Centrale Raad van Beroep, 07-05-2015, ECLI:NL:CRVB:2015:1438, 13-1899 WWB

Appellant heeft tijdens die verhoren onder meer het volgende verklaard. Hij kijkt al een jaar of elf ’s nachts films bij appellante. Al zo’n elf jaar brengt hij de nachten door op het uitkeringsadres. Hij kijkt dan Bollywoodfilms. ’s Morgens drinkt hij koffie met appellante en doet hij boodschappen. Daarna gaat hij meteen weer Bollywoodfilms kijken. Zoon [naam zoon 1] brengt steeds weer nieuwe films. Het klopt dat appellant altijd op het uitkeringsadres verblijft, de buren zien hem daar ook en weten dat hij [naam 1] is. Formeel woont appellant op de [adres 2], maar zoon [naam zoon 2] wil niet dat hij alleen is, dus om die reden verblijft hij al langere tijd bij appellante op het uitkeringsadres. [naam zoon 2] haalt de post van appellant op van het adres[adres 2] en brengt deze post naar appellante. De kamer die appellant van [naam 2] huurde op het adres [adres 5] werd door [naam 2] aan haar vader gegeven. De post ging appellant zelf ophalen op de [adres 5]. Hij ging dan met tram 11 of 12 van het uitkeringsadres naar de [adres 5]. Zijn feitelijke verblijf in de afgelopen jaren had appellant bij appellante. Appellante ontvangt al tien jaar geld van de sociale dienst. Dat heeft appellant zelf gezien: hij ziet haar post omdat hij bij haar verblijft. Appellant weet wat het hebben van een hoofdverblijf is. Voor hem is dat de afgelopen tien jaar het uitkeringsadres. Onder wonen verstaat hij slapen, koken, naar het toilet gaan, douchen en de was doen op de plek waar je verblijft. Dat deed appellant op het uitkeringsadres. Zijn hoofdverblijf had hij dus op dat adres. Het is logisch dat het waterverbruik op het adres [adres 2] zeer laag is, omdat op dat adres niemand woont.

De verklaringen van appellant vinden in enige mate steun in de verklaringen die appellante tijdens de verhoren op 8 en 9 november 2011 tegenover de sociale recherche heeft afgelegd. Zo heeft appellante onder meer het volgende verklaard. Appellant zit niet steeds films te kijken, hij kijkt televisie en luistert naar de radio. Het kan wel zijn dat hij kijkt, want appellante gaat altijd vroeg naar bed en met haar medicijnen slaapt zij vast. Appellant slaapt dan op de bank. Op initiatief van zoon [naam zoon 2] is appellant bij appellante komen wonen. Appellant is een zieke man. Iemand moet voor hem zorgen. Appellante kan niet alles zelf meer. Daarom zorgen haar zoons voor appellant, in haar huis. Appellante kan niet zeggen sinds wanneer appellant bij haar is. De medicijnen van appellant worden bij appellante bezorgd. Appellante heeft tegen zoon [naam zoon 2] gezegd dat appellant niet in haar huis kon verblijven, omdat zij dan geen uitkering meer zou ontvangen. [naam zoon 2] wilde niet dat appellant naar een verzorgingstehuis zou gaan en heeft gezegd dat appellante de Dienst niet op de hoogte moest stellen van het feit dat appellant in haar huis zou gaan zitten.

Dat deze verklaringen onder ontoelaatbare druk zijn afgelegd, in essentie geen juiste weergave bevatten van wat appellante tegenover de sociaal rechercheurs heeft verklaard of om een andere reden buiten beschouwing moeten blijven, heeft appellante niet aannemelijk gemaakt. Appellante heeft eveneens hangende bezwaar een klacht ingediend over de wijze waarop zij tijdens de verhoren is bejegend, maar ook deze klacht heeft het college ongegrond verklaard. Appellante heeft erop gewezen dat in het door haar in beroep ingebrachte reclasseringsadvies ten behoeve van de strafzaak is opgenomen dat zij psychische klachten en een verstandelijke beperking heeft en functioneel analfabeet is. Deze gegevens bieden echter geen aanknopingspunten voor de conclusie dat appellante op 8 en 9 november 2011 niet in staat was reële verklaringen af te leggen over de feiten die verband hielden met haar woon- en leefsituatie.

De verklaringen van appellant vinden voorts steun in de verklaringen die buurtbewoners uit de omgeving van het uitkeringsadres als getuigen hebben afgelegd. Zo heeft de bewoonster van het adres [adres 6] verklaard dat zij al sinds 2000 op dit adres woont, dat sinds zij daar woont boven haar, op [nummer], een Surinaamse mevrouw met haar man en één zoon wonen, dat zij de man en de vrouw ziet weggaan met tassen en ziet terugkomen met boodschappen, maar dat zij meestal thuis zijn, en dat zij de man en vrouw hoort door het plafond, haar meer dan hem. De bewoner van het adres [adres 7] heeft verklaard dat hij al negen of tien jaar op dit adres woont, dat op [adres 1]Surinamers wonen, dat hij de man en de vrouw gedag zegt en dat hij nog weet dat zij er woonden toen hij er kwam wonen. De bewoner van het adres [adres 8] heeft verklaard dat hij sinds 1997 op dit adres woont, dat hij de andere bewoners kent, dat op [nummer] een gezin woont, te weten een man met zijn vrouw en kinderen, dat hij hen elke dag ziet en dat zij er al woonden toen hij hier kwam wonen.