Rechtbank Zeeland-West-Brabant, 06-07-2021, ECLI:NL:RBZWB:2021:3442, AWB- 19_6513

Eiser ontvangt een ouderdomspensioen op grond van de AOW.

Bij proces-verbaal van executoriaal beslag van 1 augustus 2019 heeft [naam gerechtsdeurwaarders] op verzoek van [naam betrokkene] beslag gelegd op het ouderdomspensioen van eiser. De SVB is daarbij opgedragen maandelijks een bedrag in te houden van eisers ouderdomspensioen en daarbij rekening te houden met de vastgestelde beslagvrije voet van € 589,14 per maand.

Bij besluit van 21 augustus 2019 heeft de SVB eiser meegedeeld dat in verband met een beslag met ingang van augustus 2019 een bedrag van € 74,69 wordt ingehouden op het ouderdomspensioen.

Bij brief van 12 januari 2021 heeft de SVB eiser meegedeeld van [naam gerechtsdeurwaarders] bericht te hebben ontvangen dat het beslag op zijn AOW-pensioen is opgeheven. Met ingang van januari 2021 is de SVB gestopt met het uitvoeren van het beslag.

In geschil is of de SVB op goede gronden over de periode van augustus 2019 tot en met december 2020 maandelijks een bedrag van € 74,69 heeft ingehouden op eisers ouderdomspensioen ter uitvoering van beslag.

Eiser voert aan dat beslaglegger [naam betrokkene] een onrechtmatige daad pleegt, door op basis van frauduleuze gegevens beslag te laten leggen op zijn ouderdomspensioen. De SVB heeft volgens eiser een eigen verantwoordelijkheid om te beoordelen of de beslaglegging is gebaseerd op correcte, juiste en legitieme informatie, voordat tot uitvoering van het beslag wordt overgegaan. De SVB had de tenuitvoerlegging van het beslag moeten schorsen in afwachting van de beslissing op eisers (civiele) herzieningsverzoek in kort geding, zo stelt eiser.

De SVB stelt zich op het standpunt dat juist is gehandeld door uitvoering te geven aan het opgelegde beslag en door € 74,69 per maand in te houden van eisers ouderdomspensioen.

Uit vaste rechtspraak van de Centrale Raad van Beroep (CRvB)¹ volgt dat bezwaren betreffende een beslag kunnen worden voorgelegd aan de burgerlijke rechter en dat het niet op de weg van de derde beslagene - in dit geval de SVB - ligt om de geldigheid van het beslag te beoordelen. Ook de bestuursrechter dient daarover niet te oordelen. Bij de beoordeling van een betalingsbeslissing als in dit geval aan de orde, moet het gelegde beslag als een gegeven worden aanvaard. De bestuursrechter dient zijn toetsing te beperken tot het beantwoorden van de vraag of het bestuursorgaan bij het nemen van zijn betalingsbeslissing is gebleven binnen het kader van het beslag. In de procedure tegen de SVB kan eiser dan ook slechts opkomen tegen de wijze waarop de SVB het beslag op het ouderdomspensioen van eiser uitvoert. De rechtbank kan niet ingaan op de vraag of de schuld die heeft geleid tot het beslag, terecht aan eiser is toegeschreven. Als hij vindt dat hem ten onrechte deze schuld wordt toegeschreven, dient hij zich tot de beslaglegger en/of de burgerlijke rechter te wenden.

Gesteld noch gebleken is dat de SVB niet binnen het kader van het gelegde beslag is gebleven. De beroepsgrond slaagt dan ook niet.

De rechtbank concludeert dat de SVB op goede gronden over de periode van augustus 2019 tot en met december 2020 maandelijks een bedrag van € 74,69 heeft ingehouden op eisers ouderdomspensioen ter uitvoering van beslag.

Er is geen aanleiding voor een proceskostenveroordeling.