Hoge Raad, 15-04-2011, BP6601, 09/04864

Hoge Raad der Nederlanden

Arrest

in de zaak van:

t e g e n

Partijen zullen hierna ook worden aangeduid als de Fondsen en [verweerster].

1. Het geding in feitelijke instanties

2. Het geding in cassatie

3. Beoordeling van het middel

3.1 In cassatie kan worden uitgegaan van de feiten die zijn vermeld in de conclusie van de Advocaat-Generaal onder 2. Voorts moet veronderstellenderwijs ervan worden uitgegaan dat, zoals door de Fondsen is gesteld en door het hof in het midden is gelaten, alle door de werknemers van [verweerster] verrichte werkzaamheden betrekking hebben op het monteren van zogenoemde kabelladders.

3.2 De Fondsen hebben een verklaring voor recht gevorderd dat [verweerster] met ingang van 1 januari 2001 als werkgever valt onder de werkingssfeer van de verplichtstellingsbeschikking krachtens (thans) de Wet verplichte deelneming in een bedrijfstakpensioenfonds 2000 ten aanzien van het bedrijfspensioenfonds voor de Metaal en Technische bedrijfstakken, en onder een aantal algemeen verbindend verklaarde (avv) CAO's in die bedrijfstak, en uit dien hoofde premieplichtig is jegens de Fondsen. De kantonrechter heeft de vordering afgewezen. Het hof heeft dit vonnis bekrachtigd.

3.4 Onderdeel 1 is gericht tegen de uitleg die het hof heeft gegeven aan de, in de conclusie van de Advocaat-Generaal onder 4.2 vermelde, CAO's waarvan de werkingssfeerbepalingen zijn vermeld in 4.5 tot en met 4.8 van die conclusie. Art. 3 lid 3 van de in dit geding bedoelde, algemeen verbindend verklaarde, CAO Opleidings- en Ontwikkelingsfonds en Scholingsverlof voor de elektrotechnische bedrijfstak 2000/2004 bepaalt dat onder werkgever in de bedrijfstak wordt verstaan de werkgever in de Metaalnijverheid bij wie het het aantal overeengekomen arbeidsuren van de in dienst zijnde werknemers, die betrokken zijn bij de werkzaamheden als bedoeld in art. 3 lid 4, onder a tot en met k, groter is dan het aantal overeengekomen arbeidsuren van de in dienst zijnde werknemers die betrokken zijn bij werkzaamheden uitgeoefend in enige andere tak van bedrijf in de Metaalnijverheid. Volgens art. 3 lid 2 van deze CAO wordt onder werkgever in de Metaalnijverheid verstaan de werkgever bij wie het het aantal overeengekomen arbeidsuren van de in dienst zijnde werknemers die betrokken zijn bij de werkzaamheden zoals uitgeoefend in de Metaalnijverheid, groter is dan het aantal overeengekomen arbeidsuren van de in dienst zijnde werknemers die betrokken zijn bij werkzaamheden uitgeoefend in enige andere tak van bedrijf. Wat onder Metaalnijverheid wordt verstaan is vermeld in art. 4 van deze CAO.

3.6 Onderdeel 1 klaagt terecht dat het hof de in de hiervoor in 3.4 vermelde bepalingen neergelegde maatstaf voor de werkingssfeer van de onderhavige CAO's heeft miskend door in plaats van deze maatstaf, te weten: of het aantal overeengekomen arbeidsuren van de in dienst zijnde werknemers die betrokken zijn bij werkzaamheden zoals uitgeoefend in het elektrotechnisch bedrijf groter is dan het aantal overeengekomen arbeidsuren van de in dienst zijnde werknemers die betrokken zijn bij werkzaamheden uitgeoefend in enige andere tak van bedrijf, in rov. 7 en in rov. 10 beslissend te achten waar de werknemers van [verweerster] feitelijk werkzaam zijn.

3.7 Onderdeel 2 heeft betrekking op de uitleg van de werkingssfeer van de Verplichtstellingsbeschikking. Het onderdeel klaagt, in het voetspoor van onderdeel 1, terecht dat het hof met zijn beslissing in rov. 10 heeft miskend dat een onderneming als [verweerster] waarvan de bedrijfsactiviteiten uitsluitend bestaan in het ter beschikking stellen van bij haar in dienst zijnde arbeidskrachten aan derden voor werkzaamheden als omschreven in de Verplichtstellingsbeschikking in beginsel onder de werkingssfeer van deze beschikking valt, ook wanneer de werknemers die bij haar in dienst zijn feitelijk werkzaam zijn in ondernemingen die zelf niet vallen binnen de werkingssfeer van de beschikking, behoudens de uitzondering als bedoeld in art. 25 lid 8 die zich hier niet voordoet.

3.8 De overige klachten van het middel behoeven bij deze stand van zaken geen behandeling.

4. Beslissing

Dit arrest is gewezen door de vice-president J.B. Fleers als voorzitter en de raadsheren E.J. Numann, A. Hammerstein, J.C. van Oven en F.B. Bakels, en in het openbaar uitgesproken door de raadsheer E.J. Numann op 15 april 2011.