Rechtbank Midden-Nederland, 30-03-2022, ECLI:NL:RBMNE:2022:1183, 9660060 ME VERZ 22-11

Bij e-mail van 29 oktober 2021 heeft [verzoekster] het volgende aan haar loopbaancoach geschreven:

‘Wil je zeggen dat ik 1 november ga werken bij de nieuwe werkgever kunt je dat ook door geven aan [C] . Zo dat ze het ook weet.’

Bij e-mail van 2 november 2021 heeft de loopbaancoach van [verzoekster] onder meer het volgende aan [verzoekster] geschreven:

‘Ik ben heel blij dat je iets nieuws hebt gevonden en hoop dat het je bevalt. Fijn om te horen dat je het traject netjes wil afsluiten.’

Bij e-mail van 2 december 2021 heeft de loopbaancoach van [verzoekster] onder meer het volgende aan [verzoekster] geschreven:

‘Tot slot heb ik afgelopen vrijdag [C] per mail laten weten dat je nog steeds elders aan het werk bent en dat dit goed gaat qua belasting.’

Bij e-mail van 6 december 2021 heeft de gemachtigde van [verzoekster] onder meer het volgende aan mevrouw [C] , hoofd personeelszaken bij [verweerster] , geschreven:

‘Zoals afgesproken in ons telefoongesprek van vanmiddag bevestig ik u hierbij dat mijn cliënte mevrouw [verzoekster] succes heeft gesolliciteerd bij een andere werkgever. Zij is daar werkzaam op basis van een arbeidsovereenkomst voor de duur van 6 maanden, gedurende 40 uren per week, sinds 1 november 2021. Overigens heeft de reïntegratiecoach dit reeds op 8 november jl. aan [verweerster] doorgegeven althans mevrouw [B] heeft op die datum aan cliënte meegedeeld dat zij deze informatie dezelfde dag met [verweerster] zou delen.

Hoe dit ook zij, cliënte maakt sinds 1 november 2021 geen aanspraak op loon,

omdat zij niet beschikbaar is. Aangezien de proeftijd inmiddels verstreken is, is er

geen aanleiding te veronderstellen dat in die status in ieder geval tot 1 mei 2022

wijziging zal komen.’

Bij brief van 7 december 2021 heeft de gemachtigde van [verweerster] onder meer het

volgende aan de gemachtigde van [verzoekster] geschreven:

‘1. Op 6 januari 2022 is uw cliënte twee jaar arbeidsongeschikt. Uw cliënte verkeerde op 1 november 2021 derhalve aan het einde van het spoor-2 re-integratietraject. Als gevolg van de indiensttreding elders, het verlopen van de proeftijd, én het feit dat uw cliënte met ingang van 1 november 2021 voor 40 uur per week in dienst is getreden van een andere werkgever, kan zij redelijkerwijze (a) geen re-integratiewerkzaamheden (in spoor 2) meer verrichten, laat staan nog (b) passende werkzaamheden voor cliënte verrichten.

Uit deze gegevens, in onderling verband beschouwd, kan worden afgeleid dat uw cliënte, en in ieder geval na ommekomst van haar proeftijd door bij de nieuwe werkgever in dienst te blijven, de arbeidsovereenkomst met mijn cliënte metterdaad heeft beëindigd (vgl. HR 13 juli 2001, JAR 2001/1 57). Mijn cliënte zal in dit verband 1 december 2021 aanmerken als einddatum van het dienstverband. Gelet op de bestaande situatie, gaat cliënte er voorts van uit dat uw cliënte bij het einde van het dienstverband volledig hersteld is.’

Bij e-mail van 10 december 2021 heeft de gemachtigde van [verzoekster] onder meer het

volgende aan de gemachtigde van [verweerster] geschreven:

‘Uw duiding, op grond van rechtspraak, dat cliënte haar arbeidsovereenkomst met uw cliënte heeft beëindigd — met ingang van 1 december 2021 of enige andere datum - bestrijd ik. De arbeidsovereenkomst duurt ook thans nog voort, ook al is cliënte niet langer beschikbaar voor het verrichten van werkzaamheden met als gevolg dat uw cliënte geen loonbetalingsverplichting meer heeft. Ik kom hier op korte termijn bij u op terug.’

Bij brief van 22 december heeft de gemachtigde van [verzoekster] onder meer het

volgende aan de gemachtigde van [verweerster] geschreven:
‘De jurisprudentie waarnaar u in uw brief van 7 december 2021 verwijst geeft mij geen aanleiding om uw stelling te onderschrijven dat cliënte zich louter met het aangaan van een arbeidsovereenkomst voor de duur van een halfjaar, met proeftijd, zodanig heeft gedragen dat zij daarmee haar arbeidsovereenkomst met uw cliënte de iure heeft beëindigd. Gedurende de maand november was cliënte er ook nog geenszins zeker van dat deze nieuwe arbeidsverhouding zou beklijven.

Waar het de door uw cliënte gestelde heimelijkheid omtrent de aanvang van werkzaamheden elders betreft, alsook de door u daaraan verbonden kwalificatie ‘ernstig verwijtbaar’, wijs ik er op dat cliënte op 29 oktober 2021 – derhalve nog voor aanvang van de werkzaamheden – aan haar loopbaan- en reïntegratiecoach [B] heeft geschreven: “Wil zeggen dat ik 1 november ga werken bij de nieuwe werkgever kan je dat ook doorgeven aan [C] . Zo dat zij het ook weet. Als je nog vragen hebt of iets kwijt wilt kan je uiteraard contact met mij opnemen”. Mevrouw [B] heeft hier op 2 november 2021 enthousiast op gereageerd (“Fijn om te horen dat je het traject netjes wilt afsluiten”). Cliënte heeft geen aanleiding gehad om te veronderstellen dat het feit van haar indiensttreding elders uw cliënte niet bereikt had. (…)
Feit is dat [verweerster] de arbeidsovereenkomst inmiddels heeft beëindigd met ingang van 1 december 2021, zo lees ik in uw brief van 7 december 2021. Cliënte kiest er vooralsnog voor om zich bij dit ontslag neer te leggen, simpelweg omdat de hier aangewezen procedure (gericht tegen een opzegging met onmiddellijke ingang derhalve zonder inachtneming van de opzegtermijn) niet zal bewerkstelligen dat zij het hoofdstuk [verweerster] kan afsluiten. Op daadwerkelijke werkhervatting bij [verweerster] zal een procedure ook niet gericht kunnen zijn. Cliënte kan zich echter niet verenigen met een beëindiging waaraan door uw cliënte niet de betaling van de transitievergoeding verbonden wordt. Daarnaast zal nog een eindafrekening van het dienstverband moeten worden opgesteld.’