Aflevering 12

Minister Van Hijum informeert de Eerste en Tweede Kamer over uitstel van de beoogde inwerkingtreding van het keuzerecht ‘bedrag ineens’ naar 1 juli 2026.

Het Verzamelbesluit pensioenen is gewijzigd in het besluit van 6 februari 2025, nr. 2025-2109. In het Verzamelbesluit pensioenen is met terugwerkende kracht tot en met 1 juli 2023 een nieuw onderdeel 6 ingevoegd.

De eigen woning van belanghebbende was in 2016 gefinancierd met een aflossingsvrije hypothecaire lening die op 31 december 2012 deel uitmaakte van belanghebbendes eigenwoningschuld. Voor 2016 heeft belanghebbende de lening als een box 3-schuld aangemerkt. Volgens de inspecteur is sprake van eigenwoningschuld in box 1. Rechtbank Den Haag (NTFR 2024/943) heeft de inspecteur in het gelijk gesteld. Nu de lening is aangegaan in verband met de verwerving van de eigen woning vóór 2013, moet de lening op grond van art. 3.119a Wet IB 2001, jo. art. 10bis.9 lid 1 en art. 10bis.1 lid 1 Wet IB 2001 volgens de rechtbank worden aangemerkt als eigenwoningschuld. De Hoge Raad is het hiermee eens. Volgens de Hoge Raad heeft de rechtbank de rangorderegeling van art. 2.14 Wet IB 2001 en het overgangsrecht ex art. 10bis.1 Wet IB 2001 niet onjuist toegepast. Voor de gronden verwijst de Hoge Raad naar de onderdelen 5.11, 5.12, 5.17 en 5.18 van de conclusie A-G in deze zaak (NTFR 2025/229).

De Kennisgroep onroerende zaken heeft de vraag beantwoord wat de eigenwoningreserve is als een belastingplichtige op grond van de huwelijkse voorwaarden bij ontbinding van het huwelijk en verkoop van de woning meer overwaarde ontvangt.

Belanghebbende heeft voordeel uit sparen en beleggen (box 3) aangegeven. Bij het vaststellen van de aanslag heeft de inspecteur geen aanleiding gezien de Wet rechtsherstel box 3 toe te passen, omdat dit niet tot een gunstiger resultaat leidt. Hof Den Haag (23 januari 2024, ECLI:NL:GHDHA:2024:337) heeft de aanslag verminderd door het box 3-inkomen te berekenen naar het werkelijke rendement. Tussen partijen was niet in geschil dat dit werkelijke rendement € 3.873 was. De staatssecretaris heeft cassatieberoep ingesteld. De Hoge Raad verklaart dit beroep gegrond. Het hof heeft bij het werkelijke rendement ten onrechte geen rekening gehouden met ongerealiseerde vermogensmutaties (zie HR 6 juni 2024, ECLI:NL:HR:2024:705, NTFR 2024/1001, r.o. 5.4.8). Dat tussen partijen overeenstemming bestond over de omvang van het werkelijke rendement, doet daar niet aan af. Die overeenstemming had namelijk slechts betrekking op de omvang van het direct gerealiseerde vermogensrendement, en niet op ongerealiseerde waardemutaties. Daarover hebben partijen zich niet uitgelaten.

Dit arrest wordt besproken in HR 14 maart 2025, ECLI:NL:HR:2025:380, nr.24/00879, NTFR 2025/472.

voorkoming dubbele belasting, toepassing belastingverdragen, Wet rechtsherstel box 3

De Kennisgroep inkomstenbelasting niet-winst heeft het standpunt ‘(Onder)verhuurovereenkomst en box 3’ (KG:202:2024:32) aangevuld door aan te geven dat in de onderhavige casus geen sprake is van resultaat uit overige werkzaamheden. Een inhoudelijke wijziging van de vragen en antwoorden in het standpunt is niet beoogd.

Het ministerie van Financiën is een internetconsultatie gestart over twee alternatieven voor de huidige lucratiefbelangregeling.

Belanghebbende is een naar het recht van Cyprus opgerichte Limited. A is enig (middellijk) aandeelhouder van belanghebbende en woont in Nederland. De activiteiten van belanghebbende bestaan uit het houden van twee vorderingen, een op een zustervennootschap en een op A. De inspecteur heeft naar aanleiding van een vestigingsplaatsonderzoek in 2015 geconcludeerd dat belanghebbende in Nederland is gevestigd en heeft aan haar navorderingsaanslagen over de jaren 2006 t/m 2012 en vergrijpboeten opgelegd. In geschil is of de navorderingsaanslagen en de vergrijpboeten terecht zijn opgelegd. Hof Den Haag (3 november 2022, ECLI:NL:GHDHA:2022:2269, NTFR 2022/3886) heeft, anders dan de rechtbank, geoordeeld dat de inspecteur een nieuw feit had. De bij de inspecteur bekende dan wel redelijkerwijs bekend te veronderstellen informatie was van dien aard dat deze de niet-onwaarschijnlijke mogelijkheid openliet dat de werkelijke leiding van belanghebbende inderdaad op Cyprus plaatsvond. De inspecteur mocht in redelijkheid uitgaan van de juistheid van het namens belanghebbende (mede) door een gerenommeerd belastingadvieskantoor gepresenteerde gegeven dat belanghebbende was gevestigd op Cyprus. Het hof oordeelde verder dat belanghebbende in Nederland was gevestigd en dat ook de verlengde navorderingstermijn van toepassing is. De navorderingsaanslagen zijn terecht opgelegd. Het hof heeft echter wel de vergrijpboeten vernietigd, omdat de inspecteur niet heeft aangetoond dat belanghebbende wist dat zij fiscaal niet op Cyprus maar in Nederland was gevestigd. De inspecteur heeft niet doen blijken dat belanghebbende via haar formele bestuur dan wel via haar feitelijke bestuurder (A) na afweging van de feiten tot de conclusie is gekomen dat de ‘substance’ op Cyprus onvoldoende was. Ook heeft de inspecteur niet aangetoond dat belanghebbende bewust de aanmerkelijke kans had aanvaard dat te weinig Nederlandse vennootschapsbelasting zou worden geheven en die kans op de koop had toegenomen (voorwaardelijk opzet).

fbi, beleggingsinstelling, vermogensbeheer, doelomschrijving, rente, aandeelhouderslening, pleitbaar, onzakelijk, vereiste aangifte, navordering, kantoorpand, transfer pricing, benchmark, derdenonderzoek, beleggingseis, financieringslimiet, nieuw feit, vertrouwensbeginsel, herwaardering, borgstelling, analogie

winstoogmerk, deelname economische verkeer, ondernemerschap

uiteindelijk gerechtigde, future, price rente swap, tegenprestatie

De Kennisgroep dividendbelasting en bronbelasting heeft vragen beantwoord over de gevolgen van verjaard dividend.

De Kennisgroep deelnemingsvrijstelling heeft de vraag beantwoord of in een specifieke situatie een onbelaste compartimenteringsreserve verminderd kan worden met het bedrag van een ontvangen dividenduitkering.

De Kennisgroep deelnemingsvrijstelling heeft de vraag beantwoord of een interim-dividend afkomstig van een gecontroleerd lichaam als bedoeld in art. 13ab lid 3 Wet Vpb 1969 aangemerkt kan worden als uitkering van de winst over het lopende boekjaar.

De Kennisgroep bijzondere winstbepalingen vpb en de Kennisgroep reorganisatiefaciliteiten en fiscale eenheden hebben een vraag beantwoord over de voorwaartse verrekening van verliezen van een fiscale eenheid bij toepassing van art. 20a en art. 15 lid 16 en lid 17 Wet Vpb 1969 (spoedreparatiemaatregel).

Deze zaak betreft de verkrijging van twee aan elkaar grenzende bouwkavels, ontstaan door de verkaveling – in acht kavels en een nieuw perceel (nr. [0001] ) – van één voormalig perceel met daarop een te slopen woning met aanhorigheden zoals garage, zwembad en terras. Op de nieuwe kavel 1 stond circa 55% (oppervlakte) van die oude woning (conclusie A-G Wattel 28 februari 2025, nr. 24/02649) en op kavel 2 minder dan 1% ervan plus het verharde terras (conclusie A-G Wattel 28 februari 2025, nr. 24/02648). De kopers van beide kavels menen dat zij een ‘woning’ hebben verkregen in de zin van art. 14 lid 2 WBRV en daarom recht hebben op het overdrachtsbelastingtarief van 2% in plaats van 6%.

Deze conclusie wordt besproken in conclusie A-G Wattel 28 februari 2025, nr. 24/02648, ECLI:NL:PHR:2025:201, NTFR 2025/485.

verlegging, utb, expediteur, schuldenaar, vergunning, invoer, vrije verkeer, identiteitsfraude, valsheid in geschrifte

terbeschikking, thuiszorgpersoneel, vrijstelling, terbeschikkingstelling, boekenonderzoek, naheffing, zorgverlener, tariefafspraken, fictieve, dienstbetrekking, gelijkheidsbeginsel, vertrouwensbeginsel, freelance, uitzendbureau, verdedigingsbeginsel

Onschuldpresumptie, Belastingfraude, Verleggingsregeling, Katvanger, Bewijslast

verkrijging economische eigendom, samenloopvrijstelling, samenloopbesluit, voorwaarde c

economische prestatie, medische vrijstelling, vrijgestelde prestatie, dienstverlening, levering van een goed

Het ViDA-pakket (btw in het digitale tijdperk) is op 11 maart 2025 aangenomen door het Europees Parlement. De geleidelijke inwerkingtreding van de aangenomen regelingen zal aanzienlijke gevolgen hebben voor ondernemers die in de EU handel drijven, met name voor degenen die betrokken zijn bij grensoverschrijdende handel.

Een gemachtigde heeft namens belanghebbende bezwaar gemaakt tegen een naheffingsaanslag BPM. De inspecteur heeft de naheffingsaanslag verminderd en daarbij een bezwaarkostenvergoeding toegekend van € 538 (2 punten x € 269). Het geschil bij de rechtbank en het hof betrof uitsluitend de naheffingsaanslag. Die is gehandhaafd. In cassatie wordt voor het eerst erover geklaagd dat bij de bezwaarkostenvergoeding van het hogere tarief per punt had moeten worden uitgegaan (HR 12 juli 2024, ECLI:NL:HR:2024:1060, NTFR 2024/1244). Volgens de Hoge Raad was het hof, gelet op de ongegrondverklaring van het hoger beroep, niet bevoegd om ambtshalve te oordelen over de bezwaarkostenvergoeding. Daarmee is de toegekende bezwaarkostenvergoeding onherroepelijk komen vast te staan en kan deze in cassatie niet alsnog zelfstandig voorwerp van geschil worden gemaakt.

Belanghebbende heeft een pro-formacassatieberoepschrift ingediend. De griffier van de Hoge Raad heeft belanghebbende een termijn van zes weken gegeven om alsnog de gronden in te dienen. Bij arrest van 7 februari 2025 heeft de Hoge Raad het cassatieberoep niet-ontvankelijk verklaard omdat de gronden ontbraken. Nadien is gebleken dat de gronden wel binnen de gestelde termijn door de Hoge Raad waren ontvangen, maar niet in het digitale dossier waren opgenomen. Het arrest van 7 februari 2025 moet daarom vervallen. Het geding wordt voortgezet in de stand waarin het zich bevond toen het arrest van 7 februari 2025 werd gewezen.

proceskostenvergoeding, redelijkheid, inschakelen gemachtigde, redelijkerwijs te maken

alimentatie, schuld, opzet, grove schuld, boete

verbeuren dwangsom, dwaling, kennelijk niet-ontvankelijk

geheimhoudingskamer, inlichtingenplicht, procesbeslissing

De Belastingdienst wil verkennen of en in welke mate belastingkortingen in de praktijk kunnen worden ingezet.

Staatssecretaris Van Oostenbruggen informeert de Tweede Kamer over recente onderzoeken naar het toezicht van de Belastingdienst.

De Autoriteit Persoonsgegevens (AP) heeft op 28 januari 2025 een brief gestuurd aan de directeur-generaal van de Belastingdienst over de ontheffing van de fiscale geheimhouding in het kader van het integriteitsbeleid.

woonplaats, informeel verschoningsrecht, onrechtmatig verkregen bewijs, detentie, vestigingsplaats, bestuursbeslissingen

Drielandenpuntconstructies worden effectief bestreden. Dit schrijft staatssecretaris Van Oostenbruggen in een brief met antwoorden op Kamervragen over het bericht ‘Fiscus int € 110 miljoen na doorprikken dubbele verhuizing vermogende Nederlanders’.

Art. 2.17 Wet IB 2001

Art. 2.17 Wet IB 2001

Art. 2 BPB

Art. 4:17 Awb

Art. 3.11 Wet IB 2001

Art. 2 BPB