Rechtbank Amsterdam, 14-10-2009, BK3586, 771607 DX EXPL 06-68

vonnis

Locatie Amsterdam

Vonnis van de kantonrechter

i n z a k e

t e g e n

Bij tussenvonnis van 4 juni 2008 is een comparitie bepaald die heeft plaatsgevonden op 29 oktober 2008. Ter comparitie zijn verschenen [eiseres] in persoon, bijgestaan door haar gemachtigde mr. T.H.E. Repko en van de zijde van Dexia [persoon 1], bijgestaan door mr. C. van den Brink. Van hetgeen besproken is ter comparitie heeft de griffier aantekening gehouden. Voorafgaand aan deze comparitie zijn door [eiseres] op 14 oktober 2008 een akte uitlating na tussenvonnis met producties en door Dexia per faxbrief van 22 oktober 2008 aanvullende stukken ingediend. Bij rolmededeling van 26 november 2008 is de behandeling en beslissing van de zaak aangehouden in afwachting van een drietal door de Hoge Raad der Nederlanden uit te spreken arresten. Bij rolmededeling van 22 juli 2009 is de zaak verwezen voor de rol voor uitlating doorhaling of voortprocederen. Bij akte uitlating voortprocederen heeft [eiseres] aangegeven te wensen in de zaak voort te procederen. Al deze stukken behoren thans tot de processtukken.

1.2. Daarna is vonnis bepaald op heden.

Gronden van de beslissing

2.1. Dexia is de rechtsopvolgster onder algemene titel van Bank Labouchere N.V., alsmede van Legio Lease B.V. Waar hierna sprake is van Dexia worden haar rechtsvoorgangsters daaronder mede begrepen.

2.2 [eiseres] heeft de volgende lease-overeenkomst (hierna: de lease-overeenkomst) ondertekend waarop zij als lessee stond vermeld, met als wederpartij Dexia:

Na ommekomst van de looptijd heeft [eiseres] de lease-overeenkomst op 12 juni 2002 voor een periode van 36 maanden verlengd. Deze verlenging zal hierna worden aangeduid als de verlengingsovereenkomst. Waar de lease-overeenkomst en de verlengingsovereenkomst gezamenlijk worden bedoeld zullen deze in het hiernavolgende worden aangeduid als ‘de lease-overeenkomsten’.

2.3. In totaal heeft [eiseres] op grond van de lease-overeenkomst € 8.010,53 aan termijnbetalingen aan Dexia betaald en heeft Dexia € 1.626,11 aan [eiseres] uitgekeerd.

2.4. Per 9 juni 2005 heeft Dexia met betrekking tot de lease-overeenkomst een eindafrekening opgesteld volgens welke [eiseres] nog € 6.819,40 verschuldigd was. Dit bedrag is door [eiseres] op 31 augustus 2005 voldaan.

2.5. [persoon 2] (hierna: [persoon 2]) heeft [eiseres], met wie hij ten tijde van het aangaan van de lease-overeenkomst was gehuwd, hiervoor geen toestemming verleend.

2.6. Bij brief van 27 mei 2005 (hierna: de vernietigingsbrief) heeft [persoon 2] met een beroep op artikel 1:89 BW de lease-overeenkomst vernietigd en terugbetaling gevorderd van alle door [eiseres] betaalde termijnen. In deze brief is geen termijn opgenomen waarbinnen de terugbetaling diende te geschieden.

primair: dat de lease-overeenkomst door de vernietigingsbrief buitengerechtelijk is vernietigd, althans deze te vernietigen, en Dexia te veroordelen tot (terug)betaling van € 14.830,00, vermeerderd met de wettelijke rente vanaf de dag van betaling tot aan de dag van algehele terugbetaling;

subsidiair: dat Dexia onrechtmatig jegens [eiseres] gehandeld heeft en/of tekort is geschoten in de zorgvuldigheid en zorgplicht die zij zowel uit redelijkheid en billijkheid als uit de wet als uit contract jegens [eiseres] had moeten betrachten en dat zij daarom geen aanspraak kan maken op betaling door [eiseres] gevorderde restschuld en Dexia te veroordelen tot terugbetaling van € 14.830,00 aan [eiseres], vermeerderd met de wettelijke rente vanaf de dag van betaling tot aan de dag van algehele terugbetaling.

Voorts vordert [eiseres] dat Dexia haar registratie bij het Bureau Kredietregistratie te Tiel ongedaan maakt. Ten slotte vordert [eiseres] Dexia te veroordelen tot betaling van de werkelijke proceskosten.

4. Standpunten [eiseres]

4.1. [eiseres] stelt, voor zover voor de beoordeling van belang, dat de lease-overeenkomst moet worden aangemerkt als huurkoop in de zin van artikel 7A:1576h BW en derhalve als koop op afbetaling in de zin van artikel 7A:1576 BW en dus de toestemming van [persoon 2] behoefde ingevolge artikel 1:88 lid 1 sub d BW. Omdat hij deze (schriftelijke) toestemming niet heeft verleend, heeft hij de lease-overeenkomst rechtsgeldig kunnen vernietigen.

4.2. Voor wat betreft het schenden van de zorgplicht door Dexia stelt [eiseres] het volgende. [eiseres] had geen deskundigheid op het gebied van effectenlease en het risico met betrekking tot de lease-overeenkomst stond in geen enkele redelijke verhouding tot het inkomen en het vermogen van [eiseres]. Voorts heeft Dexia verzuimd om in het belang van [eiseres] informatie in te winnen betreffende haar financiële positie, haar beleggingservaring in financiële instrumenten en haar beleggingsdoelstelling. Tevens heeft Dexia [eiseres] niet geïnformeerd over de specifieke beleggingsrisico’s verbonden aan effectenlease en haar niet voor deze risico’s gewaarschuwd.

5. Standpunten Dexia

5.1. Dexia betwist de vorderingen van [eiseres]. Daartoe voert zij aan dat het recht om de lease-overeenkomst te vernietigen op grond van artikel 1:89 BW is verjaard. Voorts voert Dexia aan dat de vernietiging niet ziet op de verlengingsovereenkomst.

6. Beoordeling

6.10. Gelet op de uitslag van de procedure dient Dexia te worden veroordeeld in de kosten van het geding.

Beslissing

De kantonrechter:

I. verklaart voor recht dat artikel 1:88 BW op de lease-overeenkomsten van toepassing is en dat de lease-overeenkomsten buitengerechtelijk zijn vernietigd;

II. veroordeelt Dexia aan [eiseres] te betalen € 13.203,82, te vermeerderen met de wettelijke rente over het totaal van de vóór 24 juni 2005 door [eiseres] aan Dexia gedane betalingen verminderd met het totaal van de voor die datum door [eiseres] van Dexia ontvangen uitkeringen tot aan de dag der algehele voldoening, alsmede te vermeerderen met de wettelijke rente over elke na 24 juni 2005 aan Dexia verrichte betaling vanaf het moment van betaling, verminderd met de wettelijke rente over de na die datum van Dexia ontvangen uitkeringen vanaf het moment van ontvangst, tot aan de dag der algehele voldoening;

Aldus gewezen door mr. W.A.J.P. van der Reek, kantonrechter, en uitgesproken ter openbare terechtzitting van 14 oktober 2009 in tegenwoordigheid van de griffier.

De griffier De kantonrechter