkeldiefstal in Amersfoort wordt de auto van [medeverdachte 4] doorzocht. In de auto wordt een geprepareerde tas aangetroffen. In de kofferbak van de auto worden drie jassen aangetroffen, waarvan er nog twee voorzien waren van een veiligheidslabel. Uit nader onderzoek blijkt dat de drie jassen gestolen zijn bij drie verschillende winkels in Den Haag. Bij verdachte [verdachte] wordt een jas aangetroffen, die eveneens gestolen blijkt te zijn.

Namens de winkels is er aangifte gedaan.

Verdachte heeft bij de politie verklaard dat hij op 3 november 2009 samen met [medeverdachte 2] (de rechtbank begrijpt [medeverdachte 2]) en [medeverdachte 3] (de rechtbank begrijpt [medeverdachte 3]) met behulp van geprepareerde tassen diefstallen heeft gepleegd, terwijl [medeverdachte 1] (de rechtbank begrijpt [medeverdachte 1]) en [medeverdachte 4] (de rechtbank begrijpt [medeverdachte 4]) buiten de winkels stonden te wachten. Het was de bedoeling om jassen te stelen. De geprepareerde tassen lagen in de auto op het moment dat zij naar Den Haag reden. De bedoeling was om de gestolen jassen door de Litouwers te laten verkopen. [medeverdachte 4] was chauffeur en [medeverdachte 1] was een soort leider: hij wees de winkels aan waar gestolen moest worden en hij wist waar de goederen verkocht konden worden. [medeverdachte 3] had de geprepareerde tassen gemaakt. [medeverdachte 4] was constant bij [medeverdachte 1]. Verdachte heeft bij de politie bekend dat hij een jas van het merk Jack en Jones heeft gestolen. [medeverdachte 3] heeft een jas bij Maison de Bonneterie gestolen. [medeverdachte 2] heeft een jas van Perry Sport gestolen en er heeft ook iemand een jas bij V&D gestolen.

Verdachte heeft ter terechtzitting van 26 april 2010 bevestigd dat zij met z’n vijven naar Den Haag zijn gegaan om jassen te stelen. In de auto op weg naar Den Haag zijn ook al afspraken gemaakt. De jassen zouden worden verkocht en het geld zou worden verdeeld. Er lag een geprepareerde tas in de auto en er is een geprepareerde tas gemaakt door [medeverdachte 3]. In Den Haag heeft [medeverdachte 1] winkels aangewezen waar men zou kunnen stelen en hij heeft in een winkel ook een specifieke jas aangewezen. Verdachte heeft later met [medeverdachte 3] in een door [medeverdachte 1] aangewezen winkel een jas gestolen.

[medeverdachte 4] heeft bij de politie verklaard dat hij op 3 november 2009 met de [medeverdachte 2], [medeverdachte 3] en [verdachte] (de rechtbank begrijpt: verdachte) in zijn auto naar Den Haag is geweest.

[medeverdachte 2] heeft bij de politie verklaard dat hij op 3 november 2009 met [medeverdachte 4], [medeverdachte 1], [verdachte] en [medeverdachte 3] naar Den Haag is geweest om jassen te stelen. [medeverdachte 1] stelde voor om de jassen te stelen en hij zou ze wel verkopen. Er werd gebruik gemaakt van twee geprepareerde tassen, waarvan er één door [medeverdachte 3] is gemaakt. Zij zijn al die tijd met z’n vijven bij elkaar gebleven in Den Haag. [medeverdachte 2] bekent bij de politie dat hijzelf een jas van het merk North Face heeft gestolen. [verdachte] en [medeverdachte 3] waren op dat moment ook in de winkel. Hij was met [verdachte] in een winkel op het moment dat [verdachte] een jas van het merk Jack & Jones pakte. De jas van Maison de Bonneterie is gestolen door [medeverdachte 3] en de jas van V&D is gestolen door [verdachte] en [medeverdachte 3].

[medeverdachte 3] heeft bij de politie verklaard dat hij op 3 november 2009 met [medeverdachte 1], [medeverdachte 4], [verdachte] en [medeverdachte 2] naar Den Haag is gegaan. De Litouwers hadden hen verteld dat zij jassen moesten stelen, die door de Litouwers zouden worden verkocht. De opbrengst zou eerlijk verdeeld worden. [medeverdachte 4] en [medeverdachte 1] lieten de winkels zien waar zij heen moesten gaan. [medeverdachte 4] had een speciale tas. [medeverdachte 2] heeft een North Face jas gestolen. [verdachte] en hijzelf hebben een jas bij V&D en bij Maison de Bonneterie gestolen.

Toen zij naar Den Haag gingen wist iedereen dat we daarheen gingen om jassen te stelen.

Op basis van voornoemde verklaringen in onderling verband en samenhang bezien blijkt naar het oordeel van de rechtbank een bewuste en nauwe samenwerking bij de diefstallen van de jassen in Den Haag. Men heeft tevoren met elkaar het plan gemaakt om naar Den Haag te gaan om jassen te stelen. Bij het vertrek lagen er al geprepareerde tassen in de auto. In Den Haag heeft men in wisselende samenstelling een aantal jassen gestolen en is men weer naar huis gereden. Er zijn voorts afspraken gemaakt over de wijze van verkopen en de aandeel wat een ieder zou krijgen. Dit betekent naar het oordeel van de rechtbank dat wettig en overtuigend bewezen kan worden dat verdachte de onder 2, 3, 4 en 5 tenlastegelegde winkeldiefstallen heeft begaan tezamen en in vereniging met anderen

De rechtbank acht ook de diefstal van de jas bij V&D wettig en overtuigend bewezen. Er is een aangifte namens V&D. [medeverdachte 3] heeft bovendien bij de politie verklaard dat hij met verdachte een jas bij V&D heeft gestolen, hetgeen door [medeverdachte 2] wordt bevestigd.

Verdachte heeft bovendien bij de politie de jas herkend, maar daarover verklaard dat hij niet weet wie deze jas heeft gestolen.

Anders dan de officier van justitie is de rechtbank van oordeel dat er onvoldoende bewijs is voor een bewuste en nauwe samenwerking van de diefstal bij Albert Heijn in Amersfoort. [medeverdachte 1] is voor dit feit aangehouden. Het enkele feit dat verdachte, samen met de [medeverdachte 3], [medeverdachte 4] en [medeverdachte 2] op de terugweg van hun bezoek aan Den Haag in de auto op [medeverdachte 1] heeft gewacht maakt dit niet anders, te meer daar de voorafgemaakte plannen uitdrukkelijk betrekking hadden op de diefstal van jassen.

Verdachte zal worden vrijgesproken van de hem onder 1 tenlastegelegde winkeldiefstal.

Van een organisatie als bedoeld in artikel 140 van het Wetboek van Strafrecht is sprake als kan worden uitgegaan van een gestructureerd en duurzaam samenwerkingsverband van twee of meer personen met een bepaalde organisatiegraad. Daarvan is sprake als binnen dit samenwerkingsverband gemeenschappelijke regels en een gemeenschappelijke doelstelling bestaan, waardoor op de individuele leden druk kan worden uitgeoefend om zich aan de regels te houden. Voorts is een zekere duurzaamheid van het samenwerkingsverband noodzakelijk.

Zoals de rechtbank hiervoor heeft geoordeeld was er op 3 november 2009 een bewuste en nauwe samenwerking tussen de verdachten bij het plegen van de winkeldiefstallen. Dit betekent naar het oordeel van de rechtbank echter nog niet dat er sprake is van een criminele organisatie in de zin van artikel 140 van het Wetboek van Strafrecht. Uit de stukken en het verhandelde ter terechtzitting blijkt dat sprake was van een onsamenhangend uitvoeringskarakter. Er was wel een gemeenschappelijke doelstelling maar niet of nauwelijks gemeenschappelijk regels. Bovenal was naar het oordeel van de rechtbank in dit geval sprake van een te kortstondige samenwerking om te kunnen spreken van een duurzaam samenwerkingsverband. De verdachten hadden elkaar pas een paar dagen eerder tijdens een verjaardag van een van de verdachten ontmoet en vervolgens afgesproken om in Den Haag te gaan stelen. Zij zijn daartoe op 3 november 2009 met de auto naar Den Haag gegaan en aldaar hebben zij in wisselende samenstelling bij diverse winkels (dure) jassen gestolen.

Niet is gebleken dat beoogd was de samenwerking na deze dag voort te zetten.

Deze jassen zouden verkocht worden, maar over de wijze waarop, door wie en de wijze waarop de opbrengst verdeeld zou worden was geen duidelijke afspraak.

Gelet op het voorgaande was er geen sprake van een duurzaam en gestructureerd samenwerkingsverband, zodat niet voldaan is aan de kenmerken van een criminele organisatie als bedoeld in artikel 140 van het Wetboek van Strafrecht. Daarom moet de verdachte van dit onder 7 tenlastegelegde feit vrijgesproken worden.

3.4 De bewezenverklaring

De rechtbank acht op grond van hetgeen hiervoor is vastgesteld en overwogen wettig en overtuigend bewezen dat verdachte

Ten aanzien van feit 2:

op 03 november 2009 te 's-Gravenhage tezamen en in vereniging met anderen met het oogmerk van wederrechtelijke toeëigening heeft weggenomen een jas, merk The North Face, toebehorende aan Perry Sport;

Ten aanzien van feit 3:

op 03 november 2009 te ’s-Gravenhage tezamen en in vereniging met anderen met het oogmerk van wederrechtelijke toeëigening heeft weggenomen een jas, merk Ralph Lauren, toebehorende aan Maison de Bonneterie;

Ten aanzien van feit 4:

op 03 november 2009 te ’s-Gravenhage tezamen en in vereniging met anderen met het oogmerk van wederrechtelijke toeëigening heeft weggenomen een jas, merk Nomad, toebehorende aan Vroom en Dreesmann;

Ten aanzien van feit 5:

op 03 november 2009 te 's-Gravenhage tezamen en in vereniging met anderen met het oogmerk van wederrechtelijke toeëigening heeft weggenomen een jas, merk Jack & Jones, toebehorende aan Jack & Jones;

4.1 De strafbaarheid van de feiten

Strafbaarheid

Er zijn geen feiten of omstandigheden aannemelijk geworden die de strafbaarheid van de feiten uitsluiten.

4.2 De strafbaarheid van verdachte

Verdachte is strafbaar, omdat niet is gebleken van een omstandigheid die zijn strafbaarheid uitsluit.

5.1 De vordering van de officier van justitie

De officier van justitie heeft op grond van hetgeen zij bewezen heeft geacht gevorderd aan verdachte op te leggen een gevangenisstraf voor de duur van 9 maanden met aftrek van voorarrest.

5.2 Het standpunt van de verdediging

De raadsvrouwe heeft gesteld dat, gelet op hetgeen de verdediging wettig en overtuigend bewezen acht, volstaan kan worden met de oplegging van een staf gelijk aan de duur van het reeds ondergane voorarrest.

5.3 Het oordeel van de rechtbank

Bij het bepalen van de op te leggen straf heeft de rechtbank rekening gehouden met de ernst van de feiten, de omstandigheden waaronder deze zijn begaan en de persoon van de verdachte.

Verdachte heeft op 3 november 2009 samen met zijn medeverdachten een aantal winkeldiefstallen in Den Haag gepleegd, waarbij dure jassen zijn weggenomen. Zij hadden daartoe tevoren een plan gemaakt en ook voorbereidingen getroffen. De bedoeling was om deze jassen te verkopen.

Het plegen van dergelijke feiten heeft maatschappelijke gevolgen. Winkeliers zien zich gedwongen om steeds meer kostbare beveiligingsmaatregelen te treffen teneinde te voorkomen dat hun goederen worden gestolen.

Met betrekking tot de persoon van verdachte heeft verdachte heeft de rechtbank acht geslagen op een de verdachte betreffend uittreksel uit het justitieel documentatieregister waaruit blijkt dat verdachte niet eerder is veroordeeld terzake van een strafbaar feit.

Nu de rechtbank tot een andere bewezenverklaring dan de officier van justitie komt, is dit voor de rechtbank aanleiding om de door de officier van justitie gevorderde straf te matigen. Bij het bepalen van de hoogte van de straf houdt de rechtbank in het nadeel van verdachte uitdrukkelijk rekening met de specifieke omstandigheden van deze zaak. Naar het oordeel van de rechtbank betreft het geen “gewone winkeldiefstal”, maar is er sprake van een door verdachte en de medeverdachten geplande rooftocht door Den Haag.

Nu verdachte zich tijdens zijn schorsing van de voorlopige hechtenis aan de schorsingsvoorwaarden heeft gehouden en bovendien inmiddels een sofinummer en een verblijfadres geregeld heeft, zal de rechtbank een deels voorwaardelijke gevangenisstraf als na te melden opleggen.

6.1 De onttrekking aan het verkeer

De hierna in de beslissing genoemde in beslag genomen voorwerpen zijn vatbaar voor onttrekking aan het verkeer.

6.2 De teruggave

De rechtbank zal de teruggave gelasten van het hierna in de beslissing genoemde in beslag genomen voorwerp aan de verdachte, omdat deze redelijkerwijs als rechthebbende kan worden aangemerkt.

7 De wettelijke voorschriften

De beslissing berust op de artikelen 14a, 14b, 14c, 36b, 36d, 57, 310 en 311 van het Wetboek van Strafrecht.

Vrijspraak

- spreekt verdachte vrij van de onder 1, 6 en 7 tenlastegelegde feiten;

Bewezenverklaring

- verklaart het tenlastegelegde bewezen, zodanig als hierboven onder 3.4 is omschreven;

- spreekt verdachte vrij van wat meer of anders is ten laste gelegd;

Strafbaarheid

- verklaart dat het bewezen verklaarde de volgende strafbare feiten oplevert:

feit 2, 3, 4 en 5: Telkens, diefstal door twee of meer verenigde personen;

- verklaart verdachte strafbaar;

Strafoplegging

- veroordeelt verdachte tot een gevangenisstraf van 4 maanden, waarvan 1 maand voorwaardelijk met een proeftijd van twee jaar;

- bepaalt dat het voorwaardelijke deel van de straf niet ten uitvoer wordt gelegd, tenzij de rechter tenuitvoerlegging gelast:

* omdat verdachte zich voor het einde van de proeftijd schuldig maakt aan een strafbaar feit;

Beslag

- verklaart onttrokken aan het verkeer de inbeslaggenomen voorwerpen, te weten een zwart/zilverkleurige tang en een grijze laptoptas;

- gelast de teruggave aan verdachte van het inbeslaggenomen voorwerp, te weten een wit TMC parkeerkaartje;

- heft op het reeds geschorste bevel voorlopige hechtenis.