Aflevering 4

De absolute priority rule geeft voorschriften met betrekking tot de verdeling van waarde en niet met betrekking tot de vorm waarin deze waarde wordt toebedeeld. De verplichting om de reorganisatiewaarde ‘conform rang’ te verdelen, houdt dan ook geen verplichting in om de reorganisatiewaarde met behoud van rang te verdelen. De absolute priority rule biedt daarom geen zinvol toetsingskader voor een wijziging van de rangorde door middel van een WHOA-akkoord.

Er bestaat onduidelijkheid over het antwoord op de vraag wie bevoegd is bij een WHOA-akkoord te stemmen op verpande vorderingen. De auteur concludeert, mede op basis van de reikwijdte van de inningsbevoegdheid van de openbaar pandhouder en art. 381 lid 3 Fw, dat deze bevoegdheid in beginsel de pandgever toekomt. Op grond van de tenzij-regel van art. 3:247 BW kunnen de pandgever en de pandhouder evenwel een afwijkende stembevoegdheid overeenkomen, die vanaf het ‘kennisgevingsmoment’ ook werking heeft jegens de aanbieder van het WHOA-akkoord. Daarnaast worden de mogelijkheden en beperkingen van het gebruik van een volmacht besproken.

Schaf de zinloze beperking van art. 3:239 lid 1 BW af en sta onbeperkte verpanding bij voorbaat van toekomstige vorderingen toe voor een sterkere financieringsmarkt!