Gerechtshof Amsterdam, 29-01-2004, AO8773, 23-001809-03

VERKORT ARREST VAN HET GERECHTSHOF TE AMSTERDAM

Onderzoek van de zaak

Dit arrest is gewezen naar aanleiding van het onderzoek op de terechtzittingen in eerste aanleg van 10 april 2003 en in hoger beroep van 20 november 2003 en 15 januari 2004.

Het hof heeft kennis genomen van de vordering van de advocaat-generaal en van hetgeen door de verdachte en de raadsman naar voren is gebracht.

Tenlastelegging

Aan de verdachte is ten laste gelegd hetgeen vermeld staat in de inleidende dagvaarding. Van die dagvaarding is een kopie in dit arrest gevoegd. De daarin vermelde tenlastelegging wordt hier overgenomen.

Voorzover in de tenlastelegging taal- en/of schrijffouten voorkomen, leest het hof deze verbeterd. De verdachte wordt daardoor niet in de verdediging geschaad.

Het vonnis waarvan beroep

Het vonnis waarvan beroep kan niet in stand blijven, omdat het hof tot andere beslissingen komt dan de eerste rechter.

Bewezengeachte

Het hof acht wettig en overtuigend bewezen dat de verdachte het tenlastegelegde heeft begaan, met dien verstande dat

hij op 20 augustus 2002 te Amsterdam opzettelijk [slachtoffer] van het leven heeft beroofd, immers heeft verdachte met dat opzet die [slachtoffer] meermalen met een mes in de nek en de schouder gestoken, ten gevolge waarvan voornoemde [slachtoffer] is overleden.

Hetgeen meer of anders is ten laste gelegd, is niet bewezen. De verdachte moet hiervan worden vrijgesproken.

Het hof grondt zijn overtuiging dat de verdachte het bewezengeachte heeft begaan op de feiten en omstandigheden die in de bewijsmiddelen zijn vervat.

Strafbaarheid van het bewezengeachte

De raadsman heeft ter terechtzitting in hoger beroep betoogd dat verdachte heeft gehandeld uit noodweer. Hij heeft daartoe het volgende aangevoerd.

Het hof verwerpt dit verweer en overweegt daartoe het volgende.

Uit de stukken en het verhandelde ter terechtzitting in hoger beroep, waaronder hetgeen door de verdachte is verklaard, is het volgende -zakelijk weergegeven- voldoende komen vast te staan.

Nadat verdachte ter ore was gekomen dat zijn voormalige vriendin [betrokkene] (hierna: [betrokkene]) een nieuwe vriend had, heeft verdachte tijdens de week voor het bewezengeachte [betrokkene] veelvuldig gebeld. In, althans één van, de gevoerde gesprekken heeft verdachte [betrokkene] gezegd dat hij het niet ermee eens was dat zij samen met die nieuwe vriend in haar woning zou slapen, als verdachtes (en [betrokkene]'s) dochter - die nog bij [betrokkene] woonde - thuis was. In de nacht van het gebeurde zijn vanaf het telefoontoestel van [betrokkene] SMS-berichten naar verdachte verstuurd, waarop verdachte SMS-berichten naar haar toestel heeft teruggestuurd. De hem toegestuurde SMS-berichten hebben bij verdachte verwarring doen ontstaan over de kans dat de afgebroken relatie met [betrokkene] zou kunnen worden hersteld. Verdachte heeft na enkele berichten naar het mobiele toestel van [betrokkene] gebeld en -tot zijn verrassing- [slachtoffer] aan de telefoon gekregen. In het gesprek dat toen is ontstaan is verdachte gebleken dat [slachtoffer] en niet [betrokkene] de SMS-berichten had verstuurd, hetgeen grote woede bij verdachte heeft veroorzaakt. In dat gesprek is ruzie ontstaan tussen [slachtoffer] en verdachte en heeft verdachte tegen [slachtoffer] gezegd, na al-dan-niet door [slachtoffer] daartoe te zijn 'uitgenodigd' - dat hij onmiddellijk naar de woning van [betrokkene] zou komen. De SMS-berichten in combinatie met de inhoud van het telefoongesprek met [slachtoffer] hebben verdachte "over de rooie" doen gaan en zijn voor verdachte aanleiding geweest om een groot vleesmes bij zich te steken en een goede vriend, taxichauffeur [betrokkene 2], te bellen met het dringende verzoek hem naar [betrokkene]'s woning te brengen. Tijdens de taxirit was verdachte kwaad en heeft hij meermalen gezegd dat hij 'hem af zou maken', daarbij met 'hem' [slachtoffer] aanduidend. Ondanks verwoede pogingen van [betrokkene 2] om hem te kalmeren en hem van zijn voornemen naar [betrokkene]'s woning te gaan af te brengen, stond verdachte erop dat [betrokkene 2] hem bij [betrokkene] zou afzetten. Nadat [betrokkene 2] verdachte had afgezet vlak bij de woning van [betrokkene], is verdachte met het mes naar het portiek van de woning van [betrokkene] gelopen en heeft hij via de intercom bij [betrokkene] aangebeld. [slachtoffer] had intussen - na het met verdachte gevoerde telefoongesprek - de woning van [betrokkene] verlaten en - naar het hof aannemelijk acht - een vuurwapen opgehaald om zich kennelijk op het in het telefoongesprek aangekondigde treffen met verdachte voor te bereiden. Op het moment dat verdachte aanbelde werd verdachte achter hem verrast door [slachtoffer] die het meegebrachte vuurwapen in ieder geval aan verdachte heeft getoond. Verdachte heeft toen zijn mes gepakt en [slachtoffer] gestoken. Deze messteek en het gevecht dat daarna is ontstaan heeft uiteindelijk tot gevolg gehad dat [slachtoffer] na een groot aantal tijdens dat gevecht - door verdachte toegebrachte - messteken is overleden.

Bij die stand van zaken strekte de bewezengeachte gedraging van de verdachte niet ter noodzakelijke verdediging in die zin dat hij in noodweer handelde.

Er is ook overigens geen omstandigheid aannemelijk geworden die de strafbaarheid van het bewezengeachte uitsluit, zodat dit strafbaar is.

Het bewezengeachte levert op:

doodslag.

Strafbaarheid van de verdachte

Er is geen omstandigheid aannemelijk geworden die strafbaarheid van de verdachte uitsluit, zodat de verdachte strafbaar is.

Oplegging van straf en/of maatregel

De rechtbank heeft de verdachte wegens doodslag veroordeeld tot een gevangenisstraf voor de duur van 6 jaren met aftrek van voorarrest.

Tegen voormeld vonnis is namens de verdachte en door het openbaar ministerie hoger beroep ingesteld.

De advocaat-generaal heeft gevorderd dat de verdachte ter zake van doodslag zal worden veroordeeld tot een gevangenisstraf voor de duur van 10 jaren.

Het hof heeft in hoger beroep de op te leggen straf bepaald op grond van de ernst van het feit en de omstandigheden waaronder dit is begaan en gelet op de persoon van de verdachte.

Het hof heeft daarbij in het bijzonder het volgende in beschouwing genomen.

Verdachte heeft [slachtoffer] op buitengewoon gewelddadige wijze, door het toebrengen van een groot aantal messteken, het leven ontnomen. De nabestaanden van het slachtoffer heeft hij daardoor groot leed toegebracht. De rechtsorde is door dit gewelddadig handelen van verdachte ernstig geschokt. Voor een dergelijk feit is een langdurige gevangenisstraf alleszins gerechtvaardigd.

Het hof neemt in aanmerking dat aan het handelen van verdachte ten grondslag lag dat hij zich gekrenkt voelde door de handelwijze van de nieuwe vriend van zijn ex-echtgenote, die sms-berichten naar verdachte had gestuurd en daarbij de indruk had gewekt dat die berichten verzonden waren door de ex-echtgenote van verdachte. Toen aan verdachte de ware gang van zaken duidelijk werd, is hij in woede ontstoken. In het nadeel van verdachte pleit dat hij zich geenszins voor rede vatbaar heeft getoond.

Het hof heeft kennisgenomen van de inhoud van het over verdachte uitgebrachte rapport d.d. 29 maart 2003, opgemaakt door de psychiater T.M.J Huygen en de psycholoog J.M. Oudejans.

Blijkens een hem betreffend uittreksel uit het Algemeen Documentatieregister van de Justitiële Documentatiedienst van 23 september 2003, is verdachte eerder door de strafrechter veroordeeld.

Het hof acht, alles afwegende, een gevangenisstraf van na te melden duur passend en geboden.

Toepasselijke wettelijke voorschriften

De op te leggen straf is gegrond op artikel 287 van het Wetboek van Strafrecht.

Beslissing

Het hof:

Vernietigt het vonnis waarvan beroep en doet opnieuw recht.

Verklaart wettig en overtuigend bewezen dat de verdachte het tenlastegelegde heeft begaan zoals hierboven in de rubriek "bewezengeachte" omschreven.

Verklaart niet wettig en overtuigend bewezen hetgeen de verdachte meer of anders is ten laste gelegd en spreekt verdachte daarvan vrij.

Verklaart dat het bewezenverklaarde het hierboven vermelde strafbare feit oplevert.

Verklaart het bewezenverklaarde strafbaar en ook de verdachte daarvoor strafbaar.

Veroordeelt de verdachte tot een gevangenisstraf voor de duur van

8 (ACHT) JAREN.

Beveelt dat de tijd, die door de veroordeelde vóór de tenuitvoerlegging van deze uitspraak in deze zaak in verzekering en in voorlopige hechtenis is doorgebracht, bij de uitvoering van de opgelegde gevangenisstraf in mindering wordt gebracht.

Dit arrest is gewezen door de derde meervoudige strafkamer van het gerechtshof te Amsterdam, waarin zitting hadden mrs. Splinter-van Kan, Hartsuiker en Lukács, in tegenwoordigheid van mr. Scholte, griffier en is uitgesproken op de openbare terechtzitting van dit gerechtshof van 29 januari 2004.

Mr. Lukács is buiten staat dit arrest mede te ondertekenen.