Aflevering 6

In dit artikel bespreekt de auteur de dubbele natuur van de doorstartpraktijk. Een doorstart van een insolvente onderneming vindt in de huidige praktijk doorgaans plaats vanuit faillissement.

In dit artikel gaat de auteur in op het oordeel van het Europese Hof van Justitie van 22 juni 2017 dat een pre-pack niet kwalificeert als een faillissementsprocedure die gericht is op de liquidatie van de onderneming onder toezicht van een bevoegde overheidsinstantie.

De nog vrij jonge en tot op heden buitenwettelijke praktijk van de Nederlandse pre-pack-doorstart na faillissement, waarbij de onderneming behouden blijft, heeft een geduchte knauw gekregen.

Dit artikel betreft een aangepaste en geactualiseerde versie van de oratie die de auteur op 24 juni 2016 te Leiden heeft uitgesproken ter aanvaarding van zijn leerstoel. Hierin behandelt de auteur vanuit retrospectief en prospectief enkele insolventierechtelijke

Deze uitspraak is interessant in het licht van de toepassing van het zogenoemde recht op vergetelheid in zakelijke communicatie. Daarnaast tikt de Raad van State de Autoriteit Persoonsgegevens (AP) op de vingers omdat zij weigert te voldoen aan een individueel

In dit arrest buigt het gerechtshof zich over de vraag of art. 27 Fw analoog dient te worden toegepast op rechtsvorderingen die na datum faillissement door de failliet zelf (dus niet door diens curator) zijn ingesteld.

Rechtsregels die iemand gebieden iets te doen terwijl die persoon tegelijkertijd het recht heeft te weigeren waartoe hij wordt geboden, zijn zeldzaam. De problematiek die in deze uitspraak centraal staat, biedt een voorbeeld.

In dit vonnis staat de vraag centraal of een vordering tot ontruiming kan worden toegewezen tijdens de afkoelingsperiode in faillissement (art. 63a Fw). De afkoelingsperiode heeft tot doel de curator de gelegenheid te geven zich een oordeel te vormen

In deze uitspraak wordt het beroep van eisers tegen de afwijzing van de aanvraag van het paspoort door de Minister van Buitenlandse zaken behandeld, waarin de toets van art. 45 lid 2 Paspoortwet en de reikwijdte van art.

Een faillissement wordt vrijwel altijd aangevraagd door schuldeisers of door de aspirant-failliet zelf. Het gebeurt niet vaak dat het Openbaar Ministerie het faillissement aanvraagt, maar het kan wel op grond van art.

Het vonnis in deze zaak vloeit voort uit een eerdere faillissementsaanvraag, waarover tot in hoogste instantie is geprocedeerd. Ondanks de zeer beperkte van omvang van de zaak waren de uiteindelijke gevolgen voor de aanvrager van het faillissement echter

Het komt regelmatig voor dat een curator in faillissement de verantwoordelijkheid krijgt over een fabriek. Vaak betreft het zware industriële bedrijvigheid met in potentie grote veiligheids- en milieurisico’s voor de omgeving.

In deze zaak draait het om de vraag of de regel van JPR/Gunning ook voor (een voorlopige) surseance van betaling geldt. Deze regel houdt in dat een curator steeds het betaalde kan terugvorderen waarmee na het intreden van de faillissementstoestand de

In deze vonnissen kondigt de kantonrechter in eerste instantie aan prejudiciële vragen te zullen stellen en stelt hij vervolgens prejudiciële vragen aan de Hoge Raad onder andere met betrekking tot de status in het faillissement van de werkgever van de

In deze zaak speelt wederom de vraag of in geval van een doorstart voor 1 juli 2015 (de datum waarop art. 7:673 BW in werking is getreden) vanuit een faillissement de werknemers die door de doorstarter na 1 juli 2015 worden ontslagen, ook over de periode

De rechtbank vernietigt in hoger beroep een beschikking van de rechter-commissaris (waarin geen toestemming wordt verleend voor het treffen van een schikking in het kader van een procedure omtrent bestuurdersaansprakelijkheid en paulianeus handelen) en

De Hoge Raad komt niet terug van zijn vaste rechtspraak voor het uitspreken van een faillietverklaring geldende vereiste dat de schuldenaar meer dan één schuldeiser heeft. De Hoge Raad overweegt als volgt.

A, B, C en D zijn bestuurders van zowel BCD als de met BCD nauw verweven stichting BCS. In augustus 2014 doet de kantonrechter uitspraak in ontbindingsprocedure en kort geding tussen BCD en haar toenmalige werknemer.

De inspectie SWZ vraagt het faillissement van X en stelt dat X in de toestand verkeert van te hebben opgehouden te betalen doordat zij zowel de vordering van de Inspectie SWZ als een vordering van de Belastingdienst onbetaald laat.

X is door de rechtbank toegelaten tot de schuldsanering. Daarbij neemt de rechtbank in aanmerking dat X hieraan voorafgaand is begonnen aan een vierjarige opleiding. De rechtbank laat X toe ondanks dat X in de schuldsanering zoveel mogelijk baten voor

In augustus 2016 verleent de rechtbank voorlopige surseance van betaling aan Oi Coop. Oi Coop maakt onderdeel uit van de Oi Groep. De Oi Groep is een van de grootste geïntegreerde serviceproviders in de telecommunicatiesector ter wereld.

De vraag die centraal staat is of de uitkering van een management fee aan de bestuurder twee dagen voor de eigen aangifte tot faillietverklaring als paulianeus moet worden aangemerkt in de zin van artikel 47 Fw.

Met ingang van 1 januari 2017 is de Tijdelijke Wet huurkoop onroerende zaken vervallen. De huurkoop van onroerende zaken heeft nu een plaats in het BW gekregen. De nieuwe huurkoopbepalingen onroerend goed zijn te vinden in Boek 7, titel 7, afdeling 2

Op 14 juli 2016 is een nieuwe regeling inzake hypothecair consumentenkrediet toegevoegd aan Boek 7 van het Burgerlijk Wetboek (BW). Deze regeling is een gevolg van de implementatie van Richtlijn 2014/17/EU inzake hypothecair consumentenkrediet en is te

De wet van 5 oktober 2016 ter aanvulling van Boek 7 BW met de nieuwe afdelingen 7.2a.2 en 7.2b.1 en 2 en een nieuwe titel 7.2c is op 1 januari 2017 in werking getreden. De nieuwe wet heeft tot doel de overgebleven privaatrechtelijke materie van de Wck

Bij de vestiging van pandrechten op aandelen in besloten vennootschappen met beperkte aansprakelijkheid wordt doorgaans bepaald dat de aan de verpande aandelen verbonden stemrechten, al dan niet onder opschortende voorwaarde, aan de pandhouder toekomen.

Deze zaak is interessant omdat zij de vraag aan de orde stelt wanneer sprake is van een afhankelijk opstalrecht. Het geschil betreft (onder meer) de vraag wie eigenaar is van warmtekrachtkoppelingen (WKK’s).

De zaak speelt tegen de achtergrond van een opzegging door ING Bank van een kredietrelatie met een vastgoedondernemer. De vastgoedondernemer vordert herstel van de kredietrelatie, althans medewerking aan een overstap naar een andere bank op kosten van

Eiseressen hebben aangevoerd dat gedaagde toerekenbaar tekortgeschoten is in de nakoming van de met eiseressen sub 1 en 5 gesloten financieringsovereenkomsten door de uit die overeenkomsten voortvloeiende rechten en verplichtingen op 17 december 2015

X is de oprichter van een accountantsbedrijf, waaronder de vennootschappen van Y hangen. X vormt samen met twee andere maten het dagelijks bestuur van het bedrijf. In 2011 leent X € 1.

Rabobank sluit een financieringsovereenkomst met Horeca Concept B.V. B stelt zich hiervoor borg, tot een maximum van € 100.000. Horeca Concept gaat in april 2005 failliet. In 2006 wordt het faillissement opgeheven bij gebrek aan baten.

Sinds 1996 is X in dienst bij Diafaan en vanaf januari 2003 ook als (statutair) bestuurder. In 2010 komen X en Diafaan een contractuele beëindigingsvergoeding overeen. Vier jaar later ontslaat de Raad van Toezicht X als bestuurder van Diafaan.

Het wetsvoorstel tot invoering van een collectieve schadevergoedingsactie beoogt een efficiënte en effectieve collectieve afwikkeling van massaschade te bevorderen. Het voorstel wil met de invoering van een collectieve schadevergoedingsactie voorzien

Op 15 november 2016 is het voorstel tot wijziging van het Burgerlijk Wetboek en het Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering teneinde de afwikkeling van massaschade in een collectieve actie mogelijk te maken (“Wetsvoorstel”) openbaar gemaakt.

Aanleiding voor dit artikel is het arrest van de Hoge Raad van 17 februari 2017. Aan de orde is een externe bestuurdersaansprakelijkheidsvordering van een crediteur tegen een bestuurder van de rechtspersoon-bestuurder van de contractuele wederpartij van

De curator stelt een van de oud-bestuurders van de failliete vennootschap aansprakelijk ex art. 2:138 en 6:162 BW. Tussen de faillietverklaring en het uitbrengen van de dagvaarding zit bijna 13 jaar.

Ten tijde van het uitspreken van zijn faillissement is de failliet verzekeringnemer, verzekerde en begunstigde van een aantal levensverzekeringen. De curator geeft aan tot afkoop van een van de verzekeringen over te willen gaan.

Kort voor het faillissement van de B.V. is een aanzienlijke tussentijdse dividenduitkering gedaan. De curator spreekt de bestuurders aan. Volgens het hof was de uitkering niet onverantwoord.

Het gaat in deze zaak om geldstromen tussen de stichting SOG en De Administratie B.V. De opgezette organisatiestructuur werd gefinancierd met voorschotten op ESF-subsidies (subsidieregeling van het Europees Sociaal Fonds).

Een vennootschap (De Schelfhorst BV) spreekt op grond van art. 2:9 jo. 2:11 BW de (middellijk) bestuurder aan die vrijwel het gehele vermogen uit de vennootschap heeft weggesluisd. De bestuurder verweert zich met een beroep op contractuele kwijting, decharge

Y gaat in januari 2014 failliet. Z maakt een doorstart met de activiteiten van Y. Eiser maakt voor de faillietverklaring van Y gebruik van haar diensten. Op datum faillissement stonden geen facturen meer open en werd geen werk meer verricht.

De Hoge Raad overweegt dat art. 2:11 BW van toepassing is in alle gevallen waarin een rechtspersoon in zijn hoedanigheid van bestuurder aansprakelijk is op grond van de wet. Daaronder valt ook de aansprakelijkheid van een rechtspersoon-bestuurder die

Eind 2012 en begin 2013 gaan TCN en veel van haar concernvennootschappen failliet. TCN houdt zich hieraan voorafgaand voornamelijk bezig met het (her)ontwikkelen van vastgoed en de exploitatie of beheer daarvan.

X B.V. is als inlener aansprakelijk gesteld voor door de uitleners niet betaalde naheffingsaanslagen loonheffing. Hij stelt dat sprake is van willekeur, omdat de ontvanger eerst de bestuurders van de uitlenende vennootschappen had moeten aanspreken en

Op grond van art. 12 lid 1 Wet OB 1968 wordt de belasting geheven van de ondernemer die de levering of de dienst heeft verricht. Op grond van art. 12 lid 5 Wet OB 1968 wordt de belasting geheven van degene aan wie de levering wordt verricht of de dienst

G&G houdt zich bezig met de verkoop van kleding vanuit verschillende winkellocaties. Rabobank heeft een pandrecht op de kledingvoorraden van G&G. In april 2015 sluiten G&G en Rabobank een overeenkomst tot afwijkende wijze van verkoop in de zin van art.

Ten tijde van het uitspreken van zijn faillissement is de failliet verzekeringnemer, verzekerde en begunstigde van een aantal levensverzekeringen. De curator geeft aan tot afkoop van een van de verzekeringen over te willen gaan.

Op 18 april 2013 hebben failliet, de bank en gedaagde in conventie sub 2 (FloraHolland) een schriftelijk vastgelegde “overeenkomst met betrekking tot afstand van recht tot terugboeking” gesloten, inhoudende dat failliet een machtiging aan FloraHolland

In dit vonnis gaat het om de vraag of de retentor het recht van parate executie heeft verkregen op grond van art. 60 lid 3 Fw. Ingevolge art. 60 lid 2 Fw kan de zaak waarop een retentierecht rust, door de curator worden opgeëist en worden verkocht.

Het hof buigt zich over de rol van een statutaire blokkeringsregeling bij de onderhandse executieverkoop door de pandhouder van aandelen in een B.V. Op grond van art. 2:198 lid 6 BW is de pandhouder gehouden tot naleving van een statutaire blokkeringsregeling

Deze uitspraak kan worden beschouwd als een vervolg op het arrest inzake Degano Trasporti (Hof van Justitie EU 7 april 2016, «JOR» 2016/179). In Degano Trasporti opende het Hof, ondanks de op de lidstaten rustende verplichting de omzetbelastingen volledig

De onderhavige zaak is de eerste gelegenheid voor het Hof om uitlegging te geven aan art. 5 van Richtlijn 2001/23/EG en de opneming in art. 5 lid 1 van een expliciete uitzondering op de toepassing van die richtlijn vormt de codificatie van de door het

De curator stelt dat de schenking van een woning in Portugal door de failllieten aan hun kinderen paulianeuze rechtshandeling is. De curator vordert een verklaring voor recht dat deze rechtshandeling nietig is alsmede de kinderen te veroordelen tot het

Tot aan haar faillissement is de Estro Groep het grootste kinderopvangbedrijf in Nederland met circa 380 vestigingen en 3.600 werknemers. Op verzoek van de Estro Groep stelt de rechtbank in juni 2014 een beoogd curator aan.

In Smallsteps ervaart het Hof van Justitie EU de pre-pack als één procedure. Daarmee plaatst het Hof de pre-pack naast de gewone faillissementsprocedure. De auteur behandelt de rechtspraak van het Hof van na Abels over het doel van insolventieprocedures en gaat in op de vraag of het gebruik van de procedure beslist over het doel van de procedure. Vervolgens komt het thema van de richtlijnconforme uitleg van Smallsteps aan bod. Deze uitleg is mogelijk ten aanzien van de pre-pack, maar niet ten aanzien van een gewone doorstart. De auteur meent echter dat de gewone doorstart door Smallsteps niet wordt geraakt.

Artikel 37 Fw bepaalt sinds 1992 dat de curator die een door de gefailleerde gesloten overeenkomst niet gestand doet het recht verliest om nakoming van deze overeenkomst te vorderen. Deze bepaling deed de vraag rijzen of, en zo ja op welke grondslag, de curator nog vergoeding zou kunnen vorderen van prestaties die door de gefailleerde al voor zijn faillietverklaring waren verricht. De Hoge Raad heeft op 2 december 2016 een tweetal arresten gewezen waarin deze vraag aan de orde komt.

In deze bijdrage wordt aan de hand van het fenomeen ‘skin in the game’ en de Netto Contante Waarde-methode ingegaan op de economisch rationale van het handelen van de diverse belanghebbenden bij de onderneming, waaronder het handelen van de medewerkers van de afdeling bijzonder beheer bij banken.