Rechtbank Zwolle-Lelystad, 02-02-2005, AS6771, 217772 CV 03-9824

Vonnis in de zaak van:

tegen

en

De procedure

De kantonrechter heeft kennisgenomen van:

Het geschil

2.1 De navolgende feiten, van belang voor de beoordeling van dit geschil, staan vast omdat zij door een van partijen zijn gesteld en door de ander zijn erkend of niet of onvoldoende zijn betwist. Partijen worden aangeduid als “[eiser]”, “CGK Zeewolde” en “classis”.

2.2 [eiser] is in 1983 beroepen en benoemd tot predikant van de Christelijke Gereformeerde Kerken. Vanaf 1990 heeft [eiser] vanuit zijn toenmalige gemeente Harderwijk diensten gehouden te Zeewolde, waar op dat moment enkel een afdeling van de Christelijke Gereformeerde Kerken was gevestigd. Op 15 september 1995 is de CGK Zeewolde geïnstitueerd en is [eiser] predikant van deze kerk geworden.

2.3 Overeenkomstig de Kerkorde van de Christelijke Gereformeerde Kerken in Nederland zoals laatstelijk in 1998 gewijzigd en aangevuld (“KO”), die deel uitmaakt van het statuut van de Christelijke Gereformeerde Kerken in Nederland in de zin van artikel 2:2 lid 2 BW, was [eiser] uit hoofde van zijn ambt voorzitter van de kerkenraad van de CGK Zeewolde. Uit de KO volgt dat in alle kerken een kerkenraad is, bestaande uit de dienaren des Woords (predikanten), de ouderlingen en de diakenen. De kerkenraad heeft ambtelijk opzicht over de verenigingen in de gemeente en bedoelt toe te zien, dat in de arbeid van de verenigingen de belijdenis van de kerken wordt nageleefd.

2.4 In de loop van het jaar 2000 heeft de kerkenraad van de CGK Zeewolde besloten om enkele leden van de kerkgemeente Zeewolde onder censuur (een vorm van tucht) te plaatsen. Eén van de onder censuur staande leden heeft zich bij brief d.d. 8 februari 2001 gewend tot de classis (een kerkelijke vergadering die geldt als meerdere vergadering van de kerkenraad en die bestaat uit de kerken van het classicaal ressort) met het verzoek te bemiddelen tussen hem enerzijds en [eiser] en enkele kerkenraadsleden anderzijds. Voorts hebben twee echtparen te Zeewolde de classis op 10 respectievelijk 12 februari 2001 een brief geschreven, waarin zij kritiek uitten op het functioneren van [eiser] en op enkele kerkenraadsleden. Bij brief d.d. 10 februari 2001 heeft de kerkenraad van de CGK Zeewolde de classis geïnformeerd over de censuur die was opgelegd aan leden van de gemeente. Voorts heeft de scriba (secretaris) van de kerkenraad van de CGK Zeewolde de classis verzocht de brieven van de leden van de gemeente Zeewolde niet in behandeling te nemen. Desondanks heeft de classis dit gedaan en besloten tot het houden van een bijzondere kerkvisitatie bij de CGK Zeewolde.

2.5 Naar aanleiding van de kerkvisitatie is een rapport opgesteld. Dit rapport is besproken tijdens een vergadering van de classis op 28 maart 2001. De classis heeft naar aanleiding hiervan een classicale commissie benoemd met als voornaamste doel de eenheid van de gemeente Zeewolde te herstellen en de leiding op zich te nemen van de kerkenraadsvergaderingen van de kerkenraad Zeewolde (hierna: “commissie Zeewolde”). De classis heeft de commissie gewezen op het feit dat bij een deel van de gemeente Zeewolde geen vertrouwen meer was in de kerkenraad en dat een haast onwerkbare situatie was ontstaan. Volgens de classis zou praktisch de gehele kerkenraad moeten worden vervangen. Ten aanzien van [eiser] heeft de classis opgemerkt dat hij op zijn minst de schijn van solistisch en manipulatief gedrag en selectief pastoraat niet had vermeden, dat hij niet goed bestand was tegen kritiek en dat hij overmatig kon reageren. Ten aanzien van [eiser] achtte de classis deskundige begeleiding wenselijk.

2.6 Tegen het besluit van de classis d.d. 28 maart 2001 heeft [eiser] bij brief d.d. 1 mei 2001 appèl ingesteld bij de Particuliere Synode van het Oosten (hierna: PS). Een PS is een kerkelijke vergadering en geldt als meerdere vergadering van een classis. Uit de KO volgt dat elk jaar (tenzij de omstandigheden het vaker vereisen) enige naburige classes samenkomen als PS. Partijen verschillen van mening over de vraag of het appèl tegen het besluit d.d. 28 maart 2001 vervolgens is ingetrokken of enkel is opgeschort. Vaststaat dat de PS uiteindelijk niet heeft beslist op het appèl.

2.7 Op 16 mei 2001 heeft de commissie Zeewolde een tussenrapport uitgebracht aan de classis, waarin zij tegenwerking door de kerkenraad meldt. De kerkenraad en [eiser] hebben de classis daarop hun medewerking toegezegd. De commissie Zeewolde heeft in de daaropvolgende maanden de situatie binnen de kerkgemeente Zeewolde onderzocht en enkele maatregelen getroffen in verband met de organisatie van de CGK Zeewolde. Op 12 oktober 2001 heeft [eiser] zich ziek gemeld. Onduidelijk is wanneer [eiser] weer hersteld is. Op 17 oktober 2001 heeft de commissie Zeewolde verslag uitgebracht bij de classis en als volgt geconcludeerd:

2.8 De classis heeft eveneens op 17 oktober 2001 besloten de kerkenraad Zeewolde van zijn taken te ontheffen en [eiser] in ieder geval tot de voortzetting van de classisvergadering te ontheffen van alle ambtelijke dienst in en buiten Zeewolde. Nadere besluitvorming ten aanzien van [eiser] schortte de classis op. Bij brief d.d. 22 oktober 2001 heeft [eiser] de scriba van de classis verzocht om in het kader van het voornoemd besluit en verdere besluitvorming te worden gehoord op de eerstvolgende classisvergadering. Namens [eiser] is tegen het besluit van 17 oktober 2001 bij de PS appèl ingesteld bij brief d.d. 20 november 2001, welk appèl op 4 februari 2002 is behandeld.

2.9 [eiser] heeft de classis in kort geding laten dagvaarden tegen 17 december 2001 teneinde opheffing te verkrijgen van de maatregel op grond waarvan hij was ontheven van alle ambtelijke dienst. Op 16 november 2001 heeft vervolgens een classisvergadering plaatsgevonden waar [eiser], bijgestaan door zijn raadsman, is gehoord. Tijdens deze vergadering heeft de commissie Zeewolde nader verslag gedaan van zijn bevindingen, toegespitst op [eiser]. De vergadering heeft geleid tot een besluit waarin het eerdere classisbesluit d.d. 17 oktober 2001 nader is gepreciseerd en aangevuld en waarin de ontheffing van [eiser] is gehandhaafd. Hiertegen heeft [eiser] appèl ingesteld bij de PS van het Oosten.Van het classisbesluit d.d. 16 november 2001 is op 18 november 2001 in de kerkgemeente Zeewolde mededeling gedaan in een kanselboodschap.

2.10 De mondelinge behandeling van het kort geding is op 17 december 2001 aangehouden in afwachting van de vergadering van de PS van het Oosten d.d. 27 december 2001. Eveneens op 17 december 2001 heeft een classisvergadering plaatsgevonden. De Commissie Zeewolde heeft tijdens deze vergadering opnieuw verslag gedaan van zijn bevindingen met betrekking tot de CGK Zeewolde. De vergadering besloot onder meer dat een gesprek zou dienen te worden gearrangeerd met [eiser] om zijn functioneren te bespreken. [eiser] heeft de classis daarop schriftelijk geïnformeerd niet in staat te zijn om een gesprek over zijn functioneren te voeren.

2.11 Op 27 december 2001 is de PS van het Oosten bijeen gekomen. Deze heeft besloten een commissie in te stellen die onder meer de ontvankelijkheid van de diverse appèlschriften moest beoordelen en daarvan een samenvatting moest geven. De commissie van de PS van het Oosten heeft [eiser] op 3 januari 2002 gehoord. Op verzoek van [eiser] en de classis is de mondelinge behandeling van het kort geding (die de volgende dag zou plaatsvinden) vervolgens opnieuw uitgesteld.

2.12 Hangende de appèlprocedure bij de PS van het Oosten heeft de classis op 9 januari 2002 opnieuw vergaderd en besloten om de tijdelijke ontheffing van [eiser] op te heffen en deze met ingang van die datum om te zetten in een schorsing. De classis heeft dit besluit onder meer gemotiveerd met het feit dat [eiser] zich tot de burgerlijke rechter had gewend. Onderdeel van dit besluit van de classis was verder dat [eiser] zich op 6 februari 2002 persoonlijk zou moeten verantwoorden ten overstaan van de classis en dat de classis dan een nader oordeel en besluit omtrent zijn positie zou vellen. Ook tegen dit besluit heeft [eiser] appèl ingesteld bij de PS van het Oosten.

2.13 Op 25 januari 2002 heeft de mondelinge behandeling van het kort geding plaatsgevonden, waarna de Voorzieningenrechter bij vonnis d.d. 1 februari 2002 de schorsing van [eiser] met onmiddellijke ingang heeft opgeheven en heeft geoordeeld dat [eiser] in de gelegenheid diende te worden gesteld om zijn gebruikelijke werkzaamheden als predikant uit te voeren. [eiser] heeft de classis verzocht uitvoering te geven aan het vonnis. De classis heeft aan dit verzoek geen gehoor gegeven. Tegen het kort geding vonnis is geen appèl ingesteld.

2.14 Bij concept rapport d.d. 1 mei 2002 heeft de commissie Zeewolde nader verslag gedaan van haar bevindingen. Voorafgaand aan toezending van dit rapport zijn [eiser] en zijn raadsman uitgenodigd om te worden gehoord door de commissie Zeewolde en door de classis. De raadsman van [eiser] heeft de commissie Zeewolde daarop laten weten verhinderd te zijn.

2.15 Het concept rapport d.d. 1 mei 2002 van de commissie Zeewolde is op 14 juni 2002 aangevuld met verdere bijlagen. Gelijktijdig met verzending van deze stukken zijn [eiser] en zijn raadsman uitgenodigd om te worden gehoord door de commissie Zeewolde en door de classis. Daarop heeft de raadsman namens [eiser] het woord gevoerd bij een hoorzitting van de commissie Zeewolde d.d. 24 juni 2002. Op 1 juli 2002 is een wrakingsverzoek met betrekking tot de commissie Zeewolde door de raadsman mondeling toegelicht op een hoorzitting bij de classis. De classis heeft het wrakingsverzoek bij beslissing d.d. 5 juli 2002 afgewezen.

2.16 [eiser] heeft hiertegen kerkelijk appèl ingesteld bij de PS, die dit bij beslissing d.d. 29 oktober 2002 heeft afgewezen. [eiser] heeft tegen het besluit van de PS in eerste instantie appèl ingesteld bij de Generale Synode (GS). De GS is een kerkelijke vergadering die geldt als meerdere vergadering van een PS. Uit de KO volgt dat de GS in de regel eenmaal in de drie jaren vergadert, tenzij er gewichtige redenen zijn om eerder bijeen te komen. Naar de GS worden uit elke PS een vastgesteld aantal afgevaardigden gestuurd.

2.17 Op 20 november 2002 heeft de classis een hernieuwde commissie Zeewolde ingesteld met de opdracht om advies uit te brengen omtrent het functioneren van [eiser] binnen de CGK Zeewolde. [eiser] is bij brief d.d. 19 december 2002 van de commissie Zeewolde schriftelijk geïnformeerd over de namen van de nieuwe commissie en de te volgen procedure en is uitgenodigd te reageren op het concept-rapport d.d. 1 mei 2002 en de aanvullende bijlagen daarbij. In een appèlschrift d.d. 17 januari 2003 heeft [eiser] bij de PS van het Oosten o.m. appèl ingesteld tegen het besluit van de classis d.d. 20 november 2002. Dit appèl is door de PS van het Oosten afgewezen.

2.18 De raadsman van [eiser] heeft op de brief d.d. 19 december 2002 gereageerd in een brief d.d. 6 januari 2003 aan de commissie Zeewolde waarin hij is ingegaan op procedurele aspecten van de zaak. Tevens heeft de raadsman van [eiser] de classis en de kerkenraad van de CGK Zeewolde bij brief d.d. 6 januari 2003 aangeschreven en procedurele kwesties aan de orde gesteld. [eiser] is door de commissie Zeewolde vervolgens een aantal keren opnieuw uitgenodigd om inhoudelijk te reageren op het conceptrapport d.d. 1 mei 2002 en aanvullende bijlagen maar [eiser] heeft hieraan geen gehoor gegeven.

2.19 In maart 2003 heeft de commissie Zeewolde een aanvullend rapport geschreven. Dit aanvullend rapport is [eiser] op 20 maart 2003 toegestuurd met het verzoek op 2 april 2003 voor de classis te verschijnen.

2.20 Bij brief d.d. 1 april 2003 heeft de raadsman van [eiser] de GS aangeschreven met het verzoek het daartoe te leiden dat de appèlschriften die tot dat moment waren binnengekomen, op korte termijn zouden worden behandeld. Reden hiervoor was dat [eiser] had vernomen dat de GS pas medio 2004 bijeen zou komen, waardoor zijn appèlschriften lange tijd zouden moeten wachten op behandeling. De GS heeft de raadsman bij brief d.d. 22 april 2003 laten weten dat de GS eerder bijeen kwamen indien naar het oordeel van tenminste twee PS´en de GS eerder bijeen moest komen. Nu aan deze voorwaarde niet was voldaan, zou de GS niet vervroegd bijeen komen. Bij brief d.d. 25 april 2003 heeft de raadsman van [eiser] vervolgens de PS van het Oosten verzocht het ertoe te leiden dat de GS vervroegd bijeen zou komen om de ingediende appèlschriften te behandelen. Bij brief d.d. 14 mei 2003 heeft de PS van het Oosten de raadsman geïnformeerd dat de GS een beroepsinstantie was die op afstand functioneerde en dat er geen reden was om eerder samen te komen. [eiser] heeft nadien in ieder geval het eerder bij de GS ingestelde appèl tegen het besluit van de PS d.d. 29 oktober 2002 ingetrokken.

2.21 Tijdens een vergadering d.d. 2 april 2003 heeft de classis (opnieuw) besloten om [eiser] te schorsen. Tijdens deze vergadering heeft de raadsman van [eiser] het woord gevoerd. De classis is daarbij onder meer tot het oordeel gekomen dat [eiser] i) door zijn wijze van optreden in de kerkenraad, in strijd met de KO, verhoudingen had gecreëerd en in stand gehouden had, die het noodzakelijke toezicht op zijn ambtelijk functioneren conform de KO onmogelijk maakten; ii) als voorzitter van de kerkenraad leiding had gegeven aan het creëren en in stand houden van een financiële wanorde; iii) als voorzitter van de kerkenraad medeverantwoordelijk was voor de besluitvorming binnen de kerkenraad om een gedeelte van de activiteitengelden buiten de boeken te houden; en iv) de behandeling van zijn zaak nodeloos had opgehouden door vele procedurele appèlschriften en dat hij hierdoor de kerkgemeente Zeewolde alsmede de Christelijke Gereformeerde Kerken in breder verband grote schade had toegebracht zonder dat hiermee een wezenlijk belang van hemzelf was gediend. [eiser] werd opgeroepen zich te bekeren, bij gebreke waarvan de classis over zou gaan tot afzetting.

2.22 Bij brief d.d. 28 juni 2003 is [eiser] nogmaals gevraagd om een inhoudelijke reactie op het verzoek zich te bekeren. [eiser] verwees de kerkenraad in reactie op genoemde brief naar zijn raadsman en vroeg om met rust te worden gelaten. [eiser] heeft tegen het besluit d.d. 2 april 2003 kerkelijk appèl ingesteld bij de PS van het Oosten bij brief d.d. 28 april 2003, die hierop op 26 juni 2003 afwijzend heeft beslist. [eiser] had geen gehoor gegeven aan de oproep van de door de PS van het Oosten ingestelde commissie om op dit appèl te worden gehoord, omdat hij van mening was dat ook op dit niveau fundamentele rechtsbeginselen werden veronachtzaamd. [eiser] heeft tegen de beslissing van de PS van het Oosten aanvankelijk hoger beroep in gesteld bij de GS, maar heeft dit appèl later ingetrokken.

2.23 [eiser] is per 9 mei 2003 benoemd voor tweeëntwintig uur per week als docent maatschappijleer aan het Gomaruscollege te Gorinchem. [eiser] heeft zich op 26 juni 2003 ziek gemeld bij de kerkenraad van de CGK Zeewolde.

2.24 Tijdens een vergadering d.d. 2 juli 2003 heeft de classis geconstateerd dat [eiser] geen blijk had gegeven van bekering en heeft de classis besloten tot afzetting van [eiser]. De financiële Commissie Classis Amersfoort werd opgedragen zorg te dragen voor de financiële afwikkeling van de zaak volgens de geldende richtlijnen van de PS voor afgezette predikanten. De maximale uitkeringsperiode voor [eiser] zou, gelet op zijn leeftijd, 12 maanden zijn. De Financiële Commissie kreeg bovendien mandaat om met [eiser] een tijdelijke regeling te treffen voor de periode tot 8 oktober 2003. Tegen dit afzettingsbesluit is door [eiser] geen kerkelijk appèl ingesteld. Met [eiser] is uiteindelijk geen financiële regeling getroffen.

2.25 Bij brief d.d. 3 juli 2003 heeft de classis de leden van de kerkgemeente te Zeewolde schriftelijk uitgelegd wat in verband met [eiser] was besloten en wat daarvoor de gronden waren. Hierop heeft de raadsman van [eiser] gereageerd met een brief d.d. 7 juli 2003, waarin hij de classis onder meer vraagt om intrekking van het afzettingsbesluit, toelating tot de ambtelijke werkzaamheden en verzoening. [eiser] is gevraagd de pastorie per 1 november 2003 leeg op te leveren.

2.26 [eiser] vordert primair verklaringen voor recht dat hij een arbeidsovereenkomst heeft, en dat hij onregelmatig en kennelijk onredelijk is ontslagen. Hij vordert ter zake van onregelmatig ontslag € 17.648,60 bruto te vermeerderen met rente, een schadevergoeding ex art. 7:681 BW ter grootte van € 331.793,68 bruto, te vermeerderen met rente, smartengeld ter hoogte van € 30.000 netto, en vermogensschade ex art. 6:96 BW ter hoogte van € 129.211,34 (incl. BTW), alsmede een veroordeling in de proceskosten. Subsidiair vordert hij een verklaring voor recht dat sprake is van een overeenkomst van opdracht dan wel van een overeenkomst “sui generis” en dat gedaagden zijn tekort geschoten in de naleving van deze overeenkomsten en gehouden zijn tot vergoeding van schade.

2.27 Gedaagden hebben primair geconcludeerd tot niet ontvankelijkheid van [eiser], subsidiair tot afwijzing van vorderingen, dan wel onbevoegdverklaring door de rechter.

2.28 De overige standpunten en verweren zullen in het hiernavolgende aan de orde komen.

3.13 Uit de feiten blijkt dat een aantal van bovengenoemde bepalingen uit de Kerkorde ook daadwerkelijk in deze zaak is toegepast. Nadat leden van de CGK Zeewolde hadden geklaagd over het functioneren van [eiser], is hij hierop aangesproken door de classis (daaronder begrepen door haar ingestelde commissies) en, na volharding in het bekritiseerde gedrag, geschorst en afgezet. De aanleiding voor deze schorsings- en afzettingsprocedure is niet gelegen in verschil van mening over godsdienstige aangelegenheden, zoals bijvoorbeeld de uitleg van de Bijbel, maar is gelegen in de omgang met gemeenteleden en de opstelling van [eiser] ten opzichte van de gang van zaken rond zijn traktement en de door activiteiten van de leden geworven gelden. Voorts is van belang dat de classis [eiser] terzake van deze verwijten hem “in liefde heeft vermaand” en hem in de gelegenheid heeft gesteld zich te bekeren van de in de ogen van de classis bedreven zonden.

3.14 Daarmee staat vast dat de classis gebruik heeft gemaakt van haar krachtens de Kerkorde toekomende bevoegdheden om niet godsdienstige aspecten van het functioneren van [eiser] te beoordelen, te beïnvloeden en te sanctioneren. Het gaat daarbij bovendien om aspecten van het functioneren die niet door partijen op voorhand tot onderwerp van hun overeenkomst zijn gemaakt. De classis is van oordeel dat het haar toekomt eenzijdig nadere regels te stellen over deze aspecten van het functioneren van [eiser] en, bij overtreding van die nader door haar gestelde regels, hieraan sancties te verbinden.

3.15 Deze gang van zaken kan worden aangemerkt als de uitoefening van een gezagsverhouding als bedoeld in art. 7:610 BW. Het feit dat aldus het gezag over [eiser] niet is uitgeoefend door de CGK Zeewolde, maar door classis, kan niet afdoen aan de conclusie dat, nu ook aan de elementen arbeid en loon is voldaan, een arbeidsovereenkomst tussen [eiser] en CGK Zeewolde heeft bestaan. De uitoefening van bevoegdheden op dit vlak door de classis moet immers worden toegerekend aan de CGK Zeewolde, nu de classis en de CGK Zeewolde nauw met elkaar verweven organisaties zijn en de classis sedert oktober 2001 in belangrijke mate direct en indirect de zeggenschap uitoefent in de CGK Zeewolde. In dit opzicht valt een vergelijking te trekken tussen [eiser] en een functionaris die in dienst is bij een dochtervennootschap, maar over wie in de praktijk slechts de moedermaatschappij gezag uitoefent. In de omstandigheid dat de classis in deze procedure is betrokken en de hierboven beschreven bevoegdheden heeft uitgeoefend, ligt het verschil besloten met de zaak die leidde tot het arrest van de Hoge Raad d.d. 14 juni 1991, NJ 1992/173.

3.17 Verweerders hebben in dit verband aangevoerd dat de rechtspositie van de predikant van geheel eigen aard is en niet verenigbaar is met de bepalingen van titel 7.10 BW. Dit betoog kan niet slagen. Indien verschillende regels van toepassing zijn op een rechtsverhouding – hier: de regels van arbeidsrecht en de regels van de CGK – dan dient als uitgangspunt te worden genomen dat zij naast elkaar van toepassing zijn. Wanneer echter zou blijken dat de toepassing van de regels van titel 7.10 BW tot gevolg heeft dat een of meer fundamentele regels van de CGK daarmee volledig wordt gedenatureerd, kan in die omstandigheid aanleiding worden gevonden te concluderen dat partijen kennelijk niet hebben beoogd een arbeidsovereenkomst te sluiten. Van een dergelijke strijdigheid is echter niet gebleken in deze zaak.

4.1 Nu er sprake is van een arbeidsovereenkomst had CGK Zeewolde bij de opzegging daarvan de rechtens geldende termijn in acht behoren te nemen. Er is geen opzegtermijn tussen partijen overeengekomen, zodat moet worden teruggevallen op de wettelijke termijn. [eiser] is sinds 1995 in dienst van de CGK Zeewolde, zodat de arbeidsovereenkomst op 2 juli 2003 niet eerder dan tegen 30 september 2003 had kunnen worden opgezegd. Tot inachtneming van een langere opzegtermijn was CGK Zeewolde niet gehouden, nu de wet sinds 1 januari 1999 niet langer voorschrijft rekening te houden met een eerdere arbeidsovereenkomst met een andere werkgever èn nu niet is komen vast te staan dat de rechtsverhouding tussen [eiser] en de CGK Harderwijk eveneens als arbeidsovereenkomst diende te worden gekwalificeerd. De vordering terzake van gefixeerde schadeloosstelling ex artikel 7:680 wordt dan ook toegewezen tot een bedrag van € 10.588 (bruto).

4.2 Vervolgens is aan de orde de vraag of het ontslag d.d. 2 juli 2003 kennelijk onredelijk is zoals bedoeld in art. 7: 681 BW. Hierbij dient voorop te worden gesteld dat de ontslagreden is gelegen in de wijze van functioneren als predikant, dat die wijze van functioneren mede wordt bepaald door regels van kerkrecht en dat over de beoordeling van dat functioneren kerkrechtelijke procedures openstaan en ook zijn gevolgd. In die situatie dient de wereldlijke rechter grote terughoudendheid in acht te nemen bij een inhoudelijke beoordeling van het bestaan van een ontslaggrond en de redelijkheid daarvan. Bij willekeur, kwade trouw of schending van een universeel (ook binnen het kerkrecht) geldend rechtsbeginsel is hier een taak voor de wereldlijke rechter weggelegd. Van een dergelijke taak is ondermeer sprake wanneer beginselen van een behoorlijk proces duidelijk zijn geschonden.

4.4 Schending van deze beginselen van een eerlijk proces klemt te meer nu het gaat om ernstige aantijgingen betreffende onder meer de (financiële) integriteit van [eiser]. Op grond van deze schendingen moet in dit geding worden geoordeeld dat aan de feiten en oordelen die de uitkomst zijn van interne CGK-procedures geen betekenis toekomt bij het oordeel over de vraag of de overeenkomst kennelijk onredelijk is beëindigd.

4.5 Het kan de classis en de CGK Zeewolde bovendien zwaar worden aangerekend dat zij het vonnis van de Voorzieningenrechter van de Rechtbank Zwolle d.d. 1 februari 2002 niet hebben nageleefd en [eiser] zelfs een verwijt hebben gemaakt van het feit dat hij de wereldlijke rechter heeft geädieerd. In zoverre hebben de CGK Zeewolde en de classis blijk gegeven van onvoldoende inzicht in en gevoel voor de taak en rol van de wereldlijke rechter, aan wie ook zij zich uiteindelijk hebben te onderwerpen.

4.8 De schadevergoeding wordt, dit in aanmerking nemende, vastgesteld op € 30.000. Hoewel het optreden van verweerders niet in alle opzichten de schoonheidsprijs verdient, is er onvoldoende reden om naast deze vergoeding nog een vergoeding ter zake van immateriële schade toe te kennen.

4.9 De gevorderde buitengerechtelijke proceskosten komen niet voor vergoeding in aanmerking. Deels zien zij immers op de voorbereiding van deze procedure en vallen daarmee krachtens art. 6:96 lid 2 in fine BW jo. art. 24 Rv. onder de proceskosten. Deels gaat het om advocaatkosten die zijn gemaakt in de interne CGK-procedure. Mede gelet op HR 10 januari 2003, NJ 2003, 537 kan niet worden geoordeeld dat deze kosten onder een van de in art. 6:96 BW genoemde categorieën vallen.

4.10 Nu CGK grotendeels in het ongelijk is gesteld, wordt zij in de kosten van deze procedure veroordeeld. Het meer of anders gevorderde wordt afgewezen.

De beslissing

De kantonrechter:

- wijst af het meer of anders gevorderde.

Aldus gewezen door mr. J.M. van Slooten, plv. Kantonrechter, en uitgesproken in de openbare terechtzitting van 2 februari 2005, in tegenwoordigheid van de griffier.