Hoge Raad, 24-06-2005, AT3091, C04/101HR

24 juni 2005

Eerste Kamer

Nr. C04/101HR

JMH/RM

[Eiseres],

gevestigd te [vestigingsplaats],

EISERES tot cassatie,

advocaat: mr. R.Th.R.F. Carli,

[Verweerster],

wonende te [woonplaats],

VERWEERSTER in cassatie,

niet verschenen.

Eiseres tot cassatie - verder te noemen: [eiseres] - heeft bij exploot van 23 mei 1996 verweerster in cassatie - verder te noemen: [verweerster] - gedagvaard voor de rechtbank te Breda en gevorderd bij vonnis, voor zover mogelijk uitvoerbaar bij voorraad, [verweerster] te veroordelen om aan [eiseres] tegen bewijs van kwijting te betalen een bedrag van ƒ 7.853,41, te vermeerderen met de wettelijke rente vanaf 29 maart 1993, althans 14 maart 1993 c.q. de dag der dagvaarding tot aan de dag der algehele voldoening.

Nadat [verweerster] niet ter terechtzitting was verschenen heeft de rechtbank tegen [verweerster] verstek verleend en bij verstekvonnis van 2 juli 1996 [verweerster] veroordeeld om tegen bewijs van kwijting aan [eiseres] te betalen een bedrag van ƒ 7.679,53 met de wettelijke rente over ƒ 5.214,69 vanaf 29 maart 1993 en over ƒ 1.471,25 vanaf 14 april 1993, telkens tot de dag der voldoening, [verweerster] in de proceskosten van dit geding veroordeeld, bovenstaande veroordelingen uitvoerbaar bij voorraad verklaard, niettegenstaande tegen dit vonnis aan te wenden rechtsmiddelen, en het meer of anders gevorderde afgewezen.

Tegen dit verstekvonnis is [verweerster] bij exploot van 3 mei 2002 in verzet gekomen. Zij heeft daarbij [eiseres] gedagvaard voor de rechtbank te Breda en gevorderd bij vonnis, voor zover mogelijk uitvoerbaar bij voorraad, haar tot goed opposante te verklaren en haar te ontheffen van de verplichting tot nakoming van het vonnis van 2 juli 1996.

Nadat [eiseres] niet ter terechtzitting was verschenen heeft de rechtbank bij vonnis van 6 augustus 2002 in oppositie de vordering van [verweerster] toegewezen, haar tussen partijen gewezen verstekvonnis van 2 juli 1996 vernietigd, en, opnieuw beslissende, de vordering van [eiseres] afgewezen en [eiseres] in de kosten van dit geding veroordeeld.

Tegen het vonnis van 6 augustus 2002 heeft [eiseres] hoger beroep ingesteld bij het gerechtshof te 's-Hertogenbosch.

Bij arrest van 2 december 2003 heeft het hof [eiseres] niet-ontvankelijk verklaard in haar hoger beroep en [eiseres] veroordeeld in de proceskosten van het hoger beroep aan de zijde van [verweerster].

Het arrest van het hof is aan dit arrest gehecht.

Tegen het arrest van het hof heeft [eiseres] beroep in cassatie ingesteld. De cassatiedagvaarding is aan dit arrest gehecht en maakt daarvan deel uit.

Tegen de niet verschenen [verweerster] is verstek verleend.

[Eiseres] heeft de zaak doen toelichten door haar advocaat.

De conclusie van de Advocaat-Generaal J.L.R.A. Huydecoper strekt tot verwerping van het beroep.

De Hoge Raad:

verwerpt het beroep;

veroordeelt [eiseres] in de kosten van het geding in cassatie, tot op deze uitspraak aan de zijde van [verweerster] begroot op nihil.