Aflevering 1

Het bedrijf DW is bij verstek veroordeeld tot een betaling aan eiser. Het verstekvonnis is door de deurwaarder achtergelaten op het adres dat volgens de KvK het bezoekadres van DW is.

Eiseres heeft schade geleden door werkzaamheden die een bedrijf heeft uitgevoerd in opdracht van Prorail: er zijn scheuren ontstaan in de woning van eiseres. Prorail en het bedrijf hebben de aansprakelijkheid van de hand gewezen.

Verzoeker JD Knowledge B.V. wil conservatoir bewijsbeslag leggen. De reden is dat Havenbedrijf Rotterdam de database met gevaarlijke stoffen ten onrechte deelt met meerdere gebruikers.

De voorzieningenrechter wijst het beslagverzoek van verzoeker af, omdat de noodzaak van het beslag niet voldoende is onderbouwd. Als toelichting had verzoeker aangevoerd dat hij vreest dat de schuldenaren hun bankrekening zullen leeghalen als hij eerst

In deze kortgedingzaak is de vraag of het hof op goede gronden heeft geoordeeld dat een dwangsom op de voet van art. 611d Rv wordt opgeheven. De vraag is eigenlijk of de dwangsomrechter de dwangsom mag opheffen op de grond dat er aan de hoofdveroordeling

Partijen hebben een geschil over de verkoop van een supermarkt. Eiser vordert dat gedaagde wordt veroordeeld tot nakoming van de koopovereenkomst, op straffe van een dwangsom. De kantonrechter beoordeelt de koopovereenkomst en stelt vast dat er geen dwangsom

G heeft van A een koelcel gekocht. Op vordering van G heeft de kantonrechter de overeenkomst ontbonden verklaard, en A is bij voorraad veroordeeld tot terugbetaling aan G. A vordert in dit incident dat dat het hof de tenuitvoerlegging van het bestreden

Bol.com heeft een consument (X) gedagvaard en een bedrag van € 407,95 gevorderd, met rente en kosten. Tegen X is verstek verleend. Volgens Bol.com kan zij om administratieve redenen geen kopie van de overeenkomst overleggen.

Een kraker van een terrein was op vordering van de gemeente Ede veroordeeld tot ontruiming. In die zaak was de dagvaarding nietig verklaard ten aanzien van de ‘niet-verschenen anonieme gedaagden’.

De inboedel van een fysiotherapiepraktijk is niet te beschouwen als ‘gereedschappen van ambachtslieden en werklieden’ in de zin van art. 447 onder 2 Rv. Volgens dat artikel mag daarop geen executoriaal beslag worden gelegd.

A is als werknemer in dienst van een vof, die wordt gedreven door X en Y. Eiseres heeft een vordering op A, en daarom heeft zij loonbeslag gelegd ten laste van A. De werkgever heeft geen verklaring derdenbeslag afgelegd.

A had zich hoofdelijk verbonden voor een krediet, dat ABN Amro Bank had verleend aan het bedrijf waarvan A bestuurder was. Nu de bank het bedrag van A terugvordert, stelt A dat de vordering is verjaard.

X heeft zich als bestuurder van Arcus Holding fors verrijkt ten koste van die vennootschap. Hij is veroordeeld om € 2 miljoen terug te betalen, maar hij maakt verhaal zo moeilijk mogelijk.

De rechtbank veroordeelt een deurwaarderskantoor om € 460.972 te betalen aan eiser. Eiser heeft schade geleden nu zijn verzetdagvaarding te laat is betekend. De schade bestaat uit een schikkingsbedrag dat eiser heeft betaald aan een pensioenfonds.

Voor schuldhulpverlening geldt sinds 1 juli 2012 de Wet gemeentelijke schuldhulpverlening (Wgs). Bij die hulpverlening moeten veel privacygevoelige gegevens boven tafel komen over iemands (financiële) situatie. Inmiddels is ook de AVG in werking getreden, die moet worden nageleefd bij het uitwisselen van gegevens. Er is (mede) daarom nu een wijziging in de maak op de Wgs. Schuldeisers krijgen ook uitdrukkelijk de verantwoordelijkheid voor een ‘maatschappelijk verantwoorde incasso’.

De Rechtspraak kondigde op 19 november 2019 aan dat er vanaf 1 december 2019 aanvullende informatie wordt opgevraagd in consumentenzaken, omdat in veel dagvaardingen niet is uitgewerkt hoe de vordering is samengesteld. Deze informatie is nodig om in consumentenzaken de vordering te kunnen beoordelen. Na 1 april 2020 wordt er aan ‘repeatplayers’ in beginsel geen aanvullende informatie meer gevraagd.

De Autoriteit Consument en Markt heeft vastgesteld dat er misstanden zijn in de incassomarkt. Die hebben vooral effect op mensen die toch al kwetsbaar zijn. Het kabinet probeert werk te maken van de aanpak van misstanden in de incassomarkt. In 2018 is het kabinet verzocht onderzoek te doen naar de mogelijkheid voor schuldenaren om opgekochte vorderingen terug te kopen (motie De Lange). Het onderzoeksrapport is nu aan de Tweede Kamer gestuurd. De minister laat daarbij weten dat hij in de bevindingen geen aanleiding ziet om verdergaande maatregelen te nemen.

Hoe gaat een civiele rechter om met een verzoek om opheffing van een strafvorderlijk beslag? In dit artikel wordt aandacht besteed aan de ontvankelijkheid van een eiser die in een civiele procedure opheffing van een strafvorderlijk beslag vordert. Verder wordt besproken welk toetsingskader de civiele rechter dient te hanteren als toegekomen wordt aan een inhoudelijke toets van de opheffingsvordering.

In de executiepraktijk is de informatieplicht die op de schuldenaar rust wellicht enigszins onderbelicht. Deze plicht kan mogelijk ruimhartiger worden toegepast door schuldeisers. De informatieplicht biedt schuldeisers de mogelijkheid om een schuldenaar te dwingen om informatie te verstrekken over zijn inkomens- en vermogenspositie en voor verhaal vatbare goederen. De informatieplicht is gebaseerd op verschillende grondslagen. Dit artikel beoogt bepaalde aspecten van de informatieplicht inzichtelijker te maken. De informatieplicht van een derde om informatie aan een schuldeiser te verstrekken ex art. 475g lid 3 Rv. wordt in dit artikel buiten beschouwing gelaten.

Minister van Rechtsbescherming Sander Dekker wil het procederen bij de kantonrechter goedkoper maken. De internetconsultatie eindigde op 30 september 2019, https://www.internetconsultatie.nl//1450. Hiervoor zijn twee redenen. De eerste reden is dat de griffierechten voor lage vorderingen inmiddels zo hoog zijn dat het een afschrikkende werking heeft en dat steeds minder (rechts)personen zich tot de rechter wenden. De tweede reden is dat het hoge griffierecht een blok aan het been is voor debiteuren en het kan hen (verder) de schulden in drukken. Deze problematiek speelt al langer en op deze plek wijdde ik er in november 2018 al eens een column aan. J.M. Veldhuis, ‘De onbereikbare rechter’, BER 2018/7, p. 26-27.