Hoge Raad, 28-05-2021, ECLI:NL:HR:2021:781, 20/01630

In cassatie kan worden uitgegaan van de volgende feiten en omstandigheden.

(i) De werknemer is in 2010 voor de bepaalde tijd van twee jaar in dienst getreden bij IIF Holding in de functie van managing director. In 2012 is hij voor onbepaalde tijd in dienst getreden bij IIF Holding in de functie van algemeen directeur, aanvankelijk met een arbeidsomvang van zestien uur per week, en laatstelijk van veertig uur per week, met een salaris van € 9.000,-- bruto per maand, exclusief emolumenten.

(ii) In 2015 is [betrokkene 1] (hierna: [betrokkene 1]) benoemd tot gedelegeerd bestuurder van de stichting IIF. Hij was op dat moment enig bestuurder. [betrokkene 1] heeft in januari 2016 [betrokkene 2] (hierna: [betrokkene 2]) als medebestuurder van de stichting IIF aangezocht. Op voordracht van [betrokkene 1] is ook de werknemer van 1 januari 2016 tot 30 juni 2016 bestuurder geweest van de stichting IIF.

(iii) Medio 2016 heeft MTH accountants en adviseurs B.V. (hierna: MTH) een rapport uitgebracht waarin verslag wordt gedaan van een in opdracht van de bestuursleden [betrokkene 1] en [betrokkene 2] uitgevoerd onderzoek wegens “de behoefte aan meer inzicht in de ontstaansgeschiedenis van de stichting, haar belangen en de relaties met haar deelnemingen”.

(iv) Op 22 september 2016 is de werknemer in een bijzondere algemene vergadering van IIF Holding ontslag aangezegd als bestuurder. Dat ontslag is later die dag per e-mail bevestigd. In verband met zijn ontslag heeft de werknemer een transitievergoeding ontvangen.

De werknemer heeft in deze procedure – kort weergegeven en voor zover in cassatie van belang – verzocht het door IIF Holding gegeven ontslag te vernietigen en de arbeidsovereenkomst te herstellen, subsidiair voor recht te verklaren dat het ontslag niet rechtmatig, althans onregelmatig is, en een billijke vergoeding toe te kennen. IIF Holding heeft – voor zover de werknemer geen statutair bestuurder is van IIF Holding – onder meer verzocht de arbeidsovereenkomst met de werknemer te ontbinden op grond van art. 7:671b lid 1, onder a, BW in verbinding met art. 7:669 lid 1 en lid 3, onder e, BW (verwijtbaar handelen).

De kantonrechter heeft op het tegenverzoek van IIF Holding de arbeidsovereenkomst ontbonden met ingang van 1 april 2017 wegens verwijtbaar handelen van de werknemer in de zin van art. 7:669 lid 3, onder e, BW, onder de voorwaarde dat komt vast te staan dat de werknemer geen statutair bestuurder van IIF Holding is. Het gerechtshof Den Haag heeft de beschikking van de kantonrechter vernietigd.¹ De Hoge Raad heeft die beschikking vernietigd² en de zaak verwezen naar het hof.

“3.10 (…) Uit de arbeidsovereenkomst blijkt dat [de werknemer] als algemeen directeur van IIF Holding onder meer verantwoordelijk was voor diverse taken met betrekking tot het beleid van de vennootschap en voor het beheer van financiële zaken. De functie van [de werknemer] betrof, met name nu het een leidende positie binnen de vennootschap was, een functie waarbij erop moest kunnen worden vertrouwd dat hij de financiële belangen van de vennootschap naar behoren behartigde. Enerzijds staat vast dat [de werknemer] tezamen met zijn broer eigenaar is van het bedrijfspand waarin IIF Holding is gevestigd en in dat kader een persoonlijk belang heeft bij de verhuur van het bedrijfspand. Anderzijds was [de werknemer] als algemeen directeur van IIF Holding verantwoordelijk voor het beheer van de financiële zaken van die vennootschap en in die hoedanigheid verantwoordelijk voor – onder meer – het verrichten van de huurbetalingen namens IIF Holding. Gelet op de omstandigheid dat [de werknemer] enerzijds een persoonlijk belang had als verhuurder van het bedrijfspand en anderzijds als algemeen directeur het belang van de vennootschap had te dienen, is het hof van oordeel dat in het onderhavige geval sprake is geweest van een belangenconflict bij het aangaan van de verplichting tot uitbreiding van de huur van een gedeelte naar het gehele bedrijfspand. Het had daarom op de weg van [de werknemer] gelegen om in de gegeven omstandigheden jegens IIF Holding transparant te zijn omtrent de uitbreiding van de huur en daarom had [de werknemer] IIF Holding moeten inlichten omtrent het belangenconflict ten aanzien van het door IIF Holding gehuurde pand. [De werknemer] heeft IIF Holding gebonden aan de verplichting om vanaf 2014 een jaarlijkse huurprijs van € 68.000,- te voldoen, vermeerderd met diverse huisvestings- en onderhoudskosten die in beginsel voor rekening komen van [de werknemer] en zijn broer als eigenaren van het bedrijfspand. Dit klemt te meer nu IIF Holding onweersproken heeft gesteld dat zij – ondanks de stijging van de huurprijs naar € 68.000,- per jaar – slechts een deel van het bedrijfspand in gebruik had. [De werknemer] is aldus niet alleen onvoldoende transparant geweest, hij heeft bovendien de belangen van IIF onvoldoende behartigd. De stellingen van [de werknemer] dat het bestuur van IIF Holding reeds in 2014 op de hoogte was van de huurconstructie, dat het de wens van het bestuur van de stichting IIF is geweest om de huur uit te breiden van een gedeelte naar het gehele bedrijfspand en dat [de werknemer] [betrokkene 1] reeds in november 2015 hierover heeft geïnformeerd maken, wat daarvan ook zij, het voorgaande niet anders nu deze [de werknemer] niet ontslaat van zijn zelfstandige verantwoordelijkheid als algemeen directeur van IIF Holding om de belangen van de vennootschap naar behoren te behartigen. Bovendien is niet gebleken dat [de werknemer] daarbij voldoende uitdrukkelijk onder de aandacht heeft gebracht dat de eerder genoemde lasten voor rekening van IIF Holding zouden komen en evenmin dat hij daarbij voldoende uitdrukkelijk geschetst heeft welke risico’s en gevolgen voor IIF verbonden waren aan het huren van het gehele pand op de desbetreffende voorwaarden.