Gerechtshof Amsterdam, 10-06-2010, BM8886, 04/03030

GERECHTSHOF AMSTERDAM

Twaalfde Enkelvoudige Belastingkamer

1.6. De Vierde Meervoudige Belastingkamer heeft het beroep voor wat betreft de "8:29/8:42-procedure" verwezen naar de Derde Meervoudige Belastingkamer. Hiertoe is het volledige procesdossier van het beroep aan de Derde Meervoudige Belastingkamer ter beschikking gesteld.

1.7. Voor het verloop van de onder 1.6 genoemde procedure verwijst het Hof naar hetgeen daarover is opgenomen in de door de Derde Meervoudige Belastingkamer gedane tussenuitspraak van 23 augustus 2006.

In genoemde tussenuitspraak is geoordeeld dat een beperking van de kennisname van het Draaiboek en de Nieuwsbrieven, zoals vermeld onder 1.8, tot in de uitspraak aangegeven gedeelten (hierna: de Amsterdamse versie) gerechtvaardigd moet worden geacht. De inspecteur heeft de Amsterdamse versie aan de gemachtigde gezonden bij brief van 25 augustus 2006. De Hoge Raad heeft het tegen deze uitspraak ingestelde beroep in cassatie in zijn arrest van 28 september 2007, nr. 43.574, niet-ontvankelijk verklaard.

In de uitspraak van dit Hof van 2 juli 2009 met kenmerk P04/03329 t/m 04/03349, gepubliceerd onder LJN BJ1298 op www.rechtspraak.nl, is dit project nader omschreven en heeft het Hof een oordeel gegeven omtrent een aantal algemene, dus niet specifiek op belanghebbende betrekking hebbende, geschilpunten naar aanleiding van de in het kader van dit project opgelegde (navorderings)aanslagen.

Dit oordeel komt erop neer dat de inspecteur niet gehouden is meer stukken in te brengen dan hij heeft gedaan, de op deze fotokopieën vermelde rekeningen betrekking hebben op bij de KB-Luxbank te Luxemburg aangehouden bankrekeningen, de fotokopieën als bewijsmiddel mogen worden gebruikt, het onderzoek van de Belastingdienst naar de identiteit van de op de fotokopieën vermelde personen betrouwbaar is geweest en dat, onder meer op basis van gegevens van belastingplichtigen die in het kader van het Rekeningenproject openheid van zaken hebben gegeven met betrekking tot de aangehouden rekeningen bij de KB-Luxbank, het vermoeden gerechtvaardigd is dat de als rekeninghouder geïdentificeerde belastingplichtige gedurende de door de inspecteur gestelde periode rekeningen bij de KB-Luxbank heeft aangehouden en dat het aan de desbetreffende belastingplichtige is dit vermoeden te weerleggen. Voorts houdt dat oordeel in dat het niet verstrekken van door de inspecteur op grond van artikel 47 van de Algemene wet inzake rijksbelastingen (AWR) gevraagde gegevens en inlichtingen over die rekeningen leidt tot een verzwaring van de bewijslast als bedoeld in artikel 27e AWR, met betrekking tot de omvang van de door de inspecteur na een schatting vastgestelde belastbare inkomens en vermogens.

Daarbij heeft het Hof geoordeeld dat de inspecteur uitsluitend met betrekking tot de door hem gehanteerde factor van 1,5 niet in redelijkheid tot de onderhavige schatting van de correcties heeft kunnen komen.

3.1. Op de door de inspecteur overgelegde fotokopieën van microfiches komen onder meer de volgende regels voor:

JUSTIFICATIF DES SOLDES PAR RUBRIQUES IML AU 31/01/1994

(...)

[123456] VUE Arie [X]-[Y] OU [U] [V] 439,00

[123456] TER LDO Arie[X]-[Y] OU [U] [V] 206.196,30

"(...) verklaar ik, verbalisant, het volgende:

1. Op de afdruk van de microfiche van de KB Lux komt onder meer voor de naam:

Arie [X]-[Y].

2. Uit eerder onderzoek naar rekeninghouders van de KB Lux is komen vast te staan dat indien deze notatiewijze wordt gehanteerd er volgens de systematiek van de KB Lux sprake is van gehuwden, in casu: Arie [X], gehuwd met [Y].

3. Uit de match van het cliëntenbestand KB Lux met het BVR-bestand komt slechts één hit voor, waarbij [X] de partner is van [Y]. Dit is Arie [X], geboren [00-00-]1940 met sofinummer [1234 56 789], gehuwd met [Y], geboren op [00-00-]1943, met sofinummer [9876 543 21]

3. Uit de match van het BVR-bestand met het RDW-bestand zie ik dat de eerste voornaam van [X] is: [Arie].

Verder zie ik in het BVR-bestand dat de huwelijkse staat is ingegaan per 01-09-1967.

Conclusie:

Uit de match van de rekeninghouder, zoals vermeld op de microfiches van de KB Lux met de Belastingdienst ten dienste staande landelijke bestanden, komt slechts de combinatie [X]/[Y] als rekeninghouders in aanmerking, zoals hier vermeld onder punt 3".

3.4.1. Bij brief van 11 december 2002 heeft de inspecteur onder meer het volgende aan belanghebbende geschreven:

"In deze brief stel ik u in kennis van mijn voornemen u navorderingsaanslagen op te leggen voor de inkomstenbelasting 1990/vermogensbelasting 1991. In deze brief zal ik [...] en de boete motiveren. [...] Om u inzicht te geven in de omvang van alle aanslagen die ik u zal opleggen heb ik als bijlage meegestuurd een voorlopig overzicht van de op de leggen aanslagen met de daarbij te betalen bedragen aan belasting, heffingsrente en boete. [...]

[...]

Motivering boete

Hierbij wil ik u op de hoogte brengen van mijn voornemen om deze belastingaanslagen te verhogen met een boete van 100%. Deze mededeling kunt u beschouwing als een kennisgeving als bedoeld in artikel 67k van de Algemene wet inzake rijksbelastingen [...].

Ik heb u reeds kenbaar gemaakt dat de Belastingdienst de beschikking heeft over informatie waaruit blijkt dat u tegoeden aanhoudt of heeft aangehouden bij een buitenlandse bank. Deze tegoeden en de inkomsten daaruit zijn niet in de belastingaangiften aangegeven terwijl het van algemene bekendheid is dat dat verplicht is.

De vragen in het aangiftebiljet of er sprake is van buitenlandse tegoeden zijn altijd [...] ontkennend beantwoord. Bij herhaling zijn over uw buitenlandse tegoed(en) op grond van artikel 47, eerste lid, onderdeel a, van de AWR [...] vragen gesteld waarop geen dan wel onjuist of onvolledig antwoord is gegeven.

Op grond van deze feiten en omstandigheden ben ik van mening dat er sprake is van het bewust, of ook wel met opzet dan wel voorwaardelijk opzet, nalaten om deze tegoeden en inkomsten op te geven met het oogmerk belasting te ontduiken.

Ik merk het feit dat u gebruik heeft gemaakt van een buitenlandse bankrekening(en) teneinde de Belastingdienst het zicht op (het ontstaan van) de tegoeden en de inkomsten daaruit te ontnemen aan als een strafverzwarende omstandigheid als bedoeld in paragraaf 42 juncto 43 van het Boetebesluit. Dit heeft tot gevolg dat de boeten 100% van de verschuldigde (enkelvoudige) belasting bedragen."

Inkomstenbelasting

jaar

1990 [...]

belastbare inkomens primitieve aanslag 32.910 [...]

correcties 25.695 [...]

belastbare inkomens navorderingsaanslag 58.605 [...]

Belastingbedragen navorderingsaanslag 10.794 [...]

Vermogensbelasting

jaar

1991 [...]

correcties 471.600 [...]

af correcties IB [...]

af correcties heffingsrente [...]

af correcties VB [...]

gecorrigeerd vermogen 1.327.000 [...]

belastingbedrag navorderingsaanslag 10.616 [...]

3.4.2. Bij brief van 25 april 2003 heeft de inspecteur belanghebbende in kennis gesteld van zijn voornemen navorderingsaanslagen op te leggen voor de IB/PV voor het jaar 1991 tot en met 1999 en VB voor de jaren 1992 tot en met 2000, alle met een bestuurlijke boete.

Als bijlagen bij deze brief zijn overzichten gevoegd, waarin onder meer de volgende gegevens zijn opgenomen:

Inkomstenbelasting:

jaar

1991 1992 1993 1994 1995 1996 1997 1998 1999 2000

belastbare inkomens

primitieve aanslag 46.115 93.369 75.521 59.162 43.657 78.414 86.211 68.184 15.324 0

correcties

24.210 23.333 40.480 29.348 30.976 35.948 38.500 36.212 53.284 0

belastbare inkomens

navorderingsaanslag 70.325 116.702 116.001 88.510 74.633 114.362 124.711 104.396 68.608 0

belastingbedragen

navorderingsaanslag 11.225 13.699 22.032 14.674 13.902 18.732 20.557 18.106 19.280 0

Vermogensbelasting

jaar

1992 1993 1994 1995 1996 1997 1998 1999 2000

correcties 639.600 640.380 694.980 687.960 715.260 808.080 966.420 1.073.280 950.040

af correcties IB [...] [...] [...] [...] [...] [...] [...] [...] [...]

af correcties heffingsrente [...] [...] [...] [...] [...] [...] [...] [...] [...]

af correcties VB [...] [...] [...] [...] [...] [...] [...] [...] [...]

gecorrigeerd vermogen 613.000 594.920 621.050 592.000 597.000 664.160 793.000 871.000 717.000

belastingbedrag navorderingsaanslag 4.904 4.759 4.968 4.736 4.776 5.313 5.551 6.097 5.019

5.0.3. Wat betreft het verzoek tot het terugwijzen van de zaak naar de inspecteur oordeelt het Hof als volgt. Belanghebbende stelt dat indien een boete is opgelegd, de belastingplichtige bij het horen in de bezwaarfase over alle stukken dient te beschikken. In dit verband wijst hij erop dat de boetebeschikkingen in zijn geval door slechts één feitelijke instantie worden beoordeeld, hetgeen naar hij stelt in strijd is met het bepaalde in artikel 14, lid 5, van het Internationaal Verdrag inzake burgerrechten en politieke rechten (IVBPR).

Niet in geschil is dat belanghebbende in de bezwaarfase in de gelegenheid is gesteld te worden gehoord, maar dat hij van die gelegenheid geen gebruik heeft gemaakt omdat hij stelde niet over alle stukken te beschikken. Nu het Hof van oordeel is dat de inspecteur niet meer stukken behoeft in te brengen dan hij heeft gedaan en belanghebbende nog steeds het standpunt inneemt dat meer stukken moeten worden ingebracht, ziet het Hof geen redelijk belang om de zaak terug te wijzen, ook niet in het kader van het recht op een eerlijk proces zoals bedoeld in artikel 6 Europees verdrag van de rechten van de mens (EVRM) dan wel in het kader van het bepaalde in artikel 14, lid 5, IVBPR.

Het Hof verwijst met betrekking tot deze laatste bepaling naar het arrest van de Hoge Raad van 23 januari 2004, nr. 38 923, waaruit voortvloeit dat de omstandigheid dat ten tijde van het doen van de uitspraak op bezwaar de tweede feitelijke instantie nog niet was ingevoerd, geen schending oplevert van voormeld artikel 14, lid 5. Om deze redenen wijst het Hof het verzoek om terugwijzing af.

5.0.4.2. Op 1 maart 2007 heeft de griffier aan de gemachtigde van belanghebbende het volgende geschreven:

"Ik verzoek U binnen 3 weken na dagtekening van deze brief schriftelijk aan ondergetekende:

- de namen en zo mogelijk adressen van personen op te geven die u op een zitting van het Hof als getuigen wilt (laten) horen;

- per getuige te vermelden welke feiten of omstandigheden u met diens verklaring wilt bewijzen of welke vermoedens u met diens verklaring wilt ontzenuwen, alsmede waarom (en op welke punten) diens verklaring relevant kan zijn. […]

Wellicht ten overvloede wijs ik u erop dat het Hof ervan uitgaat dat u geen andere dan de in uw opgaaf genoemde personen als getuigen wilt (laten) horen en dat u door middel van het (laten) horen van deze getuigen geen ander dan het door u in de opgaaf vermelde bewijs wilt leveren."

5.0.4.3. De gemachtigde van belanghebbende heeft daarop als volgt gereageerd in zijn brief van 21 maart 2007:

“Ik wens de navolgende personen als getuige door het Hof te doen horen:

1. de heer Kiel, ambtenaar, p/a Belastingdienst Zuid-West / kantoor Goes, […];

2. mr. O.C.W. Pos, ambtenaar, p/a Belastingdienst Holland-Noord […];

3. de heer T. Apeldoorn, […];

4. mr. S. Bharatsingh, advocaat, […]

5. de heer Stefaan Roels, politieambtenaar te België, nader adres onbekend, opgave volgt;

6. de heer F. Troch, voorzitter van comité P, Vast comité van toezicht op Politiediensten, […];

7. de heer P. Serre, bijzondere belastinginspectie, […] [Hof: bedoeld zal zijn P. Sere];

8. de heer Fr. Lugentz, onderzoeksrechter, […]

9. de heer E.C. Leys, onderzoeksrechter, […].

Ik wens voornoemde getuigen te horen terzake van het navolgende.

De getuigen 1 en 2 zijn sedert omstreeks 2003 bij het zogenaamde rekeningenproject betrokken. In het verleden zijn nieuwsbrieven verspreid waaruit het verloop van het project blijkt. Sedert omstreeks drie jaar worden geen nieuwsbrieven meer verspreid. Ik heb aan de getuigen vragen over het verloop van het project en onder meer de vraag in hoeveel gevallen thans vaststaat dat er sprake is van een onjuiste identificatie en waardoor de onjuiste identificatie is ontstaan.

De getuige Apeldoorn is naar aanleiding van de verstrekking van de gegevens waarop het project is gebaseerd, tenminste bij twee gelegenheden in België geweest en heeft daar gesproken met ambtenaren, waaronder voornoemde politieambtenaar, Stefaan Roels. Roels heeft medegedeeld dat er met de verkrijging van voornoemde gegevens door de Belgische autoriteiten iets ernstig mis is. De getuigen Apeldoorn zou zich daaromtrent niet verder hebben willen laten informeren.

De getuige Bharatsingh heeft gesproken met voornoemde getuige Apeldoorn. Ter gelegenheid van die bespreking heeft Apeldoorn medegedeeld te hebben gesproken met een politieambtenaar in België, voornoemde Stefaan Roels. Laatstgenoemde heeft medegedeeld dat het ernstig mis is met de wijze waarop de Belgische autoriteiten de aan Nederland verstrekte gegevens hebben verkregen.

De overige getuigen, Troch, Serre, Lugentz en Leys zijn betrokken bij de verkrijging door de Belgische autoriteiten van de aan Nederland verstrekte gegevens en zijn betrokken bij het onderzoek dat in België is ingesteld naar de wijze waarop de gegevens door de Belgische autoriteiten zijn verkregen".

"3. Getuigen.

Door uw Gerechtshof is de heer A.J. Apeldoorn als getuige verhoord. Tijdens dit getuigenverhoor is door de heer Apeldoorn bevestigd dat voordat de documenten / afschriften van microfiches op zijn bureau zijn beland, andere personen hiervan reeds kennis hadden genomen te weten de heren Smit en Kouwenberg, alsmede mevrouw Overes.

Vervolgens is door de heer Apeldoorn onderzoek uitgevoerd in samenwerking met zijn collega, de heer Quant.

Sedert de ontvangst van de documenten door de FIOD-ECD en de ontvangst door de heer Apeldoorn van die documenten, is geruime tijd verstreken. Niet duidelijk is wat in de tussenliggende periode met de documenten is gebeurd. De reeds in eerdere stadia opgemaakte processen-verbaal van de heer Apeldoorn geven daarin geen inzicht.

Ter gelegenheid van zijn getuigenverhoor heeft de heer Apeldoorn aangegeven dat het dossier eerst bij de heer Kouwenberg terecht is gekomen. Deze heeft een onderzoek ingesteld en is tot de bevinding gekomen dat hij niets met deze gegevens aankon. Vraag is hoe de heer Kouwenberg tot die bevinding is gekomen en om welke reden de heer Apeldoorn, op basis van dezelfde gegevens, tot andere bevindingen is gekomen. Op grond van het voorgaande is het geboden de hiervoor genoemde personen Smit, Kouwenberg en Overes in het kader van een getuigenverhoor te horen teneinde te vernemen wat in de tussenliggende periode met de documenten is gebeurd, wanneer de documenten zijn ontvangen, wat voor documenten dit waren, etc.

Ten aanzien van de heer Quant wenst belanghebbende te vernemen hoe het onderzoek in zijn werk is gegaan en wat zijn bevindingen zijn naar aanleiding van het onderzoek dat door hem en de heer Apeldoorn in Nederland, Belgie en Luxemburg is verricht. De heer Apeldoorn heeft verklaard dat van informele gesprekken geen proces-verbaal is opgemaakt.

Om die reden wil belanghebbende van de heer Quant vernemen wat er tijdens genoemde informele gesprekken in Nederland, Belgie en Luxemburg aan de orde is gesteld.

Om die reden verzoek ik uw Hof te bewerkstelligen dat genoemde personen en voormalige collega's van de heer Apeldoorn, opgeroepen kunnen worden teneinde gehoord te worden in opgemelde zaak."

5.0.4.5. Tijdens de zitting van 11 oktober 2007 heeft de gemachtigde aan zijn aanbod dus enkele getuigen toegevoegd – de heren Smit, Kouwenberg en Quant en mevrouw Overes – die niet zijn genoemd in de onder 5.0.4.3 aangehaalde opgaaf. De behoefte om deze getuigen te horen is blijkbaar bij de gemachtigde ontstaan tijdens het verhoor van A.J. Apeldoorn op 20 juni 2007. Gelet hierop zal het Hof het aanbieden van deze getuigen niet aanmerken als te laat gedaan, ook al mocht het Hof er ten tijde van de ontvangst van die opgaaf van uitgaan dat de gemachtigde geen andere getuigen wilde aanbieden dan die welke in de opgaaf zijn genoemd.

Voorts heeft de gemachtigde verzocht om belanghebbende onder ede als getuige te horen.

5.0.4.8. Op alle in dit geding gehouden zittingen is namens de inspecteur O.C.W. Pos verschenen, die steeds tot bijstand was vergezeld van M.W. Kiel. Voorts heeft Pos namens de inspecteur gedingstukken ondertekend.

Deze omstandigheden leiden het Hof tot het oordeel dat Pos en Kiel in dit geding namens de inspecteur zijn opgetreden. Gelet op het zojuist genoemde arrest BNB 1992/295 kunnen zij dus niet als getuigen worden gehoord.

5.0.4.9. Belanghebbende heeft verzocht S. Roels als getuige te horen omdat hij zou kunnen verklaren dat er met de verkrijging door de Belgische autoriteiten van – naar het Hof begrijpt – de microfiches iets ernstig mis is.

Naar het oordeel van het Hof kan een verklaring met deze strekking redelijkerwijs niet bijdragen aan de beoordeling van de zaak. Uit rechtsoverweging 5.1.1 van de uitspraak van 2 juli 2009 met kenmerk P04/03329 t/m 04/03349 volgt immers dat de Nederlandse fiscus op rechtmatige wijze in het bezit van de fotokopieën is gekomen en dat in beginsel niet van belang is op welke wijze de Belgische autoriteiten de microfiches hebben verkregen, zelfs niet als dit op strafrechtelijk onrechtmatige wijze zou zijn gebeurd. De stelling dat met de verkrijging van de microfiches iets ernstig mis zou kunnen zijn, is dan ook voor de beslissing niet van belang. Om deze redenen wijst het Hof het aanbod om Roels als getuige te horen af.

Om dezelfde redenen dient het aanbod om S. Bharatsingh als getuige te horen eveneens te worden afgewezen.

5.2.1. Op grond van de gegevens van houders van rekeningen die in het kader van het Rekeningenproject de voor hen bevoegde inspecteurs van de Belastingdienst volledige inzage hebben gegeven in het verloop van deze rekeningen (de meewerkers) is het Hof tot het vermoeden gekomen dat belanghebbende gedurende de gehele door de inspecteur in aanmerking genomen periode houder was van de onder 3.1 vermelde rekeningen bij de KB-Luxbank.

Ter zitting van 11 oktober 2007 heeft de voorzitter belanghebbende van dit vermoeden op de hoogte gebracht en daarbij het volgende meegedeeld:

"Het vermoeden brengt mee dat de partij ten wiens nadele dit vermoeden werkt, de gelegenheid krijgt om dat vermoeden te ontzenuwen door het Hof nadere informatie te geven. Mijn vraag is dus of er behoefte bestaat aan het weerleggen van dat vermoeden. Dat kan ook schriftelijk."

In reactie hierop heeft de gemachtigde in zijn brief aan het Hof van 12 december 2007 herhaald dat belanghebbende niet beschikt over een rekening bij de KB-Luxbank, dat hij niet in staat is het tegendeel te bewijzen omdat de bank geen informatie verstrekt aan niet-rekeninghouders en dat de inspecteur niet alle bij de Belastingdienst beschikbare informatie heeft overgelegd. Naar het oordeel van het Hof heeft belanghebbende hiermee het bedoelde vermoeden niet weerlegd. Derhalve gaat het Hof ervan uit dat belanghebbende gedurende de door de inspecteur gestelde periode rekeningen heeft aangehouden bij de KB-Luxbank.

5.2.2. Gelet op de hoogte van de aangebrachte correcties voor de IB/PV heeft de inspecteur kennelijk het standpunt ingenomen dat voor de jaren 1990, 1991 en 1992 de voor particulieren bestemde correctie in aanmerking dient te worden genomen en voor de jaren 1993 en later de voor ondernemers bestemde correctie. Nu belanghebbende dit niet heeft betwist, zal het Hof van de juistheid van dit standpunt uitgaan. Dit standpunt brengt evenwel mee dat voor de VB voor de jaren 1992 en 1993 de voor particulieren bestemde correcties dienen te worden toegepast in plaats van de voor ondernemers bestemde correcties.

Nu deze laatste correcties blijkens het overzicht zijn begrepen in de aan de navorderingsaanslagen VB ten grondslag liggende vermogens ziet het Hof reden deze fout te herstellen en alsnog uit te gaan van de voor particulieren bestemde correcties.

5.3.2. In het arrest van de Hoge Raad van 26 februari 2010, nr. 43050bis, V-N 2010/13.7, is omtrent deze navorderingstermijn in het licht van de Europese regelgeving onder meer opgenomen dat:

"2.1.1. (...) de artikelen 49 en 56 EG zich er niet tegen verzetten dat een lidstaat die niet beschikt over aanwijzingen van het bestaan van spaartegoeden die worden aangehouden in een andere lidstaat, voor de belastingheffing over (inkomsten uit) dergelijke tegoeden een langere navorderingstermijn toepast dan de termijn die geldt voor de belastingheffing in verband met tegoeden in de eigen staat.

2.1.2. Zijn die aanwijzingen er wel, en wordt naar aanleiding daarvan een navorderingsaanslag opgelegd na het verstrijken van de termijn die zou gelden met betrekking tot tegoeden die worden aangehouden in de eigen staat, dan moet de daaruit voortvloeiende beperking van het vrije verkeer worden aanvaard indien de navorderingsaanslag wordt opgelegd met inachtneming van het tijdsverloop dat na het opkomen van de bedoelde aanwijzingen noodzakelijkerwijs is gemoeid met (i) het verkrijgen van de inlichtingen die nodig zijn voor het bepalen van de verschuldigde belasting, en tevens (ii) het met redelijke voortvarendheid voorbereiden en vaststellen van een aanslag aan de hand van de gegevens die de inspecteur ter beschikking staan.

(...)

2.1.4. Het (...) evenredigheidsbeginsel verzet zich ertegen dat de inspecteur met betrekking tot tegoeden die worden aangehouden in een andere lidstaat, ook na het in 2.1.2 bedoelde aanvaardbare tijdsverloop gebruik maakt van zijn bevoegdheid op grond van artikel 16, lid 4, van de Algemene wet inzake rijksbelastingen (hierna: AWR) om een navorderingsaanslag op te leggen op een tijdstip waarop de ten aanzien van binnenlandse tegoeden geldende vijfjaarstermijn van artikel 16, lid 3, AWR is verstreken. De rechtvaardiging (...)voor de aan toepassing van artikel 16, lid 4, AWR verbonden beperking van het vrije verkeer, is gelegen in het waarborgen van de doeltreffendheid van de fiscale controles en het bestrijden van belastingfraude. Die rechtvaardiging is er niet als ten aanzien van (inkomsten uit) buitenlandse tegoeden de navorderingstermijn die voor (inkomsten uit) binnenlandse tegoeden zou gelden verder wordt overschreden dan uit het in 2.1.2 overwogene voortvloeit."

jaar

1990 1991 1992 1993 1994 1995 1996 1997 1998 1999 2000

belastbare inkomens

(navorderings)aanslag 58.605 70.325 116.702 116.001 88.510 74.633 114.362 124.711 104.396 68.608 35.483

minus 1/3 correcties

8.565 8.070 7.778 13.493 9.783 10.325 11.983 12.833 12.071 17.761 16.412

belastbare inkomens volgens uitspraak Hof 50.040 62.255 108.924 102.508 78.727 64.308 102.381 111.878 92.325 50.847 19.071

5.6.2. Wat betreft de vaststelling van de vermogens voor de navorderingsaanslagen VB oordeelt het Hof als volgt. De vermogens van belanghebbende over de jaren 1991 tot en met 2000 bestaan uit:

- de niet-aangegeven tegoeden bij de KB-Luxbank en

- de als gevolg van deze uitspraak gewijzigde inkomstenbelasting-, heffingsrente- en vermogensbelastingschulden over voorafgaande jaren.

Uit de onder 3.4 opgenomen tabel voor de VB leidt het Hof af dat de inspecteur op die wijze de heffingsgrondslag voor de navorderingsaanslagen VB heeft vastgesteld, zij het uiteraard met in achtneming van andere bedragen aan inkomstenbelasting-, heffingsrente- en vermogensbelastingschulden dan die waartoe de onderhavige hofuitspraak leidt.

jaar

1991 1992 1993 1994 1995 1996 1997 1998 1999 2000

KB-Luxbank-tegoeden 314.400 319.200 338.400 463.320 458.640 476.840 538.720 644.280 715.520 633.360

5.7.2.5. In het onderhavige geval is de hoogte van de verschuldigde belasting komen vast te staan met toepassing van de zogenoemde omkering van de bewijslast. Daarbij heeft de inspecteur de tegoeden van belanghebbende bij de KB-Luxbank en de daaruit genoten inkomsten geschat. Het Hof heeft geoordeeld dat deze schatting, behoudens de daarin begrepen factor 1,5, redelijk is. Het schatten van de tegoeden en inkomsten brengt naar zijn aard de mogelijkheid mee dat de in werkelijkheid aanwezige tegoeden en daaruit genoten inkomsten lager zijn.

Nu naar de bedoeling van de wetgever bij de beoordeling van een vergrijpboete ervan wordt uitgegaan dat de feitelijk geheven belasting de verschuldigde belasting is, óók als de hoogte daarvan is komen vast te staan met toepassing van de zogenoemde omkering van de bewijslast, heeft de zojuist genoemde mogelijkheid geen betekenis voor de grondslag van de boete. Dat de hoogte van de verschuldigde belasting door schatting is komen vast te staan, is echter wel een omstandigheid waarmee het Hof rekening dient te houden bij de beoordeling of de opgelegde boete een passende en ook geboden sanctie is voor het begane vergrijp. In dit verband acht het Hof van belang dat de schatting tot stand is gekomen aan de hand van gegevens die betrekking hebben op derden en niet op belanghebbende zelf en dat bij de schatting van de hoogte van de correcties een grote onzekerheidsmarge is aangehouden. Om die redenen acht het Hof in het onderhavige geval een matiging van de boete tot 80% gerechtvaardigd.

5.7.3.5. In voornoemde omstandigheden kan evenwel geen rechtvaardiging worden gevonden voor na te noemen perioden van in totaal ongeveer 41 maanden.

a. Na de indiening van het verweerschrift op 18 februari 2005 heeft het tot 2 januari 2006 geduurd voordat de gemachtigde werd uitgenodigd voor de zitting van de Derde Meervoudige Belastingkamer, dat is dus na een termijn van ruim 10 maanden;

b. Na de door de Derde Meervoudige Belastingkamer gedane tussenuitspraak van 23 augustus 2006 heeft het tot 1 maart 2007 geduurd voordat het vooronderzoek werd hervat door het zenden van een vragenbrief aan partijen, dat is dus na een termijn van ruim 6 maanden.

c. Tussen de sluiting van het onderzoek ter zitting op 8 februari 2008 en het doen van uitspraak in het onderhavige beroep ligt een periode van ruim 28 maanden. Na het in aanmerking nemen van de maximale wettelijke termijn van 12 weken voor het doen van uitspraak na de sluiting van het onderzoek, resteert een termijn van ruim 25 maanden.

6.4. Hiervan uitgaande stelt het Hof het bedrag van de voor vergoeding in aanmerking komende kosten overeenkomstig het in de bijlage bij het Besluit opgenomen tarief op:

- 5 punten (beroep, zitting van 29 maart 2006 en zitting van 11 oktober 2007, telkens 1 punt;

schriftelijke inlichtingen bij brieven van 21 maart 2007 en 12 december 2007, het getuigenverhoor op 20 juni 2007 en de nadere zitting van 8 februari 2008, telkens 0,5 punt) x € 322 x 2 (wegingsfactor) x 1,5 (samenhang) = € 4.830 en

- 1 punt (indienen bezwaar) x 161 x 2 x 1,5 = € 483,

dat is in totaal (4.830+483=) € 5.313,

waarvan een/vijfde deel, te weten € 1.062,60, aan het onderhavige beroep wordt toegerekend, zodat de kosten in totaal (1.062,60 + 100 =) € 1.162,60 bedragen.

7.1. Het Hof

- verklaart het beroep gegrond voor zover het betreft de navorderingsaanslagen IB/PV, de aanslag, de daarop betrekking hebbende boetebeschikkingen en de beschikkingen heffingsrente;

- vernietigt de bestreden uitspraken die betrekking hebben op deze aanslagen en beschikkingen;

- vermindert de navorderingsaanslagen IB/PV en de aanslag tot respectievelijk navorderingsaanslagen en een aanslag, berekend naar de volgende belastbare inkomens (in guldens):

jaar

1990 1991 1992 1993 1994 1995 1996 1997 1998 1999 2000

belastbare inkomens 50.040 62.254 108.924 102.508 78.727 64.308 102.380 111.878 92.326 50.847 19.071

- vermindert de op de navorderingsaanslagen IB/PV en de aanslag betrekking hebbende beschikkingen heffingsrente overeenkomstig de bovenstaande verminderingen van die aanslagen;

- vermindert de boeten ter zake van de navorderingsaanslagen IB/PV en de aanslag tot 64% van de belasting- en premiebedragen zoals die overeenkomstig de bovenstaande verminderingen komen te luiden en voor zover deze zien op de correctie in verband met de KB-Luxrekeningen;

- veroordeelt de inspecteur in de kosten van belanghebbende tot een bedrag van € 1.162,60, en

- gelast de inspecteur aan belanghebbende het betaalde griffierecht ad € 37 te vergoeden.

7.2. Het Hof draagt in de vorm van een tussenuitspraak voorts de inspecteur op de vermogens voor de vermogensbelasting te berekenen met inachtneming van rechtsoverweging 5.6.2 en het Hof die berekening binnen 8 weken na deze uitspraak te doen toekomen.

Het Hof houdt iedere verdere beslissing inzake het beroep betreffende de navorderingsaanslagen VB en de daarop betrekking hebbende boetebeschikkingen aan.

Tegen deze uitspraak, voor zover deze niet het karakter heeft van een tussenuitspraak, kan binnen zes weken na de verzenddatum beroep in cassatie worden ingesteld bij de Hoge Raad der Nederlanden (belastingkamer), Postbus 20303, 2500 EH Den Haag. Daarbij moet het volgende in acht worden genomen:

1. bij het beroepschrift wordt een afschrift van deze uitspraak overgelegd.

2. het beroepschrift moet ondertekend zijn en ten minste het volgende vermelden:

a. de naam en het adres van de indiener;

b. een dagtekening;

c. een omschrijving van de uitspraak waartegen het beroep in cassatie is gericht;

d. de gronden van het beroep in cassatie.

Voor het instellen van beroep in cassatie is griffierecht verschuldigd. Na het instellen van beroep in cassatie ontvangt de indiener een nota griffierecht van de griffier van de Hoge Raad.

In het cassatieberoepschrift kan de Hoge Raad verzocht worden om de wederpartij te veroordelen in de proceskosten.