Aflevering Bulletin 2

Binnenkort wordt beslist over het voorstel om een zin toe te voegen aan het tweede lid van artikel 509t van het Wetboek van Strafvordering (Sv). Deze toevoeging is discutabel, omdat dit de rechter de mogelijkheid kan ontnemen tot een passende beslissing te komen over de voorwaardelijke beëindiging van tbs. Hoewel de Raad voor de rechtspraak de Kamer hierop heeft gewezen, wordt er in het parlementaire debat geen woord aan gewijd.

Vanaf 29 juni 2012 kunnen rechters gebruikmaken van landelijke oriëntatiepunten voor straftoemeting in fraudezaken. Uitgangspunten zijn het benadelingsbedrag en een aantal strafvermeerderende en strafverminderende factoren. De oriëntatiepunten bieden echter alle gelegenheid tot verschillende benaderingen en kunnen leiden tot onevenwichtigheden in de bestraffing.

Bij zijn aantreden eind 2010, introduceerde het kabinet-Rutte het voornemen minimumstraffen in te voeren voor recidive bij juridisch zwaar gekwalificeerde delicten. Dit zou een nieuw element in de Nederlandse strafwetgeving betekenen, die tot nu toe geen specifieke minimumstraffen kent. Hoewel met de val van het kabinet-Rutte het wetvoorstel niet langer actueel is, zal de maatschappelijke discussie over de wenselijkheid van invoering van minimumstraffen vermoedelijk niet verstommen. Door de Raad voor de rechtspraak is onderzoek verricht naar de effecten van de introductie van minimumstraffen. De resultaten daarvan zijn uitgebracht als Research Memorandum in september 2012.1 In dit artikel gaan we in op een deel van deze resultaten.

Straftoemeting: wat vindt u ervan?01-10-2012

Op 1 november a.s. treedt de Wet wederzijdse erkenning en tenuitvoerlegging vrijheidsbenemende en voorwaardelijke sancties in werking. Met deze wet wordt weer een stap gezet in de richting van verdere strafrechtelijke integratie in de Europese Unie. Welke gevolgen heeft deze wet voor vonnissen opgelegd door de Nederlandse strafrechter? En hoe moeten we in Nederland omgaan met sancties die in een ander EU-land zijn opgelegd?