Hoge Raad, 15-04-2008, BC9410, 01070/07 A

15 april 2008

Strafkamer

nr. 01070/07 A

op het beroep in cassatie tegen een vonnis van het Gemeenschappelijk Hof van Justitie van de Nederlandse Antillen en Aruba van 13 maart 2007, nummer H 46/2007, in de strafzaak tegen:

[Verdachte], geboren te [geboorteplaats] op [geboortedatum] 1940, ten tijde van de betekening van de aanzegging uit anderen hoofdegedetineerd in het Korrectie Instituut op Aruba.

Het beroep is ingesteld door de Procureur-Generaal bij het Hof. Deze heeft bij schriftuur middelen van cassatie voorgesteld. De schriftuur is aan dit arrest gehecht en maakt daarvan deel uit.

De raadsman van de verdachte, mr. A.A. Franken, advocaat te Amsterdam, heeft het beroep tegengesproken.

De Advocaat-Generaal Vellinga heeft geconcludeerd dat de Hoge Raad het beroep zal verwerpen.

4.1. Tot de vervallenverklaring van art. 430 Sv, waarvan het eerste lid luidde: "Tegen een vrijspraak van den verdachte is geen beroep in cassatie toegelaten", bij de wet van 31 oktober 2002, Stb. 539 kon een vrijspraak,

(a) mits gegeven op een geldige dagvaarding, uitgebracht door een in zijn vervolging ontvankelijk openbaar ministerie, door een tot het vellen van een oordeel omtrent het al dan niet bewezen zijn van het tenlastegelegde ook overigens gerechtigde rechter, in cassatie slechts worden vernietigd

(b) indien de rechter bij het geven van zijn beslissing de grondslag van de tenlastelegging had verlaten, en aldus had vrijgesproken van iets anders dan was tenlastegelegd (vgl. HR 14 februari 1995, LJN ZC9961, NJ 1995, 552).

In die gevallen was de gegeven vrijspraak immers niet een vrijspraak in de zin van genoemde wetsbepaling.

5.1. Aan de verdachte is - voor zover in cassatie van belang - tenlastegelegd:

1. "dat hij op een of meer tijdstip(pen) in of omstreeks de periode van 13 april 1999 tot en met 7 juli 2005 in Aruba, tezamen en in vereniging met anderen of een ander, althans alleen, meermalen, althans eenmaal, zich (telkens) opzettelijk direct of indirect tot het publiek heeft gewend ter zake van het bedrijfsmatig verlenen van kredieten, dan wel in enigerlei vorm hierbij te bemiddelen, immers heeft/hebben verdachte en/of zijn mededader(s) in voornoemde periode voortdurend en met het oogmerk van inkomstenwerving tegen vooraf bedongen rentes geldleningen aan derden aangeboden en/of verstrekt, te weten onder meer aan [betrokkene 1] en/of [betrokkene 2] en/of [betrokkene 3] en/of [betrokkene 4] en/of [betrokkene 5] en/of [betrokkene 6] en/of [betrokkene 7] en/of [betrokkene 8] en/of [betrokkene 9] en/of [betrokkene 10] en/of [betrokkene 11] en/of [betrokkene 12], en/of heeft/hebben verdachte en/of zijn mededader(s) contacten tot stand gebracht en/of onderhouden om geldleningen tot stand te brengen en/of in het kader van die leningen aflossingsbedragen in ontvangst genomen."

alsmede

3. "dat hij op een of meer tijdstip(pen) in of omstreeks de periode van 1 januari 1996 tot en met 7 juli 2005 in Aruba, tezamen en in vereniging met anderen of een ander, althans alleen, een gewoonte heeft gemaakt van het opzettelijk witwassen van geld, hierin bestaande dat hij en/of zijn mededaders(s), in voormelde periode met regelmaat en volgens vast patroon telkens opzettelijk geldbedragen voorhanden heeft/hebben gehad en/of heeft/hebben overgedragen ter fine van het bedrijfsmatig verstrekken van geldleningen en/of het kopen en/of bouwen van onroerende goederen en/of het aanschaffen van roerende goederen, terwijl zij en/of haar mededaders(s), telkens ten tijde van het voorhanden krijgen en/of de overdracht van die geldbedragen wist(en) of moest(en) weten dat die geldbedragen door regelmatige handel in verdovende middelen en/of door herhaalde valsheid in geschrifte of belastingfraude en/of door het bedrijfsmatig verlenen van kredieten zonder ontheffing, althans door misdrijf/misdrijven was/waren verkregen."

5.2. Het Hof heeft de verdachte vrijgesproken van het onder 1 en 3 tenlastegelegde. Het heeft die vrijspraken als volgt gemotiveerd:

"Uit het onderzoek ter terechtzitting in hoger beroep is het Hof, terzake van het onder 2 (de Hoge Raad begrijpt: 1) telastegelegde, niet voldoende gebleken dat verdachte en zijn mededader zich opzettelijk (direct of indirect) tot het publiek (onderstreping Hof) hebben gewend terzake het bedrijfsmatig (andermaal onderstreping Hof) verlenen van kredieten, terwijl, waar het betreft de onder 3 telastegelegde feiten, het hof niet bewezen acht dat de daar omschreven handelingen door misdrijf verkregen geldbedragen betroffen."

6.3. Art. 48, eerste lid, Landsverordening toezicht kredietwezen luidt als volgt:

"Het is een ieder verboden zich direct of indirect tot het publiek te wenden ter zake van het bedrijfsmatig aantrekken van gelden die hetzij in totaal, hetzij per individuele aantrekking beneden een bij regeling van de Minister te bepalen bedrag liggen, of ter zake van het bedrijfsmatig verlenen van kredieten, danwel in enigerlei vorm hierbij te bemiddelen."

6.5. De door het Hof aan de vrijspraak gegeven motivering behelst geen feitelijke vaststellingen omtrent hetgeen zich in deze zaak heeft afgespeeld. Ook overigens houdt het bestreden arrest omtrent die toedracht niets in.

Dat betekent dat 's Hofs oordeel in cassatie slechts in beperkte mate kan worden getoetst. Daarbij kan, anders dan het middel voorstaat, geen acht worden geslagen op de bewijsmiddelen die zijn vervat in het vonnis van de eerste rechter, nu het Hof dat vonnis heeft vernietigd.

Uit de summiere motivering die het Hof aan de vrijspraak heeft gegeven kan niet blijken dat het is uitgegaan van een onjuiste opvatting omtrent de betekenis die aan de begrippen "publiek" en "bedrijfsmatig" als bedoeld in art. 48, eerste lid, Landsverordening toezicht kredietwezen moet worden toegekend. Die motivering is evenmin onbegrijpelijk.