Gerechtshof Arnhem, 03-03-2005, AS8561, 21-003999-04

Gerechtshof te Arnhem

meervoudige kamer voor strafzaken

Arrest

gewezen op het hoger beroep, ingesteld tegen het vonnis van de rechtbank te Arnhem van 21 juni 2004 in de strafzaak tegen

Het hoger beroep

De officier van justitie heeft tegen voormeld vonnis hoger beroep ingesteld.

Onderzoek van de zaak

Dit arrest is gewezen naar aanleiding van het onderzoek op de terechtzitting van het hof van 17 februari 2005 en, overeenkomstig het bepaalde bij artikel 422 van het Wetboek van Strafvordering, het onderzoek op de terechtzitting in eerste aanleg.

Het hof heeft kennisgenomen van de vordering van de advocaat-generaal (zie voor de inhoud van de vordering bijlage I), na voorlezing aan het hof overgelegd, en van hetgeen door en namens de verdachte naar voren is gebracht.

Het vonnis waarvan beroep

Het hof zal het vonnis, waarvan beroep, vernietigen omdat het zich met de inhoud daarvan niet kan verenigen. Het hof zal daarom opnieuw recht doen.

De tenlastelegging

Aan verdachte is tenlastegelegd dat:

(zie voor de inhoud van de dagvaarding bijlage IIa en voor de inhoud van de wijziging van de tenlastelegging bijlage IIb)

Indien in de tenlastelegging taal- en/of schrijffouten voorkomen, zijn deze verbeterd. De verdachte is daardoor niet geschaad in de verdediging.

Bewezenverklaring

Door wettige bewijsmiddelen, waarbij de inhoud van elk bewijsmiddel -ook in onderdelen- slechts wordt gebezigd tot het bewijs van dat tenlastegelegde feit waarop het blijkens de inhoud kennelijk betrekking heeft, en waarin zijn vervat de redengevende feiten en omstandigheden waarop de bewezenverklaring steunt, heeft het hof de overtuiging verkregen en acht het hof wettig bewezen, dat verdachte het onder 1 en 2 tenlastegelegde heeft begaan, met dien verstande, dat:

Het hof acht niet bewezen hetgeen verdachte meer of anders is tenlastegelegd dan hierboven is bewezenverklaard, zodat deze daarvan behoort te worden vrijgesproken.

Strafbaarheid van het bewezenverklaarde

Het bewezene levert op de misdrijven

Strafbaarheid van de verdachte

Verdachte is strafbaar, nu geen omstandigheid is gebleken of aannemelijk geworden die verdachte niet strafbaar zou doen zijn.

Oplegging van straf en/of maatregel

Het hof acht na te melden strafoplegging in overeenstemming met de aard en de ernst van het bewezenverklaarde en de omstandigheden waaronder dit is begaan, mede gelet op de persoon van verdachte, zoals van een en ander bij het onderzoek ter terechtzitting is gebleken.

Het hof heeft bij de strafoplegging in het bijzonder in aanmerking genomen dat verdachte als behandelaar op een opnameafdeling van een psychiatrisch ziekenhuis waar onvrijwillig opgenomen patiënten verblijven, een bijzondere zorgplicht heeft jegens de aldaar opgenomen patiënten. Deze zorgplicht wordt mede bepaald door het wettelijk kader van de Wet bijzondere opnemingen in psychiatrische ziekenhuizen (Wet BOPZ). Deze wet geeft immers regels die in acht dienen te worden genomen bij de vrijheidsbeneming van onvrijwillig opgenomen patiënten. Verdachte heeft aangegeven van deze regelgeving op de hoogte te zijn, maar zich hier niet om te bekommeren en zijn eigen weg te gaan.

Aan verdachte kan worden toegegeven dat niet zelden spanning zal bestaan tussen de door de Wet BOPZ vormgegeven rechtspositie en de medische “bestwil” van betrokkene. Het is echter niet aan de arts om daarom maar aan de wettelijke regels voorbij te gaan.

In het voordeel van verdachte weegt het hof bij de straftoemeting mee dat verdachte niet eerder voor een misdrijf werd veroordeeld. In verband met de ernst van de bewezenverklaarde feiten zal het hof na te melden straf opleggen. Niet volstaan kan worden met een lichtere straf dan een geheel voorwaardelijke gevangenisstraf. Die straf is passend en geboden.

De vordering van de benadeelde partij [BP]

De benadeelde partij heeft in eerste aanleg een vordering tot schadevergoeding ingesteld, ertoe strekkende verdachte te verplichten een excuusbrief te schrijven aan [BP], bij niet naleving te vervangen door een schadevergoeding voor geleden immateriële schade ten bedrage van EUR 2.500,=, vermeerderd met de kosten voor rechtsbijstand, begroot op EUR 1.062,07. Deze vordering is bij vonnis waarvan beroep niet toegewezen. De benadeelde partij heeft zich in hoger beroep opnieuw gevoegd met een eensluidende vordering.

Het hof acht niet voldoende gebleken dat de gestelde schade door verdachtes onder 1 bewezen verklaarde handelen is veroorzaakt. Het hof heeft daarbij mede gelet op hetgeen de raadsvrouw van de benadeelde partij ter terechtzitting van het hof heeft aangevoerd, te weten dat met de betreffende zorginstelling inmiddels een schaderegeling is getroffen strekkende tot vergoeding van immateriële schade geleden tengevolge van onrechtmatig verblijf. Mede gelet hierop is het hof van oordeel dat de vordering dient te worden afgewezen.

Toepasselijke wettelijke voorschriften

Het hof heeft gelet op de artikelen 14a, 14b, 14c, 57 en 225 van het Wetboek van Strafrecht en artikel 69 van de Wet bijzondere opnemingen in psychiatrische ziekenhuizen.

BESLISSING

Het hof:

Vernietigt het vonnis, waarvan beroep, en doet opnieuw recht:

Verklaart zoals hiervoor overwogen bewezen, dat verdachte het onder 1 en 2 tenlastegelegde heeft begaan.

Verklaart niet bewezen hetgeen verdachte meer of anders is tenlastegelegd dan hierboven is bewezenverklaard en spreekt verdachte daarvan vrij.

Verklaart het bewezenverklaarde strafbaar, kwalificeert dit als hiervoor vermeld en verklaart verdachte strafbaar.

Veroordeelt verdachte tot een gevangenisstraf voor de duur van 2 (twee) maanden.

Beveelt, dat de gevangenisstraf niet zal worden ten uitvoergelegd, tenzij de rechter later anders mocht gelasten, op grond dat verdachte zich vóór het einde van een proeftijd van 2 (twee) jaren aan een strafbaar feit heeft schuldig gemaakt.

de aan [BP] toegebrachte schade

Wijst de vordering af.