Hoge Raad, 21-12-2007, BB5359, 01327/07 B

21 december 2007

Strafkamernr.

S 01327/07 B

Het beroep is ingesteld door de klager. Namens deze heeft mr. J. Klopstra, advocaat te Stadskanaal, bij schriftuur middelen van cassatie voorgesteld. De schriftuur is aan deze beschikking gehecht en maakt daarvan deel uit.

De Advocaat-Generaal Wortel heeft geconcludeerd dat de Hoge Raad het beroep zal verwerpen.

3.2. Het in het middel bedoelde verweer heeft de Rechtbank als volgt samengevat en verworpen:

"De raadsvrouw heeft zich namens betrokkene verzet tegen toewijzing van het verzoek. Zij heeft aangevoerd dat de rechter-commissaris op basis van onvolledige informatie is overgegaan tot de genoemde doorzoeking. Uit de informatie zoals deze in het Duitse strafdossier is neergelegd, blijkt volgens de raadsvrouw onvoldoende van een redelijk vermoeden van schuld tegen betrokkene.

De doorzoeking en de inbeslaggenomen stukken zijn naar de mening van de raadsvrouw onrechtmatig verkregen nu niet blijkt van een gegronde verdenking tegen betrokkene. Reden waarom de raadsvrouw concludeert tot afwijzing van de vordering.

De stelling dat het vertrouwensbeginsel met zich brengt dat op de informatie als aangeleverd door de Duitse autoriteiten moet worden afgegaan, maakt dit volgens de raadsvrouw niet anders, daar de Duitse rechter - te zijner tijd oordelend in de strafzaak tegen betrokkene - zonder nader onderzoek van de rechtmatigheid van het uit de doorzoeking verkregen bewijs zal uitgaan nu deze naar de in Nederland geldende vormvoorschriften zal zijn geschied.

Beoordeling

De rechtbank overweegt dat de rechter-commissaris ten tijde van het beoordelen van de vordering van de officier van justitie om tot doorzoeking ter inbeslagneming ex artikel 110 van het Wetboek van Strafvordering over te gaan, een rechtmatigheidstoets heeft aangelegd en tot het oordeel is gekomen dat aan de bij de wet gestelde voorwaarden was voldaan. Bij dat oordeel was betrokken de vraag of op basis van de door de Duitse autoriteiten ter beschikking gestelde gegevens, kon worden gesteld dat er sprake is van een redelijk vermoeden van schuld tegen betrokkene. Op basis van het vertrouwensbeginsel moet ervan worden uitgegaan dat de Duitse autoriteiten alle terzake het verzoek relevante gegevens bij het verzoek hebben overgelegd.

Bij de beoordeling van de vordering van de officier van justitie dient onderzocht te worden of het verzoek van de bevoegde autoriteiten is uitgegaan; of het verzoek voor inwilliging vatbaar is; of er sprake is van inbeslagname van stukken van overtuiging; of er sprake is van gekwalificeerde dubbele strafbaarheid en of zich niet een dwingende weigeringsgrond voordoet.

De rechtbank is van oordeel dat de voornoemde vragen bevestigend moeten worden beantwoord en de vordering van de officier van justitie derhalve dient te worden toegewezen.

De rechtbank overweegt daarbij ten overvloede dat de rechtmatigheid van de uit de overgedragen stukken voortvloeiende bewijsmiddelen door de Duitse rechter - te zijner tijd oordelend in de strafzaak tegen betrokkene - dient te worden beoordeeld."

3.3. Zoals de Hoge Raad heeft geoordeeld in zijn beschikking van 19 maart 2002, LJN ZD2927, NJ 2002, 580, heeft de rechter zich in een geval als het onderhavige te richten naar het volgende toetsingskader.

Als uitgangspunt heeft te gelden dat, indien het verzoek is gegrond op een verdrag - zoals hier het geval is - aan het verzoek ingevolge art. 552k, eerste lid, Sv zoveel mogelijk het verlangde gevolg dient te worden gegeven. Deze bepaling dient aldus te worden verstaan dat slechts van inwilliging van het verzoek kan worden afgezien, indien zich belemmeringen van wezenlijke aard voordoen, die voortvloeien uit het toepasselijke verdrag onderscheidenlijk de wet, in het bijzonder art. 552l Sv, dan wel indien door de inwilliging van het rechtshulpverzoek wordt gehandeld in strijd met fundamentele beginselen van Nederlands strafprocesrecht.