Aflevering 6

Waarschijnlijk worden de meeste huwelijken gesloten uit liefde, maar dat hoeft niet altijd het geval te zijn. “Het motief waarmee de aspirant-echtgenoten het huwelijk sluiten staat aan de burgerlijke overheid niet ter beoordeling. De mogelijkheid te huwen geldt als een grondrecht. […] Het sluiten van een huwelijk voor de wet vanwege de vermogensrechtelijke, erfrechtelijke of fiscale gevolgen is niet ontoelaatbaar, wat men daarvan uit moreel oogpunt ook moge vinden. Het Burgerlijk Wetboek eist een verklaring, geen zoen. Historisch beschouwd heeft een verstandshuwelijk (‘mariage de raison’) bovendien precedenten.” Het is dus ook mogelijk om een huwelijk te sluiten vanwege de daaraan verbonden fiscale voordelen.

Onlangs heeft het Gerechtshof ’s-Hertogenbosch een uitspraak gedaan in een zaak waarbij sprake van een echtscheiding, waarbij de (ex-)echtgenoten afspraken hadden gemaakt van een verdeling van een boedel waarin zich zowel een eigen woning, pensioenen als lijfrenten bevonden.

In dit artikel wordt kort ingegaan op de moeilijke Franse fiscale kwalificatie en derhalve gevolgen van de toepassing van de wettelijke verdeling, onder de werking van de Europese Erfrechtverordening, bij het eerste overlijden.

Tussen een recht van vruchtgebruik en een periodieke uitkering bestaan diverse verschillen op zowel civielrechtelijk als fiscaalrechtelijk vlak.

In dit artikel wordt besproken of de verwachter in een fideicommissaire nalatenschap, de nalatenschap zowel vóór als na de vervulling van de voorwaarde kan aanvaarden en/of verwerpen. Verder wordt de kwestie behandeld of de verboden handelingen als bedoeld in art. 4:4 lid 1 en 2 BW zien op de periode vóór het overlijden van de insteller of op de periode vanaf het overlijden van de insteller tot het moment waarop de voorwaarde in vervulling gaat. Daarbij wordt onderscheid gemaakt tussen het volgtijdelijke en voorwaardelijke karakter van het fideicommis.