Hoge Raad, 06-05-2003, AF5271, 01501/02 B

6 mei 2003

Strafkamer

nr. 01501/02 B

PB/SM

op het beroep in cassatie tegen een beschikking van de Rechtbank te 's-Gravenhage van 28 mei 2002 op een klaagschrift als bedoeld in artikel 552a van het Wetboek van Strafvordering, ingediend door:

[klager], geboren te [geboorteplaats] (Marokko) op [geboortedatum] 1947, wonende te [woonplaats].

Het beroep is ingesteld door de klager. Namens deze heeft mr. M. van Olffen, advocaat te Leiderdorp, bij schriftuur middelen van cassatie voorgesteld. De schriftuur is aan deze beschikking gehecht en maakt daarvan deel uit.

De Advocaat-Generaal Machielse heeft geconcludeerd tot vernietiging van de bestreden beschikking en tot verwijzing van de zaak naar het Gerechtshof te 's-Gravenhage ter behandeling van het klaagschrift.

3.2. Op grond van de inhoud van de aan de Hoge Raad toegezonden stukken van het geding kan in cassatie van het volgende worden uitgegaan.

(i) Bij vonnis van de Rechtbank te 's-Gravenhage van 12 november 2001 is [betrokkene 1], een zoon van de klager, veroordeeld ter zake van, kort gezegd, het verkopen en afleveren van heroïne en cocaïne, alsmede ter zake van het deelnemen aan een organisatie die handel in heroïne en cocaïne tot oogmerk heeft, van welke organisatie behalve [betrokkene 1] ook [betrokkene 2] en [betrokkene 3] deel uitmaakten. Als adres van [betrokkene 1] is in dat vonnis vermeld: [b-straat 1] te [woonplaats] en als geboortedatum [geboortedatum] 1980.

(ii) In het kader van gerechtelijke vooronderzoeken tegen [betrokkene 2] en [betrokkene 3] heeft op 15 mei 2001 in de woning van de klager gelegen aan de [a-straat 1] te [woonplaats], een doorzoeking ter inbeslagneming plaatsgevonden. Blijkens het daarvan opgemaakte proces-verbaal zijn in die woning, alwaar ook minderjarige kinderen aanwezig waren, voorzover in cassatie van belang, in een kast op de slaapkamer van de klager hoeveelheden geld aangetroffen en op de voet van art. 94a Sv door de Rechter-Commissaris in beslag genomen. Het klaagschrift onder 2, 3 en 4 strekt tot teruggave van deze geldsommen aan de klager.

(iii) Bij gelegenheid van de openbare behandeling van het klaagschrift in raadkamer heeft de Officier van Justitie verklaard dat dit geld "onderwerp is van een op handen zijnde vordering tot ontneming van wederrechtelijk verkregen voordeel" tegen klagers zoon [betrokkene 1].

3.3.1. Het proces-verbaal van de openbare behandeling in raadkamer van 12 mei 2002 houdt, voorzover voor de beoordeling van het middel van belang, het volgende in:

"De raadsman van klager verklaart ter zitting, verkort en zakelijk weergegeven:

(...)

De inbeslaggenomen geldbedragen in buitenlandse valuta's zijn ook van mijn cliënt. Het andere inbeslaggenomen geldbedrag is van zijn zoon, [betrokkene 4], welke dit heeft verdiend met zijn werk in een pizzeria. Door de officier van justitie is naar voren gebracht, dat de onder 2, 3 en 4 verzochte geldbedragen zullen worden gebruikt bij de vordering tot ontneming van wederrechtelijk verkregen voordeel tegen [betrokkene 1], de zoon van klager. Deze vordering is echter niet gericht tegen mijn cliënt en dus ook niet tegen het geld van mijn cliënt. Mijn cliënt heeft niets met zijn zoon te maken.

(...)

Klager verklaart ter zitting, verkort en zakelijk weergegeven:

(...)

Het geld wat in beslag is genomen was van de kinderen.(...)"

3.4. In de bestreden beschikking heeft de Rechtbank met betrekking tot de inbeslaggenomen geldbedragen overwogen:

"Voor wat betreft de goederen vermeld onder 2, 3 en 4 van de lijst van klager is de Rechtbank van oordeel, dat uit de verklaring van de klager in raadkamer niet volgt dat de klager de rechthebbende is van deze goederen, zodat het beklag voor wat betreft deze goederen ongegrond moet worden verklaard."

3.6. Overwegende als hiervoor onder 3.4 weergegeven heeft de Rechtbank haar oordeel, daarop neerkomende dat de hiervoor onder 3.5 bedoelde vraag ontkennend moet worden beantwoord, onvoldoende met redenen omkleed. Voorzover die overweging aldus moet worden verstaan dat niet aannemelijk is geworden dat klager zelf eigenaar is van het inbeslaggenomen geld, is dat op zichzelf niet beslissend omdat zulks niet uitsluit dat het, zoals gesteld, gaat om spaargeld van zijn minderjarige kinderen, terwijl voorts opmerking verdient dat de geldbedragen niet onder [betrokkene 1] (tegen wie de Officier van Justitie voornemens is een vordering tot ontneming van wederrechtelijk voordeel in te stellen) zijn inbeslaggenomen, doch in de woning van klager, en dat, naar volgt uit hetgeen hiervoor onder 3.2 is overwogen, ten tijde van de doorzoeking in die woning van zijn ouders [betrokkene 1] meerderjarig was en kennelijk niet meer bij zijn ouders woonde.

3.7. Voorzover het middel over de motivering van de beslissing van de Rechtbank klaagt is het dus terecht voorgesteld.

De Hoge Raad:

Vernietigt de bestreden beschikking;

Verwijst de zaak naar het Gerechtshof te 's-Gravenhage, opdat de zaak op het bestaande klaagschrift opnieuw wordt behandeld en afgedaan.